Na enkele weken van bijkomen, uitzieken (geen corona, gewoon verkoudheid), ‘forummoeheid’, bijlezen, moed en zin verzamelen om aan een uitgebreid verslag te beginnen, over de frustratie geraken als ik halverwege dat verslag per ongeluk blijk te zijn kwijtgeraakt (aaargh!!), en opnieuw moed en zin verzamelen, waag ik alsnog een poging om een verslagje eruit te persen, tenminste, voor degenen die het überhaupt nog interesseert, en niet al volledig met het hoofd bij volgend jaar zit…
Dat ik inmiddels alweer een hoop vergeten ben, is daarbij zowel een nadeel als een voordeel, de nadruk zal nu dus meer op de hoogte- en dieptepunten komen te liggen. Daarnaast hebben ook o.a. de extreme weersomstandigheden, fysieke ongemakken (met name een wekenlang ontstoken voet, waardoor ik aan de lopende band paracetamol, ibuprofen en diclofenac als M&M’s heb lopen snacken, uiteraard naast de gebruikelijke pijnstillers in vloeibare, goudgele vorm), onmogelijke clashes, wensen van vrouw en vrienden, shuttle bus perikelen, eet-/rustmomenten, inzinkingen, slaapgebrek en momentbeslissingen ervoor gezorgd dat ik lang niet zoveel heb kunnen zien/horen dan ik vooraf wellicht had gewild en gehoopt (maar dat geldt eigenlijk voor vrijwel ieder festival, niet zo gek ook als ongeveer je hele Clashfinder groen en blauw gekleurd is…).
Aangezien het voor mij 2 weken één grote blur was, met naast GMM ook nog Hellfest en enkele losse concerten (10 dagen optredens binnen 14 dagen), vat ik ze hier maar allemaal samen. Voor nu alleen het muzikale aspect. Het organisatorische en andere zaken (incl. vergelijk GMM vs. Hellfest) volgt later.
MUZIEKGIETERIJ MAASTRICHT
Twee mooie opwarmers vlak voor het festivalgeweld losbarst:
Maandag 13-6
Rotting Christ (9,5): Al enkele jaren groot fan (maar nooit gezien, en ook niet op komende festivals), dus toen dit concert nog niet zo lang geleden werd aangekondigd, nota bene op een steenworp bij mij vandaan, kon ik het vanzelfsprekend niet overslaan. En daar heb ik absoluut geen spijt van, wat een fantastisch concert, in een piepkleine, intieme zaal! Van begin tot einde was het alleen maar intens genieten!
Dinsdag 14-6
Bad Religion (9): Tickets al 2 jaar in de mailbox, favoriete punkband, puur jeugdsentiment, heerlijk feesten!
GRASPOP METAL MEETING
Woensdagavond gearriveerd bij hotelkamer in Devil’s Lake/Vossemeren in Lommel, en nog lekker wat gegeten en gedronken met een stel vrienden.
Donderdag 16-6
Battle Beast (9): Blijft een geweldige live-band, wat.. een.. stem!
Powerwolf (9): Copy-paste van Battle Beast, al vaak gezien, maar blijft aanstekelijk en vermakelijk.
Dropkick Murphys (9,5): Altijd een groot feest, en het aantal genuttigde halve liters bier nam daarmee toe (ik begon zelfs te ‘dansen’, wat doorgaans geen goed teken is)..
Iron Maiden (9,5): Geweldig genoten, hoewel ik nu niet meer weet in hoeverre dat de invloed van het bier was of niet..
Volbeat (9,5): Zie DM en IM, maar dan in het kwadraat. Ik geloof dat ik tijdens dit optreden zelfs de ‘one-man circle pit’ heb uitgevonden, door rondjes om mijn eigen as te draaien… Maar wat een fantastisch drieluik deze avond!
Geen beoordeling: Dana Dentata (uit nieuwsgierigheid, maar vreselijk zoals verwacht), While She Sleeps, Beartooth, Tremonti, In Extremo, Mastodon.
Niet gezien: The Curse Of Millhaven, Misthyrming (shuttle bus vertrok veel te laat, en binnenkomen/huren locker heeft ook nog wel wat voeten in de aarde gehad).
