Graspop Metal Meeting 2018 - Nieuws en geruchten
- Onderwerp starter DennisvdBr
- Startdatum
Pim is me net voor! Maak het nieuwe topic maar aan, gmm keert in 2019 terug van 21 tot 23 juni. Zeer grote kans dat ik er dan weer bij ben. Wat een fijn festival is dit toch. Hopelijk morgen een uitgebreide nabeschouwing.
@Brian mooie woorden over Ayreon. Een uniek optreden.
@Brian mooie woorden over Ayreon. Een uniek optreden.
Na Rock am Ring 2016(dat was op Mendig nog) eindelijk weer naar een festival geweest. Het eerste wat mij opviel aan festival is de veel relaxtere sfeer dan Pukkelpop heeft/had. Er is duidelijk een wat ouder publiek, en meer ruimte een respect voor elkaar. Het was ook opvallend hoe klein dit festival is. van mainstage 2 naar Marquee nog geen 10 min. Is absoluut geen probleem. En dan zijn de Metal Dome en jupiler stage nog maar 5 min lopen als je traag bent. Maar ondanks dat het zo klein aanvoelt, krijgt iedereen de ruimte, en is het nooit echt dringen.
Het is heel leuk dat iedereen op de camping mocht, alleen jammer dat de organisatie daar niet over nagedacht had. Best wel vervelend dat alle paden(die dwars over het terrein liepen) volgebouwd waren. Ik hoop dat ze er lessen uit trekken, eventueel door P1 ook camping te maken, alhoewel het wel erg chill was om daar te parkeren.
Verder waren de toiletten goed geregeld, de relatief schone spoeltoiletten zijn erg fijn. Maar de drukte was soms wel storend, misschien kunnen wat doen aan de doorstroom, door een ingang/uitgang te maken, ipv 2 gewonen doorgangen.
Wat me verder nogal opviel en ook best wel stoorde, het roken, verschrikkelijk veel mensen roken, vooral in de tenten is het erg storend. Ik misschien ben ik daar de enige in.
Over na de muziek. 4 dagen, veel bands gezien. Ik ga ze niet allemaal los benoemen, alleen wat hoogtepunten en diepte punten.
Zeal & Ardor: De hype (bij mij) was er zeker, en ook de twijfel daardoor. Maar damn dat optreden stond echt als een huis. Ik vond het echt een top set, eigenlijk veel te kort. De geweldige setting van de Metal Dome hielp natuurlijk ook heel erg.
Ayreon: Ik huil nog dat ik de eerste 10 min met mijn oordopjes aan het kutten stond, geweldige show. De hype die jullie hier er voor hadden heeft het zeker overleeft en waar gemaakt.
The Bloody Beetroots: Persoonlijk dieptepunt. Ik heb al vaker gezien, niets kan opleven wat hij deed met Death Crew 77. Ik vond de set te elektronisch, vroeger was het toch meer rock en had hij volgens mij ook meer muzikanten er bij.
A Perfect Circle: Niet normaal, het perfecte optreden misschien wel. Ik had niet zo veel met de cd's maar live was het heel erg nice en heel erg gaaf. Het klikte heel erg, de visuals, de zang, de muziek, echt een hele goede afsluiter. Heel erg jammer was dan ook dat hun set 20 min minder lang duurde dan in het boekje stond.
Het is heel leuk dat iedereen op de camping mocht, alleen jammer dat de organisatie daar niet over nagedacht had. Best wel vervelend dat alle paden(die dwars over het terrein liepen) volgebouwd waren. Ik hoop dat ze er lessen uit trekken, eventueel door P1 ook camping te maken, alhoewel het wel erg chill was om daar te parkeren.
Verder waren de toiletten goed geregeld, de relatief schone spoeltoiletten zijn erg fijn. Maar de drukte was soms wel storend, misschien kunnen wat doen aan de doorstroom, door een ingang/uitgang te maken, ipv 2 gewonen doorgangen.
Wat me verder nogal opviel en ook best wel stoorde, het roken, verschrikkelijk veel mensen roken, vooral in de tenten is het erg storend. Ik misschien ben ik daar de enige in.
Over na de muziek. 4 dagen, veel bands gezien. Ik ga ze niet allemaal los benoemen, alleen wat hoogtepunten en diepte punten.
Zeal & Ardor: De hype (bij mij) was er zeker, en ook de twijfel daardoor. Maar damn dat optreden stond echt als een huis. Ik vond het echt een top set, eigenlijk veel te kort. De geweldige setting van de Metal Dome hielp natuurlijk ook heel erg.
Ayreon: Ik huil nog dat ik de eerste 10 min met mijn oordopjes aan het kutten stond, geweldige show. De hype die jullie hier er voor hadden heeft het zeker overleeft en waar gemaakt.
The Bloody Beetroots: Persoonlijk dieptepunt. Ik heb al vaker gezien, niets kan opleven wat hij deed met Death Crew 77. Ik vond de set te elektronisch, vroeger was het toch meer rock en had hij volgens mij ook meer muzikanten er bij.
A Perfect Circle: Niet normaal, het perfecte optreden misschien wel. Ik had niet zo veel met de cd's maar live was het heel erg nice en heel erg gaaf. Het klikte heel erg, de visuals, de zang, de muziek, echt een hele goede afsluiter. Heel erg jammer was dan ook dat hun set 20 min minder lang duurde dan in het boekje stond.
Oké. Allereerst wil wel zeggen. De programmering was super! Voor iedereen wel iets. Maar dit trekt natuurlijk ook weer meer/ander publiek met zich mee.
Ik heb me vooral geërgerd aan het publiek dat het nodig vond om tijdens alles te gaan crowdsurfen. Tijdens sommige nummers snap ik het, of als de band het vraagt. Maar zodra er 1 iemand gaat, zie je er nog weet ik niet hoeveel anderen gaan. Ik ben zelf iemand die graag bij mijn favoriete bands en bands die ik graag wil zien vooraan staat. Normaal heb ik dan de tijd van m'n leven. Maar dit jaar...
Volgend mij is er geen nummer terwijl ik vooraan stond dat er geen crowdsurfers over m'n hoofd werden weg gehaald. Heb geen 2 minuten zonder gehad. Dit verpest de ervaring voor de mensen in de eerste rijen echt flink.
Zelf heb ik geen probleem ermee. Tenzij het er gewoon te veel worden zoals nu.
Verder. De donderdag begon ik lekker met Cancer Bats, Bury Tomorrow en Fleddy Melculy. Vooral tijdens FM kwamen hier al veel crowdsurfers. Maar ja, het was op de Jupiler stage en bij een band als dat heb je dat gewoon, dus het waren wel goede shows. Vervolgens naar Ghost gaan kijken. Die zetten natuurlijk weer een lekkere show neer en vanuit de hoek van Main 2 heb ik naar GnR gekeken. Ze waren goed in vorm, Axl klonk niet veel slechter dan wat hij normaal de laatste jaren doet, dus ben ik wel tevreden mee. Alleen de jamsessies om de paar nummers was ik geen dan van. Dan laat deze weg en maak er een show van 2,5 uur van ofzo.
De vrijdag heb ik eigenlijk alleen bij Main 2 gestaan. Dus heb alles van de mainstages meegekregen. Avenged Sevenfold en Parkway Drive waren dan natuurlijk wel de bands waar ik echt op aan het wachten was. Maar ook hier weer te veel mensen die over het publiek kwamen op de verkeerde momenten.
Zaterdag heb ik het rustig aan gedaan. Gewoon kijken naar de bands die ik wil zien vanaf het podium waar ze staan. Toevallig dat ik tijdens Rise Against goed naar voor geduwd werd en zo voor Volbeat 2e rij stond. Dit was totaal niet de bedoeling. Aangezien ik ze vanavond nog een keer zie hoefde dit niet. Maar toen stond ik er en ben ik natuurlijk gewoon blijven staan. Rise Against zette een strakke set neer! Veel hits gecombineerd met wat nieuw werk. Ook Volbeat, alhoewel de show niet heel veel anders was dan normaal, maar wel goed!
Op de zondag ben ik wat later het terrein opgegaan omdat ik eerst nog het grootste deel wilde inpakken. Maar voor wat ik heb gezien was het lekker. Body Count heeft wel altijd precies dezelfde show, dus je weet precies wat er gaat komen. Maar ze blijven in mijn ogen gewoon goed en de muziek heerlijk! Limp Bizkit was precies wat ik ervan had gedacht. Goed fout. Een mix van hun hits en de covers wat we wel gewend zijn. Gewoon zodat het publiek het grootste deel van de set kent en overal meezingt! Bullet For My Valentine was wel oké. Was alleen niet echt fan van de show. Vorige keer namen ze wat show om de muziek heen, wat ze nu niet hadden. En ben zelf ook geen fan van de nieuwe muziek van ze, dus dat was weer een minpunt.
Hollywood Vampires heb ik voor het grootste deel geskipt, niet helemaal mijn ding. Leuk om Alice Cooper en Johnny Depp te zien, en dat er wat bekende nummers langskwamen, maar meer dan dat was 't voor mij niet echt. Tijdens Judas Priest ben ik meeste bonnen gaan opmaken aangezien ik niet echt een dan ben, was goede muziek, goede show met een mooie surprise guest.
Ozzy heb ik voor de helft gezien, was wel oké. Maar van Ozzy moet je al niet te veel van verwachten laatste tijd. Hierna ben ik naar Bloody Beetroots gegaan, had ze op Paaspop al gezien dus wist dat die er wel een feestje van maakte. Dit was tevens voor mij ook de afsluiter. Hierna naar mijn tent gegaan en vanuit daar het vuurwerk gezien.
En dan is 't weer maandag en moet je naar huis. Maar ja. Met Volbeat op de planning voor vanavond is dit geen grote ramp.
Mijn top 5 was dit jaar toch wel
1. Avenged Sevenfold
2. Parkway Drive
3. Volbeat
4. Tremonti
5. Body Count
Dat was een beetje mijn weekend. Sorry voor de lange lap tekst. Ben benieuwd of mensen die lange stukken tekst echt lezen.
Ik heb me vooral geërgerd aan het publiek dat het nodig vond om tijdens alles te gaan crowdsurfen. Tijdens sommige nummers snap ik het, of als de band het vraagt. Maar zodra er 1 iemand gaat, zie je er nog weet ik niet hoeveel anderen gaan. Ik ben zelf iemand die graag bij mijn favoriete bands en bands die ik graag wil zien vooraan staat. Normaal heb ik dan de tijd van m'n leven. Maar dit jaar...
Volgend mij is er geen nummer terwijl ik vooraan stond dat er geen crowdsurfers over m'n hoofd werden weg gehaald. Heb geen 2 minuten zonder gehad. Dit verpest de ervaring voor de mensen in de eerste rijen echt flink.
Zelf heb ik geen probleem ermee. Tenzij het er gewoon te veel worden zoals nu.
Verder. De donderdag begon ik lekker met Cancer Bats, Bury Tomorrow en Fleddy Melculy. Vooral tijdens FM kwamen hier al veel crowdsurfers. Maar ja, het was op de Jupiler stage en bij een band als dat heb je dat gewoon, dus het waren wel goede shows. Vervolgens naar Ghost gaan kijken. Die zetten natuurlijk weer een lekkere show neer en vanuit de hoek van Main 2 heb ik naar GnR gekeken. Ze waren goed in vorm, Axl klonk niet veel slechter dan wat hij normaal de laatste jaren doet, dus ben ik wel tevreden mee. Alleen de jamsessies om de paar nummers was ik geen dan van. Dan laat deze weg en maak er een show van 2,5 uur van ofzo.
De vrijdag heb ik eigenlijk alleen bij Main 2 gestaan. Dus heb alles van de mainstages meegekregen. Avenged Sevenfold en Parkway Drive waren dan natuurlijk wel de bands waar ik echt op aan het wachten was. Maar ook hier weer te veel mensen die over het publiek kwamen op de verkeerde momenten.
Zaterdag heb ik het rustig aan gedaan. Gewoon kijken naar de bands die ik wil zien vanaf het podium waar ze staan. Toevallig dat ik tijdens Rise Against goed naar voor geduwd werd en zo voor Volbeat 2e rij stond. Dit was totaal niet de bedoeling. Aangezien ik ze vanavond nog een keer zie hoefde dit niet. Maar toen stond ik er en ben ik natuurlijk gewoon blijven staan. Rise Against zette een strakke set neer! Veel hits gecombineerd met wat nieuw werk. Ook Volbeat, alhoewel de show niet heel veel anders was dan normaal, maar wel goed!
Op de zondag ben ik wat later het terrein opgegaan omdat ik eerst nog het grootste deel wilde inpakken. Maar voor wat ik heb gezien was het lekker. Body Count heeft wel altijd precies dezelfde show, dus je weet precies wat er gaat komen. Maar ze blijven in mijn ogen gewoon goed en de muziek heerlijk! Limp Bizkit was precies wat ik ervan had gedacht. Goed fout. Een mix van hun hits en de covers wat we wel gewend zijn. Gewoon zodat het publiek het grootste deel van de set kent en overal meezingt! Bullet For My Valentine was wel oké. Was alleen niet echt fan van de show. Vorige keer namen ze wat show om de muziek heen, wat ze nu niet hadden. En ben zelf ook geen fan van de nieuwe muziek van ze, dus dat was weer een minpunt.
Hollywood Vampires heb ik voor het grootste deel geskipt, niet helemaal mijn ding. Leuk om Alice Cooper en Johnny Depp te zien, en dat er wat bekende nummers langskwamen, maar meer dan dat was 't voor mij niet echt. Tijdens Judas Priest ben ik meeste bonnen gaan opmaken aangezien ik niet echt een dan ben, was goede muziek, goede show met een mooie surprise guest.
Ozzy heb ik voor de helft gezien, was wel oké. Maar van Ozzy moet je al niet te veel van verwachten laatste tijd. Hierna ben ik naar Bloody Beetroots gegaan, had ze op Paaspop al gezien dus wist dat die er wel een feestje van maakte. Dit was tevens voor mij ook de afsluiter. Hierna naar mijn tent gegaan en vanuit daar het vuurwerk gezien.
En dan is 't weer maandag en moet je naar huis. Maar ja. Met Volbeat op de planning voor vanavond is dit geen grote ramp.
Mijn top 5 was dit jaar toch wel
1. Avenged Sevenfold
2. Parkway Drive
3. Volbeat
4. Tremonti
5. Body Count
Dat was een beetje mijn weekend. Sorry voor de lange lap tekst. Ben benieuwd of mensen die lange stukken tekst echt lezen.
Ja Pim ik heb m helemaal gelezen :wink: Klinkt goed hoor! Je had duidelijk een redelijk afwijkend spoorboekje van het mijne, maar met hele andere acts nog steeds een prachtig weekend. Is alleen maar een goed teken wat betreft het festival als geheel! Wat betreft die crowdsurfers snap ik je irritatie wel, al heb ik er ook wel lol in die gasten (en zeker de meiden) een handje te helpen. Maar het was soms wat veel.
Wat betreft mijn eigen weekend: ik zit een beetje bij te komen in de trein momenteel, vanavond werken. Als ik eem goed moment vind schrijf ik wellicht binnenkort nog een uitgebreide "review". Die zal vol hoogtepunten zitten want ik heb mij geen moment verveeld, van chillen op de camping met onze Duitse buren tot keihard moshen bij Bloodbath. En wat een afsluiter was A Perfect Circle, fenomenale show! Dit weekend zal mij nog lang heugen. Graspop bedankt!
Wat betreft mijn eigen weekend: ik zit een beetje bij te komen in de trein momenteel, vanavond werken. Als ik eem goed moment vind schrijf ik wellicht binnenkort nog een uitgebreide "review". Die zal vol hoogtepunten zitten want ik heb mij geen moment verveeld, van chillen op de camping met onze Duitse buren tot keihard moshen bij Bloodbath. En wat een afsluiter was A Perfect Circle, fenomenale show! Dit weekend zal mij nog lang heugen. Graspop bedankt!
Dat was een beetje mijn weekend. Sorry voor de lange lap tekst. Ben benieuwd of mensen die lange stukken tekst echt lezen.
Ik wel in ieder geval! Altijd leuk om de andere ervaringen terug te lezen en hoe mensen zaken totaal anders kunnen ervaren als jezelf. Ik ga nu ook zitten voor een mooie lap tekst.
Waar begin je na vier perfecte dagen festival? Dit gaat een lang verhaal worden heb ik het gevoel. Eerst maar eens met wat algemene punten, dan komt de muziek. Donderdag was voor veel mensen een logistiek drama. Twee uit onze groep hebben er 2 uur en 45 minuten over gedaan om binnen te komen, dat is niet leuk meer. Gelukkig was het niet te warm. Wij waren zelf al op tijd, rond 12 uur, waardoor we snel binnen waren. Verblijven in Metal Park is heerlijk, woensdag al met de groep heen gegaan. Lekker gezwommen in het subtropisch zwemparadijs gevuld met tattoos, lange haren en dikke buiken. Nice. Bovendien mag je met dat bandje door de fastlane wat op de eerste dag veel tijd scheelt!
Dit jaar hetzelfde gevoel als vorig jaar ondanks het bordje uitverkocht. Meer dan 50.000 man op een relatief klein terrein (heel groot pluspunt, je bent in maximaal 10 minuten het hele terrein over en dan doe je het nog rustig aan) was het zelden ergens te druk. Enige momenten dat ik het echt druk vond was rondom Guns ’n Roses en soms bij de WC’s, deze capaciteit is te weinig voor uitverkocht. Maar met eten en bier halen nooit problemen gehad. Het publiek was wederom erg prettig, veel focus op de muziek en respect voor de mede festivalganger. Zoals Dr. Hannibal al zei, Metal verbroederd.
Ook nog een aparte shout out voor de dubbele mainstage. Wat is dat toch ideaal. Elke act die je vooraan wilt zien, kun je vooraan zien. Gewoon tijdens het optreden op het andere podium naar voren gaan. Bovendien krijg je nog vermaak tijdens het wachten. Oa Volbeat perfect gezien vanaf MS2 terwijl ik bij de start kwam aanlopen.
Wat me dit jaar bij sommige optredens wel opviel was dat de geluidsmix niet altijd op orde was. Vaak een te zware bas in de mix waardoor de rest wat verzoop. Meestal werd dat wel na een paar nummers verholpen maar dan is een deel van het publiek al weg. Ook zouden er extra boxen in de Marque gehangen moeten worden om ervoor te zorgen dat je achterin niet teveel gestoord wordt door geluid van Mainstage.
Al met al moet je de minpunten bij dit festival echt met een vergrootglas zoeken. Perfect geregeld, topsfeer en een nog betere line-up! Op naar de muziek, per dag mijn ervaringen.
Donderdag.
• Dag begonnen met de eerste act van het festival. Follow the Cipher, band van een van de schrijver achter Sabaton (nu als gitarist). Verrassend theatrale show met twee danseressen met vlaggen e.d. Prima vermaak, zeker voor de eerste act maar nergens memorabel.
• Door naar Signs of Algoritm, een van de jonge Belgische acts. Nu is metalcore sowieso niet echt mijn ding, maar hier was ik na vijf minuten weer weg. Weinig onderscheidend en teveel herrie maken om het herrie maken.
• Dan Cancer Bats, beetje uit hetzelfde vaatje maar de songs waren duidelijk veel beter.
• Toen ging gelukkig het terrein van de mainstage open want je kon inmiddels over de hoofden lopen in het eerste stuk. Stukje Pink Slips gezien, maak ik geen woorden meer aan vuil.
• Vervolgens Doro en Black Stone Cherry. Doro was verrassend goed aangezien ik vergane glorie verwachte. Goede stem en enthousiaste performance. BSC is een perfecte festivalband met lekkere meezingnummers.
