Ik ben naar … geweest en het was …

[Brian]

Brian wrote:
Catfish and the bottlemen in Tivoli.

Hopelijk zie ik ze deze zomer nog een keer, goede live band

Je kunt ze in juni in Hilvarenbeek zien, als voorafje voor the Strokes!

Leuk om te lezen; geeft ook al wel een beeld wat we deze zomer kunnen verwachten.

Ik twijfel er nog steeds over. Was echt goed gisteren. Maar ja, ik zie the strokes ook op Werchter en er is nog niemand die mee wil. Dus ik probeer via kink kaartjes te winnen

 

[wenteldave]

Processierups wrote:

Brian wrote:
Catfish and the bottlemen in Tivoli.

Hopelijk zie ik ze deze zomer nog een keer, goede live band


Je kunt ze in juni in Hilvarenbeek zien, als voorafje voor the Strokes!

Leuk om te lezen; geeft ook al wel een beeld wat we deze zomer kunnen verwachten.

Ik twijfel er nog steeds over. Was echt goed gisteren. Maar ja, ik zie the strokes ook op Werchter en er is nog niemand die mee wil. Dus ik probeer via kink kaartjes te winnen

Dat vind ik altijd zo ruk. Dat er helemaal niemand mee wil gaan...

 

[Brian]

Brian wrote:

Processierups wrote:

Brian wrote:
Catfish and the bottlemen in Tivoli.

Hopelijk zie ik ze deze zomer nog een keer, goede live band


Je kunt ze in juni in Hilvarenbeek zien, als voorafje voor the Strokes!

Leuk om te lezen; geeft ook al wel een beeld wat we deze zomer kunnen verwachten.


Ik twijfel er nog steeds over. Was echt goed gisteren. Maar ja, ik zie the strokes ook op Werchter en er is nog niemand die mee wil. Dus ik probeer via kink kaartjes te winnen

Dat vind ik altijd zo ruk. Dat er helemaal niemand mee wil gaan…

Vooral als je zelf enthousiast bent. Dan tempert dat meteen. Normaal vind ik alleen gaan niet zo heel erg, maar op een festival dat ik niet ken en voor mij ver weg ligt, vind ik het niet zo heel chill. Veel moeite voor 1 dagje terwijl ik the strokes ook op Werchter zie een catb gisteren dus heb gezien.

 

[mattman]

Nick Cave tijdens zijn Conversations Tour in BOZAR.

De laatste keer dat hij dit deed, als we hem mogen geloven. Wat een onvergetelijke ervaring. Heel blij dat ik dit alsnog heb mogen meemaken. Vooraf zou je denken: zal dat wel werken, naar vragen en antwoorden luisteren terwijl Cave tussendoor muziek speelt. En of het werkte. Nick Cave is dus niet alleen een bezeten showbeest, maar ook een heel goede, clevere en grappige (!) verteller. Vooral dat laatste viel mij soms op, want ik (en de hele zaal) hebben heel vaak uitbundig zitten lachen om zijn gevatte antwoorden. Sommige vragen waren erg klef, maar daar gaat hij meestal wel goed mee om. Zo was er iemand die vroeg of hij zijn vrouw onder de ogen van Nick ten huwelijk mocht vragen op het podium. (Antwoord Nick: "depending on my answer, this is either going to be the best or the worst day in your life". Het is hun beste dag geworden). Grappig dat Kanye West een rode draad was in de avond. En de vraag of Nick zichzelf een mumblerapper of een poëtische rapper vond (is "mumblerapper a good answer?")

En dan de muziek. Altijd solo achter een piano, nooit eentonig of flauw. Leuk om een nummer als Papa Won't Leave You Henry eens in een heel andere vorm te mogen horen. Blij dat hij Sad Waters speelde, toch wel een favoriete van mij. Cave was goed bij stem, zong krachtig, maar je merkte wel dat hij de hoogste noten wat ontweek. (Hoge noten zijn nooit zijn sterkste punt geweest natuurlijk.) Heb nooit echt doorgehad hoe goed die man piano speelt trouwens.

Dit was echt eentje om in te kaderen.

 

[Timmetje]

Grappig dat Kanye West een rode draad was in de avond.

Intrigerend! Kun je daar iets meer over vertellen?

