ES Primavera Sound 2016
- Onderwerp starter MRMantel
- Startdatum
[video]https://www.youtube.com/watch?v=DXMsSmvDUyw[/video]
Prachtig dit. Hoop dat ik vanmiddag nog even de show op herhaling kan zien op de stream.
Of is er ergens al een plek om shows terug te kijken?
Prachtig dit. Hoop dat ik vanmiddag nog even de show op herhaling kan zien op de stream.
Of is er ergens al een plek om shows terug te kijken?
Goed 1e album, redelijk 2e album. Sterke liveshows met een Alex Turner op topniveau, als frontman zijnde. Hele goede recensies van recente optredens, o.a. Paradiso en Primavera. Kijk anders eens het optreden op Radio 1 Big Weekend.
Niet dat je het ermee eens gaat zijn maargoed.
Niet dat je het ermee eens gaat zijn maargoed.
Gisteren dus: de dag begonnen met een aantal 'gewoon' goede sets van Six Organs of Admittance, Boredoms (vage Japanse shit: aanrader voor Jeroen) en Autolux. Vervolgens naar Jenny Hval wat echt heel vaag was. Geluid was ook niet optimaal waardoor ze moeilijk te verstaan was, wat wel essentieel is met zo'n act. Ze brabbelde iets over dat ze ons door de war wilde brengen, dit deed ze door pruiken te knippen en het haar in haar ondergoed te stoppen en over een skippybal te rollen. Mwah sloeg een beetje de plank mis, was in plaats van wat absurdistisch had moeten zijn simpelweg een zooitje. Dus eerder vertrokken om te eten, en toch Deerhunter vanaf het begin te kunnen zien.
Had daar niet hele hoge verwachtigen van, maar dit dig was het begin van 6 uur continue extase. Bradford Cox straalde een en al enthousiasme uit. Dat samen met een hele mooie setlist (met minder focus op Fading Frontier), maakte dit tot een van de meest memorabele optredens van Primavera.
Toch tijdens het laatste nummer naar de overkant gelopen zodat ik op zijn minst nog in het voorvak stond tijdens PJ Harvey. Geen woorden voor hoe mooi dit was, nieuwe nummers komen live echt veel beter tot hun recht. Bij zoiets als Ministery of Defence ligt dat wel voor de hand. Maar een nummer als Dollars, Dollars vond ik eerst niet zoveel aan, alleen nu was dit zo spannend en mooi. Ze heeft ook werkelijk een fantastische band om zich heen van negen mannen (met o.a. haar broer en John Parish). Ook heel mooi is dat ze die band ook de ruimte geeft om te laten zien wat ze kunnen, door niet op de voorgrond te staan als dat niet nodig is. Sowieso echt een bijzondere vrouw met een uitstraling die echt lastig te beschrijven is (ergens statig, maar wel heel vriendelijk en totaal niet hooghartig). Naast dat ze bijna het hele nieuwe album speelde, kwamen er ook nog een paar mooie nummers van Let England Shake langs, een fucking gruwelijke uitvoering van To Bring You My Love en een fenomenale uitvoering van When Under Ether (waar ik toch een traantje moest laten, moet ik bekennen). De enige rede dat dit Radiohead niet overtrof is omdat het 'slechts' 75 minuten duurde.
Gelukkig speelde direct aansluitend Sigur Ros, die zijn schoonheid weer heel ergens anders vandaan haalt. In ieder geval geen moment om bij te komen van PJ Harvey als ze al als 2e nummer Starálfur spelen (lievelingsnummer van Ágaetis Byrjun) en als derde nummer Saeglópur (lievelingsnummer van Takk). Verder echt een bizar overweldigende lichtshow, maar echt overweldigend (als het goed is heeft Stijn fotos en Filmpjes). Eigenlijk was alles aan deze show overweldigend. Met als meest overweldigend (uiteraard) de afsluiter Popplagiđ (lievelingsnummer van untitled, en eigenlijk uberhaupt). Enige smetje was dat ik niet een optimale plaats had, waar niet bij elk nummer evenveel aandacht was (lees gepraat of mensen die langs je lopen). Bij sommige nummers was die aandacht er wel en dan is het direct magisch. Maar daar kan Stijn misschien meer over vertellen
.