Vrijdag 17-6
Disillusion (9): Ondanks flinke kater en korte nachtrust (mede door chaos bij shuttle bussen) op tijd op de wei (weliswaar zonder vrouwlief, die liever uitsliep) en een mooie plek helemaal vooraan tegen het hek (wat gezien het aantal aanwezigen niet bepaald opzienbarend was). Helaas echter gelijk een dikke domper, omdat het geluid continu uit bleef vallen/haperen (0,5 tot 5 seconden), wat vanzelfsprekend zeer irritant was. Gelukkig werd dit na de eerste 2 nummers na een korte pauze verholpen, en werd het toch nog een mooie memorabele ervaring (zoals anderen al zeiden niet in de minste plaats door de trompetpartijen)!
Beyond The Black (8,5): Alleen de laatste paar nummers gehoord, maar die klonken meer dan prima (met name In The Shadows). Jammer van de clash met Disillusion, zeker aangezien de symphonic metal bands al zo dun gezaaid waren dit jaar (verder eigenlijk alleen Within Temptation).
Gloryhammer (8): Deels gemist door arriveren vrouwlief en eetmoment; nieuwe zanger klonk wel prima, voor zover ik heb gehoord.
Steel Panther (8,5): Omstreden of niet in deze ‘woke’ tijden, ik vind het nog steeds heel vermakelijk, zowel qua humor als muziek. Zolang vrouwen (of mannen) lekker vrijwillig doen waar ze zelf zin in hebben, zie ik absoluut het probleem niet (zeg ik als extreem progressieve liberaal)!
Alcest (9,5): Eerste keer live, en grote verwachtingen (week voor kerst ga ik ze in Parijs zien), waaraan volledig werd voldaan. Heerlijke kippenvelmomenten!
Paradise Lost (9,5): Van tevoren veel geluisterd (oude én nieuwe albums), lang naar uitgekeken. Maar ik had niet veel beter kunnen verwachten, van begin tot eind genoten (mijn vrouw, die ze nauwelijks kende, idem)!
Megadeth (8): Alleen laatste paar nummers gehoord, maar wel favorieten als Symphony of Destruction en Holy Wars, dus toch lekker meegenomen.
Amenra (8,5): Na enkele halfslachtige pogingen (vorig jaar nog op Alcatraz), en steeds meer aanbevelingen, toch eindelijk maar eens een volledige ervaring vooraan meegemaakt. En zeker geen spijt, heerlijk intens! Helaas echter ook teveel interferentie van andere podia tijdens de rustigere segmenten, wat bij dit soort muziek veel afbreuk doet.
Heilung (9): Hoe vaak ik het ook zie, het blijft een geweldige ervaring! Voor het eerst echter niet helemaal afgekeken, omdat we graag Scorpions wilden zien (hier slechts een kwartier overlap, terwijl ze de week erna op Hellfest volledig samenvallen).
Scorpions (9): Stond al wat jaartjes op mijn wish list, en viel zeker niet tegen (ondanks redelijk neutrale verwachtingen). Sterker nog, zowel mijn vrouw als ik hebben ons van begin tot eind uitstekend vermaakt (‘moderne’ uitvoering van Wind Of Change verdient ook een speciale vermelding)!
Geen beoordeling: Black Label Society, A Day To Remember, Within Temptation.
Niet gezien: As Everything Unfolds, Dool, Bullet For My Valentine, Jinjer, Zeal & Ardor, Heaven Shall Burn.
Zaterdag 18-6
Massive Wagons (9): Helaas maar ongeveer helft van optreden kunnen zien (shuttle bus zat weer niet mee), maar wat een heerlijk feestje, perfect begin van de dag (ook al was vrouwlief wederom niet mee)!
Dying Fetus (8): Kort gezien, maar klonk wel lekker bruut!
Eisbrecher (8,5): Helemaal vooraan aan balustrade (wel aan linkerzijde), blijft zeer vermakelijke band (in augustus headliner op Summer Breeze in thuisland, ben benieuwd)!
Foreigner (8,5): Leuke setlist, en ook uitsmijter ‘I Want to Know What Love Is’ was schitterend om te horen uit duizenden kelen!
Shinedown (9): Pas vrij recent goed gaan luisteren, maar dat heeft zich geweldig uitbetaald, toffe show!
Devin Townsend (10): Tja, wat moet je nog zeggen, alles wat deze man doet is simpelweg geniaal!
Opeth (9): Ondanks inzinking toch heerlijk van genoten (ook al vond vrouwlief het retesaai..).
Korn (8,5): Ondanks mijn ‘ideale’ leeftijd heb ik eigenlijk nooit echt veel met nu-metal gehad, die hype is een beetje aan mij voorbij gegaan. Voor mijn vrouw is het wel echt jeugdsentiment, en die heeft dan ook geweldig ervan genoten, terwijl ik mezelf ook uitstekend heb vermaakt, prima show!