 

[mattman]

Grappig dat Kanye West een rode draad was in de avond.

Intrigerend! Kun je daar iets meer over vertellen?

Op een bepaald moment vroeg een gast aan Cave of hij wist dat veel mensen geschrokken waren over zijn Kanye- comment. (Cave noemde Kanye onlangs 'de grootste artiest op aarde : https://www.demorgen.be/tv-cultuur/nick-cave-roemt-kanye-west-als-de-grootste-artiest-op-aarde~bd26784c/).

Cave verdedigde die uitspraak. Hij vindt dat Kanye zijn waanzin zo hard omarmt, zo hard durft doen wat hij wil doen (en niet wat hij zou moeten doen), dat hij een van de weinigen in zijn soort is. Cave noemde zijn laatste plaat, Jesus Is Lord, een puur waanzinnige manier om met gospel om te gaan bijvoorbeeld, puur productioneel. Later werd Kanye door een vrouw nog eens aangehaald omwille van zijn homofobe uitspraken, en of Cave dan nog naar zijn muziek kan luisteren. Wel dus, want heel veel van zijn helden hebben misdaden gepleegd ("dat is nu eenmaal wat rock & roll inhoudt"), maar dat is voor hem vaak geen barrière om van de muziek te genieten. Muziek verbannen van iemand die misdadig is, zou een dubbele misdaad zijn.

(Ik hoop dat wat ik hier zeg een beetje goed gequote is, maar dat is wat ik er toch min of meer uit heb verstaan)

 

[Timmetje]

Gaaf om te lezen! Bedankt dat je het even wilde toelichten!

 

[Timmetje]

Alain Clark vond het volgens mij ook wel een goed concept.... tot aan de titel toe.

Eerst staat voor Clark nog een korte Nederlandse tournee op het programma, op zondagmiddagen in februari en maart. Daarnaast is hij druk met een interviewserie In conversatie met, waarin fans hun grote idolen aan vragen kunnen onderwerpen. De eerste sessie is op 15 maart in het Concertgebouw, met Ali B als ‘slachtoffer’.

 

[Indiaantje89]

Jay Rock + Schoolboy Q @013 <insert>airhorn.wav</insert>

Erg matige show. Jay Rock ging nog wel redelijk, heeft een degelijke flow en kon de tempo goed in de set houden.

De hoogtepunten van de avond waren allemaal tracks van Kendrick Lamar afkomstig. Waarom nemen die gasten “dj’s” terwijl ze niet kunnen mixen? Eerst nemen ze 15 minuten van de set in beslag en zetten ze de ene na de andere hip hop banger op. Heel de zaal ging los op Kendrick Lamar zijn M.A.A.D. city en Backstreet Freestyle. Daarna kwam Schoolboy Q op en het publiek was al snel zo dood als een pier. Kijk ik snap dat een dj misschien het publiek warm moet draaien, maar ga niet als een gek de ene naar de ander giga hit opgooien zodat het hoogtepunt al is geweest voordat de hoofdact nog moet beginnen.

Daarnaast was wen beetje alles op tape, en Schoolboy Q stond meer te dansen of liet het publiek zingen dan dat hij dat zelf deed. En na ieder nummer die dj letterlijk op stop zette (niet eens met en backscratch ofzo, nee gewoon keihard die pauzeknop in drukken). En dan gewoon 20 seconde wachten in doodse stilte omdat de dj het volgende nummertje aan het zoeken was ofzo? Echt pijnlijk kwam het over. Gelukkig wist hij wel hoe de hip hop airhorn sample werkte. Zonder te overdrijven misschien wel 30x gehoord in zijn set, zo fucking cliché.

De sfeer was bij Jay Rock ook veel beter. Schoolboy Q maakte het zichzelf wel erg makkelijk.

 

[wenteldave]

Jay Rock + Schoolboy Q @013 <insert>airhorn.wav</insert>

Erg matige show. Jay Rock ging nog wel redelijk, heeft een degelijke flow en kon de tempo goed in de set houden.

