Heel leuk om al jullie verhalen te lezen. Hierbij mijn duit in het zakje:
Vrijdag: We gingen we al vroeg naar het terrein, omdat ik graag op tijd wilde zijn voor
Kawala. We liepen rustig een beetje rond om muntjes te kopen, locker te vullen, etc., toen ik zowat tegen de bandleden van Kawala opbotste. Even met hen gekletst en samen op de foto gegaan. Fangirl momentje, helemaal blij
! Daarna uiteindelijk richting stage 4 voor het optreden van Kawala. Ik had ze al vaker gezien, maar erg genoten van hun optreden met (toen nog) lekker zonnetje erbij. Daarna door naar een goed plekje voor
Cian Ducrot in de stromende regen. Leuk optreden, kwam over als een sympathieke gast, love the Irish. Na zijn optreden opgewarmd met koffie op een bankje, met op de achtergrond
AEDM. Niet onder de indruk. Voor de gein een stukje
Babymetal meegepakt en toen naar de tent voor
S10. Leuk dat (zoals verwacht) Froukje even meedeed en prima optreden ook van S10. Daarna even naar
Royal Blood gekeken (wel aardig) en toen door naar
Pommelien. Ondanks de regen vond ik haar enthousiasme erg aanstekelijk, top optreden! Door de kou en de regen even geschuild en uitgerust bij onze locker. Toen naar een goed plekje voor
Keane. Mooi optreden, goed bij stem, we konden alles lekker meezingen en prachtig natuurlijk toen het droog werd en er een regenboog aan de hemel verscheen
. Daarna nog een halfuurtje bij
Maneskin gekeken, vond ik eigenlijk niet tegenvallen, maar mijn vriendin was moe dus toen zijn we terug naar de camping gefietst.
Zaterdag op tijd op het terrein voor
Joost. Wat een verschil qua drukte t.o.v. vrijdag! Ik weet niet helemaal wat ik ervan vond. Als het allemaal puur en oprecht was, vond ik het een sterk optreden. Sowieso kreeg hij het veld goed mee, te zien vanaf waar wij stonden (zijkant podium rechts). Maar soms had ik het idee dat het ook wel gespeeld was. Zat wel erg op de emotie. De zon was zeker een verademing en dat olifantengras was geniaal gedaan door Pinkpop. Na Joost een goed plekje bemachtigd bij
Douwe Bob. Prima optreden, lekker ontspannen in het zonnetje. Daarna achter de voorvakhekken een rustig plekje gezocht voor
Corey Taylor. Na een paar nummers toch iets te veel geweld voor mijn vermoeide hoofd, dus de tent ingedoken en bijgekomen bij
Matt Maltese. Beide ieder in hun eigen soort prima optredens imo. Toen op tijd naar South voor een goed plekje bij
Froukje. Naast mij zat Paul Rabbering mijn buurman te interviewen, grappig. Genoten van het optreden van Froukje, deed ze goed. En hartstikke leuk dat ook bij haar S10 aanschoof. Tijdens laatste nummer het voorvak verlaten voor een plekje bij
DJVT. Zij kregen de massa wel lekker mee, dat was leuk. Maar het slaat eigenlijk nergens op wat ze soms zingen. Dat wist ik natuurlijk wel en dat ligt dus aan mij, maar daardoor kon ik niet echt meegaan in het feestje dat ze aan het bouwen waren. Na de Jeugd was ik best wel moe en zijn we op het dammetje gaan zitten rechts naast South om wat te eten.
Louis Tomlinson een beetje meegekregen, maar niet onder de indruk.
Pendulum vanuit de verte gehoord, klonk wel lekker. Daarna op tijd naar stage 4 voor
The Vices voor een plekje vooraan. Echt genoten van dit optreden, wauw! Heerlijk in de moshpit gesprongen en een vrouw overeind getrokken die bedolven werd. Ze was ok, gelukkig. Daarna door voor een goed plekje bij
Nothing But Thieves. Wat een geweldig optreden was dat! Ik heb heerlijk staan springen en genieten. Een van de hoogtepunten van PP wat mij betreft en zeker headliner-waardig. Ook klasse dat Conor het optreden stopte toen iemand onwel werd in het publiek. Daarna
Calvin nog een kans gegeven. Op zich best leuk om Pinkpop om te toveren tot een mega open lucht disco en ik heb ook even lekker gedanst. Maar nee, Calvin hoeft van mij niet meer terug te komen. Ik vond dat hij tussen de nummers door te lang pauzeerde, waardoor je weer uit de flow raakte en verder vond ik het een inspiratieloze, inhoudsloze act. Voor mijn gevoel had iedere lokale DJ daar kunnen staan, er was niets ‘eigens’ aan. Dus uiteindelijk halverwege de set vertrokken.
