Voor de liefhebbers van de meer progressive melodic death metal, atmospheric black metal, blackgaze, etc., een band die veel meer bekendheid en waardering verdient:
Shylmagoghnar
Band uit het mooie Zuid-Limburg, die onlangs op 10 november hun 3e album uit hebben gebracht: Convergence.
Nou ja, 'band' en 'hun'? Na de eerste 2 albums heeft Skirge (Coen van der Weerden) de tweekoppige band verlaten, en is Nimblkorg (Kevin Bertrand) als enig bandlid verder gegaan, waarbij hij dus alles volledig zelf inspeelt, -zingt én produceert.
Bekijk bijlage 7033
Het nieuwe album, Convergence, vormt samen met Emergence (2014) en Transience (2018) een trilogie, die nu dus eindelijk is voltooid. Laatstgenoemde albums heb ik de laatste jaren vele malen beluisterd, en ook het nieuwe album nu al enkele keren.
En wat mij betreft zijn het alle drie meesterwerken!
Dat ik daarin blijkbaar niet de enige ben, bewijst de 'Top 20 albums of 2023' lijst van website Metal Storm, waar ze maar liefst op een 2e(!!) plek zijn beland, bóven geweldige bands als Ne Obliviscaris, Insomnium, Saturnus, Enslaved en Kalmah!
Bekijk bijlage 7034
Deze ongelooflijk knappe notering kwam zelfs gepaard met een excuusberichtje van Metal Storm:
Bekijk bijlage 7035
Wie echter hoopt een optreden van Shylmagoghnar te zien op een festival als GMM, Alcatraz, Into The Grave, of gewoon een zaaloptreden te kunnen bijwonen in Maastricht, Heerlen of waar dan ook, zal helaas worden teleurgesteld:
Shylmagoghnar heeft nog nooit live opgetreden, en zal dat naar alle waarschijnlijkheid ook nooit gaan doen...
Dat heeft vooral te maken met bepaalde gezondheidsproblemen van de zeer introverte Nimblkorg, die overgevoelig voor prikkels is (zie ook dit mooie
interview).
Shylmagoghnar maakt dan ook bij uitstek muziek om lekker thuis bij weg te dromen, waarbij albums in hun geheel beluisterd dienen te worden. Dus heb je een uurtje of 3, en een koud sixpackje bier ofzo, luister dan eens de hele trilogie (en vooralsnog tevens discografie):