De hoogtepunten van de avond waren allemaal tracks van Kendrick Lamar afkomstig. Waarom nemen die gasten “dj’s” terwijl ze niet kunnen mixen? Eerst nemen ze 15 minuten van de set in beslag en zetten ze de ene na de andere hip hop banger op. Heel de zaal ging los op Kendrick Lamar zijn M.A.A.D. city en Backstreet Freestyle. Daarna kwam Schoolboy Q op en het publiek was al snel zo dood als een pier. Kijk ik snap dat een dj misschien het publiek warm moet draaien, maar ga niet als een gek de ene naar de ander giga hit opgooien zodat het hoogtepunt al is geweest voordat de hoofdact nog moet beginnen.

Daarnaast was wen beetje alles op tape, en Schoolboy Q stond meer te dansen of liet het publiek zingen dan dat hij dat zelf deed. En na ieder nummer die dj letterlijk op stop zette (niet eens met en backscratch ofzo, nee gewoon keihard die pauzeknop in drukken). En dan gewoon 20 seconde wachten in doodse stilte omdat de dj het volgende nummertje aan het zoeken was ofzo? Echt pijnlijk kwam het over. Gelukkig wist hij wel hoe de hip hop airhorn sample werkte. Zonder te overdrijven misschien wel 30x gehoord in zijn set, zo fucking cliché.

De sfeer was bij Jay Rock ook veel beter. Schoolboy Q maakte het zichzelf wel erg makkelijk.

Klinkt goed... Jammer om te horen dat het niet heel geweldig was.
Gelukkig was het in de andere zaal bij DragonForce wel een stuk beter. Herman Li die weer tekeer ging op zijn gitaar. Hudson was ook goed bij stem, wat natuurlijk al de helft van de kwaliteit is. Heb erg genoten.

 

[RubenFrusciante]

Net geweest naar Liam Gallagher in de Ziggo Dome.
Mijn eerste concert dat ik een zitplaats had en tevens het eerste concert waar ik alleen heen ging. Op een paar plaatsen na de hele Ziggo vol, veel Engelsen wat de sfeer ten goede komt bij zo'n Britse Artiest, waardoor iedereen in mijn vak alsnog de hele set heeft gestaan. Erg gaaf!
Moet toegeven dat ik best wel bang was voor de kwaliteit of het opnieuw moeten stoppen van de gig door stemproblemen eerder deze week. Blij verrast, niks mis met zijn stem, in het begin even opwarmen maar na een paar nummers gewoon op volle kracht.
Geweldige setlist, een dik anderhalf uur afwisselend tussen nieuw eigen werk en de Oasis-hits. De laatstgenoemde ook meer spelend richting het einde van de set en het eigen werk meer aan het begin.
Na wat gescheld op het volume, vooral dat van de piano die niet geel goed te horen was, de meer echte rock-nummers gespeeld. Persoonlijke favorieten als Morning Glory, Champagne Supernova, Supersonic en Live Forever (!!) kwamen allemaal voorbij.
Nu al zin in zijn festivaloptreden in Werchter.
Rock 'n' Roll Star.

 

[Raskolnikov]

Vrijdagavond naar Arno geweest in Doornroosje. Wat een unieke man, wat een gedrevenheid en wat een goede muziek. Strak gespeeld en vol overtuiging gebracht. En de verhalen tussendoor waren gewoon een soort cabaret, echt van genoten.

Treurig om de volgende ochtend te horen dat de man ernstig ziek is....

 

[tom93]

Keane - AFAS - 11-02-2020

Heerlijk optreden. Tom Chaplin was heel goed bij stem en had er duidelijk zin in gezien zijn energie tijdens het gehele optreden. Het was bovendien de laatste avond van de Europese tour, dus er werd nog eenmaal geknald.

Er werd 2 uur gespeeld, liefst 7 nummers van het prachtige Hopes and Fears album (een van de beste debuutalbums ooit wat mij betreft). Mijn alltime favoriet van Keane kwam ook voorbij met She Has No Time. Hoewel het nieuwe album niet heel geweldig is, kwamen de songs toch aardig tot hun recht in het sfeervolle AFAS. Sowieso een erg fijne zaal wat mij betreft.

Behalve wat lichteffecten was het ook een optreden zonder veel poespas. Gewoon een zanger, drummer, gitarist en pianist op het podium en that’s it. Kan dat wel waarderen.

 

[nitotheno]

Gelukkig wist hij wel hoe de hip hop airhorn sample werkte.