• Fleddy Melculy van zeer ver weg gezien omdat het bomvol was, kregen er te weinig van mee een daarom door naar..
• Jonathan Davis. Vind zijn solo cd erg sterk en dit kwam live ook prima uit de verf. De muziek is niet erg enerverend en dit optreden daarmee ook niet. Kan me voorstellen dat het saai was voor mensen die geen 1 nummer kende.
• We stonden inmiddels lekker vooraan bij MS1 (voor Gnr) dus schuin naar Ghost gekeken. Erg positief verrast! Live veel steviger (band van 7 man) dan de bijna poppy nummers op cd. Nu begrijp ik waarom men hier een toekomstige headliner in ziet.
• Daarna GnR, ik keek hier ontzettend naar uit. Axl was goed bij stem (hij haalt de jaren 80 zeker niet meer, maar dit was meer dan verdienstelijk). Er werd met enthousiasme gespeeld en met name Slash was in topvorm. De show had van mij een uur korter mogen duren want de vele covers haalde de vaart uit het optreden, maar waren wel nodig om Axl zuurstof te kunnen laten happen in de backstage. Hoogtepunten waren voor mij Estranged en Coma, laatste gedeelte November Rain ook erg mooi met vuurwerk.
Vrijdag:
• Gestart met Diablo Blvd. Hele prima band, toffe performance en muziek. Mag best wat later geprogrammeerd worden volgende keer.
• Vervolgens persoonlijk favorietje Avatar voorin gezien. Lekkere enthousiaste show met goede respons van het publiek. Dit keer iets minder theater eromheen wat de show ten goede kwam.
• Stick to your Guns van een afstandje tijdens een hapje eten, niet mijn ding.
• Topoptreden van Shinedown!!! Tijdens dagen met zoveel zware muziek is een ongecompliceerde rockshow ff heerlijk. Lekker meebrullen en de zanger kreeg het publiek erg goed mee. Hij was bovendien erg goed bij stem. Ging op een gegeven moment het publiek in en stopte recht voor mijn neus, had het helemaal niet door en dan staat hij daar opeens, tof. Erg klein mannetje trouwens, ik snap dat hij weer op het podium stond voordat de pit losbarste, dat zou hij niet overleven.
• In This Moment vond ik tegenvallen. Mooie show qua kostuums en beelden maar vergaten het publiek mee te nemen, veel lange stiltes.
• Daardoor gelukkig op tijd voor het begin van Powerwolf, erg toffe set. Je merkt dat de zanger een geschoolde operazanger is, wat een stem! Lekkere bombastische muziek om mee te brullen, dus ook maar luidkeels gedaan!
• Wat een prut is Hollywood Undead zeg. Lag ff lekker te slapen maar werd wakker gemaakt door de rest omdat ze echt weg wilde om dit te ontvluchten.
• Toen Septic Flesh, wat was dit indrukwekkend. Wat een volle en bombastische black metal en bevlogen gebracht. Een van de absolute hoogtepunten.
• Killswitch Engage vond ik ook maar weinig aan. De gitarist is bovendien een enorme kneus met stompzinnige teksten.
• Avenged Sevenfold keek ik naar uit maar kwam op ons niet echt over, merkte ik ook aan de rest van het veld. Het was een wat tamme set. Netjes dat ze de boel stillegde voor een calamiteit vooraan, laatste nummers hadden daardoor wel wat meer power.
• Vervolgens Iron Maiden links laten liggen (deels door de kou) om voor het hardere werk te gaan. Geen spijt van. Watain gaf een heerlijke gitzwarte black metal show bij met veel vuur en bloed. Tof.
• Helaas weinig kunnen zien van Wolves in the Throne Room vanwege een goede plek bij Ayreon, maar dit was ook erg indrukwekkend. Lekker lang uitgesponnen nummers.
• En toen Ayreon. Je kan wel eens ergens zo erg naar uitkijken dat het alleen tegen kan vallen, hierbij kan ik zeggen dat het al mijn verwachtingen heeft overtroffen. We stonden goed vooraan tussen alleen maar fans, van begin tot einde een groot feest. Feest is misschien niet het goede woord om de lading te dekken, soms ronduit onroerend, soms bombastisch maar altijd steengoed. Nog nooit zo’n sterke en intense vocale performance gezien als wat hier gebeurde. Dit enthousiasme en deze kwaliteit is uniek, tijdens het schrijven hiervan wederom kippenvel. Ik ben immens dankbaar dat ik dit heb kunnen meemaken. Hoogtepunten qua songs zijn bijna niet te noemen omdat er geen enkel zwak moment was, maar als ik toch moet kiezen zijn het The Castle Hall en The Eye of Ra met iedereen op het podium.
Zaterdag:
• Bölzer kon ons niet wakker krijgen dus bij Backyard Babies gaan zitten, ging een stuk beter. Lekkere rock, deed met wat denken aan Gaslight Anthem. Prima te pruimen.
• Gelijk weer een hoogtepunt met Batuska, hele indrukwekkende show. Ten eerste was de aankleding van het podium al schitterend met kaarsen en veel orthodox christelijke elementen. Iedereen was gehuld in pijen en maskers, de aanwezigheid van drie achtergrondzangers zorgde ervoor dat de zang er goed uitkwam. De Marque was verrassend vol en de ontvangst goed. Aanrader om te ontdekken voor wie ze nog niet kent.
• The Vintage Caraven maakte een lekkere portie bluesrock met nadruk op rock, konden ‘m lekker doortrekken.
• Daarna een gezellige meeting gehad met Dr. Hannibal, gaan we op Werchter zeker nog een keer doen. Grote kans dat we elkaar al treffen vooraan bij Steven Wilson.
• Amaranthe was helaas wat tegenvallend. Slechte geluidsmix en het geheel kwam niet over op ons. Of dit nou aan de band lag of aan ons weten we niet zeker, jammer want ik keek hier wel naar uit.
• Even lekker geslapen tijdens Accept, achteraf wel jammer. Werd wakker bij het laatste nummer en dit klonk goed.
• Daarna was Arch Enemy een mega verrassing. Al eens gezien in voorprogramma van Nightwish maar niet echt blijven hangen. Maar wat een tof optreden en wat kan die vrouw zingen zeg, bi-zar.
• Sons of Apollo speelde erg goed maar ook hier een te zware bas in de mix wat er voor zorgde dat dit net niet uniek werd voor mij. Maar met zo’n collectief vakmannen krijg je een erg goede show en bovendien met veel enthousiasme gespeeld en onthaald door het publiek.
• Van Rise Against minder gezien dan gehoopt. Laatste nummers ff kunnen meezingen van veraf.
• Megadeth was tof! Nog niet eerder gezien dus goed van genoten. Dave kan niet zingen, dat weten we, maar er kunnen er weinig beter gitaarspelen. Erg goed optreden.
• Toen even naar voren gehobbeld om eerste stuk Volbeat mee te krijgen. Maar wat een toffe show, ken ook veel van hun muziek. En de biertjes tikte lekker aan dus lekker blijven staan en meebrullen. Prima headlineshow, en gezien de opkomst tijdens de show en de hoeveelheid bandshirts had de organisatie toch gelijk om hen wederom als headliner neer te zetten. In mijn ogen een spot die ze verdiend hebben. Jammer van Bloodbath, die ga ik gelukkig nog zien in 013 in het najaar.
• Lekker blijven staan voor Marilyn Manson. Of het aan het bier lag of aan zijn performance, maar ik heb genoten. Ik zag een gedreven frontman staan die er probeerde wat van te maken. Het publiek deed enthousiast mee. Het was mijn eerste keer Manson en het zal vast niet meer zo goed zijn als in zijn hoogtij dagen, maar ik heb genoten. En de nummers van zijn nieuwe cd zoals MobScene deden het erg goed in de set.
Zondag.
• Gestart met Vandeberg’s Moonkings. Lekker ouderwetse rock and roll show om wakker mee te worden.
• Pro-Pain klonk ook wel prima van een afstandje, nog te vroeg om druk te gaan doen daar vooraan.
• Eisbrecher was echter wel op een beter tijdstip en erg van genoten hier vooraan. Eigenlijk is dit Rammstein maar met een innemende frontman met interactie. Erg vermakelijke show.
• Vervolgens stukje Tyr, net als op Fortarock een sterke show in een drukke en enthousiaste tent. Volgens mij zijn zij klaar voor grotere podia.
• Powerflo was wel aardig, niet speciaal. Billy Talent was wel prima te doen van een afstandje, hebben een paar lekkere nummers en werd enthousiast gebracht.
• Tja, Body Count, stond al lekker vooraan bij MS1 voor Limp Bizkit dus van vrij dichtbij gezien. Bij vlagen erg vermakelijk maar kon me minder boeien dan vorige keer op Pinkpop (die combi kan je je nu toch ook niet meer voorstellen?). Cop Killer blijft wel een episch anthem.
• Ja en toen Limp Bizkit, ik denk mijn guilty pleasure. Een goed optreden kan je het absoluut niet noemen met de vele covers als tijdsvulling maar wat ging het ongelofelijk hard los voorin. Dit was even mijn boze pit momentje van het weekend.
• Bullet for my Valentine van een afstandje met patatje stoofvlees gezien. Prima optreden maar voor mij nergens pakkend. De hitjes zoals Tears don’t fall waren wel prima te doen.
• Hollywood Vampires was voor mij dan wel weer een optreden waar ik erg van genoten heb. Verwachte wat los zand op het podium maar er stond een band met vier gitaristen gewoon erg goed te spelen, Alice Cooper was goed bij stem en blijft een erg goede frontman. Uiteraard veel covers maar dat is het hele concept van hun act, ik heb genoten. Het verrassende hoogtepunt? Johnny Depp die Heroes van David Bowie speelde, qua stemgeluid en intonatie kwam hij hier verdacht dicht bij in de buurt.
• Judas Priest kon mij vervolgens weinig boeien. Ik respecteer hun plek in de muziekgeschiedenis maar de muziek was me wat te tam.
• Toen even bij Dead Cross gaan kijken. Een erg eclectische bak herrie waarin met vergat een nummer te spelen. Bovendien leek de microfoon van Mike Patton amper aan te staan, hij kwam er totaal niet bovenuit. Erg jammer met zo’n bevlogen zanger. Ik vond dit niet erg goed helaas.
• Toen zelf even gaan ervaren hoe dance werkt op een metalfestival bij Perturbator. Tent was max half gevuld maar wel met enthousiaste mensen. Moet zeggen dat dit muzikaal goed in elkaar zat.
• Toen weer vooraan bij MS2 gaan staan voor Ozzy. Ook hier positief verrast. Hij was vrij vitaal en was veel bezig met het publiek. Hij is nooit de beste zanger geweest maar kwam nog aardig mee. Zakk Wylde erbij hebben helpt ook wel, die tilt menig nummer live naar een hoger niveau. Ook tof om Paranoid eens live te horen.
• Ik stond daardoor gelijk perfect van A Perfect Circle. Veel hyperactieve dronken mensen om mee heen dus ik vreesde het ergste. Des te verrassender was dat iedereen vanaf het begin stond mee te zingen en de sfeer top was. Erg sfeervol optreden met mooie podiumopbouw en lichtshow. Goede opbouw in de set waardoor het einde echt knalde. Jammer dat men 15 minuten eerder stopte. Had The Package nog graag gehoord.
En hoe vat je zoiets samen in een ranking? Kies je voor kwaliteit of de optreden waar je simpelweg het meest van genoten hebt, om welke reden dan ook. Het laatste lijkt me de beste maatstaf dus hierbij mijn top 20.
1. Ayreon (dit blijft me altijd bij)
2. Septic Flesh
3. Batushka
4. Limp Bizkit
5. A Perfect Circle
6. Guns ’n Roses
7. Avatar
8. Volbeat
9. Marylin Manson
10. Eisbrecher
11. Hollywood Vampires
12. Powerwolf
13. Sons of Apollo
14. Shinedown
15. Ghost
16. Megadeth
17. Ozzy Osbourne
18. Arch Enemy
19. Jonathan Davis
20. Watain
Dit jaar hetzelfde gevoel als vorig jaar ondanks het bordje uitverkocht. Meer dan 50.000 man op een relatief klein terrein (heel groot pluspunt, je bent in maximaal 10 minuten het hele terrein over en dan doe je het nog rustig aan) was het zelden ergens te druk. Enige momenten dat ik het echt druk vond was rondom Guns ’n Roses en soms bij de WC’s, deze capaciteit is te weinig voor uitverkocht. Maar met eten en bier halen nooit problemen gehad. Het publiek was wederom erg prettig, veel focus op de muziek en respect voor de mede festivalganger. Zoals Dr. Hannibal al zei, Metal verbroederd.
Ook nog een aparte shout out voor de dubbele mainstage. Wat is dat toch ideaal. Elke act die je vooraan wilt zien, kun je vooraan zien. Gewoon tijdens het optreden op het andere podium naar voren gaan. Bovendien krijg je nog vermaak tijdens het wachten. Oa Volbeat perfect gezien vanaf MS2 terwijl ik bij de start kwam aanlopen.
Wat me dit jaar bij sommige optredens wel opviel was dat de geluidsmix niet altijd op orde was. Vaak een te zware bas in de mix waardoor de rest wat verzoop. Meestal werd dat wel na een paar nummers verholpen maar dan is een deel van het publiek al weg. Ook zouden er extra boxen in de Marque gehangen moeten worden om ervoor te zorgen dat je achterin niet teveel gestoord wordt door geluid van Mainstage.
Al met al moet je de minpunten bij dit festival echt met een vergrootglas zoeken. Perfect geregeld, topsfeer en een nog betere line-up! Op naar de muziek, per dag mijn ervaringen.
Donderdag.
• Dag begonnen met de eerste act van het festival. Follow the Cipher, band van een van de schrijver achter Sabaton (nu als gitarist). Verrassend theatrale show met twee danseressen met vlaggen e.d. Prima vermaak, zeker voor de eerste act maar nergens memorabel.
• Door naar Signs of Algoritm, een van de jonge Belgische acts. Nu is metalcore sowieso niet echt mijn ding, maar hier was ik na vijf minuten weer weg. Weinig onderscheidend en teveel herrie maken om het herrie maken.
• Dan Cancer Bats, beetje uit hetzelfde vaatje maar de songs waren duidelijk veel beter.
• Toen ging gelukkig het terrein van de mainstage open want je kon inmiddels over de hoofden lopen in het eerste stuk. Stukje Pink Slips gezien, maak ik geen woorden meer aan vuil.
• Vervolgens Doro en Black Stone Cherry. Doro was verrassend goed aangezien ik vergane glorie verwachte. Goede stem en enthousiaste performance. BSC is een perfecte festivalband met lekkere meezingnummers.
• Fleddy Melculy van zeer ver weg gezien omdat het bomvol was, kregen er te weinig van mee een daarom door naar..
• Jonathan Davis. Vind zijn solo cd erg sterk en dit kwam live ook prima uit de verf. De muziek is niet erg enerverend en dit optreden daarmee ook niet. Kan me voorstellen dat het saai was voor mensen die geen 1 nummer kende.
• We stonden inmiddels lekker vooraan bij MS1 (voor Gnr) dus schuin naar Ghost gekeken. Erg positief verrast! Live veel steviger (band van 7 man) dan de bijna poppy nummers op cd. Nu begrijp ik waarom men hier een toekomstige headliner in ziet.
• Daarna GnR, ik keek hier ontzettend naar uit. Axl was goed bij stem (hij haalt de jaren 80 zeker niet meer, maar dit was meer dan verdienstelijk). Er werd met enthousiasme gespeeld en met name Slash was in topvorm. De show had van mij een uur korter mogen duren want de vele covers haalde de vaart uit het optreden, maar waren wel nodig om Axl zuurstof te kunnen laten happen in de backstage. Hoogtepunten waren voor mij Estranged en Coma, laatste gedeelte November Rain ook erg mooi met vuurwerk.
Vrijdag:
• Gestart met Diablo Blvd. Hele prima band, toffe performance en muziek. Mag best wat later geprogrammeerd worden volgende keer.
• Vervolgens persoonlijk favorietje Avatar voorin gezien. Lekkere enthousiaste show met goede respons van het publiek. Dit keer iets minder theater eromheen wat de show ten goede kwam.
• Stick to your Guns van een afstandje tijdens een hapje eten, niet mijn ding.
• Topoptreden van Shinedown!!! Tijdens dagen met zoveel zware muziek is een ongecompliceerde rockshow ff heerlijk. Lekker meebrullen en de zanger kreeg het publiek erg goed mee. Hij was bovendien erg goed bij stem. Ging op een gegeven moment het publiek in en stopte recht voor mijn neus, had het helemaal niet door en dan staat hij daar opeens, tof. Erg klein mannetje trouwens, ik snap dat hij weer op het podium stond voordat de pit losbarste, dat zou hij niet overleven.
• In This Moment vond ik tegenvallen. Mooie show qua kostuums en beelden maar vergaten het publiek mee te nemen, veel lange stiltes.
• Daardoor gelukkig op tijd voor het begin van Powerwolf, erg toffe set. Je merkt dat de zanger een geschoolde operazanger is, wat een stem! Lekkere bombastische muziek om mee te brullen, dus ook maar luidkeels gedaan!
• Wat een prut is Hollywood Undead zeg. Lag ff lekker te slapen maar werd wakker gemaakt door de rest omdat ze echt weg wilde om dit te ontvluchten.
• Toen Septic Flesh, wat was dit indrukwekkend. Wat een volle en bombastische black metal en bevlogen gebracht. Een van de absolute hoogtepunten.
• Killswitch Engage vond ik ook maar weinig aan. De gitarist is bovendien een enorme kneus met stompzinnige teksten.
• Avenged Sevenfold keek ik naar uit maar kwam op ons niet echt over, merkte ik ook aan de rest van het veld. Het was een wat tamme set. Netjes dat ze de boel stillegde voor een calamiteit vooraan, laatste nummers hadden daardoor wel wat meer power.
• Vervolgens Iron Maiden links laten liggen (deels door de kou) om voor het hardere werk te gaan. Geen spijt van. Watain gaf een heerlijke gitzwarte black metal show bij met veel vuur en bloed. Tof.
• Helaas weinig kunnen zien van Wolves in the Throne Room vanwege een goede plek bij Ayreon, maar dit was ook erg indrukwekkend. Lekker lang uitgesponnen nummers.
• En toen Ayreon. Je kan wel eens ergens zo erg naar uitkijken dat het alleen tegen kan vallen, hierbij kan ik zeggen dat het al mijn verwachtingen heeft overtroffen. We stonden goed vooraan tussen alleen maar fans, van begin tot einde een groot feest. Feest is misschien niet het goede woord om de lading te dekken, soms ronduit onroerend, soms bombastisch maar altijd steengoed. Nog nooit zo’n sterke en intense vocale performance gezien als wat hier gebeurde. Dit enthousiasme en deze kwaliteit is uniek, tijdens het schrijven hiervan wederom kippenvel. Ik ben immens dankbaar dat ik dit heb kunnen meemaken. Hoogtepunten qua songs zijn bijna niet te noemen omdat er geen enkel zwak moment was, maar als ik toch moet kiezen zijn het The Castle Hall en The Eye of Ra met iedereen op het podium.
Zaterdag:
• Bölzer kon ons niet wakker krijgen dus bij Backyard Babies gaan zitten, ging een stuk beter. Lekkere rock, deed met wat denken aan Gaslight Anthem. Prima te pruimen.
• Gelijk weer een hoogtepunt met Batuska, hele indrukwekkende show. Ten eerste was de aankleding van het podium al schitterend met kaarsen en veel orthodox christelijke elementen. Iedereen was gehuld in pijen en maskers, de aanwezigheid van drie achtergrondzangers zorgde ervoor dat de zang er goed uitkwam. De Marque was verrassend vol en de ontvangst goed. Aanrader om te ontdekken voor wie ze nog niet kent.