Geen beoordeling: Europe, Judas Priest.
Niet gezien: Majestica, Kontrust, Tribulation, Fleddy Melculy, Saxon, Five Finger Death Punch.
Zondag 19-6
Dieter Koblenz (9): Net aangekomen om Spiritbox te zien, zie ik op het bord voor de Graspop Metal Moose Bar dat Dieter Koblenz over enkele minuten komt optreden. Als Limburger (Dieter is een typetje van Eric Jaspers uit Maastricht) kan ik dat dan niet zomaar laten lopen, dan maar geen Spiritbox helaas. En Dieter stelt natuurlijk niet teleur: binnen no-time staat die hele Moose Bar op z’n kop, en gaat de polonaise door de hele hut.. Behalve de bekende Duitse schlagernummers zijn ook vooral zijn overbruggende praatjes (in vals Duits accent) ertussen van een hilarisch niveau! Zo bleek hij onbedoeld de ideale opwarmer voor:
Alestorm (9,5): P.I.R.A.T.E. P.A.R.T.Y.! Nuff said!
The Offspring (9): Heerlijk jeugdsentiment, lekker meeblèren!
Dog Eat Dog (8,5): Idem, maar kostte nogal wat moeite om vooraan te geraken bij Jupiler Stage.
Sabaton (8,5): Begon geweldig, leuk plekje rechts, redelijk vooraan, maar niet al te druk. Helaas kon ik echter halverwege na even bier halen mijn vrouw niet meer terugvinden, ook al had ik van tevoren goed rondgekeken waar we stonden. Zelfs na een half uur rondlopen vond ik haar uiteindelijk pas na afloop van het optreden, toen mensen richting uitgang begonnen te lopen…
Geen beoordeling: Bury Tomorrow, Alice Cooper, Deep Purple, Dimmu Borgir.
Niet gezien: Crossfaith, Rival Sons, The Great Old Ones, Spiritbox, Tiamat, Amorphis, Deftones.
HELLFEST OPEN AIR
Maandag terug van GMM, dinsdagmiddag weer vertrokken richting Frankrijk. ’s Avonds hotelletje opgezocht in Reims, waar onverwacht nog een gezellig straatmuziekfestival door het hele centrum bezig was (kennelijk een nationaal ‘fête de la musique’, dat ooit eens door een minister is ingevoerd, wat ik per direct ook in Nederland zou willen zien gebeuren). Woensdagochtend de weg vervolgd naar ons appartement in Nantes, en aldaar nog wat kennis gemaakt met deze leuke stad.
Donderdag 23-6
The Ruins of Beverast (8): Eindelijk binnen na een vervelende heenreis (waarover meer in een volgende post), gelijk maar een van de tenten ingedoken voor wat lekker donkere, zware shit (op dat moment meer zin in dan The Last Internationale). Helaas alleen de laatste paar nummers meegepikt, maar desalniettemin een prima start!
Tribulation (8,5): Mooi dat de 2 tenten met extreme metal (Altar en Temple) met elkaar verbonden zijn, en eigenlijk gewoon één grote tent vormen. Je kunt dus gewoon ‘vrijelijk’ (nou ja, afgezien van de drukte, waarover ook later meer) tussen beide podia switchen, net als buiten bij de Main Stages. Ook deze ging er lekker in, fijne band!
Zeal & Ardor (9): Op GMM gemist wegens clash met Paradise Lost, dus hier moest ik uiteraard naar toe! Helaas bleek ik echter niet de enige te zijn met die gedachte, want na drank halen en een toiletbezoek van vrouwlief (met lange rijen) bleek de tent al van voor tot achter zo goed als vol te zitten, wat naast de hype rond de band zeer zeker ook te wijten zal zijn geweest aan de fikse regenbui die inmiddels overkwam. Via een zijkant hebben we ons dan toch naar binnen weten te persen, maar de gewenste plek voorin de tent zat er duidelijk niet meer in. Ondanks dat een geweldig optreden van deze unieke band, die ik ongetwijfeld nog vaker ga zien!
Helloween (8,5): Gelukkig weer wat opgedroogd buiten, dus als power metal enthousiasteling moest ik natuurlijk een kijkje gaan nemen bij Helloween, een van de legendarische grondleggers van dat genre (helaas wel dikke jammer van Solstafir en Bury Tomorrow..). Hoewel ik ze nooit zo goed heb gekend en gewaardeerd als die andere grote Duitse grondlegger van (Europese) power metal (Blind Guardian), toch een fijn optreden, zij het van een afstandje (ik was nog steeds zoekende op het festivalterrein, en had nog niet helemaal in de gaten hoe en waar ik verder vooraan geraakte).