Dat is al 4 uur constant livemuziek achter elkaar, en dat is fysiek en mentaal best uitputtend eigenlijk. Dus wilde ik tijdens Moderat gewoon even op een afstandje zitten met een biertje. Maarja, nog voordat ik dat biertje had kwam A New Error langs, en dan kan je gewoon niet zitten. Halverwege de set toch maar wel even gaan zitten, om er op het einde weer vol voor te gaan. Want dit is echt een indrukwekkende live-act geworden die zo'n veld met 20.000-30.000 man weg blaast. Dit is de 'band' van onze generatie, die een bij tijds geluid heeft, vernieuwend is en toch een enorm publiek kan aanspreken. Je merkt het gewoon tijdens zo'n optreden dat ze nu met drie albums echt veel hits hebben, die gretig worden ontvangen (terwijl er ook genoeg ruimte was om buiten de lijntjes van de albums te treden). Iets wat bij Disclosure toch niet is gelukt en live gewoon fucking saai is. Dit jaar was het waarschijnlijk echt niet mogelijk, maar dit is wel een gedroomde BKS headliner.
Daarna nog gedanst bij Pantha Du Prince wat gewoon een heerlijke set was. Wel live hoor, geen DJ set.
Nog eventjes bij Islam Chipsy & EEK gekeken, maar meh. Dus daarna zo langzamerhand richting het vliegveld vertrokken en nu arriveert de trein in Utrecht.
Had daar niet hele hoge verwachtigen van, maar dit dig was het begin van 6 uur continue extase. Bradford Cox straalde een en al enthousiasme uit. Dat samen met een hele mooie setlist (met minder focus op Fading Frontier), maakte dit tot een van de meest memorabele optredens van Primavera.
Toch tijdens het laatste nummer naar de overkant gelopen zodat ik op zijn minst nog in het voorvak stond tijdens PJ Harvey. Geen woorden voor hoe mooi dit was, nieuwe nummers komen live echt veel beter tot hun recht. Bij zoiets als Ministery of Defence ligt dat wel voor de hand. Maar een nummer als Dollars, Dollars vond ik eerst niet zoveel aan, alleen nu was dit zo spannend en mooi. Ze heeft ook werkelijk een fantastische band om zich heen van negen mannen (met o.a. haar broer en John Parish). Ook heel mooi is dat ze die band ook de ruimte geeft om te laten zien wat ze kunnen, door niet op de voorgrond te staan als dat niet nodig is. Sowieso echt een bijzondere vrouw met een uitstraling die echt lastig te beschrijven is (ergens statig, maar wel heel vriendelijk en totaal niet hooghartig). Naast dat ze bijna het hele nieuwe album speelde, kwamen er ook nog een paar mooie nummers van Let England Shake langs, een fucking gruwelijke uitvoering van To Bring You My Love en een fenomenale uitvoering van When Under Ether (waar ik toch een traantje moest laten, moet ik bekennen). De enige rede dat dit Radiohead niet overtrof is omdat het 'slechts' 75 minuten duurde.