• The Vintage Caraven maakte een lekkere portie bluesrock met nadruk op rock, konden ‘m lekker doortrekken.
• Daarna een gezellige meeting gehad met Dr. Hannibal, gaan we op Werchter zeker nog een keer doen. Grote kans dat we elkaar al treffen vooraan bij Steven Wilson.
• Amaranthe was helaas wat tegenvallend. Slechte geluidsmix en het geheel kwam niet over op ons. Of dit nou aan de band lag of aan ons weten we niet zeker, jammer want ik keek hier wel naar uit.
• Even lekker geslapen tijdens Accept, achteraf wel jammer. Werd wakker bij het laatste nummer en dit klonk goed.
• Daarna was Arch Enemy een mega verrassing. Al eens gezien in voorprogramma van Nightwish maar niet echt blijven hangen. Maar wat een tof optreden en wat kan die vrouw zingen zeg, bi-zar.
• Sons of Apollo speelde erg goed maar ook hier een te zware bas in de mix wat er voor zorgde dat dit net niet uniek werd voor mij. Maar met zo’n collectief vakmannen krijg je een erg goede show en bovendien met veel enthousiasme gespeeld en onthaald door het publiek.
• Van Rise Against minder gezien dan gehoopt. Laatste nummers ff kunnen meezingen van veraf.
• Megadeth was tof! Nog niet eerder gezien dus goed van genoten. Dave kan niet zingen, dat weten we, maar er kunnen er weinig beter gitaarspelen. Erg goed optreden.
• Toen even naar voren gehobbeld om eerste stuk Volbeat mee te krijgen. Maar wat een toffe show, ken ook veel van hun muziek. En de biertjes tikte lekker aan dus lekker blijven staan en meebrullen. Prima headlineshow, en gezien de opkomst tijdens de show en de hoeveelheid bandshirts had de organisatie toch gelijk om hen wederom als headliner neer te zetten. In mijn ogen een spot die ze verdiend hebben. Jammer van Bloodbath, die ga ik gelukkig nog zien in 013 in het najaar.
• Lekker blijven staan voor Marilyn Manson. Of het aan het bier lag of aan zijn performance, maar ik heb genoten. Ik zag een gedreven frontman staan die er probeerde wat van te maken. Het publiek deed enthousiast mee. Het was mijn eerste keer Manson en het zal vast niet meer zo goed zijn als in zijn hoogtij dagen, maar ik heb genoten. En de nummers van zijn nieuwe cd zoals MobScene deden het erg goed in de set.
Zondag.
• Gestart met Vandeberg’s Moonkings. Lekker ouderwetse rock and roll show om wakker mee te worden.
• Pro-Pain klonk ook wel prima van een afstandje, nog te vroeg om druk te gaan doen daar vooraan.
• Eisbrecher was echter wel op een beter tijdstip en erg van genoten hier vooraan. Eigenlijk is dit Rammstein maar met een innemende frontman met interactie. Erg vermakelijke show.
• Vervolgens stukje Tyr, net als op Fortarock een sterke show in een drukke en enthousiaste tent. Volgens mij zijn zij klaar voor grotere podia.
• Powerflo was wel aardig, niet speciaal. Billy Talent was wel prima te doen van een afstandje, hebben een paar lekkere nummers en werd enthousiast gebracht.
• Tja, Body Count, stond al lekker vooraan bij MS1 voor Limp Bizkit dus van vrij dichtbij gezien. Bij vlagen erg vermakelijk maar kon me minder boeien dan vorige keer op Pinkpop (die combi kan je je nu toch ook niet meer voorstellen?). Cop Killer blijft wel een episch anthem.
• Ja en toen Limp Bizkit, ik denk mijn guilty pleasure. Een goed optreden kan je het absoluut niet noemen met de vele covers als tijdsvulling maar wat ging het ongelofelijk hard los voorin. Dit was even mijn boze pit momentje van het weekend.
• Bullet for my Valentine van een afstandje met patatje stoofvlees gezien. Prima optreden maar voor mij nergens pakkend. De hitjes zoals Tears don’t fall waren wel prima te doen.
• Hollywood Vampires was voor mij dan wel weer een optreden waar ik erg van genoten heb. Verwachte wat los zand op het podium maar er stond een band met vier gitaristen gewoon erg goed te spelen, Alice Cooper was goed bij stem en blijft een erg goede frontman. Uiteraard veel covers maar dat is het hele concept van hun act, ik heb genoten. Het verrassende hoogtepunt? Johnny Depp die Heroes van David Bowie speelde, qua stemgeluid en intonatie kwam hij hier verdacht dicht bij in de buurt.
• Judas Priest kon mij vervolgens weinig boeien. Ik respecteer hun plek in de muziekgeschiedenis maar de muziek was me wat te tam.
• Toen even bij Dead Cross gaan kijken. Een erg eclectische bak herrie waarin met vergat een nummer te spelen. Bovendien leek de microfoon van Mike Patton amper aan te staan, hij kwam er totaal niet bovenuit. Erg jammer met zo’n bevlogen zanger. Ik vond dit niet erg goed helaas.
• Toen zelf even gaan ervaren hoe dance werkt op een metalfestival bij Perturbator. Tent was max half gevuld maar wel met enthousiaste mensen. Moet zeggen dat dit muzikaal goed in elkaar zat.
• Toen weer vooraan bij MS2 gaan staan voor Ozzy. Ook hier positief verrast. Hij was vrij vitaal en was veel bezig met het publiek. Hij is nooit de beste zanger geweest maar kwam nog aardig mee. Zakk Wylde erbij hebben helpt ook wel, die tilt menig nummer live naar een hoger niveau. Ook tof om Paranoid eens live te horen.
• Ik stond daardoor gelijk perfect van A Perfect Circle. Veel hyperactieve dronken mensen om mee heen dus ik vreesde het ergste. Des te verrassender was dat iedereen vanaf het begin stond mee te zingen en de sfeer top was. Erg sfeervol optreden met mooie podiumopbouw en lichtshow. Goede opbouw in de set waardoor het einde echt knalde. Jammer dat men 15 minuten eerder stopte. Had The Package nog graag gehoord.
En hoe vat je zoiets samen in een ranking? Kies je voor kwaliteit of de optreden waar je simpelweg het meest van genoten hebt, om welke reden dan ook. Het laatste lijkt me de beste maatstaf dus hierbij mijn top 20.
1. Ayreon (dit blijft me altijd bij)
2. Septic Flesh
3. Batushka
4. Limp Bizkit
5. A Perfect Circle
6. Guns ’n Roses
7. Avatar
8. Volbeat
9. Marylin Manson
10. Eisbrecher
11. Hollywood Vampires
12. Powerwolf
13. Sons of Apollo
14. Shinedown
15. Ghost
16. Megadeth
17. Ozzy Osbourne
18. Arch Enemy
19. Jonathan Davis
20. Watain
Holy shit wat een vet festival was dat. Dit was mijn eerste echte festival en ben verliefd. Mijn toppers waren toch wel Iron Maiden en A Perfect Circle. Ayreon was ook episch, maar die had ik al gezien in 013, dus daarom maakte het net iets minder impact (op Sail Away to Avalon na dan natuurlijk 
incl. Radar Love ). Vond het wel erg raar dat PWD en APC 15 minuten eerder stopte dan gepland. Wilde de laatste 3 liedjes van PWD nog meepakken na Ayreon, maar toen ik aankwam waren ze al in het laatste refrein van het laatste liedje, wat ik erg jammer vond, en natuurlijk had ik 3 extra liedjes APC ook niet erg gevonden.
Verder heb ik me bijna nooit verveeld, op de zaterdagmiddag even twee uurtjes rond Arch Enemy was er als enige geen band die ik wilde zien maar die tijd heb ik gebruikt om even lekker te eten en mijn telefoon op te laden.
incl. Radar Love ). Vond het wel erg raar dat PWD en APC 15 minuten eerder stopte dan gepland. Wilde de laatste 3 liedjes van PWD nog meepakken na Ayreon, maar toen ik aankwam waren ze al in het laatste refrein van het laatste liedje, wat ik erg jammer vond, en natuurlijk had ik 3 extra liedjes APC ook niet erg gevonden. Verder heb ik me bijna nooit verveeld, op de zaterdagmiddag even twee uurtjes rond Arch Enemy was er als enige geen band die ik wilde zien maar die tijd heb ik gebruikt om even lekker te eten en mijn telefoon op te laden.
Begrijp me niet verkeerd. Normaal draag ik ze met plezier over. Maar dit waren er gewoon te veel. Als ik vooraan sta wil ik voornamelijk bezig zijn met de muziek. Niet de beveiliging helpen om crowdsurfers voor de barriers te krijgen. Ik heb met een paar bands gewoon niet de kans gehad om fatsoenlijk te kijken naar de band omdat de security gewoon voor me stond om om de paar seconden een nieuwe crowdsurfer van het publiek te halen. Op dat soort momenten vind ik het te ver gaan
Na een (ietwat langer dan gepland) middagdutje toch maar in het toetsenbord geklommen om een uitgebreid verslagje te tikken, hoewel veel natuurlijk al door anderen is gezegd, zowel in negatief als (voornamelijk) positief opzicht.
Het was zeker wel te merken dat het festival uitverkocht was. Zeker later op de dag wemelde het in zelfs de meest afgelegen uithoeken van het terrein van de mensen. Toch heb ook ik nergens te maken gehad met (lange) rijen bij bars of eetkramen (geen Pinkpop-praktijken dus..). Sterker nog, ik was doorgaans vrijwel direct aan de beurt overal. Zelfs bij de toiletten vond ik het redelijk goed doorstromen, hoewel ik moet toegeven dat we maar enkele keren bij de toiletten op het terrein zijn geweest, aangezien we voornamelijk van de toiletten op het VIP-dek gebruik maakten (kwestie van looproutes beetje aanpassen en gelijk ook wijn en speciaalbier bijtanken).
Het VIP-dek zelf viel dit jaar wel wat tegen door de drukte. Twee jaar geleden was het overdag ideaal om even een tijdje uit te rusten/energie te sparen, en waren er alleen laat op de avond geen/nauwelijks krukken meer beschikbaar. Nu was zelfs vroeg in de middag het hele open terras al bezet, en 's avonds was er nergens meer een vrije tafel of kruk meer te bekennen (bovendien is het in het overdekte deel vrij sfeerloos, met naar mijn gevoel veel mensen die nauwelijks voor de muziek komen, of languit op banken liggen te slapen of met hun telefoon te spelen). De mini-krukjes die we bij ons hadden brachten wel regelmatig uitkomst op het terrein om de voeten/benen te laten rusten (op de grond zit/lig ik niet graag).
Wel plezierig was de aparte VIP/crew-ingang, waardoor je direct bij de main stages uitkomt (wat wel even wennen was bij eerste binnenkomst, omdat je het terrein als het ware in omgekeerde volgorde betreedt en beloopt). Zeker op de eerste dag scheelde ons dat aardig wat wachttijden, aangezien we pas tegen 16:00 aankwamen, en het toen bij de hoofdingang (die we eerst probeerden na een lekker Duveltje aan de overkant) over de volle breedte krioelde van de mensen, en ook de beloofde fast lane niet te bekennen was. Helaas wel via de andere kant van het terrein alsnog helemaal naar de hoofdingang moeten lopen om (tegen de looprichting in) de voorgekochte bonnen op te halen in een stampvolle tent.
Donderdag
• Follow The Cipher helaas niet gezien door later dan gepland te vertrekken thuis. Bij binnenkomst werd net The Pink Slips aangekondigd, dus daar zijn we maar snel weggelopen. Aangezien ook de rest van het programma niet echt interesse opwekte, eerst maar eens een tijdje over de Festival Fair gelopen, en wat gegeten en gedronken bij de food trucks. Nog wel wat flarden van Doro Pesch en Black Stone Cherry meegekregen, maar niet genoeg om te kunnen beoordelen.
• Om 18:40 begon het voor ons echt met Iced Earth, waar ik heel erg naar uitkeek. Dat was gelijk een hoogtepuntje voor mij, heel lekker optreden met retestrak gitaarwerk. Helaas leek echter het geluid niet helemaal goed afgestemd, waardoor de vocals niet goed uit de verf kwamen. Desondanks prima genoten.
• Daarna naar Metal Dome gelopen voor Dool, en daar werden we dubbel verrast door zowel het nieuwe, zeer stijlvolle 'kerk'-decor, als het optreden. Dool had ik vooraf wel aangestipt om te gaan zien, maar het was zelfs veel beter dan ik had verwacht. Na een paar nummers echter een pijnlijke beslissing moeten nemen om terug te lopen naar Main Stage 2, om een goede plek te garanderen voor (vrouwlief's favoriet) Ghost. Erg jammer, hoop ze nog wel eens tegen te komen op een festival, of ergens een zaalshowtje te pakken.
• Ghost was absoluut een hoogtepunt, hoewel ook hier met name in het begin de vocals niet helemaal goed leken afgesteld. Bovendien vind ik het nog steeds zonde dat ze niet in het donker speelden. Toch een zeer overtuigende set, waarin ook de nieuwe nummers als 'Rats' en 'Dance Macabre' het heel goed deden. De nieuwe Cardinal Copia bracht een hoop dynamiek en ook een gezonde dosis humor, wat m.i. wel nodig is om Ghost definitief door te laten stoten naar headlinerstatus. Inmiddels is zelfs mijn vriendin, die bepaald niet overtuigd was van de nieuwe looks en het nieuwe album, wel overtuigd.
• Vervolgens weer terug naar Metal Dome voor weer een grote verrassing: Heilung! Eveneens al vantevoren dik aangestipt, maar wat een beleving! We raakten gelijk in een trance, die alleen maar dieper en intenser werd gaandeweg het optreden. Helaas zorgde een technisch mankement, waardoor aan onze rechterkant het geluid tot twee maal toe volledig wegviel, nog wel voor wat ergernis, maar ook dat kon de ervaring niet teniet doen.
• Nog een uurtje Guns 'n Roses vanaf het VIP-dek meegepikt, maar dat viel na de intense ervaringen bij de optredens ervoor wat in het niet, en had sowieso al niet zo onze interesse. Niet afgekeken dan ook, en wat vroeger terug naar ons tentje op Metal Town.
Vrijdag
• Vrijdagochtend toch een vrij onplezierige verrassing: een kater. Toch blijkbaar in mijn euforie aardig wat meer gedronken dan ik had gedacht..
• Desondanks al vroeg op het terrein tijdens opener Tyler Bryant & The Shakedown, niet onaardig om mee wakker te worden (zeker gezien mijn toestand), maar ook beetje 13-in-een-dozijn rockbandje.
• Beetje rondgezworven langs Savage Messiah (klonk strak en hard, maar mijn hoofd was daar wat minder blij mee op dat moment), Galactic Empire (tja, leuke gimmick, maar ben niet een dusdanig grote fan van Star Wars om daar 40 minuten naar te blijven kijken en luisteren) en Diablo BLVD (prima), terwijl we al positie kozen voor een van onze favorieten: Avatar.
• Avatar speelde fantastisch, en had in no-time het veld aan het meezingen, springen, moshen en crowdsurfen. Persoonlijk kon ik er echter nog niet helemaal lekker inkomen, wat wel grotendeels te maken zal hebben gehad met mijn nog steeds wat katerige hoofd (de zin naar het eerste biertje van de dag was er nog steeds niet). Blijft toch jammer dat deze band zo vroeg op de dag al gepland stond, en daardoor dus ook maar 40 minuten speeltijd kreeg. Een plek in de late middag/vroege avond hadden ze toch wel verdiend in mijn ogen (of in de toekomst zelfs een plek als subheadliner).
• Stukje Zeal & Ardor klonk, halverwege Metal Dome en ná de eerst biertjes, heel aardig.
• Arkona in Marquee begon kwartiertje ofzo te laat, maar de Russische soundchecker hield met zijn redelijk bizarre kreten het publiek aardig vermaakt. Het optreden dat volgde klonk lekker hard en strak. We kregen helaas beiden wel even te maken met een inzinkinkje, waardoor we het laatste deel van de set niet meer heel erg meekregen.
• In This Moment toch maar geskipt om op tijd te zijn voor nog een favoriet: Powerwolf. Stukje Tremonti was prima. Powerwolf was een heerlijke show, met goede interactie met publiek, en lekkere meebrullers van nummers. Weer een hoogtepuntje!
• Pist*On was zeer vermakelijk in een helaas slechtgevulde Metal Dome.
• Anti-Flag stond direct erna daarentegen voor een behoorlijk drukke Jupiler Stage te spelen, en leverden net als twee jaar geleden weer een lekker punkfeestje, met veel publiek-interactie en -participatie.
• Avenged Sevenfold maar vanaf VIP-dek gekeken, met name om ons op te laden en te sparen voor afsluiter Ayreon. Speelden een lekkere set, met veel persoonlijke favorieten als 'Hail to the King', 'Nightmare' en 'Shepherd of Fire'.
• Iron Maiden (waar ik mijn vriendin maar niet enthousiast voor wil krijgen, ondanks vele pogingen) klonk uitstekend, en zag er ook heel spectaculair uit, gelijk vanaf het begin al met persoonlijke favoriet 'Aces high'. Ook de rest van de set, met o.a. het indrukwekkende 'The Clansman', was genieten. Na het altijd schitterende 'Fear of the Dark' toch maar al naar de Marquee gelopen voor het langverwachte:
• Ayreon! Toegegeven, we hebben het hier de laatste maanden nogal behoorlijk zitten hypen, en de gevreesde drukte bleek dan ook reuze mee te vallen. Sterker nog, er stond pas een plukje mensen van amper 10 rijen dik voor het podium toen we aankwamen. Een goede plek was dus in ieder geval wel gegarandeerd. De show zelf liet ons zoals al eerder gezegd compleet sprakeloos. Ondanks mijn vele luistersessies van albums en live-shows van de afgelopen maanden was ik nog steeds niet helemaal voorbereid hierop (mijn vriendin ging er zelfs redelijk 'blank' in, en werd helemaal overdonderd). Intens genoten vanaf de eerste tot de laatste noot. Absoluut hoogtepunt dit jaar, en hoop zeker nog vaker een (volledige) show mee te maken!
• De geplande 'sprint' naar Parkway Drive was mij al geheel ontschoten, en bleek ook niet meer nodig: ze waren net klaar toen wij de tent uitliepen.
Zaterdag
• Op zaterdag wederom redelijk vroeg op het terrein, maar niet veel meegekregen tot weer een van onzer favorieten: Seether. Prima (maar wederom te korte) set, hoewel zanger Shaun Morgan wat ongeïnteresseerd leek (maar dat is ook gewoon een beetje zijn 'stijl' volgens mij, hij staat niet voor niets aan de ongebruikelijke linkerkant van het podium).
• Vervolgens direct straf doorgelopen naar de Marquee, om nog wat mee te pikken van Batushka. Dat loonde zich, want bij binnenkomst werd net het voorlaatste nummer ingezet. Goed naar voren kunnen doorlopen nog, wat nog even een mooie indruk gaf van deze intrigerende, indrukwekkende act. Had graag het volledige optreden willen kunnen zien, maar goed, we kunnen natuurlijk niet alles zien..
• Na een tijdje relaxen op het VIP-dek, met Vixen en Asking Alexandria (beiden niet onaardig, maar ook niet heel opvallend), op tijd weer terug naar de Marquee voor alweer een dik aangestipte favoriet: Amaranthe! Dat was een fantastisch feestje van begin tot eind, zeker zo dicht bij het podium waar wij stonden. De enthousiasme van en interactie tussen band en publiek, en bandleden onderling, is een genot om te zien (zangeres Elize Ryd uiteraard ook), en de verschillende stijlen van de drie vocalisten vullen elkaar uitstekend aan. Wederom een mooi hoogtepuntje!
