Ik wil graag even een stukje schrijven, waarvan ik (oprecht) hoop dat jullie het eens zouden willen lezen en op zouden willen reageren. Ik noem een
@dennisvdbr en een
@erwin en
@mattman en iedereen die zich geroepen voelt. Begrijp me niet verkeerd: ik bezoek het forum met grote regelmaat en met veel plezier, maar de onverzadigbaarheid (is dat een woord) van velen raakt me. En wel hierom: ‘het is nooit goed’.
Er is sinds luttele jaren (zeg 5-10) geen headliner geweest waarvan de boeking niet bekritiseerd werd. Bruce Springsteen in 2009 werd als ‘oudje’ bestempeld. Los van het hele gebeuren over de Stones: dat was ‘rollatorrock’. Snow Patrol was niet ‘headliner waardig’. Hetzelfde gold voor Arctic Monkeys, Linkin Park en The Killers. Verder kwam Kings of Leon ‘alweer’. Net als Green Day, Triggerfinger, Bastille en The Killers. En nog wel veel meer bands. Opvallend: niet over iedere band was zoveel onvrede. Ik heb relatief weinig negatiefs gelezen over de boeking van Rammstein. Straks nog een stukje over het ‘popfestival’ dat Pinkpop is. Hou even in je achterhoofd dat de Rammstein-leden (op één lid na) állemaal 50-plus zijn. Hou dat even vast voor straks.
Mijns inziens wordt bijna vergeten hoe zeer we verwend zijn, de afgelopen jaren. Dat u mij goed begrijpt: ik doel hiermee niet per se op het PP-optreden an sich of op mijn persoonlijke voorkeur. Ik kijk louter naar ‘grootte’. In de laatste tien jaar, om maar eens een klein groepje te noemen: Muse (2x), Foo Fighters (2x), Metallica (2x), John Mayer (2x), Pink, Iggy Pop, QotSA (2x), Rage Against The Machine, Bruce Springsteen (2x), Elbow, The Verve, Slash (2x), Biffy Clyro (2x), Coldplay, Herbert Grönemeyer, Joe Bonamassa, John Newman, Robert Plant, Limp Bizkit, Arcade Fire, Pharrell Williams, Twenty One Pilots, Selah Sue. Nog los van de afzeggingen van Sam Smith, Depeche Mode, en (natuurlijk) Foo Fighters.
Ik klapte toch wel flink in mijn handjes bij dit lijstje. Stiekem denk ik… dat jullie dat ook wel doen. Als je het mij vraagt is het hierboven NOGAL ‘voor ieder wat wils’. Neem een Pharrell vs. Metallica of een Coldplay vs. Bruce Springsteen. Hoe dan ook: ondanks dit lijstje (en het kan nog véél langer worden hoor!) wordt er ieder jaar flink gehaat:
Robbie Williams 2015. Oh wat werd er van tevoren gehaat en wat liepen de mensen demonstratief weg toen hij begon. Weliswaar in minder grote getale, maar zoiets gebeurde net zozeer bij een Bruce Springsteen, als bij de Stones (wél waar!), als ook bij Linkin Park, Kings of Leon en Muse. En ja, ook bij de Foo Fighters in 2011.
Ander punt: dat PP nu naast FF, PJ en RH ‘grijpt’. Denken jullie niet dat Mojo, Smeets (voorzover die ook nog maar íets te zeggen heeft) er niet ALLES aan doen om deze bands binnen te krijgen? Ter info: ik had nog niet zo lang geleden een gesprek met een medewerker programmacommissie van Bureau Pinkpop, over de grote acts van ieder jaar. Mojo is nú al bezig met Pinkpop 2019. Ja, 2019. Contracten (zowel album- als tourcontracten) worden vaak voor drie jaar gemaakt. Allemaal deel van een groot plan dat per artiest gemaakt wordt: single/EP/album –> tour. Precies per maand en per jaar. Buzz. Noem maar op. Mojo kan niet ‘even naar Amerika bellen’ of de FF alsjeblieft een maandje later naar Europa kunnen komen, omdat Dave in 2015 heeft beloofd dat ze de concerten inhalen. Daar heeft zelfs Dave Grohl niet zoveel over te zeggen, om maar iets te noemen.