Gelukkig speelde direct aansluitend Sigur Ros, die zijn schoonheid weer heel ergens anders vandaan haalt. In ieder geval geen moment om bij te komen van PJ Harvey als ze al als 2e nummer Starálfur spelen (lievelingsnummer van Ágaetis Byrjun) en als derde nummer Saeglópur (lievelingsnummer van Takk). Verder echt een bizar overweldigende lichtshow, maar echt overweldigend (als het goed is heeft Stijn fotos en Filmpjes). Eigenlijk was alles aan deze show overweldigend. Met als meest overweldigend (uiteraard) de afsluiter Popplagiđ (lievelingsnummer van untitled, en eigenlijk uberhaupt). Enige smetje was dat ik niet een optimale plaats had, waar niet bij elk nummer evenveel aandacht was (lees gepraat of mensen die langs je lopen). Bij sommige nummers was die aandacht er wel en dan is het direct magisch. Maar daar kan Stijn misschien meer over vertellen
.Dat is al 4 uur constant livemuziek achter elkaar, en dat is fysiek en mentaal best uitputtend eigenlijk. Dus wilde ik tijdens Moderat gewoon even op een afstandje zitten met een biertje. Maarja, nog voordat ik dat biertje had kwam A New Error langs, en dan kan je gewoon niet zitten. Halverwege de set toch maar wel even gaan zitten, om er op het einde weer vol voor te gaan. Want dit is echt een indrukwekkende live-act geworden die zo'n veld met 20.000-30.000 man weg blaast. Dit is de 'band' van onze generatie, die een bij tijds geluid heeft, vernieuwend is en toch een enorm publiek kan aanspreken. Je merkt het gewoon tijdens zo'n optreden dat ze nu met drie albums echt veel hits hebben, die gretig worden ontvangen (terwijl er ook genoeg ruimte was om buiten de lijntjes van de albums te treden). Iets wat bij Disclosure toch niet is gelukt en live gewoon fucking saai is. Dit jaar was het waarschijnlijk echt niet mogelijk, maar dit is wel een gedroomde BKS headliner.
Daarna nog gedanst bij Pantha Du Prince wat gewoon een heerlijke set was. Wel live hoor, geen DJ set.
Nog eventjes bij Islam Chipsy & EEK gekeken, maar meh. Dus daarna zo langzamerhand richting het vliegveld vertrokken en nu arriveert de trein in Utrecht.
Voor foto's zul je me toe moeten voegen op FB, daar komen ze vanavond of morgen op te staan
DONDERDAG
Toch kort de woensdag: pas om 2300 bij het hotel dus geen act gezien. Terrasje gepakt en gechillt en lekker uitgerust naar de donderdag toe. Gewoon omdat het leuk is en even te verkennen, wat geinige dingen te zien zijn we op donderdag lekker om 1600 met de eerste paar honderd mee het terrein op gelopen. Waar veel mensen een sprintje trokken zijn wij rustig naar de eerste bar gelopen. Pilsje gehaald en vervolgens Beach Slang op de Firestone Stage(klein podium in een aanhanger). Gewoon tof, lekker energie, prima begin van het festival.
Vervolgens naar Nothing Places gelopen, dat was niet echt bijzonder dus snel weer weg een hapje gegeten en op naar Car Seat Headrest, wat wel erg tof was. Hierna was het tijd voor het eerste hoogtepunt van het festival: Daughter, wat een prachtige set was dat! Na Daughter hebben we een groot gedeelte Suuns meegepakt wat wel leuk was en toen naar Tame Impala (EITS helaas overgeslagen).
Tame Impala was het volgende hoogtepunt. We hadden een ongelofelijk goede plek en ze speelden een super set. Ondanks wat geluidsproblemen echt fantastisch (check voor de foto de Festileaks Instagram). De donderdag werd natuurlijk afgesloten bij de terugkeer van LCD Soundsystem. Opnieuw een super toffe set. Voor degene op Lowlands en Pukkelpop: ga kijken!
VRIJDAG
Vrijdag = Radiohead-dag. Het moment waarvan je weet dat het gaat komen, maar wel pas 's avonds dus eerst nog een hoop andere dingen. Opnieuw stonden we om 1600 uur te wachten bij de hekken om naar binnen te kunnen. Dit maal ook om zelf een sprintje te trekken, want: Lush in Hidden Stage. Ver vooraan in de rij, prima sprintje(al zeg ik het zelf) en de tickets voor Lush konden na een minuutje bij de infoboot in onze zakken. Vervolgens snel weer het festivalterrein af, want Lubomyr Melnyk stond in het Auditorium, soort theaterzaal. Wat was dat mooi zeg, de dag beginnen met klassieke muziek op een festival. Het zou eigenlijk de standaard moeten zijn. Na Lubomyr even chillen op het enige stukje gras bij White Fence, wat wel aardig was maar niet meer dan dat.