• Onder het genot van een frietje stoofvlees (bijna zo goed als Limburgs zuurvlees ) nog wel een mooi deel Accept meegepakt, inclusief de altijd lekkere klassiekers 'Metal Heart' (met de schitterende 'Für Elise'-solo, wat natuurlijk geen toeval kan zijn direct na Amaranthe, bedenk ik me nu :wink: ) en 'Balls to the Wall'.
• Arch Enemy na enige twijfel vanaf VIP-dek bekeken, maar achteraf toch wel wat spijt van. Klonk aardig indrukwekkend.
• Na enige overreding bij vrouwlief (die toch al aardig wat sporen van vermoeidheid/slijtage begon te vertonen) toch nog naar Metal Dome gegaan voor Sons Of Apollo, en daar was ik (en uiteindelijk ook zij) wel blij mee. Zoals van de ervaren heren verwacht mag worden, klonk alles technisch vrijwel perfect, met naast gitaar en drums ook een glansrol voor de (veelal ondergewaardeerde) basgitaar! De intentie was eigenlijk om alleen de eerste deel te kijken, maar dat werd dus toch het hele optreden.
• Rise Against werd daardoor dus een stuk ingekort voor ons, en werd door een eetmomentje eigenlijk grotendeels naar de achtergrond verdrongen. Toch nog wel even lekker staan meezingen bij het aanstekelijke 'Savior'.
• Megadeth redelijk dichtbij gaan bekijken, blijft toch met Metallica een van mijn 'gateway drugs' into metal. Geen onvergetelijk optreden, maar toch weer lekker wat jeugdsentimenten bovengehaald met o.a. 'Hangar 18', 'Tornado of Souls', 'Symphony of Destruction' en 'Holy Wars... The Punishment Due'.
• Pas vlak voor aanvang aangesloten voor Volbeat, en daardoor relatief wat verder weg (hoewel nog steeds een mooie plek), maar dat werd toch een mooi feestje. Hun repertoire is intussen aardig gegroeid, en ook technisch worden ze volgens mij steeds beter, wat hun headlinerspot steeds verdiender maakt. Het is echter toch vooral de aanstekelijkheid en het hoog meezinggehalte van hun nummers dat zo'n groot publiek aanspreekt. Prima vermaakt!
• Marilyn Manson hebben we maar geskipt, om weer fris te kunnen zijn voor de laatste dag.
Zondag
• Ook op zondag weer vroeg aanwezig, zelfs de aankondiging van Main Stage-opener Vandenberg's Moonkings gehoord. Dat was een leuk begin van de dag met nog een lekker kopje thee/koffie, met heerlijke klassiekers als 'Burning Heart' (Vandenberg) en 'Here I Go Again' (Whitesnake).
• Pro-Pain was niet aan ons besteed, we hoorden nauwelijks wanneer er een ander nummer begon.
• Redelijk laat, gewapend met Leffe blond, op de eerste rijen bij Eisbrecher gemeld (die in 2016 helaas afgezegd hadden). Strak optreden, lekker stampen met 'Was ist hier los?', 'This Is Deutsch' en favoriet 'Verrückt'. Mooi om de dag mee te beginnen, hoewel later en langer ook hier weer had gemogen!
• Weer een sprintje moeten trekken richting Marquee, ditmaal vanwege de clash met Týr. Ook hier een mooie show, hoewel ze halverwege even te kampen hadden met technische problemen. Ook wel jammer dat ze (buiten 'Grindavísan' en 'Tróndur Í Gøtu') niet meer van hun Faeröerstalige nummers speelden. De samenzang in die nummers (zoals 'Sinklars Vísa' en 'Turið Torkilsdóttir') is in mijn ogen juist de grootste kracht van de band.
• Vervolgens een paar uurtjes rondgezworven over de Festival Fair/Metal Market (nog aardig wat geld uitgegeven aan een shopping spree), en wat gegeten en Kwak gedronken bij de foodtrucks.
• Uiteindelijk weer terug de Marquee in voor weer een hoogtepuntje: Lacuna Coil! Eveneens vantevoren aangestipt, maar veel indrukwekkender dan gedacht. Zangeres Cristina Scabbia heeft een indrukwekkende stem, die prima wordt aangevuld door de mannelijke vocals en grunts van Andrea Ferro. Ook hier waren er helaas weer een poosje technische problemen tijdens de set, wat echter uitstekend en professioneel werd opgelost door een geïmproviseerde a-capellaversie van AC/DC's 'Highway to Hell' van Scabbia met het publiek.
• Hollywood Vampires vanaf het mini-krukje in het veld bekeken (VIP-dek was inmiddels weer geen vrije kruk meer te bekennen), met een hapje, een biertje en een lekkere Jack Daniels on the rocks (uit nieuwsgierigheid toch even binnenin Jack Daniels-house gaan kijken, en verrast door de snoeiharde karaokesessie van ogenschijnlijk al aardig dronken gasten die uit volle borst nummers als SOAD's 'Chop Suey' en Tool's 'Schism' meebrulden). Lekker, nostalgisch feestje uiteraard, en leuk om mensen als Alice Cooper, Joe Perry en Johnny Depp samen op een podium te zien staan, maar het gevoel blijft toch hangen dat je maar naar een veredelde coverband zit te luisteren (wat het dus ook is).
• Judas Priest na even wikken en wegen toch maar geskipt voor eens wat compleet anders (waarbij toch nieuwsgierigheid de doorslaggevende factor was): Perturbator. Geen spijt van gehad, best wel van genoten, ook van de mooie lichtshow. In het begin vooral veel knikkende hoofden om ons heen, later begonnen de hoofden ook te schudden en de schouders mee te doen, en uiteindelijk werd er aardig gedanst en gesprongen.
• Ozzy grotendeels niet zo meegekregen helaas. Was meer bezig om mijn vriendin nog wakker te houden met koffie voor A Perfect Circle. Wel nog even staan kijken naar o.a. persoonlijke favoriet 'No More Tears'. Ozzy klonk uiteraard niet meer als in zijn hoogtijdagen, en je zou soms zelfs een beetje medelijden met hem kunnen krijgen, maar ach, het is Ozzy, dus vergeef je hem best veel. En mocht hij over een jaar of tien nog eens een afscheidstour willen maken, dan mag hij van mij best weer dat hoofdpodium opstrompelen. The Hollywood Vampires maakten eerder met hun eerbetonen immers weer eens duidelijk hoeveel muzikale helden we inmiddels al kwijt zijn, dus laten we degenen die er nog zijn maar koesteren.
• Missie 'houd vriendin wakker' geslaagd, dus op naar MS2 voor A Perfect Circle. Weer een hele mooie plek vooraan gevonden (metertje of 10 voor rechtergeluidsboxen). Ondanks wat overlast van sigarettenrook en een paar ietwat te luidruchtige/uitbundige dronken gasten, een schitterend optreden gezien, intiem en intens. Hoogtepuntje en waardige afsluiter!
Alles bij elkaar dus een geweldig, onvergetelijk festival gehad, met alle 4 dagen wel een hoogtepunt of 3-4. Op naar volgend jaar, met hopelijk een net zo goed (of beter?) programma!
1. Ayreon
2. Amaranthe
3. Ghost
4. Heilung
5. A Perfect Circle
6. Powerwolf
7. Lacuna Coil
8. Iced Earth
9. Eisbrecher
10. Avatar
11. Volbeat
12. Iron Maiden
13. Seether
14. Dool
15. Batushka
16. Týr
17. Sons Of Apollo
18. Perturbator
19. Megadeth
20. Pist*On
21. Arch Enemy
22. Arkona
23. Anti-Flag
24. Avenged Sevenfold
25. Vandenberg's Moonkings
26. Accept
27. Zeal & Ardor
28. Rise Against
29. Hollywood Vampires
30. Ozzy Osbourne
Het was zeker wel te merken dat het festival uitverkocht was. Zeker later op de dag wemelde het in zelfs de meest afgelegen uithoeken van het terrein van de mensen. Toch heb ook ik nergens te maken gehad met (lange) rijen bij bars of eetkramen (geen Pinkpop-praktijken dus..). Sterker nog, ik was doorgaans vrijwel direct aan de beurt overal. Zelfs bij de toiletten vond ik het redelijk goed doorstromen, hoewel ik moet toegeven dat we maar enkele keren bij de toiletten op het terrein zijn geweest, aangezien we voornamelijk van de toiletten op het VIP-dek gebruik maakten (kwestie van looproutes beetje aanpassen en gelijk ook wijn en speciaalbier bijtanken).
Het VIP-dek zelf viel dit jaar wel wat tegen door de drukte. Twee jaar geleden was het overdag ideaal om even een tijdje uit te rusten/energie te sparen, en waren er alleen laat op de avond geen/nauwelijks krukken meer beschikbaar. Nu was zelfs vroeg in de middag het hele open terras al bezet, en 's avonds was er nergens meer een vrije tafel of kruk meer te bekennen (bovendien is het in het overdekte deel vrij sfeerloos, met naar mijn gevoel veel mensen die nauwelijks voor de muziek komen, of languit op banken liggen te slapen of met hun telefoon te spelen). De mini-krukjes die we bij ons hadden brachten wel regelmatig uitkomst op het terrein om de voeten/benen te laten rusten (op de grond zit/lig ik niet graag).
Wel plezierig was de aparte VIP/crew-ingang, waardoor je direct bij de main stages uitkomt (wat wel even wennen was bij eerste binnenkomst, omdat je het terrein als het ware in omgekeerde volgorde betreedt en beloopt). Zeker op de eerste dag scheelde ons dat aardig wat wachttijden, aangezien we pas tegen 16:00 aankwamen, en het toen bij de hoofdingang (die we eerst probeerden na een lekker Duveltje aan de overkant) over de volle breedte krioelde van de mensen, en ook de beloofde fast lane niet te bekennen was. Helaas wel via de andere kant van het terrein alsnog helemaal naar de hoofdingang moeten lopen om (tegen de looprichting in) de voorgekochte bonnen op te halen in een stampvolle tent.
Donderdag
• Follow The Cipher helaas niet gezien door later dan gepland te vertrekken thuis. Bij binnenkomst werd net The Pink Slips aangekondigd, dus daar zijn we maar snel weggelopen. Aangezien ook de rest van het programma niet echt interesse opwekte, eerst maar eens een tijdje over de Festival Fair gelopen, en wat gegeten en gedronken bij de food trucks. Nog wel wat flarden van Doro Pesch en Black Stone Cherry meegekregen, maar niet genoeg om te kunnen beoordelen.
• Om 18:40 begon het voor ons echt met Iced Earth, waar ik heel erg naar uitkeek. Dat was gelijk een hoogtepuntje voor mij, heel lekker optreden met retestrak gitaarwerk. Helaas leek echter het geluid niet helemaal goed afgestemd, waardoor de vocals niet goed uit de verf kwamen. Desondanks prima genoten.
• Daarna naar Metal Dome gelopen voor Dool, en daar werden we dubbel verrast door zowel het nieuwe, zeer stijlvolle 'kerk'-decor, als het optreden. Dool had ik vooraf wel aangestipt om te gaan zien, maar het was zelfs veel beter dan ik had verwacht. Na een paar nummers echter een pijnlijke beslissing moeten nemen om terug te lopen naar Main Stage 2, om een goede plek te garanderen voor (vrouwlief's favoriet) Ghost. Erg jammer, hoop ze nog wel eens tegen te komen op een festival, of ergens een zaalshowtje te pakken.
• Ghost was absoluut een hoogtepunt, hoewel ook hier met name in het begin de vocals niet helemaal goed leken afgesteld. Bovendien vind ik het nog steeds zonde dat ze niet in het donker speelden. Toch een zeer overtuigende set, waarin ook de nieuwe nummers als 'Rats' en 'Dance Macabre' het heel goed deden. De nieuwe Cardinal Copia bracht een hoop dynamiek en ook een gezonde dosis humor, wat m.i. wel nodig is om Ghost definitief door te laten stoten naar headlinerstatus. Inmiddels is zelfs mijn vriendin, die bepaald niet overtuigd was van de nieuwe looks en het nieuwe album, wel overtuigd.
• Vervolgens weer terug naar Metal Dome voor weer een grote verrassing: Heilung! Eveneens al vantevoren dik aangestipt, maar wat een beleving! We raakten gelijk in een trance, die alleen maar dieper en intenser werd gaandeweg het optreden. Helaas zorgde een technisch mankement, waardoor aan onze rechterkant het geluid tot twee maal toe volledig wegviel, nog wel voor wat ergernis, maar ook dat kon de ervaring niet teniet doen.
• Nog een uurtje Guns 'n Roses vanaf het VIP-dek meegepikt, maar dat viel na de intense ervaringen bij de optredens ervoor wat in het niet, en had sowieso al niet zo onze interesse. Niet afgekeken dan ook, en wat vroeger terug naar ons tentje op Metal Town.
Vrijdag
• Vrijdagochtend toch een vrij onplezierige verrassing: een kater. Toch blijkbaar in mijn euforie aardig wat meer gedronken dan ik had gedacht..
• Desondanks al vroeg op het terrein tijdens opener Tyler Bryant & The Shakedown, niet onaardig om mee wakker te worden (zeker gezien mijn toestand), maar ook beetje 13-in-een-dozijn rockbandje.
• Beetje rondgezworven langs Savage Messiah (klonk strak en hard, maar mijn hoofd was daar wat minder blij mee op dat moment), Galactic Empire (tja, leuke gimmick, maar ben niet een dusdanig grote fan van Star Wars om daar 40 minuten naar te blijven kijken en luisteren) en Diablo BLVD (prima), terwijl we al positie kozen voor een van onze favorieten: Avatar.
• Avatar speelde fantastisch, en had in no-time het veld aan het meezingen, springen, moshen en crowdsurfen. Persoonlijk kon ik er echter nog niet helemaal lekker inkomen, wat wel grotendeels te maken zal hebben gehad met mijn nog steeds wat katerige hoofd (de zin naar het eerste biertje van de dag was er nog steeds niet). Blijft toch jammer dat deze band zo vroeg op de dag al gepland stond, en daardoor dus ook maar 40 minuten speeltijd kreeg. Een plek in de late middag/vroege avond hadden ze toch wel verdiend in mijn ogen (of in de toekomst zelfs een plek als subheadliner).
• Stukje Zeal & Ardor klonk, halverwege Metal Dome en ná de eerst biertjes, heel aardig.
• Arkona in Marquee begon kwartiertje ofzo te laat, maar de Russische soundchecker hield met zijn redelijk bizarre kreten het publiek aardig vermaakt. Het optreden dat volgde klonk lekker hard en strak. We kregen helaas beiden wel even te maken met een inzinkinkje, waardoor we het laatste deel van de set niet meer heel erg meekregen.
• In This Moment toch maar geskipt om op tijd te zijn voor nog een favoriet: Powerwolf. Stukje Tremonti was prima. Powerwolf was een heerlijke show, met goede interactie met publiek, en lekkere meebrullers van nummers. Weer een hoogtepuntje!
• Pist*On was zeer vermakelijk in een helaas slechtgevulde Metal Dome.
• Anti-Flag stond direct erna daarentegen voor een behoorlijk drukke Jupiler Stage te spelen, en leverden net als twee jaar geleden weer een lekker punkfeestje, met veel publiek-interactie en -participatie.
• Avenged Sevenfold maar vanaf VIP-dek gekeken, met name om ons op te laden en te sparen voor afsluiter Ayreon. Speelden een lekkere set, met veel persoonlijke favorieten als 'Hail to the King', 'Nightmare' en 'Shepherd of Fire'.
• Iron Maiden (waar ik mijn vriendin maar niet enthousiast voor wil krijgen, ondanks vele pogingen) klonk uitstekend, en zag er ook heel spectaculair uit, gelijk vanaf het begin al met persoonlijke favoriet 'Aces high'. Ook de rest van de set, met o.a. het indrukwekkende 'The Clansman', was genieten. Na het altijd schitterende 'Fear of the Dark' toch maar al naar de Marquee gelopen voor het langverwachte:
• Ayreon! Toegegeven, we hebben het hier de laatste maanden nogal behoorlijk zitten hypen, en de gevreesde drukte bleek dan ook reuze mee te vallen. Sterker nog, er stond pas een plukje mensen van amper 10 rijen dik voor het podium toen we aankwamen. Een goede plek was dus in ieder geval wel gegarandeerd. De show zelf liet ons zoals al eerder gezegd compleet sprakeloos. Ondanks mijn vele luistersessies van albums en live-shows van de afgelopen maanden was ik nog steeds niet helemaal voorbereid hierop (mijn vriendin ging er zelfs redelijk 'blank' in, en werd helemaal overdonderd). Intens genoten vanaf de eerste tot de laatste noot. Absoluut hoogtepunt dit jaar, en hoop zeker nog vaker een (volledige) show mee te maken!
• De geplande 'sprint' naar Parkway Drive was mij al geheel ontschoten, en bleek ook niet meer nodig: ze waren net klaar toen wij de tent uitliepen.
Zaterdag
• Op zaterdag wederom redelijk vroeg op het terrein, maar niet veel meegekregen tot weer een van onzer favorieten: Seether. Prima (maar wederom te korte) set, hoewel zanger Shaun Morgan wat ongeïnteresseerd leek (maar dat is ook gewoon een beetje zijn 'stijl' volgens mij, hij staat niet voor niets aan de ongebruikelijke linkerkant van het podium).
• Vervolgens direct straf doorgelopen naar de Marquee, om nog wat mee te pikken van Batushka. Dat loonde zich, want bij binnenkomst werd net het voorlaatste nummer ingezet. Goed naar voren kunnen doorlopen nog, wat nog even een mooie indruk gaf van deze intrigerende, indrukwekkende act. Had graag het volledige optreden willen kunnen zien, maar goed, we kunnen natuurlijk niet alles zien..
• Na een tijdje relaxen op het VIP-dek, met Vixen en Asking Alexandria (beiden niet onaardig, maar ook niet heel opvallend), op tijd weer terug naar de Marquee voor alweer een dik aangestipte favoriet: Amaranthe! Dat was een fantastisch feestje van begin tot eind, zeker zo dicht bij het podium waar wij stonden. De enthousiasme van en interactie tussen band en publiek, en bandleden onderling, is een genot om te zien (zangeres Elize Ryd uiteraard ook), en de verschillende stijlen van de drie vocalisten vullen elkaar uitstekend aan. Wederom een mooi hoogtepuntje!
• Onder het genot van een frietje stoofvlees (bijna zo goed als Limburgs zuurvlees
) nog wel een mooi deel Accept meegepakt, inclusief de altijd lekkere klassiekers 'Metal Heart' (met de schitterende 'Für Elise'-solo, wat natuurlijk geen toeval kan zijn direct na Amaranthe, bedenk ik me nu :wink: ) en 'Balls to the Wall'.• Arch Enemy na enige twijfel vanaf VIP-dek bekeken, maar achteraf toch wel wat spijt van. Klonk aardig indrukwekkend.
• Na enige overreding bij vrouwlief (die toch al aardig wat sporen van vermoeidheid/slijtage begon te vertonen) toch nog naar Metal Dome gegaan voor Sons Of Apollo, en daar was ik (en uiteindelijk ook zij) wel blij mee. Zoals van de ervaren heren verwacht mag worden, klonk alles technisch vrijwel perfect, met naast gitaar en drums ook een glansrol voor de (veelal ondergewaardeerde) basgitaar! De intentie was eigenlijk om alleen de eerste deel te kijken, maar dat werd dus toch het hele optreden.
• Rise Against werd daardoor dus een stuk ingekort voor ons, en werd door een eetmomentje eigenlijk grotendeels naar de achtergrond verdrongen. Toch nog wel even lekker staan meezingen bij het aanstekelijke 'Savior'.