Heilung (9,5): Op GMM laatste deel van Heilung afgekapt ten gunste van Scorpions, nu na een paar nummers Scorpions richting tent voor Heilung, en dat was (zoals langzamerhand toch wel gezegd mag worden) ‘ouderwets’ intens, zat weer in een heerlijke trance!
Therion (9): Ondanks dat we vooraf hadden bedacht om direct na Heilung richting Wardruna op Main Stage te gaan (met name vanwege de overeenkomst qua genre), toch blijven plakken bij het op het naastgelegen podium gestarte Therion, een band die ik ook zeer waardeer en al enkele jaren graag wilde zien. En dat viel allerminst tegen! Geweldige, eigenzinnige symphonic metal met mooie operale stemmen en partijen!
Wardruna (8,5): Halverwege toch maar voor het oer-Hollandse compromis gekozen en richting Wardruna gegaan (die ik net zo graag voor het eerst wilde zien). En ook dat was zeker een mooi optreden, ondanks het zelfde ‘afstand-probleempje’ als bij Helloween.
Geen beoordeling: The Last Internationale, Scorpions.
Niet gezien: Lili Refrain, Insomnium, Solstafir, Bury Tomorrow, Septicflesh, Rise Against.
Vrijdag 24-6
Dragonforce (8,5): Helaas door te laat arriveren alleen laatste paar nummers gezien, maar daar zat i.i.g. afsluiter ‘Through the fire and flames’ bij, dus toch nog wel redelijk tevreden.
Killing Joke (9): Eindelijk uitgevogeld hoe vooraan te geraken (met een aardige omweg), en geen spijt van gehad! Ondanks dat ik pre-corona net als velen eigenlijk maar één nummer van ze kende (Love like blood), hebben de luisterbeurten de afgelopen jaren zich uitstekend uitbetaald (wel jammer maar ook vreemd dat ze afgezegd hadden voor GMM, maar wel hier stonden). Heel vermakelijk, en ook verrassend lang (maar liefst 5 kwartier) optreden, zeker met nummers als I am the virus, Requiem en Pandemonium!
Ministry (8): Ondanks dat ik niet per se een grote industrial fan ben, kan mij deze band af en toe goed smaken, en het begin was dan ook aardig lekker! Helaas dacht mijn vrouw daar anders over, en ook de weergoden kregen het weer op hun heupen, dus poncho-time… Uiteindelijk halverwege toch maar weggelopen richting tenten.
Marduk (8): Eigenlijk alleen door de regen hier beland, aangezien ik van plan was om naar Alice Cooper te gaan (die ik op GMM gemist had). Hoewel ik Marduk al wat luisterbeurten had gegund, maar voor mij nog niet echt het spreekwoordelijke kwartje voor hen was gevallen, heb ik me live toch goed vermaakt ermee (i.t.t. tot mijn vrouw, die uit een soort beleefdheid wel ‘meedeed’, maar er blijkbaar niet al teveel aan vond..).
Nine Inch Nails (8,5): Hier waren de rollen min of meer omgedraaid, voor mijn vrouw is dit puur jeugdsentiment, voor mij ondanks enkele luisterbeurten nog steeds een beetje een ‘onbekende, vreemde eend’. Desondanks een mooi optreden (en voor mijn vrouw een van de toppers van het hele festival)!
Geen beoordeling: Bad Religion.
Niet gezien: Ihsahn, Moonspell, Alice Cooper, Enslaved, Megadeth.
Zaterdag 25-6
Hällas (9): Door opnieuw laat arriveren en drukte wederom maar de helft gezien (in een modderige tent), maar wel een heel fijn optreden met unieke nostalgische, psychedelische sound! Ga ik zeer zeker nog eens zien!
Eluveitie (8,5): Al vaker gezien, maar blijft toch iedere keer weer een heerlijke live band (al is het alleen al vanwege Inis Mona)!
Epica (9): Goed post gevat voor de Main Stage voor het komende prachtige drieluik. Op Alcatraz 2021 nog een schitterende headline-show, maar ook hier een heerlijk optreden! Met recht worden ze inmiddels gerekend tot de absolute top van de symphonic metal.
Airbourne (9): Eerder ooit op Bospop gezien, deze mannen weten ontzettend goed hoe ze een feestje kunnen bouwen, en ook hier was het helemaal raak! AC/DC kan gerust met pensioen gaan, want hun opvolgers staan reeds klaar!