Daarna Lush! Wat een heerlijke show. De Hidden Stage was slechts voor 600 man en dus heel intiem, wat het wel bijzonder maakte. Ze speelde naar mijn mening een beetje weinig van Lovelife, maar al met al een super optreden. Na Lush geen seconde tijd verspillen: op naar Beirut, wat ook een erg fijn optreden was. Leuke band!
En dan: Radiohead. Doordat we van tevoren veel wilden zien hadden we niet echt goede plekken, maar wat een show! Ook van achteraan was het een show om niet te missen. Omdat wij niet per se Radiohead fans zijn en onze ruggen een beetje begonnen te voelen van al het staan op beton zijn we vlak voor het encore naar TLSP gelopen. Daar zijn we even gaan zitten en vanaf ver het laatste Radiohead deel gekeken. Hoewel daar weinig mensen aandacht hadden voor Radiohead merkte je dat er bij Creep iets speciaals gebeurde. Eerst werd iedereen stil om te checken of het echt zo was en vervolgens meebrullen maar! The Last Shadow Puppets: tsja, ik begin me steeds meer te ergeren aan Alex Turner, wat is dat een aandachtszoeker zeg. Het was wel een zeer vermakelijke show en zeker voor herhaling vatbaar, maar af en toe ergerde ik me er wel aan. Wat wel leuk was, de mannen leken veel meer op de hand van Miles Kane en (of course) de meisjes op de hand van Ales. Go Miles!! Vervolgens naar het hotel, want we waren wel op...
ZATERDAG
De zaterdag zijn we wat later naar het terrein gegaan, want we hadden niet echt iets dat wel wilden zien. Om een uurtje of 1700 kwamen we binnen en werden we verwelkomd door de fijne klanken van Joana Serrat. Geen idee wie ze is, maar was een prettig begin. Daarna op hoop van zege door naar Wild Nothing. Een zege was het zeker. Erg fijn bandje met prima liedjes! Daarna een stukje Autolux en op naar Brian Wilson.
Brian Wilson werd helaas de eerste echte tegenvaller. Speelt nog maar de helft van de nummers mee op piano, zingt nog minder en wat hij zingt is vals. Ga er niet naar toe, voegt niets meer toe. Wij zijn na God Only Knows snel naar Deerhunter gegaan. Wat was dat vet. We hadden hele goede plekken doordat iedereen bij Brian Wilson was en eerder weg gaan was het volledig waard. Wat was Deerhunter goed zeg. Wat mij betreft had er iets meer Fading Frontier in gemogen, maar Snakeskin werd gespeeld dus ik was blij!
PJ Harvey hadden wij allebei weinig mee dus toen zijn we een hapje gaan eten, om vervolgens een prachtige plek te scoren bij Sigur Rós. Wat waren wij blij dat we zo goed stonden. Sigur Rós vaagde alles en iedereen wat we tot dan toe gezien hadden weg. Met afstand de beste show van het weekend! Wat een lichtshow, wat een prachtig muziek. Ik ben eigenlijk nog steeds opzoek naar woorden om het uit te leggen. Afsluiten hebben we gedaan bij het feest van Moderat. Een fantastische show die je door heel je lichaam heen voelde dreunen (op de goede manier) en een waardig einde van een intens tof weekend.
Vervolgens een beetje eten op de hotelkamer, vliegen en ondertussen even slapen en toen was het al weer zondag middag en moet ik eigenlijk maar eens gaan slapen...
DONDERDAG
Toch kort de woensdag: pas om 2300 bij het hotel dus geen act gezien. Terrasje gepakt en gechillt en lekker uitgerust naar de donderdag toe. Gewoon omdat het leuk is en even te verkennen, wat geinige dingen te zien zijn we op donderdag lekker om 1600 met de eerste paar honderd mee het terrein op gelopen. Waar veel mensen een sprintje trokken zijn wij rustig naar de eerste bar gelopen. Pilsje gehaald en vervolgens Beach Slang op de Firestone Stage(klein podium in een aanhanger). Gewoon tof, lekker energie, prima begin van het festival.