• Megadeth redelijk dichtbij gaan bekijken, blijft toch met Metallica een van mijn 'gateway drugs' into metal. Geen onvergetelijk optreden, maar toch weer lekker wat jeugdsentimenten bovengehaald met o.a. 'Hangar 18', 'Tornado of Souls', 'Symphony of Destruction' en 'Holy Wars... The Punishment Due'.
• Pas vlak voor aanvang aangesloten voor Volbeat, en daardoor relatief wat verder weg (hoewel nog steeds een mooie plek), maar dat werd toch een mooi feestje. Hun repertoire is intussen aardig gegroeid, en ook technisch worden ze volgens mij steeds beter, wat hun headlinerspot steeds verdiender maakt. Het is echter toch vooral de aanstekelijkheid en het hoog meezinggehalte van hun nummers dat zo'n groot publiek aanspreekt. Prima vermaakt!
• Marilyn Manson hebben we maar geskipt, om weer fris te kunnen zijn voor de laatste dag.
Zondag
• Ook op zondag weer vroeg aanwezig, zelfs de aankondiging van Main Stage-opener Vandenberg's Moonkings gehoord. Dat was een leuk begin van de dag met nog een lekker kopje thee/koffie, met heerlijke klassiekers als 'Burning Heart' (Vandenberg) en 'Here I Go Again' (Whitesnake).
• Pro-Pain was niet aan ons besteed, we hoorden nauwelijks wanneer er een ander nummer begon.
• Redelijk laat, gewapend met Leffe blond, op de eerste rijen bij Eisbrecher gemeld (die in 2016 helaas afgezegd hadden). Strak optreden, lekker stampen met 'Was ist hier los?', 'This Is Deutsch' en favoriet 'Verrückt'. Mooi om de dag mee te beginnen, hoewel later en langer ook hier weer had gemogen!
• Weer een sprintje moeten trekken richting Marquee, ditmaal vanwege de clash met Týr. Ook hier een mooie show, hoewel ze halverwege even te kampen hadden met technische problemen. Ook wel jammer dat ze (buiten 'Grindavísan' en 'Tróndur Í Gøtu') niet meer van hun Faeröerstalige nummers speelden. De samenzang in die nummers (zoals 'Sinklars Vísa' en 'Turið Torkilsdóttir') is in mijn ogen juist de grootste kracht van de band.
• Vervolgens een paar uurtjes rondgezworven over de Festival Fair/Metal Market (nog aardig wat geld uitgegeven aan een shopping spree), en wat gegeten en Kwak gedronken bij de foodtrucks.
• Uiteindelijk weer terug de Marquee in voor weer een hoogtepuntje: Lacuna Coil! Eveneens vantevoren aangestipt, maar veel indrukwekkender dan gedacht. Zangeres Cristina Scabbia heeft een indrukwekkende stem, die prima wordt aangevuld door de mannelijke vocals en grunts van Andrea Ferro. Ook hier waren er helaas weer een poosje technische problemen tijdens de set, wat echter uitstekend en professioneel werd opgelost door een geïmproviseerde a-capellaversie van AC/DC's 'Highway to Hell' van Scabbia met het publiek.
• Hollywood Vampires vanaf het mini-krukje in het veld bekeken (VIP-dek was inmiddels weer geen vrije kruk meer te bekennen), met een hapje, een biertje en een lekkere Jack Daniels on the rocks (uit nieuwsgierigheid toch even binnenin Jack Daniels-house gaan kijken, en verrast door de snoeiharde karaokesessie van ogenschijnlijk al aardig dronken gasten die uit volle borst nummers als SOAD's 'Chop Suey' en Tool's 'Schism' meebrulden). Lekker, nostalgisch feestje uiteraard, en leuk om mensen als Alice Cooper, Joe Perry en Johnny Depp samen op een podium te zien staan, maar het gevoel blijft toch hangen dat je maar naar een veredelde coverband zit te luisteren (wat het dus ook is).
• Judas Priest na even wikken en wegen toch maar geskipt voor eens wat compleet anders (waarbij toch nieuwsgierigheid de doorslaggevende factor was): Perturbator. Geen spijt van gehad, best wel van genoten, ook van de mooie lichtshow. In het begin vooral veel knikkende hoofden om ons heen, later begonnen de hoofden ook te schudden en de schouders mee te doen, en uiteindelijk werd er aardig gedanst en gesprongen.
• Ozzy grotendeels niet zo meegekregen helaas. Was meer bezig om mijn vriendin nog wakker te houden met koffie voor A Perfect Circle. Wel nog even staan kijken naar o.a. persoonlijke favoriet 'No More Tears'. Ozzy klonk uiteraard niet meer als in zijn hoogtijdagen, en je zou soms zelfs een beetje medelijden met hem kunnen krijgen, maar ach, het is Ozzy, dus vergeef je hem best veel. En mocht hij over een jaar of tien nog eens een afscheidstour willen maken, dan mag hij van mij best weer dat hoofdpodium opstrompelen. The Hollywood Vampires maakten eerder met hun eerbetonen immers weer eens duidelijk hoeveel muzikale helden we inmiddels al kwijt zijn, dus laten we degenen die er nog zijn maar koesteren.
• Missie 'houd vriendin wakker' geslaagd, dus op naar MS2 voor A Perfect Circle. Weer een hele mooie plek vooraan gevonden (metertje of 10 voor rechtergeluidsboxen). Ondanks wat overlast van sigarettenrook en een paar ietwat te luidruchtige/uitbundige dronken gasten, een schitterend optreden gezien, intiem en intens. Hoogtepuntje en waardige afsluiter!
Alles bij elkaar dus een geweldig, onvergetelijk festival gehad, met alle 4 dagen wel een hoogtepunt of 3-4. Op naar volgend jaar, met hopelijk een net zo goed (of beter?) programma!
1. Ayreon
2. Amaranthe
3. Ghost
4. Heilung
5. A Perfect Circle
6. Powerwolf
7. Lacuna Coil
8. Iced Earth
9. Eisbrecher
10. Avatar
11. Volbeat
12. Iron Maiden
13. Seether
14. Dool
15. Batushka
16. Týr
17. Sons Of Apollo
18. Perturbator
19. Megadeth
20. Pist*On
21. Arch Enemy
22. Arkona
23. Anti-Flag
24. Avenged Sevenfold
25. Vandenberg's Moonkings
26. Accept
27. Zeal & Ardor
28. Rise Against
29. Hollywood Vampires
30. Ozzy Osbourne
Ik ben enkel op zondag geweest, maar echt een heel leuke dag gehad. Het begon eigenlijk al van voor we op de weide waren: nauwelijks verkeer richting het festival (het zal wel helpen dat we al op 11u ter plaatse waren), we konden direct op de eerste de beste parking parkeren en op 20 minuutjes wandelen stonden we aan de ingang van het festival.
Over de optredens:
- Mantar (Marquee): leuke show, ondanks ze maar met 2 op 't podium stonden konden ze toch een mooie soundwall maken, lekker doomy en ideale opener van de festivaldag
- Eisbrecher (MS1): heel sterk optreden, typerend voor de 'Neue Deutsche Härte' stroming is natuurlijk het dansbare element in de muziek en de zanger was ook in topvorm, die zorgde echt wel voor een feestje. Vergelijking met Rammstein is natuurlijk 'obvious', maar ik vond dit optreden misschien wel frisser en 'natuurlijker' dan een doorsnee Rammstein optreden, die 't vooral van de immense show moet hebben. Eisbrecher heeft me zeker heel aangenaam verrast.
- Powerflo (MS2): boeide me persoonlijk echt niet, leuk voor één nummer, maar daarna hoefde het voor mij niet meer
- Billy Talent (MS1): was héél erg onder de indruk van dit optreden, zeker niet mijn favoriete muziek, maar die gasten hebben wel een ijzersterk en ongelofelijk energiek optreden gegeven. Van de eerste tot de laatste minuut boeiend, strak en energetisch. Heel leuk tussendoortje. Jammer misschien dat ze 'surrender' niet speelden.
- Body Count (MS2): beetje zelfde gevoel als bij Powerflo - goed voor één, twee nummers, daarna gewoon veel van hetzelfde. Met momenten wel leuke stukjes muziek gehoord, maar ik heb niet zoveel met die 'gangsta rap' invloeden tussendoor.
- Limp Bizkit (MS1): wat een triestige bedoening was dit zeg. 3e of 4e keer dat ik ze aan het werk zag, maar nog nooit heb ik zo'n slecht optreden van hen gezien. In het eerste halfuur hebben we 4 nummers gehoord en vooral heel veel gezever en gezeik van Fred Durst. Wat is me dat een omhooggevallen achterlijke eikel zeg. Het was ook duidelijk dat hij er niet mee gediend was dat ze zo vroeg in de middag moesten spelen, getuige zijn verschillende opmerkingen tussenin zoals 'Nothing like a good after-lunch show'. Ik kan hun muziek best wel appreciëren, maar ik ben na de helft van hun 'optreden' weggegaan, dit vond ik werkelijk beneden alle peil. Van ver dan nog wel enkele nummers gehoord, en wat ze brengen klinkt live ook zeker goed hoor, maar de 'show' was werkelijk lamentabel. Wat mij betreft hoef ik dit triestig zooitje ongeregeld nooit meer te zien.
- Lacuna Coil (Marquee): dankzij bovenstaande flut optreden mij een mooi plaatsje vooraan in de tent gaan zoeken voor deze band. Ja zeg, dat was 't ook meer dan waard. Wat een fantastisch optreden, hun zware gothic sound gecombineerd met de verfrissende stem van de zangeres en de zware grunts van de zanger zorgen voor een zeer speciale, maar vette sound. Jammer van het defectje halfwege de set, maar ook dat werd heel professioneel opgelost. Eén van de toppers van de dag!
- Hollywood Vampires (MS1): dit heb ik gevolgd van voor de andere main stage, maar ook hier was ik aangenaam verrast. Depp zelf brengt natuurlijk weinig meerwaarde op muzikaal vlak, maar de andere muzikanten en meer bepaald Alice Cooper zorgden echt voor mooie staaltjes muziek. Oké, 't waren voornamelijk covers en daar heb ik zelf ook mijn twijfels bij om zo'n hoge spot op de main te hebben, maar in alle eerlijkheid moet ik zeggen dat dit gewoon een prima show was. Geen tralala, geen bullshit, gewoon lekker doorgaan en strak spelen.
- Judas Priest (MS2): ik lees hier en daar wat negatieve reacties, maar ik heb werkelijk geen idee waar die vandaan komen. JP heeft een dijk van een optreden gegeven, de muziek was gewoon prima gebracht en ik vond de Rob Halford verrassend sterk bij stem zijn. Hier en daar voel je dat 't wat minder gaat, maar eigenlijk valt dat niet zo op en vooral de hogere stukken vond ik er toch wel prima uitkomen hoor. Leuk dat zowel Painkiller als Breaking The Law in de set zaten en voor de rest gewoon 75 minuten lekker hard gegaan.
- Ozzy Osbourne (MS1): weinig van verwacht op voorhand, maar ook dit was best wel een leuk optreden. Ja, Ozzy z'n stem is niet toonvast, maar ik had het mezelf echt een pak slechter voorgesteld. Halverwege de show moest hij wel 15 minuten weg (opgevangen door een lange solo van z'n sterke instrumentalisten) en dat brak toch wel het ritme wat. Maar eerlijk is eerlijk: ondanks enkele leuke nummers en sterke stukken, zaten ook wat saaiere stukken in het optreden. De solo muziek van Ozzy kan helaas niet tippen aan het Black Sabbath materiaal. Maar natuurlijk mooi om dan te eindigen met Paranoid. Al bij al een stuk beter dan ik had verwacht. En ook wel een leuke lichtshow moet ik wel zeggen.
- A Perfect Circle (MS2): hét hoogtepunt van de dag hoor. Zeker niet het hardste of het zwaarste optreden en daardoor zag je ook héél veel mensen vroegtijdig weggaan - maar mannen, WAT. EEN. SHOW. Maynard Keenan was zo strak bij stem (zoals altijd), de muziek zo subtiel en opbouwend en gedurende een uurtje was ik echt volledig in trance. Rustig opbouwen om op de juiste momenten toch een versnelling hoger te gaan en een iets harder stuk te gaan spelen. Geen poespas, weinig tralala, de show was op vlak van visuals vrij basic, maar paste tegelijk perfect binnen de muziek en het kader. Wat mij betreft een fantastische show die me helemaal mee had, maar net ietsje langer had mogen duren.
Daarna terug richting auto, opnieuw heel rustig op de weg en (in tegenstelling tot bv. Rock Werchter) kon ik meteen van de parking af, nergens file of opstoppingen of wat dan ook, waardoor ik om 4 uur al thuis was. Ja, een perfect festivaldagje toch wel!
Over de optredens:
- Mantar (Marquee): leuke show, ondanks ze maar met 2 op 't podium stonden konden ze toch een mooie soundwall maken, lekker doomy en ideale opener van de festivaldag
- Eisbrecher (MS1): heel sterk optreden, typerend voor de 'Neue Deutsche Härte' stroming is natuurlijk het dansbare element in de muziek en de zanger was ook in topvorm, die zorgde echt wel voor een feestje. Vergelijking met Rammstein is natuurlijk 'obvious', maar ik vond dit optreden misschien wel frisser en 'natuurlijker' dan een doorsnee Rammstein optreden, die 't vooral van de immense show moet hebben. Eisbrecher heeft me zeker heel aangenaam verrast.
- Powerflo (MS2): boeide me persoonlijk echt niet, leuk voor één nummer, maar daarna hoefde het voor mij niet meer
- Billy Talent (MS1): was héél erg onder de indruk van dit optreden, zeker niet mijn favoriete muziek, maar die gasten hebben wel een ijzersterk en ongelofelijk energiek optreden gegeven. Van de eerste tot de laatste minuut boeiend, strak en energetisch. Heel leuk tussendoortje. Jammer misschien dat ze 'surrender' niet speelden.
- Body Count (MS2): beetje zelfde gevoel als bij Powerflo - goed voor één, twee nummers, daarna gewoon veel van hetzelfde. Met momenten wel leuke stukjes muziek gehoord, maar ik heb niet zoveel met die 'gangsta rap' invloeden tussendoor.
- Limp Bizkit (MS1): wat een triestige bedoening was dit zeg. 3e of 4e keer dat ik ze aan het werk zag, maar nog nooit heb ik zo'n slecht optreden van hen gezien. In het eerste halfuur hebben we 4 nummers gehoord en vooral heel veel gezever en gezeik van Fred Durst. Wat is me dat een omhooggevallen achterlijke eikel zeg. Het was ook duidelijk dat hij er niet mee gediend was dat ze zo vroeg in de middag moesten spelen, getuige zijn verschillende opmerkingen tussenin zoals 'Nothing like a good after-lunch show'. Ik kan hun muziek best wel appreciëren, maar ik ben na de helft van hun 'optreden' weggegaan, dit vond ik werkelijk beneden alle peil. Van ver dan nog wel enkele nummers gehoord, en wat ze brengen klinkt live ook zeker goed hoor, maar de 'show' was werkelijk lamentabel. Wat mij betreft hoef ik dit triestig zooitje ongeregeld nooit meer te zien.
- Lacuna Coil (Marquee): dankzij bovenstaande flut optreden mij een mooi plaatsje vooraan in de tent gaan zoeken voor deze band. Ja zeg, dat was 't ook meer dan waard. Wat een fantastisch optreden, hun zware gothic sound gecombineerd met de verfrissende stem van de zangeres en de zware grunts van de zanger zorgen voor een zeer speciale, maar vette sound. Jammer van het defectje halfwege de set, maar ook dat werd heel professioneel opgelost. Eén van de toppers van de dag!
- Hollywood Vampires (MS1): dit heb ik gevolgd van voor de andere main stage, maar ook hier was ik aangenaam verrast. Depp zelf brengt natuurlijk weinig meerwaarde op muzikaal vlak, maar de andere muzikanten en meer bepaald Alice Cooper zorgden echt voor mooie staaltjes muziek. Oké, 't waren voornamelijk covers en daar heb ik zelf ook mijn twijfels bij om zo'n hoge spot op de main te hebben, maar in alle eerlijkheid moet ik zeggen dat dit gewoon een prima show was. Geen tralala, geen bullshit, gewoon lekker doorgaan en strak spelen.
- Judas Priest (MS2): ik lees hier en daar wat negatieve reacties, maar ik heb werkelijk geen idee waar die vandaan komen. JP heeft een dijk van een optreden gegeven, de muziek was gewoon prima gebracht en ik vond de Rob Halford verrassend sterk bij stem zijn. Hier en daar voel je dat 't wat minder gaat, maar eigenlijk valt dat niet zo op en vooral de hogere stukken vond ik er toch wel prima uitkomen hoor. Leuk dat zowel Painkiller als Breaking The Law in de set zaten en voor de rest gewoon 75 minuten lekker hard gegaan.
- Ozzy Osbourne (MS1): weinig van verwacht op voorhand, maar ook dit was best wel een leuk optreden. Ja, Ozzy z'n stem is niet toonvast, maar ik had het mezelf echt een pak slechter voorgesteld. Halverwege de show moest hij wel 15 minuten weg (opgevangen door een lange solo van z'n sterke instrumentalisten) en dat brak toch wel het ritme wat. Maar eerlijk is eerlijk: ondanks enkele leuke nummers en sterke stukken, zaten ook wat saaiere stukken in het optreden. De solo muziek van Ozzy kan helaas niet tippen aan het Black Sabbath materiaal. Maar natuurlijk mooi om dan te eindigen met Paranoid. Al bij al een stuk beter dan ik had verwacht. En ook wel een leuke lichtshow moet ik wel zeggen.
- A Perfect Circle (MS2): hét hoogtepunt van de dag hoor. Zeker niet het hardste of het zwaarste optreden en daardoor zag je ook héél veel mensen vroegtijdig weggaan - maar mannen, WAT. EEN. SHOW. Maynard Keenan was zo strak bij stem (zoals altijd), de muziek zo subtiel en opbouwend en gedurende een uurtje was ik echt volledig in trance. Rustig opbouwen om op de juiste momenten toch een versnelling hoger te gaan en een iets harder stuk te gaan spelen. Geen poespas, weinig tralala, de show was op vlak van visuals vrij basic, maar paste tegelijk perfect binnen de muziek en het kader. Wat mij betreft een fantastische show die me helemaal mee had, maar net ietsje langer had mogen duren.
Daarna terug richting auto, opnieuw heel rustig op de weg en (in tegenstelling tot bv. Rock Werchter) kon ik meteen van de parking af, nergens file of opstoppingen of wat dan ook, waardoor ik om 4 uur al thuis was. Ja, een perfect festivaldagje toch wel!
Nou, daar gaan we dan. Graspop 2018 was werkelijk fantastisch, hierbij een korte (niet zo korte) samenvatting van mijn ervaringen.
Donderdag
De dag begon vroeg in Amsterdam, helaas met weinig slaap en het klassieke öeps-tickets-vergeten momentje op het station. Dan maar een trein later, nog steeds redelijk op tijd in Dessel beland. De rij voor de camping was lang maar wij waren er redelijk snel doorheen, ik denk in totaal 1,5 uur van uit de bus stappen tot een plekje op de camping vinden. Na de eerste proost op de camping even lekker over de metal market gestruind, sfeer proeven en patches inslaan. Daarna de eerste stappen op het terrein gezet, hapje eten en Purpendicular checken in het Classic Rock Café. Al met al even rustig geland op het terrein en de sfeer geproefd, voordat we vanaf het grasveld de eerste shows gingen zien.
@Doro Pesch
Fijn geluid, kende er niks van maar klonk frisser dan ik verwachtte van zo'n classic act.