Moest heel hard lachen om deze uitspraak hahahaha

 

[nitotheno]

Lewis Capaldi, AFAS live (13-02-20)

Gisteren bij Lewis in de AFAS geweest. Van te voren verwachtte ik er niet zoveel van, want ben niet zo'n onwijs fan van z'n muziek (is vooral mijn wederhelft :wink: ), maar ik heb het zeker wel naar mijn zin gehad. De setlist was niet heel lang, maar Lewis praatte het tussen de nummers door wel aardig vol en niet tot vervelends toe. Kwam charismatisch over, had leuke grappen en was lekker bij stem. Betrapte mijzelf er vanochtend op dat ik wakker werd met een liedje van hem die in m'n hoofd was blijven hangen. Denk dat dit op Lowlands best wel leuk kan werken.

 

[jaydee76]

Brothers of a Feather (oftewel The Black Crowes) - 15 februari in Paradiso Noord

Wat was dit mooi. Sowieso al geweldig om Chris en Rich Robinson weer samen op één podium te zien staan, en helemaal in zo'n intieme setting. De kempkraaien hebben de strijdbijl begraven en roken nu weer samen een dikke vredespijp, en waar kan je dat nou beter doen dan in Amsterdam? Wellicht dat dit daarom de lokatie was voor het enige optreden dat de "Brothers of a Feather" op het Europese vasteland gaven tijdens deze akoestische tour.

Aangezien Chris en Rich inmiddels alle oude bandleden de deur uit hebben gedaan en nu met nieuwe (sessie?)muzikanten touren als The Black Crowes mag dit unplugged-uitstapje van de gebroeders Robinson dus eigenlijk gewoon als een Black Crowes-optreden geteld worden; zij twee zijn nu de band, de rest zijn hired guns.

Nu denk je bij een akoestisch optreden aan een saaie bedoening waarbij de muzikanten zitten op barkrukken, daarvan was hier geen sprake. Chris stond namelijk van begin tot eind uit zijn dak te gaan zoals hij dat bij de "versterkte" optredens ook altijd doet, en in de gestripte versies van bekende nummers viel des te meer op wat een geweldige stem hij wel niet heeft.

Op het unplugged “Live at the Roxy” album dat de broers samen onder de naam Brothers of a Feather hebben uitgebracht staan vooral "deep cuts" en obscure covers, maar in Paradiso Noord lag (net als in Londen drie dagen eerder) de nadruk op Black Crowes-hits, met 3 nummers van zowel de eerste als de tweede plaat. Tussen het publiek bevonden zich helaas verrassend veel dronken lallende kerels, die tijdens de wat meer onbekende nummers gingen joelen of samen de week gingen doornemen, totdat Chris het niet meer trok en deze eikels op voortreffelijke wijze een uitbrander gaf: "It's time for you motherfuckers to shut up. You don't want London to be better than Amsterdam right? If the Brits can shut up for one hour, so can you". En daarna was het stil tijdens de nummers. Dit zouden meer artiesten mogen doen.

Met vijf kwartier was het een relatief kort optreden maar dat maakte niet uit; dit was een bijzondere concertervaring die alleen maar naar meer smaakt, ik heb hiervan alleen nog meer zin gekregen in het Shake Your Moneymaker-optreden in de AFAS dit najaar.

Hier nog even de setlist:
setlist

 

[jaydee76]

Brothers of a Feather (oftewel The Black Crowes) - 15 februari in Paradiso Noord

Wat was dit mooi. Sowieso al geweldig om Chris en Rich Robinson weer samen op één podium te zien staan, en helemaal in zo'n intieme setting. De kempkraaien hebben de strijdbijl begraven en roken nu weer samen een dikke vredespijp, en waar kan je dat nou beter doen dan in Amsterdam? Wellicht dat dit daarom de lokatie was voor het enige optreden dat de "Brothers of a Feather" op het Europese vasteland gaven tijdens deze akoestische tour.

Aangezien Chris en Rich inmiddels alle oude bandleden de deur uit hebben gedaan en nu met nieuwe (sessie?)muzikanten touren als The Black Crowes mag dit unplugged-uitstapje van de gebroeders Robinson dus eigenlijk gewoon als een Black Crowes-optreden geteld worden; zij twee zijn nu de band, de rest zijn hired guns.