Vervolgens naar Nothing Places gelopen, dat was niet echt bijzonder dus snel weer weg een hapje gegeten en op naar Car Seat Headrest, wat wel erg tof was. Hierna was het tijd voor het eerste hoogtepunt van het festival: Daughter, wat een prachtige set was dat! Na Daughter hebben we een groot gedeelte Suuns meegepakt wat wel leuk was en toen naar Tame Impala (EITS helaas overgeslagen).
Tame Impala was het volgende hoogtepunt. We hadden een ongelofelijk goede plek en ze speelden een super set. Ondanks wat geluidsproblemen echt fantastisch (check voor de foto de Festileaks Instagram). De donderdag werd natuurlijk afgesloten bij de terugkeer van LCD Soundsystem. Opnieuw een super toffe set. Voor degene op Lowlands en Pukkelpop: ga kijken!
VRIJDAG
Vrijdag = Radiohead-dag. Het moment waarvan je weet dat het gaat komen, maar wel pas 's avonds dus eerst nog een hoop andere dingen. Opnieuw stonden we om 1600 uur te wachten bij de hekken om naar binnen te kunnen. Dit maal ook om zelf een sprintje te trekken, want: Lush in Hidden Stage. Ver vooraan in de rij, prima sprintje(al zeg ik het zelf) en de tickets voor Lush konden na een minuutje bij de infoboot in onze zakken. Vervolgens snel weer het festivalterrein af, want Lubomyr Melnyk stond in het Auditorium, soort theaterzaal. Wat was dat mooi zeg, de dag beginnen met klassieke muziek op een festival. Het zou eigenlijk de standaard moeten zijn. Na Lubomyr even chillen op het enige stukje gras bij White Fence, wat wel aardig was maar niet meer dan dat.
Daarna Lush! Wat een heerlijke show. De Hidden Stage was slechts voor 600 man en dus heel intiem, wat het wel bijzonder maakte. Ze speelde naar mijn mening een beetje weinig van Lovelife, maar al met al een super optreden. Na Lush geen seconde tijd verspillen: op naar Beirut, wat ook een erg fijn optreden was. Leuke band!
En dan: Radiohead. Doordat we van tevoren veel wilden zien hadden we niet echt goede plekken, maar wat een show! Ook van achteraan was het een show om niet te missen. Omdat wij niet per se Radiohead fans zijn en onze ruggen een beetje begonnen te voelen van al het staan op beton zijn we vlak voor het encore naar TLSP gelopen. Daar zijn we even gaan zitten en vanaf ver het laatste Radiohead deel gekeken. Hoewel daar weinig mensen aandacht hadden voor Radiohead merkte je dat er bij Creep iets speciaals gebeurde. Eerst werd iedereen stil om te checken of het echt zo was en vervolgens meebrullen maar! The Last Shadow Puppets: tsja, ik begin me steeds meer te ergeren aan Alex Turner, wat is dat een aandachtszoeker zeg. Het was wel een zeer vermakelijke show en zeker voor herhaling vatbaar, maar af en toe ergerde ik me er wel aan. Wat wel leuk was, de mannen leken veel meer op de hand van Miles Kane en (of course) de meisjes op de hand van Ales. Go Miles!! Vervolgens naar het hotel, want we waren wel op...
ZATERDAG
De zaterdag zijn we wat later naar het terrein gegaan, want we hadden niet echt iets dat wel wilden zien. Om een uurtje of 1700 kwamen we binnen en werden we verwelkomd door de fijne klanken van Joana Serrat. Geen idee wie ze is, maar was een prettig begin. Daarna op hoop van zege door naar Wild Nothing. Een zege was het zeker. Erg fijn bandje met prima liedjes! Daarna een stukje Autolux en op naar Brian Wilson.