@Black Stone Cherry
Ook een lekker festivalbandje voor in de middagzon, tikje bluesy dus klinkt sowieso goed. Lekker ontspannen.
@Iced Earth
Eerste act waar we echt voor gingen staan en ons richting het podium begaven. Gelijk een voltreffer: epische en harde metal die wordt gespeeld door een technisch zeer vaardige band, met veel plezier staan luisteren. Zeker een band die ik vaker ga checken.
@Dool
Na een paar minuten besloten dat Jonathan Davis niks voor ons was, dus naar de Metal Dome gelopen voor Dool. Ik had hun muziek al gecheckt op voorhand en had goede hoop voor een mooie show. Nou, die hoop werd waargemaakt. In de prachtige setting van de nieuwe Metal Dome in kerkelijke stijl gaven ze een heerlijke heavy en stijlvolle shows, waarbij met volle overtuiging een duistere en meeslepende songs werden gespeeld. En wat een heerlijke frontvrouw, fijne krachtige stem en stage persona!
@ Ghost
Na Dool rennen naar Ghost, helaas Rats gemist maar verder weer een strakke show gezien van mijn favoriete gemaskerde mafkezen. Oude songs waren lekker heavy, nieuwe songs kwamen ook goed uit de verf en Cardinal Copia lijkt beter bij stem dan de Papa's die hem voorgingen. Ghost is als een goede wijn, het wordt beter met de jaren. Lekker theatraal en tacky, maar toch met klasse.
@Guns 'n Roses
Tijd voor de eerste grote vraag van het festival: kan Axl nog een beetje zingen? Kort antwoord: ja! Lang antwoord: de show voelde goed aan, de chemie van de band leek prima in orde en de groep had er duidelijk zin in. Axl was wat kortademig, maar het lukte hem goed zijn krachten te sparen om de meeste noten te halen. Hij is duidelijk oud, maar weet prima wat hij nog kan en doet dat met verve. Het enige waarin hij zichzelf naar mijn mening wat overschatte was de Black Hole Sun cover, die klonk niet heel geweldig. Maar Chris Cornell is ook niet de minste vocalist om te coveren. Ik heb trouwens ook enorm genoten van Slash zijn solos en de improvisaties met de band, hij was erg goed in vorm. Ik las hier eerder iemand die liever een kortere show zonder jams had gezien: dan kan je wat mij betreft beter gewoon een album opzetten. Klinkt Axl nog beter ook :wink: En trouwens ook een shout out naar Duff: met goed baswerk en veel backup vocal werk met recht de stille kracht van de band.
Na deze dag waren onze benen al goed kapot (bijna 7 uur aan een stuk gestaan, Iced Earth - GnR) maar het was het waard. Gelijk een topper van een festivaldag gehad, en het smaakte naar meer. Gelukkig was er meer, veel meer!
Vrijdag
Lekker ontbeten op de camping met een bbq en bier (classic GMM ontbijt), security gaf toen niks om die wegwerp bbq ook al waren ze nu officieel verboden. Maar hierover later meer. Begin van de middag rustig aan het terrein op gegaan, Galactic Empire helaas net gemist maar daar kan ik niet wakker van liggen.
@Avatar
Van een afstandje op het veld gekeken, zag er inderdaad lekker theatraal uit. Leek een goede set, ik ken de muziek niet zo goed maar de nummers klonken lekker.
@Akercocke
Leuke band, had de muziek al wat beluisterd van tevoren. Prima set maar niks gedenkwaardigs. Ik vond de clean vocals live wel wat tegenvallen, misschien stond het geluid ook niet optimaal afgesteld.
@Zeal & Ardor
Ik was in de week voor Graspop best wel gehyped geraakt over dit project, hun albums klinken echt heerlijk! Aanrader als je van een beetje experimentele muziek houdt. Ook live klonk het top, nog een pak heavyer dan op de plaat. Maar dat is meestal het geval. Wederom een hele fijne show in de Metal Dome dus. Leuk detail: Slash droeg een shirt met het logo van Zeal & Ardor de avond daarvoor. Dus ik ben als fan in goed gezelschap
@Tremonti
Weer lekker in het gras gaan zitten, de voeten hadden wat rust nodig na die lange donderdag. Ik ben meer fan van Alter Bridge dan Tremonti solo eerlijk gezegd, maar dat nam niet weg dat ik nog een groot deel van de dag de title track van het nieuwe album A Dying Machine in mijn hoofd had. Dus de set kwam wel goed over, prima heavy rock om van een afstandje te bekijken.
@Powerwolf
Altijd leuk, gekke weerwolfjes. Die zanger heeft nog steeds een fantastisch strot en ik vond het ook wel leuk de oude hitjes weer mee te brullen. Verder heb ik ze de vorige twee keer op Graspop ook gezien en ben ik in de tussentijd de interesse in hen wat verloren, dus ik vond het wel prima op een afstandje.
-- Even naar de camping geweest om truien te halen en een biertje te drinken, helaas Septic Flesh moeten missen --
@Vader
Poolse deathmetal, het klinkt al heftig. Is het ook. En dat is de bedoeling. Lekkere strakke set, sterke nummers, de vaart zat er goed in. Ik heb mij prima vermaakt en het was het alleszins waard een stuk A7x hiervoor te missen.
@A7x
Vanaf MS1 gekeken, maar we stonden net naast het skydeck dus konden alleen de schermen zien. Toch nog een paar leuke nummers meegekregen, Nightmare en Shepard of Fire zijn nooit verkeerd natuurlijk. Wij hadden verder geen idee van dat incident in de pit, ze waren gewoon even weg en leken toen een toegift te komen doen. Dus wij hebben niks doorgehad haha, we stonden ook verder niet heel goed op te letten. De vermoeidheid begon wat toe te slaan.
@Iron Maiden
Die zijn het ook nog niet verleerd. De band had duidelijk plezier in het spelen van al die nummers uit hun hoogtijdagen, Bruce Dickinson springt nog altijd als een 20-jarige over het podium, en het decor was wederom top. Het geluid leek af en toe wat te verwaaien, maar dat mocht de pret niet drukken. En die intro van The Number of the Beast verwaaide zeker niet, het is toch altijd weer indrukwekkend om die diepe duistere stem over het terrein te horen donderen. "Let him who hath understanding reckon the number of the Beast..." De minder bekende nummers haalden soms wel de vaart wat uit de show, maar het zorgde er ook voor dat het geen hitjesparade werd. Zodoende kon er ook nog een mooi verhaal verteld worden, naast het uitvoeren van de hits. Prima show dus.
@Ayreon
Ik zal maar meteen bekennen dat ik niet zo lyrisch ben over deze show als de anderen op dit forum. Niet dat er iets was aan te merken op de show en de muziek, die werden perfect uitgevoerd. Ik kon nadat Maiden was afgelopen ook nog een prima plekje halverwege de Marquee vinden terwijl ze met het eerste nummer bezig waren, dus dat was ook geen probleem. Het pakte mij alleen niet zo. Ik was wat moe, ken de muziek niet door en door, en voelde mij meer toeschouwer van het spektakel dan onderdeel van de show. Nu heb ik sowieso met dit soort over-the-top muziek dat ik er vaak meer analytisch naar luister dan er echt in op ga, komt een beetje doordat het ook zo technisch in elkaar zit natuurlijk. Dus op dat niveau heb ik zeker staan genieten! Kortom een topshow, die mij alleen niet zo aangreep als sommige anderen. Dat ik wegliep zag ik hier en daar helemaal betraande ogen...
Hoewel ik van plan was ook het nachtprogramma te checken sloeg de vermoeidheid toe. Ook weinig geslapen de nachten voor Graspop en een paar drukke dagen gehad, dus na Ayreon lekker de tent opgezocht en een goeie nacht gemaakt.
Zaterdag
Ontbijtje buiten het terrein gehaald, ook altijd top en natuurlijk spotgoedkoop in vergelijking tot het festivalterrein. Voor omgerekend zo'n 2,5 munt twee tosti's, een kop koffie en een glas jus gehad. Dikke prima.
@Bathuska
Gelijk een lekkere act om mee te beginnen, lekker occult achtig met een altaar, pijen, maskers en orthodoxe symboliek. De muziek is ook heerlijk: leuke afwisseling tussen zware black metal en priesterlijk gezang. Dit werd allemaal foutloos uitgevoerd, waardoor het gelijk de lat hoog legde voor de rest van de dag.
@The Vintage Caravan
Fijne psychedelische hardrock, kan niet missen. Verrassend genoeg uit IJsland, die associeer ik toch meer met acts van het type Björk en Sigur Rós. Maar dat zal wel aan mijn onwetendheid liggen. Of misschien hadden ze juist daarom behoefte aan iets anders. Lekker showtje in ieder geval.
-- Toen de mini-festileaks-meeting met @joslittel, heel leuk om kennis te maken en ervaringen uit te wisselen. Fijn gesprekje gehad, zittend naast de Jupiler bar --
@Accept
Classic act waar ik weinig tot niets van ken. Beetje half vanaf MS1 in het veld gekeken, op een gegeven moment toch maar wat dichterbij gaan staan omdat het mij erg goed beviel. Goed klinkende show gegeven, lekker energiek, ik ga de muziek zeker luisteren!
@Arch Enemy
Had ik erg veel zin in, best fan geworden van deze band inmiddels. En wat een overtuigende set zette ze neer! Het weer was inmiddels zonnig met kans op laagvliegende metalheads (aka crowdsurfers) maar dat mocht de pret niet drukken. De sfeer zat er gelijk goed in, de nummers werden strak en met veel punch gespeeld en verder weinig poespas. Je komt voor de muziek en je krijgt muziek, en hoe! Verwachtingen meer dan waargemaakt.
@Sons of Apollo
Kreator maar even helemaal geskipt, een halve show dit jaar ging toch niet die afsluitende gig op Hellfest vorig jaar overtreffen. En ik wilde graag een goed plekje in de Metal Dome scoren. Nou dat lukte: de Metal Dome was afgezet toen ik aankwam vanwege onderhoud aan de vloerplaten, dus toen de linten open gingen kon ik met een sprintje helemaal in het midden tegen het hek staan. Wat een ervaring was dat. Bumblefoot stond net op het podium zijn gitaar te testen toen wij als losgeslagen kudde aan kwamen stormen, dus dat was gelijk pret. Op die afstand heb je veel meer interactie met de artiesten, met name met Bumblefoot had ik af en toe echt even oogcontact en ook Portnoy had wel door dat ik fan van hem ben toen hij achter zijn drumstel vandaan kwam :wink: Toch een stuk persoonlijker zo allemaal dan op de mainstage. Oh ja, en ze speelden ook best lekker haha. De bas donderde in mijn trommelvliezen, de riffs waren opzwepend en de solos meeslepend. Soto is trouwens ook duidelijk een ervaren frontman, hij stond er met veel flair en wist zich goed een houding te geven tijdens de vele instrumentale stukken. En de drums hoef ik verder geen woorden aan vuil te maken toch?
@Rise Against
Het nieuwe album niet veel geluisterd maar was vroeger wel fan. Weer zo'n lekker show voor in de middagzon, lekker in het veld bij zitten komen van de topacts daarvoor. Prayer of the Refugee blijft een fijn nummer en heeft alleen maar aan relevantie gewonnen in de loop der jaren.
@Megadeth
Hiervoor gingen we natuurlijk wel weer even staan, we konden nog lekker naar voren lopen ook. Dave was niet geweldig bij stem en er werd ook verder weinig show van gemaakt (volgens mij de enige grote act waarbij gewoon een doek met logo hing in plaats van visuals?) waardoor het even duurde voor de sfeer erin kwam. Maar net als bij Maiden was het nieuwe album natuurlijk twee jaar terug al gepromoot dus konden ze lekker hitjes spelen. En met die klassieke riffs komt de sfeer er toch vanzelf weer in. Vanaf Symphony of Destruction een prima tijd gehad, volgens mij zelfs nog wat gemosht op het einde.
@Bloodbath
Dat moshen was een goede opwarming voor Bloodbath want daar begon het serieuze werk. De Marquee was schrikbarend leeg toen we aankwamen maar vulde zich gelukkig snel. Vooraan stond het vol doorgewinterde metalheads die wel zin hadden in een goede moshpit. Daar voegden wij ons graag bij. Onder toeziend oog van de macaber uitziende zanger ging het vijf kwartier lang onvermoeibaar door, begeleid door een bijzonder strak spelende band. Het geluid was ook perfect trouwens, elk instrument kwam helder tot zijn recht. Door deze razende energie werd er goed op los gebeukt, maar de sfeer was ontzettend goed! Nog nooit zoveel nieuwe vrienden gemaakt op een avond, echt enorm veel plezier gehad met de lui die daar stonden te moshen. Eens en te meer een bewijs hoe fijn de metal community is.
Manson geskipt voor een bbq op de camping, toch al niet de meest interessante live artiest en hij zou sowieso niet kunnen tippen aan Bloodbath. Helaas kwam toen de bbq net aan stonde de security deze keer wel moeilijk doen, want blijkbaar is het 's nachts wel een probleem terwijl het overdag getolereerd wordt. Was wel handig geweest als ze daar even over gecommuniceerd hadden van tevoren. Het stomste vond ik echter nog dat ze een gasbrander wel ok vonden, dat lijkt mij alleen maar gevaarlijker: dan kan omvallen of wegrollen en blijven branden terwijl een wegwerp bbq blijft staan waar die staat. Maar goed, wij dus een gasbrander gekocht om alsnog ons vlees te kunnen bakken, kost natuurlijk een rib uit je lijf maar anders is het toch wel erg zonde van dat vlees. En ik had geen zin om zo'n mooie dag op zo'n domper te laten eindigen haha. Nog even gezellig na gezeten met onze Duitse buren en een of andere Brit. Toch nog een top avondje op de camping gehad.
Zondag
Lekker uitgeslapen, en vervolgens gelijk weer de tent uit rollen en doordrinken met de buren. De Brit was inmiddels ingeruild voor een Belg, die wel een oogje had op een van die Duitse meiden. Al met al een gezellig ochtendje, met als gevolg dat ik twee liter bier en een joint ophad voordat ik ook maar iets gegeten had. Op het terrein maar even een wafel en een kop koffie gehaald om dat nog enigszins recht te zetten. Eisbrecher en Týr helaas gemist, maar daar is het een festival voor toch?
@Billy Talent
Ook weer zo'n band die ik vroeger veel geluisterd heb maar recent niet zo veel meer. Gelukkig speelden ze genoeg oud werk, en de set werd afgesloten met de heerlijke combi Viking Death March - Red Flag - Fallen Leaves. Met nog een aantal andere lekkere hitjes de prima show om mij wakker te krijgen na deze ochtend, Billy Talent gooit er altijd lekker veel energie in. Goed stukje nostalgie
@Body Count
Misschien wel de enige show dit hele weekend waar ik helemaal niks mee had. In ieder geval wel van de shows die ik helemaal gezien heb, bij Jonathan Davis waren we gauw weg. Maar we zaten lekker in het gras met een biertje in de zon, dus zo slecht hadden we het nu ook weer niet.
@Limp Bizkit
Heb ik ook niet zoveel mee, maar een lekkere Killing in the Name cover doet het natuurlijk altijd goed. En ik moest wel lachen om die frontman, wat een idioot. Verder zaten we nog steeds op hetzelfde plekje dus kon het mij allemaal niet veel schelen.
@Lacuna Coil
Voor mij de eerste echt goede show van de zondag. Elke dag weer erg sterke vrouwelijke vocalisten gehoord, goede zaak! Ook dit is een band die ik eigenlijk niet ken maar zeker meer ga luisteren. De show was afwisselend en meeslepend, met melodieuze en meer ritmische stukken. Het kwam allemaal erg professioneel over, en de impromptu Highway to Hell meezinger met het publiek was ook een leuke manier om met technische problemen om te gaan. Kortom een hele fijne act.
@Hollywood Vampires
Zo, wat hebben die mijn verwachtingen overtroffen. Ik verwachtte een zootje uitgekauwde covers met een nogal willekeurig bij elkaar gegooide band, maar het was best een overtuigende en goed op elkaar ingespeelde act. Alice Cooper is natuurlijk ook wel een ervaren showman, en ik kan enorm genieten van de bluesy solos van Joe Perry.
Hoogtepuntjes waren de voor mij onverwachte Ace of Spades cover, Sweet Emotion met die heerlijke talkbox partij, en Heroes. Wie had er gedacht dat Johnny Depp een geloofwaardige David Bowie in zich had? Ik in ieder geval niet. Ik vond hem sowieso verrassend goed in de band passen trouwens. Toch wel een uurtje genieten hoor. En dan nog even mee blèren met Schools Out/Another Brick in the Wall natuurlijk!
@Judas Priest
Wederom een bewijs voor mij dat het nieuwste album zich met gemak kan meten aan de albums uit hun hoogtij dagen. We hadden een lekker plekje voor MS2 opgezocht, het geluid was goed en het was heel leuk om Glenn Tipton nog even in de encore op het podium te zien. Rob Halford wordt duidelijk oud, maar zijn stem heeft nog kracht zat. Mijn eerste keer Judas Priest smaakte naar meer!
@Ozzy Osbourne
The Prince of Darkness is nog niet dood! Ozzy heeft zoveel credit bij het publiek dat het niet zoveel uitmaakt wat hij doet, het is toch altijd feest. Hij liep weer lekker over het podium te hobbelen en het publiek op te zwepen, en elke keer als hij riep: "I can't fucking hear you" dacht ik weer: "koop dan een gehoorapparaat man." Altijd wel weer lachen met Ozzy. Zijn stem is nog steeds best acceptabel, leek zelfs weer iets beter dan de vorige keer met Sabbath. En die Zakk Wylde kan ook wel lekker pingelen, gaat hij nog eens groot mee worden :wink: Het gitaargeluid was alleen soms wat slecht hoorbaar bij MS2. Maar met de drie lekkerste nummers van het Paranoid album in de setlist maakte het niet zoveel uit, samen met de solo nummers vond ik het een prachtige headline set.
@A Perfect Circle
Tel alle lof die ik voor de bands hiervoor had bij elkaar op en vermenigvuldig het met 10. Dan kom je ongeveer in de buurt bij hoe vet ik APC vond. Mensenkinderen wat een perfecte afsluiter van dit fantastische weekend. Ik stond op een meter of twee van het hek, dicht bij het midden van het podium. Maynard is voor mij zo'n legendarisch figuur dat ik het al gaaf vond enigszins bij hem in de buurt te staan. Maar dan die show er omheen. Mysterieus en meeslepend, van dromerig tot snoeihard. De setting was ook duidelijk perfect voor de band, Maynard kon zich mooi verschuilen in de schaduw terwijl het hele publiek aan zijn lippen hing. Elk nummer was het weer raak. Ik kan hier nog een heel essay over schrijven maar ik heb al lang genoeg geluld inmiddels. Chit-chat, chit-chat, aint got time for that...
Top 10
1. A Perfect Circle
2. Bloodbath
3. Sons of Apollo
4. Dool
5. Ayreon
6. Guns 'n Roses
7. Arch Enemy
8. Iron Maiden
9. Iced Earth
10. Ozzy Osbourne
Donderdag
De dag begon vroeg in Amsterdam, helaas met weinig slaap en het klassieke öeps-tickets-vergeten momentje op het station. Dan maar een trein later, nog steeds redelijk op tijd in Dessel beland. De rij voor de camping was lang maar wij waren er redelijk snel doorheen, ik denk in totaal 1,5 uur van uit de bus stappen tot een plekje op de camping vinden. Na de eerste proost op de camping even lekker over de metal market gestruind, sfeer proeven en patches inslaan. Daarna de eerste stappen op het terrein gezet, hapje eten en Purpendicular checken in het Classic Rock Café. Al met al even rustig geland op het terrein en de sfeer geproefd, voordat we vanaf het grasveld de eerste shows gingen zien.