Neem ook even het ontzettende boe-geroep toen Jan Smeets bekend maakte dat Pharrell Williams bereid was om de headline-positie in te vullen, omdat de Foo Fighters waren uitgevallen. Boegeroep, wegwerpgebaren. Onbegrip. Schande. Belachelijke kaartprijzen. Ondanks de natuurlijk terechte teleurstelling: wat onwijs kortzichtig. Ongelooflijk. Het is namelijk niet zo dat een act/band met zó een uitgebalanceerde show als bijvoorbeeld Pharrell ‘even’ een halfuurtje eraan verzint. Headliner-waardig betekent ook: een show van minimaal 1,5 uur spelen die ‘af’ is. Jan Smeets zei het terecht: ‘we hebben Pharrell bereid gevonden’. Na de eerste minuten van boegeroep en onrust vertelde Smeets dat de mensen van de programmacommissie de hele nacht zijn bezig geweest met het vinden van een vervanger. Toen kwam er ineens een applausje. Eigenlijk hypocriet. Immers: naderhand werd bekend (en een interne bron bij Buro Pinkpop bevestigde dat) dat het niet veel scheelde of U2 of Prince (!!!) had komen vervangen. Prince. Stel je even voor, met wat we nu weten. Was het applaus dan groter geworden? We zullen het nooit weten.
Begrijp me niet verkeerd: ik wil niemand afvallen of afzeiken. Ik betaal zelf ook bijna 200 euro voor een ticket; dan wil ik ook grote bands zien. En ja, ook vervangers als een grote band uitvalt. Maar dan nog: het is niet zo dat Coldplay de ‘reserveband’ is als Green Day uit zou vallen dit jaar. Dan kom je inderdaad uit bij bijvoorbeeld Triggerfinger.
Nog iets:
Er wordt hier geroepen dat Justin Bieber ‘niet op Pinkpop hoort’ en een ‘zwaktebod’ is. Mijn simpele wedervraag: wat dan wel?! Meer rock? Green Day? O nee, want die komen al zó vaak. Editors? O, die zijn niet ‘headliner waardig’. Aerosmith? Nee, want dat is een Golden Oldie. Waar begint dat Golden Oldie eigenlijk? Ter info: de leden van Pearl Jam zijn állemaal 50+. De leden van de Foo Fighters allemaal 44 of ouder. Radiohead loopt ook richting 50. Ik noemde het al eerder: de Rammstein leden zijn allemaal doodleuk 50 geweest. Willen we dan een jongere band? Is er ook maar één 20/30-ers band te noemen die Pinkpop zou kunnen headlinen? Arctic Monkeys? O nee, velen vonden van niet. Snow Patrol… daar werd ook niet zo om/op gesprongen. Editors? Mwa.
Oproepen tot ‘stop met haten’ is natuurlijk onzin, naast dat het naïef, onmogelijk en onlogisch is. Ik sta natuurlijk ook niet te springen bij alle bekendmakingen. Neemt niet weg dat ik veel reacties erg verwend vind. Nogmaals: niet ieders voorkeur is hetzelfde (en gelukkig maar). Maar op Pinkpop kan álles. Ik denk écht niet dat er een typische ‘Pinkpop’-act/band bestaat. Net zoals die andersom niet bestaat, mijns inziens.
Op Pinkpop kun je alles verwachten Ja. Echt alles. Herbert Grönemeyer. Hanson. Mika. Rowwen Hèze. 30 Seconds to Mars. Metallica. Passenger. Ed Sheeran. Joe Bonamassa. Robert Plant. Foo Fighters.
Sta niet gek te kijken als er dit jaar een Marco Borsato of Guus Meeuwis om de hoek komt kijken. Net zoals de Sugababes dat ooit deden. En Robbie Williams. En waarschijnlijk dit jaar ook Justin Bieber. Tja. Dan kom je, in mijn opinie, toch weer uit bij wat Pinkpop van origine is: een popfestival. En in mijn beleving boek je als Popfestival (of althans, probéééer je te boeken) de allergrootste, meest relevante acts van DAT moment. En ja: dan kom je écht bij Justin Bieber, Beyoncé, Bruno Mars en Adele uit. Ik vergeet er vast een paar. Misschien is pop op vandaag wel meer ‘act’ dan ‘band’. Geen idee. Ik hoop dat iedereen die dit jaar wil/kan/mag gaan een top-editie beleeft. Iedereen die thuisblijft: even goede vrinden. Het kan niet voor iedereen goed zijn. Je moet naar een festival gaan omdat je het leuk vindt.