Nu denk je bij een akoestisch optreden aan een saaie bedoening waarbij de muzikanten zitten op barkrukken, daarvan was hier geen sprake. Chris stond namelijk van begin tot eind uit zijn dak te gaan zoals hij dat bij de "versterkte" optredens ook altijd doet, en in de gestripte versies van bekende nummers viel des te meer op wat een geweldige stem hij wel niet heeft.

Op het unplugged “Live at the Roxy” album dat de broers samen onder de naam Brothers of a Feather hebben uitgebracht staan vooral "deep cuts" en obscure covers, maar in Paradiso Noord lag (net als in Londen drie dagen eerder) de nadruk op Black Crowes-hits, met 3 nummers van zowel de eerste als de tweede plaat. Tussen het publiek bevonden zich helaas verrassend veel dronken lallende kerels, die tijdens de wat meer onbekende nummers gingen joelen of samen de week gingen doornemen, totdat Chris het niet meer trok en deze eikels op voortreffelijke wijze een uitbrander gaf: "It's time for you motherfuckers to shut up. You don't want London to be better than Amsterdam right? If the Brits can shut up for one hour, so can you". En daarna was het stil tijdens de nummers. Dit zouden meer artiesten mogen doen. Met vijf kwartier was het een relatief kort optreden maar dat maakte niet uit; dit was een bijzondere concertervaring die alleen maar naar meer smaakt, ik heb hiervan alleen nog meer zin gekregen in het Shake Your Moneymaker-optreden in de AFAS dit najaar.

Hier nog even de setlist

 

[jaydee76]

Brothers of a Feather (oftewel The Black Crowes) - 15 februari in Paradiso Noord

Wat was dit mooi. Sowieso al geweldig om Chris en Rich Robinson weer samen op één podium te zien staan, en helemaal in zo'n intieme setting. De kempkraaien hebben de strijdbijl begraven en roken nu weer samen een dikke vredespijp, en waar kan je dat nou beter doen dan in Amsterdam? Wellicht dat dit daarom de lokatie was voor het enige optreden dat de "Brothers of a Feather" op het Europese vasteland gaven tijdens deze akoestische tour.

Aangezien Chris en Rich inmiddels alle oude bandleden de deur uit hebben gedaan en nu met nieuwe (sessie?)muzikanten touren als The Black Crowes mag dit unplugged-uitstapje van de gebroeders Robinson dus eigenlijk gewoon als een Black Crowes-optreden geteld worden; zij twee zijn nu de band, de rest zijn hired guns.

Nu denk je bij een akoestisch optreden aan een saaie bedoening waarbij de muzikanten zitten op barkrukken, daarvan was hier geen sprake. Chris stond namelijk van begin tot eind uit zijn dak te gaan zoals hij dat bij de "versterkte" optredens ook altijd doet, en in de gestripte versies van bekende nummers viel des te meer op wat een geweldige stem hij wel niet heeft.

Op het unplugged “Live at the Roxy” album dat de broers samen onder de naam Brothers of a Feather hebben uitgebracht staan vooral "deep cuts" en obscure covers, maar in Paradiso Noord lag (net als in Londen drie dagen eerder) de nadruk op Black Crowes-hits, met 3 nummers van zowel de eerste als de tweede plaat. Tussen het publiek bevonden zich helaas verrassend veel dronken lallende kerels, die tijdens de wat meer onbekende nummers gingen joelen of samen de week gingen doornemen, totdat Chris het niet meer trok en deze eikels op voortreffelijke wijze een uitbrander gaf: "It's time for you motherfuckers to shut up. You don't want London to be better than Amsterdam right? If the Brits can shut up for one hour, so can you". En daarna was het stil tijdens de nummers. Dit zouden meer artiesten mogen doen. Met vijf kwartier was het een relatief kort optreden maar dat maakte niet uit; dit was een bijzondere concertervaring die alleen maar naar meer smaakt, ik heb hiervan alleen nog meer zin gekregen in het Shake Your Moneymaker-optreden in de AFAS dit najaar.