@Doro Pesch
Fijn geluid, kende er niks van maar klonk frisser dan ik verwachtte van zo'n classic act.
@Black Stone Cherry
Ook een lekker festivalbandje voor in de middagzon, tikje bluesy dus klinkt sowieso goed. Lekker ontspannen.
@Iced Earth
Eerste act waar we echt voor gingen staan en ons richting het podium begaven. Gelijk een voltreffer: epische en harde metal die wordt gespeeld door een technisch zeer vaardige band, met veel plezier staan luisteren. Zeker een band die ik vaker ga checken.
@Dool
Na een paar minuten besloten dat Jonathan Davis niks voor ons was, dus naar de Metal Dome gelopen voor Dool. Ik had hun muziek al gecheckt op voorhand en had goede hoop voor een mooie show. Nou, die hoop werd waargemaakt. In de prachtige setting van de nieuwe Metal Dome in kerkelijke stijl gaven ze een heerlijke heavy en stijlvolle shows, waarbij met volle overtuiging een duistere en meeslepende songs werden gespeeld. En wat een heerlijke frontvrouw, fijne krachtige stem en stage persona!
@ Ghost
Na Dool rennen naar Ghost, helaas Rats gemist maar verder weer een strakke show gezien van mijn favoriete gemaskerde mafkezen. Oude songs waren lekker heavy, nieuwe songs kwamen ook goed uit de verf en Cardinal Copia lijkt beter bij stem dan de Papa's die hem voorgingen. Ghost is als een goede wijn, het wordt beter met de jaren. Lekker theatraal en tacky, maar toch met klasse.
@Guns 'n Roses
Tijd voor de eerste grote vraag van het festival: kan Axl nog een beetje zingen? Kort antwoord: ja! Lang antwoord: de show voelde goed aan, de chemie van de band leek prima in orde en de groep had er duidelijk zin in. Axl was wat kortademig, maar het lukte hem goed zijn krachten te sparen om de meeste noten te halen. Hij is duidelijk oud, maar weet prima wat hij nog kan en doet dat met verve. Het enige waarin hij zichzelf naar mijn mening wat overschatte was de Black Hole Sun cover, die klonk niet heel geweldig. Maar Chris Cornell is ook niet de minste vocalist om te coveren. Ik heb trouwens ook enorm genoten van Slash zijn solos en de improvisaties met de band, hij was erg goed in vorm. Ik las hier eerder iemand die liever een kortere show zonder jams had gezien: dan kan je wat mij betreft beter gewoon een album opzetten. Klinkt Axl nog beter ook :wink: En trouwens ook een shout out naar Duff: met goed baswerk en veel backup vocal werk met recht de stille kracht van de band.
Na deze dag waren onze benen al goed kapot (bijna 7 uur aan een stuk gestaan, Iced Earth - GnR) maar het was het waard. Gelijk een topper van een festivaldag gehad, en het smaakte naar meer. Gelukkig was er meer, veel meer!
Vrijdag
Lekker ontbeten op de camping met een bbq en bier (classic GMM ontbijt), security gaf toen niks om die wegwerp bbq ook al waren ze nu officieel verboden. Maar hierover later meer. Begin van de middag rustig aan het terrein op gegaan, Galactic Empire helaas net gemist maar daar kan ik niet wakker van liggen.
@Avatar
Van een afstandje op het veld gekeken, zag er inderdaad lekker theatraal uit. Leek een goede set, ik ken de muziek niet zo goed maar de nummers klonken lekker.
@Akercocke
Leuke band, had de muziek al wat beluisterd van tevoren. Prima set maar niks gedenkwaardigs. Ik vond de clean vocals live wel wat tegenvallen, misschien stond het geluid ook niet optimaal afgesteld.
@Zeal & Ardor
Ik was in de week voor Graspop best wel gehyped geraakt over dit project, hun albums klinken echt heerlijk! Aanrader als je van een beetje experimentele muziek houdt. Ook live klonk het top, nog een pak heavyer dan op de plaat. Maar dat is meestal het geval. Wederom een hele fijne show in de Metal Dome dus. Leuk detail: Slash droeg een shirt met het logo van Zeal & Ardor de avond daarvoor. Dus ik ben als fan in goed gezelschap
@Tremonti
Weer lekker in het gras gaan zitten, de voeten hadden wat rust nodig na die lange donderdag. Ik ben meer fan van Alter Bridge dan Tremonti solo eerlijk gezegd, maar dat nam niet weg dat ik nog een groot deel van de dag de title track van het nieuwe album A Dying Machine in mijn hoofd had. Dus de set kwam wel goed over, prima heavy rock om van een afstandje te bekijken.
@Powerwolf
Altijd leuk, gekke weerwolfjes. Die zanger heeft nog steeds een fantastisch strot en ik vond het ook wel leuk de oude hitjes weer mee te brullen. Verder heb ik ze de vorige twee keer op Graspop ook gezien en ben ik in de tussentijd de interesse in hen wat verloren, dus ik vond het wel prima op een afstandje.
-- Even naar de camping geweest om truien te halen en een biertje te drinken, helaas Septic Flesh moeten missen --
@Vader
Poolse deathmetal, het klinkt al heftig. Is het ook. En dat is de bedoeling. Lekkere strakke set, sterke nummers, de vaart zat er goed in. Ik heb mij prima vermaakt en het was het alleszins waard een stuk A7x hiervoor te missen.
@A7x
Vanaf MS1 gekeken, maar we stonden net naast het skydeck dus konden alleen de schermen zien. Toch nog een paar leuke nummers meegekregen, Nightmare en Shepard of Fire zijn nooit verkeerd natuurlijk. Wij hadden verder geen idee van dat incident in de pit, ze waren gewoon even weg en leken toen een toegift te komen doen. Dus wij hebben niks doorgehad haha, we stonden ook verder niet heel goed op te letten. De vermoeidheid begon wat toe te slaan.
@Iron Maiden
Die zijn het ook nog niet verleerd. De band had duidelijk plezier in het spelen van al die nummers uit hun hoogtijdagen, Bruce Dickinson springt nog altijd als een 20-jarige over het podium, en het decor was wederom top. Het geluid leek af en toe wat te verwaaien, maar dat mocht de pret niet drukken. En die intro van The Number of the Beast verwaaide zeker niet, het is toch altijd weer indrukwekkend om die diepe duistere stem over het terrein te horen donderen. "Let him who hath understanding reckon the number of the Beast..." De minder bekende nummers haalden soms wel de vaart wat uit de show, maar het zorgde er ook voor dat het geen hitjesparade werd. Zodoende kon er ook nog een mooi verhaal verteld worden, naast het uitvoeren van de hits. Prima show dus.
@Ayreon
Ik zal maar meteen bekennen dat ik niet zo lyrisch ben over deze show als de anderen op dit forum. Niet dat er iets was aan te merken op de show en de muziek, die werden perfect uitgevoerd. Ik kon nadat Maiden was afgelopen ook nog een prima plekje halverwege de Marquee vinden terwijl ze met het eerste nummer bezig waren, dus dat was ook geen probleem. Het pakte mij alleen niet zo. Ik was wat moe, ken de muziek niet door en door, en voelde mij meer toeschouwer van het spektakel dan onderdeel van de show. Nu heb ik sowieso met dit soort over-the-top muziek dat ik er vaak meer analytisch naar luister dan er echt in op ga, komt een beetje doordat het ook zo technisch in elkaar zit natuurlijk. Dus op dat niveau heb ik zeker staan genieten! Kortom een topshow, die mij alleen niet zo aangreep als sommige anderen. Dat ik wegliep zag ik hier en daar helemaal betraande ogen...
Hoewel ik van plan was ook het nachtprogramma te checken sloeg de vermoeidheid toe. Ook weinig geslapen de nachten voor Graspop en een paar drukke dagen gehad, dus na Ayreon lekker de tent opgezocht en een goeie nacht gemaakt.
Zaterdag
Ontbijtje buiten het terrein gehaald, ook altijd top en natuurlijk spotgoedkoop in vergelijking tot het festivalterrein. Voor omgerekend zo'n 2,5 munt twee tosti's, een kop koffie en een glas jus gehad. Dikke prima.
@Bathuska
Gelijk een lekkere act om mee te beginnen, lekker occult achtig met een altaar, pijen, maskers en orthodoxe symboliek. De muziek is ook heerlijk: leuke afwisseling tussen zware black metal en priesterlijk gezang. Dit werd allemaal foutloos uitgevoerd, waardoor het gelijk de lat hoog legde voor de rest van de dag.
@The Vintage Caravan
Fijne psychedelische hardrock, kan niet missen. Verrassend genoeg uit IJsland, die associeer ik toch meer met acts van het type Björk en Sigur Rós. Maar dat zal wel aan mijn onwetendheid liggen. Of misschien hadden ze juist daarom behoefte aan iets anders. Lekker showtje in ieder geval.
-- Toen de mini-festileaks-meeting met @joslittel, heel leuk om kennis te maken en ervaringen uit te wisselen. Fijn gesprekje gehad, zittend naast de Jupiler bar --
@Accept
Classic act waar ik weinig tot niets van ken. Beetje half vanaf MS1 in het veld gekeken, op een gegeven moment toch maar wat dichterbij gaan staan omdat het mij erg goed beviel. Goed klinkende show gegeven, lekker energiek, ik ga de muziek zeker luisteren!
@Arch Enemy
Had ik erg veel zin in, best fan geworden van deze band inmiddels. En wat een overtuigende set zette ze neer! Het weer was inmiddels zonnig met kans op laagvliegende metalheads (aka crowdsurfers) maar dat mocht de pret niet drukken. De sfeer zat er gelijk goed in, de nummers werden strak en met veel punch gespeeld en verder weinig poespas. Je komt voor de muziek en je krijgt muziek, en hoe! Verwachtingen meer dan waargemaakt.
@Sons of Apollo
Kreator maar even helemaal geskipt, een halve show dit jaar ging toch niet die afsluitende gig op Hellfest vorig jaar overtreffen. En ik wilde graag een goed plekje in de Metal Dome scoren. Nou dat lukte: de Metal Dome was afgezet toen ik aankwam vanwege onderhoud aan de vloerplaten, dus toen de linten open gingen kon ik met een sprintje helemaal in het midden tegen het hek staan. Wat een ervaring was dat. Bumblefoot stond net op het podium zijn gitaar te testen toen wij als losgeslagen kudde aan kwamen stormen, dus dat was gelijk pret. Op die afstand heb je veel meer interactie met de artiesten, met name met Bumblefoot had ik af en toe echt even oogcontact en ook Portnoy had wel door dat ik fan van hem ben toen hij achter zijn drumstel vandaan kwam :wink: Toch een stuk persoonlijker zo allemaal dan op de mainstage. Oh ja, en ze speelden ook best lekker haha. De bas donderde in mijn trommelvliezen, de riffs waren opzwepend en de solos meeslepend. Soto is trouwens ook duidelijk een ervaren frontman, hij stond er met veel flair en wist zich goed een houding te geven tijdens de vele instrumentale stukken. En de drums hoef ik verder geen woorden aan vuil te maken toch?
@Rise Against
Het nieuwe album niet veel geluisterd maar was vroeger wel fan. Weer zo'n lekker show voor in de middagzon, lekker in het veld bij zitten komen van de topacts daarvoor. Prayer of the Refugee blijft een fijn nummer en heeft alleen maar aan relevantie gewonnen in de loop der jaren.
@Megadeth
Hiervoor gingen we natuurlijk wel weer even staan, we konden nog lekker naar voren lopen ook. Dave was niet geweldig bij stem en er werd ook verder weinig show van gemaakt (volgens mij de enige grote act waarbij gewoon een doek met logo hing in plaats van visuals?) waardoor het even duurde voor de sfeer erin kwam. Maar net als bij Maiden was het nieuwe album natuurlijk twee jaar terug al gepromoot dus konden ze lekker hitjes spelen. En met die klassieke riffs komt de sfeer er toch vanzelf weer in. Vanaf Symphony of Destruction een prima tijd gehad, volgens mij zelfs nog wat gemosht op het einde.
@Bloodbath
Dat moshen was een goede opwarming voor Bloodbath want daar begon het serieuze werk. De Marquee was schrikbarend leeg toen we aankwamen maar vulde zich gelukkig snel. Vooraan stond het vol doorgewinterde metalheads die wel zin hadden in een goede moshpit. Daar voegden wij ons graag bij. Onder toeziend oog van de macaber uitziende zanger ging het vijf kwartier lang onvermoeibaar door, begeleid door een bijzonder strak spelende band. Het geluid was ook perfect trouwens, elk instrument kwam helder tot zijn recht. Door deze razende energie werd er goed op los gebeukt, maar de sfeer was ontzettend goed! Nog nooit zoveel nieuwe vrienden gemaakt op een avond, echt enorm veel plezier gehad met de lui die daar stonden te moshen. Eens en te meer een bewijs hoe fijn de metal community is.
Manson geskipt voor een bbq op de camping, toch al niet de meest interessante live artiest en hij zou sowieso niet kunnen tippen aan Bloodbath. Helaas kwam toen de bbq net aan stonde de security deze keer wel moeilijk doen, want blijkbaar is het 's nachts wel een probleem terwijl het overdag getolereerd wordt. Was wel handig geweest als ze daar even over gecommuniceerd hadden van tevoren. Het stomste vond ik echter nog dat ze een gasbrander wel ok vonden, dat lijkt mij alleen maar gevaarlijker: dan kan omvallen of wegrollen en blijven branden terwijl een wegwerp bbq blijft staan waar die staat. Maar goed, wij dus een gasbrander gekocht om alsnog ons vlees te kunnen bakken, kost natuurlijk een rib uit je lijf maar anders is het toch wel erg zonde van dat vlees. En ik had geen zin om zo'n mooie dag op zo'n domper te laten eindigen haha. Nog even gezellig na gezeten met onze Duitse buren en een of andere Brit. Toch nog een top avondje op de camping gehad.
Zondag
Lekker uitgeslapen, en vervolgens gelijk weer de tent uit rollen en doordrinken met de buren. De Brit was inmiddels ingeruild voor een Belg, die wel een oogje had op een van die Duitse meiden. Al met al een gezellig ochtendje, met als gevolg dat ik twee liter bier en een joint ophad voordat ik ook maar iets gegeten had. Op het terrein maar even een wafel en een kop koffie gehaald om dat nog enigszins recht te zetten. Eisbrecher en Týr helaas gemist, maar daar is het een festival voor toch?
@Billy Talent
Ook weer zo'n band die ik vroeger veel geluisterd heb maar recent niet zo veel meer. Gelukkig speelden ze genoeg oud werk, en de set werd afgesloten met de heerlijke combi Viking Death March - Red Flag - Fallen Leaves. Met nog een aantal andere lekkere hitjes de prima show om mij wakker te krijgen na deze ochtend, Billy Talent gooit er altijd lekker veel energie in. Goed stukje nostalgie
@Body Count
Misschien wel de enige show dit hele weekend waar ik helemaal niks mee had. In ieder geval wel van de shows die ik helemaal gezien heb, bij Jonathan Davis waren we gauw weg. Maar we zaten lekker in het gras met een biertje in de zon, dus zo slecht hadden we het nu ook weer niet.
@Limp Bizkit
Heb ik ook niet zoveel mee, maar een lekkere Killing in the Name cover doet het natuurlijk altijd goed. En ik moest wel lachen om die frontman, wat een idioot. Verder zaten we nog steeds op hetzelfde plekje dus kon het mij allemaal niet veel schelen.
@Lacuna Coil
Voor mij de eerste echt goede show van de zondag. Elke dag weer erg sterke vrouwelijke vocalisten gehoord, goede zaak! Ook dit is een band die ik eigenlijk niet ken maar zeker meer ga luisteren. De show was afwisselend en meeslepend, met melodieuze en meer ritmische stukken. Het kwam allemaal erg professioneel over, en de impromptu Highway to Hell meezinger met het publiek was ook een leuke manier om met technische problemen om te gaan. Kortom een hele fijne act.
@Hollywood Vampires
Zo, wat hebben die mijn verwachtingen overtroffen. Ik verwachtte een zootje uitgekauwde covers met een nogal willekeurig bij elkaar gegooide band, maar het was best een overtuigende en goed op elkaar ingespeelde act. Alice Cooper is natuurlijk ook wel een ervaren showman, en ik kan enorm genieten van de bluesy solos van Joe Perry.
Hoogtepuntjes waren de voor mij onverwachte Ace of Spades cover, Sweet Emotion met die heerlijke talkbox partij, en Heroes. Wie had er gedacht dat Johnny Depp een geloofwaardige David Bowie in zich had? Ik in ieder geval niet. Ik vond hem sowieso verrassend goed in de band passen trouwens. Toch wel een uurtje genieten hoor. En dan nog even mee blèren met Schools Out/Another Brick in the Wall natuurlijk!
@Judas Priest
Wederom een bewijs voor mij dat het nieuwste album zich met gemak kan meten aan de albums uit hun hoogtij dagen. We hadden een lekker plekje voor MS2 opgezocht, het geluid was goed en het was heel leuk om Glenn Tipton nog even in de encore op het podium te zien. Rob Halford wordt duidelijk oud, maar zijn stem heeft nog kracht zat. Mijn eerste keer Judas Priest smaakte naar meer!
@Ozzy Osbourne
The Prince of Darkness is nog niet dood! Ozzy heeft zoveel credit bij het publiek dat het niet zoveel uitmaakt wat hij doet, het is toch altijd feest. Hij liep weer lekker over het podium te hobbelen en het publiek op te zwepen, en elke keer als hij riep: "I can't fucking hear you" dacht ik weer: "koop dan een gehoorapparaat man." Altijd wel weer lachen met Ozzy. Zijn stem is nog steeds best acceptabel, leek zelfs weer iets beter dan de vorige keer met Sabbath. En die Zakk Wylde kan ook wel lekker pingelen, gaat hij nog eens groot mee worden :wink: Het gitaargeluid was alleen soms wat slecht hoorbaar bij MS2. Maar met de drie lekkerste nummers van het Paranoid album in de setlist maakte het niet zoveel uit, samen met de solo nummers vond ik het een prachtige headline set.
@A Perfect Circle
Tel alle lof die ik voor de bands hiervoor had bij elkaar op en vermenigvuldig het met 10. Dan kom je ongeveer in de buurt bij hoe vet ik APC vond. Mensenkinderen wat een perfecte afsluiter van dit fantastische weekend. Ik stond op een meter of twee van het hek, dicht bij het midden van het podium. Maynard is voor mij zo'n legendarisch figuur dat ik het al gaaf vond enigszins bij hem in de buurt te staan. Maar dan die show er omheen. Mysterieus en meeslepend, van dromerig tot snoeihard. De setting was ook duidelijk perfect voor de band, Maynard kon zich mooi verschuilen in de schaduw terwijl het hele publiek aan zijn lippen hing. Elk nummer was het weer raak. Ik kan hier nog een heel essay over schrijven maar ik heb al lang genoeg geluld inmiddels. Chit-chat, chit-chat, aint got time for that...
Top 10
1. A Perfect Circle
2. Bloodbath
3. Sons of Apollo
4. Dool
5. Ayreon
6. Guns 'n Roses
7. Arch Enemy
8. Iron Maiden
9. Iced Earth
10. Ozzy Osbourne
Mijn eerste Graspop, andere jaren ging in deze periode altijd naar Bospop. Maar omdat ze daar de afgelopen jaren steeds meer richting de top40 van de jaren tachtig/negentig gingen en de Rock daar steeds meer uit het programma verdween; dit jaar voor de afwisseling eens naar Graspop.