Nightwish (9,5): Veel beter dan dit wordt het niet, simpelweg genieten!
Moonsorrow (9,5): Na een uurtje bijkomen van voorgaand drieluik (GnR maar gedegradeerd tot achtergrondmuziek) de Temple-tent ingedoken voor Moonsorrow, een band die al heel lang heel hoog op mijn wish list stond. En die stelden allesbehalve teleur, fantastisch optreden, waarbij de nekspieren het van begin tot eind hard te verduren hadden!
Blind Guardian (8,5): Ik wilde deze power metal helden graag voor het eerst zien, hoewel de vermoeidheid (en ook wel de genuttigde pitchers bier..) inmiddels aardig hun tol begonnen te eisen. Gelukkig nog 2 herkansingen dit jaar (Summer Breeze en Sittard).
Geen beoordeling: Guns N' Roses.
Niet gezien: Gloryhammer, Arcturus, Fleshgod Apocalypse, Draconian, Myrkur, Katatonia, In Extremo.
Zondag 26-6
Avatar (8,5): Laat gearriveerd (we worden oud…), maar op tijd voor een mooie plek bij Avatar. Groot fan van de band (en vrouwlief nog groter), dus naar uitgekeken, maar vanaf het begin viel het geluid, en dan met name de stem van Johannes, nogal tegen. Ik weet niet goed of het aan zijn stem zelf lag, of aan de geluidsafstelling (of beide). Jammer, want we hebben ze zeker al beter gehoord. Gelukkig leek het gaandeweg het optreden wel iets beter te gaan, en door het grenzeloze enthousiasme van de band en de emotionele speech van Johannes werd het toch nog wel een gedenkwaardig optreden!
Sabaton (9,5): Mooie plek vooraan opgezocht, voor de gelegenheid en de sfeer een keer in de ‘crowdsurf-zone’ (doorgaans blijven we iets meer aan de buitenkant staan om dit juist te vermijden). En geen spijt, de ‘misser’ van GMM ruimschoots goedgemaakt, één groot feest!
Metallica (9): Ook al luister ik er niet meer zo snel naar, het is en blijft natuurlijk Metallica (mijn tienerkamer hing er vol mee)! Het was alweer van Pinkpop 2014 (met het beruchte noodweer ervoor) geleden dat ik ze voor het laatst gezien had, dus het werd ook wel weer eens tijd. Natuurlijk onmogelijk om nog ver vooraan te geraken, dus na Sabaton maar wat van de zijkant aangeschoven bij MS2. Speelden een goeie mix van de eerste 5 albums, plus een paar nieuwere nummers (vreemd genoeg geen enkele van de gebruikelijke covers). Mooie afsluiter van 2 schitterende weken!
Geen beoordeling: Bullet For My Valentine, Bring Me The Horizon, Black Label Society.
Niet gezien: Spiritbox, Nytt Land, Alien Weaponry.
Overall Top-12:
1. Devin Townsend (GMM)
2. Nightwish (HOA)
3. Paradise Lost (GMM)
4. Moonsorrow (HOA)
5. Rotting Christ (MGM)
6. Sabaton (HOA)
7. Alestorm (GMM)
8. Heilung (HOA)
9. Dropkick Murphys (GMM)
10. Alcest (GMM)
11. Iron Maiden (GMM)
12. Volbeat (GMM)
)... Dan maar even in een benauwde tent gaan rusten om vervolgens al zittend in de schaduw Eisbrecher en Foreigner te luisteren. Hierna begon het eindelijk wat af te koelen waardoor we naar Saxon konden kijken. Hoewel het geen populaire mening is, vond ik het optreden daarna (Five Finger Death Punch) wel goed. Judas Priest vond ik dan weer zwakjes, de bas stond véél te luid, maar ook Rob leek niet tevreden met zijn prestatie. Ik onthoud een nee-knikkende Halford die naar beneden keek toen zijn zoveelste hoge schreeuw minder goed lukte. Korn maakte het feestje wel weer goed, maar ze mochten voor mij wel iets langer spelen. Jammer dat er geen lied van "The Serenity of Suffering" gespeeld werd. "Black is The Soul", "Insane" of "Rotting in Vain" waren op Alcatraz 2017 toch knallers.
Hij is een grote Sabaton fan, dus hij heeft samen met mij vooraan gestaan. Ik keek regelmatig uit voor crowdsurfers & als iemand kwam, tikte ik hem even aan. Hij vond het werkelijk fantastisch en is er volgend jaar sowieso opnieuw bij.