En dan hier nog even de setlist

 

[jaydee76]

Brothers of a Feather (oftewel The Black Crowes) - 15 februari in Paradiso Noord

Wat was dit mooi. Sowieso al geweldig om Chris en Rich Robinson weer samen op één podium te zien staan, en helemaal in zo'n intieme setting. De kempkraaien hebben de strijdbijl begraven en roken nu weer samen een dikke vredespijp, en waar kan je dat nou beter doen dan in Amsterdam? Wellicht dat dit daarom de lokatie was voor het enige optreden dat de "Brothers of a Feather" op het Europese vasteland gaven tijdens deze akoestische tour.

Aangezien Chris en Rich inmiddels alle oude bandleden de deur uit hebben gedaan en nu met nieuwe (sessie?)muzikanten touren als The Black Crowes mag dit unplugged-uitstapje van de gebroeders Robinson dus eigenlijk gewoon als een Black Crowes-optreden geteld worden; zij twee zijn nu de band, de rest zijn hired guns.

Nu denk je bij een akoestisch optreden aan een saaie bedoening waarbij de muzikanten zitten op barkrukken, daarvan was hier geen sprake. Chris stond namelijk van begin tot eind uit zijn dak te gaan zoals hij dat bij de "versterkte" optredens ook altijd doet, en in de gestripte versies van bekende nummers viel des te meer op wat een geweldige stem hij wel niet heeft.

Op het unplugged “Live at the Roxy” album dat de broers samen onder de naam Brothers of a Feather hebben uitgebracht staan vooral "deep cuts" en obscure covers, maar in Paradiso Noord lag (net als in Londen drie dagen eerder) de nadruk op Black Crowes-hits, met 3 nummers van zowel de eerste als de tweede plaat. Tussen het publiek bevonden zich helaas verrassend veel dronken lallende kerels, die tijdens de wat meer onbekende nummers gingen joelen of samen de week gingen doornemen, totdat Chris het niet meer trok en deze eikels op voortreffelijke wijze een uitbrander gaf: "It's time for you motherfuckers to shut up. You don't want London to be better than Amsterdam right? If the Brits can shut up for one hour, so can you". En daarna was het stil tijdens de nummers. Dit zouden meer artiesten mogen doen. Met vijf kwartier was het een relatief kort optreden maar dat maakte niet uit; dit was een bijzondere concertervaring die alleen maar naar meer smaakt, ik heb hiervan alleen nog meer zin gekregen in het Shake Your Moneymaker-optreden in de AFAS dit najaar.

 

[Indiaantje89]

Gisteren naar Babymetal @ 013 geweest. Een maatje van me was er helemaal gek op, en drong me aan om mee te gaan. Ik ben de beroerdste niet, dus heb ja gezegd en ben er heen gegaan zonder hoge verwachtingen. In het voorprogramma stond Skynd, beetje rare act. Een soort Die Antwoord maar dan met metal achtig sausje er overheen of cults en zelfmoord etc en flink wat idiote domzinnige teksten (iets met Ratata ofzo). Zal niet blijven handen.

Babymetal zelf, ik vond het een erg goed optreden. Is het helemaal mijn ding? Niet echt, ik zal het thuis niet snel opzetten. Maar live heeft het echt zijn meerwaarde. Er zat behoorlijk variatie in hun muziek, en het niveau van de show was gewoon ontzettend hoog. Toffe visuals en lichtshow, een sicke gitarist, een zeer sterke drummer, loepzuivere vocalen. En normaal boeit hij me echt niet, dans of choreografie, het doet me meestal echt niks. Maar deze dames hebben een uur lang, op zo'n bizar hoge tempo op heel aanstekelijke manier synchroon gedanst, damn respect. En bij die danseressen deed ook gewoon de zangeres volop mee, alles was raak, ieder pasje was gelijk, zonder een druppeltje zweet te zien. Ik had zelf na 1 nummer al aan de beademing gemoeten. Ook hun nummers waren gevarieerde dan ik dacht, van stevige metal naar meer folk achtige tracks en weer terug. Hoogte puntje was het nummer met die dude van Sabaton.

Het is live echt wel aan te raden, en ik denk ik een kleinere zaal als 013, dat het geweldig goed tot zijn recht komt. Op een festivalweide zal het een stuk minder overkomen denk ik. Maar ik zal het nog steeds niet thuis opzetten.