Zondag op tijd naar de tent voor
Sea Girls. Ik had een goed plekje vooraan en heb ook hier weer genoten. Daarna even wat eten en drinken gehaald en weer terug de tent in voor
DOOL. Soundcheck meegepakt en daarna hun optreden. Wat mij betreft echt goed gedaan en Raven vind ik ook tof. Voor het eind de tent uit voor een goed plekje bij
the K’s. Ondanks de technische probleempjes met gitaren e.d. die ze hadden, toch een knap optreden neergezet en wederom heerlijk genoten. Die zouden wel eens groot kunnen worden. Na al dat staan en al twee dagen achter de rug, was ik moe. Dus we zijn met een kleedje op het veld bij South stage gaan zitten met een drankje en een hapje. Een beetje
James Arthur gehoord, maar vond er niet zoveel aan. Wat ik wel heel nice vond, was
Greta van Fleet. Strakke set, de zanger viel wat mij betreft op vanwege zijn postiviteit en een verademing dat iemand eindelijk eens niet vervalt in ‘fucking dit en fucking dat’. Ik merkte afgelopen weekend dat me dat steeds meer begint te storen. Ik word oud denk ik. Als artiesten niks originelers kunnen bedenken om te zeggen dan dat de hele tijd, zeg dan niks. Hoe mooi is het, als je als artiest een mooie boodschap mee kan geven, positieve vibes of iets inhoudelijks? Je bent toch een rolmodel dus maak daar gebruik van als je kan. Bonuspunten voor diegenen die dat deden en ook voor de artiesten die het aandurfden om iets in het Nederlands te zeggen. Want die waren er zeker ook. Tijdens Greta richting tent gegaan voor een goed plekje bij
Calum Scott (wilde vriendin heel graag). Mijn hemel, we waren niet de enigen. Die hele tent stond al ramvol, dus we hebben maar een plekje voor de ingang gezocht waar we redelijk vrij zicht hadden. Ik had geen verwachtingen, maar ik moet zeggen, hij zong goed en kwam sympathiek over. Eerder weggegaan omdat ik ook
Limp Bizkit mee wilde pikken. Helaas, helaas het nummer met Ed Sheeran net gemist. Verder leuk om even te zien, maar toch een gevalletje ‘je had moeten stoppen op je hoogtepunt’, denk ik. Nou ja, was gaaf om het hele veld los te zien gaan op ‘Break Stuff’. Na weer herenigd te zijn met vriendin die bij Calum was gebleven, een hordeloopje gedaan over alle kleedjes op het veld naar de andere kant van het terrein voor een goed plekje voor Hozier en Ed Sheeran.
Hozier vond ik ook echt goed! Sterke stem, mooie set en verrassend dat hij Ed uitnodigde op het podium (had dat eigenlijk bij Sam verwacht). Mooie opwarmer voor het optreden van Ed, vonden wij. Na Hozier blijven staan, hapje, drankje en wc bezoekje en vanuit de verte
Sam Smith gezien. Absoluut niet mijn smaak muziek en dat bombastische entertainment hoeft voor mij allemaal niet, maar ik vond wel dat hij goed zong. Dat ge-twerk, semi-erotische toestanden en het hele satangebeuren aan het eind vind ik jammer van het optreden, maar in het brede plaatje begrijp ik waar het vandaan komt en natuurlijk super erg voor hem dat hij zich als de duivel gezien voelt door de kerk. Ik denk voor velen een heel goed optreden. Maar goed, toen kwam onze 'bloke and his guitar':
Ed Sheeran. Absoluut verdiende headliner. Kippenvel en tranen hier. Als je met zo weinig middelen en zoveel hits (hij had makkelijk nog een avond kunnen vullen met totaal andere nummers) 70.000 mensen mee kunt krijgen, dan ben je echt van wereldklasse. Leuk dat hij af en toe wat inhoudelijks vertelde bij zijn nummers, maar niet te veel. Het geluid was goed, hij had er zelf ook zin in volgens mij en hij komt ook sympathiek over. Heerlijk! Dikke kers op de taart
van een gevarieerd en toch weer super Pinkpop weekend.