Brian Wilson werd helaas de eerste echte tegenvaller. Speelt nog maar de helft van de nummers mee op piano, zingt nog minder en wat hij zingt is vals. Ga er niet naar toe, voegt niets meer toe. Wij zijn na God Only Knows snel naar Deerhunter gegaan. Wat was dat vet. We hadden hele goede plekken doordat iedereen bij Brian Wilson was en eerder weg gaan was het volledig waard. Wat was Deerhunter goed zeg. Wat mij betreft had er iets meer Fading Frontier in gemogen, maar Snakeskin werd gespeeld dus ik was blij!
PJ Harvey hadden wij allebei weinig mee dus toen zijn we een hapje gaan eten, om vervolgens een prachtige plek te scoren bij Sigur Rós. Wat waren wij blij dat we zo goed stonden. Sigur Rós vaagde alles en iedereen wat we tot dan toe gezien hadden weg. Met afstand de beste show van het weekend! Wat een lichtshow, wat een prachtig muziek. Ik ben eigenlijk nog steeds opzoek naar woorden om het uit te leggen. Afsluiten hebben we gedaan bij het feest van Moderat. Een fantastische show die je door heel je lichaam heen voelde dreunen (op de goede manier) en een waardig einde van een intens tof weekend.
Vervolgens een beetje eten op de hotelkamer, vliegen en ondertussen even slapen en toen was het al weer zondag middag en moet ik eigenlijk maar eens gaan slapen...
Mooie verhalen. Veel goede shows gezien dus.
Ik ga alvast wat geld opzij zetten om dit volgend jaar mee te maken.
Ik ga alvast wat geld opzij zetten om dit volgend jaar mee te maken.
Hier zijn trouwens al wat goede opnames te vinden. O.a. Thee Oh Sees, Suede en Explosions in the Sky. Allemaal van dag 1 denk ik, maar zal vast nog wel aangevuld worden.
http://www.redbull.tv/live/AP-1KNWFRCZ91W11/primavera-sound
E: Link even kopieren en plakken want dat werkt niet helemaal lekker
http://www.redbull.tv/live/AP-1KNWFRCZ91W11/primavera-sound
E: Link even kopieren en plakken want dat werkt niet helemaal lekker
Betere link: http://www.redbull.tv/live/AP-1KNWFRCZ91W11/primavera-soundHier zijn trouwens al wat goede opnames te vinden. O.a. Thee Oh Sees, Suede en Explosions in the Sky. Allemaal van dag 1 denk ik, maar zal vast nog wel aangevuld worden.
http://www.redbull.tv/collection/discover
E: Link even kopieren en plakken want dat werkt niet helemaal lekker
Prachtig dit. Heb vanmorgen dit nog net op de stream kunnen zien. Samen met nog toegift nummer terwijl ze al werden tegengehouden om terug het podium op te gaan. Hopelijk snel beelden in betere kwaliteit.
Drukte was op de hoofdpodia niet altijd even fijn, maar op zich was het wel te doen. Alleen tijdens Radiohead kreeg ik het soms benauwd, maar over het algemeen had ik gewoon genoeg ruimte bij de meeste optredens. En bij de meeste dingen kan je wel makkelijk een goede plek krijgen als je er een beetje op tijd heen gaat.
Lubomyr Menlnyk was mooi, al was ik iets meer overdonderd op LGW?, was ook maar een uurtje nu.
Zal morgen even een verslagje typen van de vrijdag.
Lubomyr Menlnyk was mooi, al was ik iets meer overdonderd op LGW?, was ook maar een uurtje nu.
Zal morgen even een verslagje typen van de vrijdag.
Heel vaag, maar wel heel intrigerend. Bizarre druminstallatie stond daar op het podium. Sowieso het meest experimentele dat ik heb gezien dit weekend. Kwam alleen niet helemaal tot zijn recht zo vroeg op de avond/in het licht (maarja anders had ik ze uberhaupt niet kunnen zien waarschijnlijk), zou een hele mooie boeking zijn voor LGW?.
Werd PJ Harvey nou ook gestreamd? Zag zoiets in de comments op Facebook. Als daar een mooie opname van zou zijn, zou me dat echt heel blij maken.