Na 4 dagen Graspop ben ik in ieder geval blij dat ik deze keuze gemaakt heb, een prima festival waarbij voor mij gedurende deze 4 dagen legio hoogtepunten waren. Dus waarschijnlijk volgend jaar weer opnieuw Graspop. Grote tegenvaller was echter de camping, waar zowel de capaciteit aan staanplaatsen als aan toiletten absoluut niet berekend was op deze hoeveelheid Campinggasten.
Verder alleen maar complimenten voor de organisatie.
Mijn hoogtepunten :
1. Ayreon
2. Iron Maiden (zonde van die overlap)
3. Sons of Appolo
4. Hollywood Vampires
5. Lacuna Coil
6. Powerwolf
7. Shinedown
8. Avenged Sevenfold
9 . Moonkings
10. Iced Earth
11. Tyr
12. Zeal and Ardor
13. Arkona
14. Skillet
15. Eisbrecher
16. Guns 'n Roses
17. Zack Wylde band, met valse zanger.
18. Barrones
19. Avatar
20. Black Stone Cherry
21. Stone Broken
22. Accept
23. Judas Priest
24. Blackyard Babies
25. Ghost
26. Volbeat
27. Tremonti
28. Kadaver
29. Vintage Caravan
30. Doro
(A Perfect Circle niet gezien omdat ik ze een week eerder op Pinkpop had gezien, was daar wel een topoptreden)
Na 4 dagen Graspop ben ik in ieder geval blij dat ik deze keuze gemaakt heb, een prima festival waarbij voor mij gedurende deze 4 dagen legio hoogtepunten waren. Dus waarschijnlijk volgend jaar weer opnieuw Graspop. Grote tegenvaller was echter de camping, waar zowel de capaciteit aan staanplaatsen als aan toiletten absoluut niet berekend was op deze hoeveelheid Campinggasten.
Verder alleen maar complimenten voor de organisatie.
Mijn hoogtepunten :
1. Ayreon
2. Iron Maiden (zonde van die overlap)
3. Sons of Appolo
4. Hollywood Vampires
5. Lacuna Coil
6. Powerwolf
7. Shinedown
8. Avenged Sevenfold
9 . Moonkings
10. Iced Earth
11. Tyr
12. Zeal and Ardor
13. Arkona
14. Skillet
15. Eisbrecher
16. Guns 'n Roses
17. Zack Wylde band, met valse zanger.
18. Barrones
19. Avatar
20. Black Stone Cherry
21. Stone Broken
22. Accept
23. Judas Priest
24. Blackyard Babies
25. Ghost
26. Volbeat
27. Tremonti
28. Kadaver
29. Vintage Caravan
30. Doro
(A Perfect Circle niet gezien omdat ik ze een week eerder op Pinkpop had gezien, was daar wel een topoptreden)
Ik ga ook toch nog maar eventjes kort wat typen over deze editie. Ik heb het de afgelopen week erg druk gehad dus had nog geen kans gehad om een rapportje te schrijven.
Ik heb een heel erg gaaf weekend gehad! Ik vind het een beetje te laat om nu nog een heel verslag te schrijven, maar ik heb het het hele weekend heel erg naar mijn zin gehad.
Mijn weekend begon helaas wat minder, omdat ik pas in de middag aankwam op donderdag en het enorm druk was bij de ingang. Helaas 2.5 uur in de rij gestaan en eenmaal op de camping was deze vol en was het onduidelijk waar we nog onze tent konden plaatsen. Gelukkig werden een paar paden afgesloten en konden we onze tenten toch nog kwijt, maar was weinig plek. We hoorden achteraf dat de camping ingang veel rustiger was, helaas hebben we niet voor die ingang gekozen. Maar dit mocht de pret niet drukken, de rest van het weekend was geweldig!
Mijn persoonlijke hoogtepunten waren denk ik Ayreon, Volbeat (had skydeck kaartjes gewonnen met ducks of trash, was echt geweldig!), Iron Maiden, Powerwolf, Rise Against, A Perfect Circle en Avenged Sevenfold. Ook een hoop bandjes gezien die ik heel gaaf vond en nu toch maar wat beter ga ontdekken, zoals Shinedown (klonk echt vet live, denk dat deze band erg groot kan gaan worden)
Ik vond wel dat bij een aantal bands het geluid niet echt goed was afgesteld, vooral de bas was af en toe echt veel te hard. Bij APC stond ik helemaal vooraan, maar ben halverwege naar achteren gegaan omdat ik vooraan door de bass niet van de muziek kon genieten. Verder naar achter was dit veel beter, dus het lag ook aan de plek. Maar heeft wel een beetje het concert voor me verpest helaas (waren alsnog heel goed, maar oke).
Verder vond ik het heel erg meevallen hoe druk het was, het was wel merkbaar drukker dan andere jaren, maar als je op de juiste momenten naar de toiletten ging of eten ging halen dan was het echt heel goed te doen.
Al met al weer een topweekend gehad!
Ik heb een heel erg gaaf weekend gehad! Ik vind het een beetje te laat om nu nog een heel verslag te schrijven, maar ik heb het het hele weekend heel erg naar mijn zin gehad.
Mijn weekend begon helaas wat minder, omdat ik pas in de middag aankwam op donderdag en het enorm druk was bij de ingang. Helaas 2.5 uur in de rij gestaan en eenmaal op de camping was deze vol en was het onduidelijk waar we nog onze tent konden plaatsen. Gelukkig werden een paar paden afgesloten en konden we onze tenten toch nog kwijt, maar was weinig plek. We hoorden achteraf dat de camping ingang veel rustiger was, helaas hebben we niet voor die ingang gekozen. Maar dit mocht de pret niet drukken, de rest van het weekend was geweldig!
Mijn persoonlijke hoogtepunten waren denk ik Ayreon, Volbeat (had skydeck kaartjes gewonnen met ducks of trash, was echt geweldig!), Iron Maiden, Powerwolf, Rise Against, A Perfect Circle en Avenged Sevenfold. Ook een hoop bandjes gezien die ik heel gaaf vond en nu toch maar wat beter ga ontdekken, zoals Shinedown (klonk echt vet live, denk dat deze band erg groot kan gaan worden)
Ik vond wel dat bij een aantal bands het geluid niet echt goed was afgesteld, vooral de bas was af en toe echt veel te hard. Bij APC stond ik helemaal vooraan, maar ben halverwege naar achteren gegaan omdat ik vooraan door de bass niet van de muziek kon genieten. Verder naar achter was dit veel beter, dus het lag ook aan de plek. Maar heeft wel een beetje het concert voor me verpest helaas (waren alsnog heel goed, maar oke).
Verder vond ik het heel erg meevallen hoe druk het was, het was wel merkbaar drukker dan andere jaren, maar als je op de juiste momenten naar de toiletten ging of eten ging halen dan was het echt heel goed te doen.
Al met al weer een topweekend gehad!
Eindelijk kan ik wat tijd vinden om een stuk over Graspop te schrijven.
Dag 1
Deze dag begon als een totale deceptie doordat we in zijn totaliteit zo'n vier uur hebben moeten aanschuiven: eerst 1 uur in de file en erna 3 uur voor de ingang. Toen we eindelijk binnen waren, bleek er nog tijd voor een drietal optredens: Dool, Ghost en Guns N' Roses. Ruim voor op tijd voor het optreden van Dool waren we al in de tent gearriveerd. Ik kende niet erg veel van deze band, maar de live-reportages die ik vooraf had gezien maakten dat ik deze graag per se wilde zien. Het bleek een fantastische beslissing om Jonathan Davis voor deze Nederlandse groep te laten schieten, want ook al waren de verwachtingen hoog: Dool overtrof al mijn verwachtingen! Al weet ik nog steeds niet zeker of de frontpersoon nou een man of een vrouw is, maar het schijnt dat de persoon in kwestie het zelf ook niet meer weet. Ghost hebben we vervolgens besloten van een zeer grote afstand te zien, omdat we nog helemaal in extase waren van het optreden van Dool. Vervolgens waren we weer ruim op tijd voor een optreden van Guns N' Roses, maar binnen een uur zijn we al huiswaarts (we gingen op en neer) gegaan. Axl hoort mijns inziens thuis in een of andere muppetshow, want zingen kan deze kraai niet.
Dag 2
Gelukkig was het vervoer en de ingang naar het festivalterrein een heel stuk rustiger dus we konden alles zien wat we wilden zien. Als eerst was het de beurt aan de band Shinedown. Ondanks het feit dat ik een gruwelijke hekel heb aan de performance van de zanger van deze groep, begreep ik dat we hier te maken hebben met een band in opkomst. Het optreden zelf vond ik buiten het bovengenoemde erg sterk en ik verwacht zeker dat Shinedown in de toekomst hogere spots kan innemen op de metalfestivals. Daarna Tremonti. Niet bijzonder, maar ik vond het een erg goed optreden om erbij te hebben met een biertje zo midden op de dag. Tijdens Powerwolf en Hollywood Undead zijn we de rust gaan opzoeken om onder andere een hapje te eten om erna op tijd te zijn voor de optredens van Avenged Sevenfold en Iron Maiden. Aanvankelijk wilde ik Anti-Flag bewonderen, maar gezien het tijdschema hebben mijn maat en ik er toch voor gekozen om vooraf Killswitch Engage mee te pakken. Dit bleek een goede keuze: aanvankelijk moest ik nog even erin komen, maar het laatste half uur van de set vond ik zeer sterk. Avenged Sevenfold vond ik minder geslaagd. Ik vind dat de groep ten opzichte van Rock Am Ring 2014 een heel stuk softer is geworden, terwijl dit niet goed past bij de band. Ik hoop dat ze in een wat mindere fase zitten en dat ze over een tijdje weer snoeihard staan te spelen. Tijd voor Iron Maiden. In het begin was het veel te druk, waardoor ik niet zo lekker in de show kwam. Ook was die Bruce naar mijn mening te veel met het publiek bezig (dit deed hij een week later in Gelredome nog vele malen erger overigens), maar vanaf Fear Of The Dark kwam ik er wel echt goed in. Iron Maiden is niet helemaal mijn band door die over-performing van de frontman, maar ze hebben natuurlijk veel onwijs goede nummers. Een nummer dat ik in de Gelredome vooral heel erg goed vond, was The Sign Of The Cross ofzo. Ik vermoed dat dit nummer ook op Graspop goed werd uitgevoerd, maar ik had nog te veel last van een of andere mongool die de hele tijd met z'n rug tegen mij aan het duwen was. Gelukkig ben ik zelf niet de smalste, waardoor het nog wel te doen is om zo'n iemand me niet te laten verdrukken. Vervolgens kozen we ervoor, ondanks de optredens van Parkway Drive en Ayreon, om naar huis te gaan. We zouden nog twee volle festivaldagen moeten, we moesten nog 45 minuten rijden en het was koud dus we vonden de dag wel prima zo.
Dag 3
Eigenlijk wilde ik ook graag Seether meepikken, maar deze band stond te vroeg op de affiche. De eerste band die ik heb gezien, was Skillet maar hier weet ik niet zoveel meer van. Het optreden van Accept staat me veel beter bij. Net als op Rock Im Revier enkele jaren geleden, leverde deze groep een geweldig optreden af. Ik ben echt fan van Accept! Na Accept even gerust om dan van een afstandje Kreator mee te pikken: wat een geweldige band! Ik wilde eigenlijk mee gaan doen in de moshpit, maar we stonden aan de verkeerde zijde van de hoofdpodia en ik wilde Rise Against ook wel goed zien. Rise Against gaf vervolgens een leuke set, maar ik kwam er niet zo lekker in. Op Pukkelpop vorig jaar trok deze groep me het eerste half uur nog, maar nu was het niet zo speciaal en ook niet zo goed. Zelfs Savior en Prayer of the Refugee kwamen niet echt binnen, misschien doordat Kreator ervoor zo goed was in een geheel ander genre. Tijdens Megadeth hebben we opnieuw een plekje in het gras opgezocht om het einde van Zweden-Duitsland op een haperende telefoonverbinding te kunnen kijken. Bij Volbeat zijn we weer gaan kijken, maar deze groep is live werkelijk onzichtbaar. Over Kings of Leon wordt vaak gezegd dat het een saaie act is, maar dit heb ik bij Volbeat. Toen zelfs Sad Man's Tongue me niet kon boeien, zijn we maar naar huis gegaan om ons op te laden voor de meest slopende dag, de zondag.
Dag 4
Deze dag was veruit de beste dag, die uiteindelijk twee bands bevat die ik in mijn all-time top 10 heb gezet. We begonnen de dag met Eisbrecher, omdat we toch al aanwezig waren. De frontman is de eerste die weet dat hij zichzelf en zijn band niet al te serieus moet nemen, maar als je zo vroeg op de middag met een biertje in de hand deze groep bekijkt, is het toch wel leuk. Hierna zijn we tijdens Powerflo een goed plekje gaan opzoeken voor Billy Talent, een groep die ik al 3 of 4 keer eerder zag, maar die me telkens net niet helemaal wist te pakken. Deze keer was alles anders: de band speelde harder dan ooit tevoren! Ik zat helemaal in de show en het laatste half uur was ik alleen nog maar aan het 'pitten', uiteraard uitgezonderd tijdens Rusted From The Rain: gedurende dit nummer was ik met tientallen mensen aan het 'roeien'. Na afloop hiervan was ik helemaal kapot, maar we moesten nog zolang. Een van de maten met wie ik mee was wilde Body Count graag zien, maar ik vond hier helemaal niks aan. Halverwege het optreden heb ik maar wat extra munten geregeld. Van tevoren had ik best veel verwacht van Limp Bizkit, maar de frontman van deze band ontnam me werkelijk iedere zin. Maar gauw weggegaan om op tijd te kunnen zijn bij Bullet For My Valentine. Dit zou live heel wat kunnen zijn, maar jammer was dat de bass veel te zwaar stond, waardoor de zang nauwelijks hoorbaar was. Aangezien ik nog drie 'moetjes' op mijn lijst had staan, besloot ik Alice Cooper en co te laten voor wat het was en om weer aan te sluiten bij Judas Priest. Ik kan maar moeilijk het verschil tussen Judas Priest en Accept zien, iets wat ik ook al had op Rock Im Revier destijds. Hoe dan ook: een zeer sterk optreden dus! Daarna was het de beurt aan Ozzy Osbourne, waarvan ik vooraf niet al te hoge verwachtingen had maar Ozzy is Ozzy. Ondanks het feit dat hij wat te veel aan het ouwehoeren was, vond ik hem nog bijzonder goed bij stem al mist hij de hoge noten uiteraard wat. Een goed optreden! Dan eindelijk op naar A Perfect Circle, Graspop had het best voor het laatst bewaard. Vooraf keek ik al het meest uit naar deze groep en doordat mijn maten ervoor kozen een plek op de tribune op te zoeken, kon ik geheel mijn eigen weg gaan. Ik koos ervoor om op een rustiger plekje te staan, meteen waar het 'voorvak' ophoudt. Dit is nog steeds heel erg dichtbij en op deze manier kon ik helemaal opgaan in de prachtige vocalen van Maynard. Het enige minpunt van deze show was dat hij een kwartier minder lang duurde dan dat op de planning stond, maar ik kon het festival niet beter afsluiten dan met A Perfect Circle.
Mijn top-10:
1. A Perfect Circle
2. Billy Talent
3. Dool
4/5. Judas Priest/Accept
6. Iron Maiden
7. Kreator
8. Avenged Sevenfold
9. Ozzy Osbourne
10. Shinedown
Dag 1
Deze dag begon als een totale deceptie doordat we in zijn totaliteit zo'n vier uur hebben moeten aanschuiven: eerst 1 uur in de file en erna 3 uur voor de ingang. Toen we eindelijk binnen waren, bleek er nog tijd voor een drietal optredens: Dool, Ghost en Guns N' Roses. Ruim voor op tijd voor het optreden van Dool waren we al in de tent gearriveerd. Ik kende niet erg veel van deze band, maar de live-reportages die ik vooraf had gezien maakten dat ik deze graag per se wilde zien. Het bleek een fantastische beslissing om Jonathan Davis voor deze Nederlandse groep te laten schieten, want ook al waren de verwachtingen hoog: Dool overtrof al mijn verwachtingen! Al weet ik nog steeds niet zeker of de frontpersoon nou een man of een vrouw is, maar het schijnt dat de persoon in kwestie het zelf ook niet meer weet. Ghost hebben we vervolgens besloten van een zeer grote afstand te zien, omdat we nog helemaal in extase waren van het optreden van Dool. Vervolgens waren we weer ruim op tijd voor een optreden van Guns N' Roses, maar binnen een uur zijn we al huiswaarts (we gingen op en neer) gegaan. Axl hoort mijns inziens thuis in een of andere muppetshow, want zingen kan deze kraai niet.
Dag 2
Gelukkig was het vervoer en de ingang naar het festivalterrein een heel stuk rustiger dus we konden alles zien wat we wilden zien. Als eerst was het de beurt aan de band Shinedown. Ondanks het feit dat ik een gruwelijke hekel heb aan de performance van de zanger van deze groep, begreep ik dat we hier te maken hebben met een band in opkomst. Het optreden zelf vond ik buiten het bovengenoemde erg sterk en ik verwacht zeker dat Shinedown in de toekomst hogere spots kan innemen op de metalfestivals. Daarna Tremonti. Niet bijzonder, maar ik vond het een erg goed optreden om erbij te hebben met een biertje zo midden op de dag. Tijdens Powerwolf en Hollywood Undead zijn we de rust gaan opzoeken om onder andere een hapje te eten om erna op tijd te zijn voor de optredens van Avenged Sevenfold en Iron Maiden. Aanvankelijk wilde ik Anti-Flag bewonderen, maar gezien het tijdschema hebben mijn maat en ik er toch voor gekozen om vooraf Killswitch Engage mee te pakken. Dit bleek een goede keuze: aanvankelijk moest ik nog even erin komen, maar het laatste half uur van de set vond ik zeer sterk. Avenged Sevenfold vond ik minder geslaagd. Ik vind dat de groep ten opzichte van Rock Am Ring 2014 een heel stuk softer is geworden, terwijl dit niet goed past bij de band. Ik hoop dat ze in een wat mindere fase zitten en dat ze over een tijdje weer snoeihard staan te spelen. Tijd voor Iron Maiden. In het begin was het veel te druk, waardoor ik niet zo lekker in de show kwam. Ook was die Bruce naar mijn mening te veel met het publiek bezig (dit deed hij een week later in Gelredome nog vele malen erger overigens), maar vanaf Fear Of The Dark kwam ik er wel echt goed in. Iron Maiden is niet helemaal mijn band door die over-performing van de frontman, maar ze hebben natuurlijk veel onwijs goede nummers. Een nummer dat ik in de Gelredome vooral heel erg goed vond, was The Sign Of The Cross ofzo. Ik vermoed dat dit nummer ook op Graspop goed werd uitgevoerd, maar ik had nog te veel last van een of andere mongool die de hele tijd met z'n rug tegen mij aan het duwen was. Gelukkig ben ik zelf niet de smalste, waardoor het nog wel te doen is om zo'n iemand me niet te laten verdrukken. Vervolgens kozen we ervoor, ondanks de optredens van Parkway Drive en Ayreon, om naar huis te gaan. We zouden nog twee volle festivaldagen moeten, we moesten nog 45 minuten rijden en het was koud dus we vonden de dag wel prima zo.
Dag 3
Eigenlijk wilde ik ook graag Seether meepikken, maar deze band stond te vroeg op de affiche. De eerste band die ik heb gezien, was Skillet maar hier weet ik niet zoveel meer van. Het optreden van Accept staat me veel beter bij. Net als op Rock Im Revier enkele jaren geleden, leverde deze groep een geweldig optreden af. Ik ben echt fan van Accept! Na Accept even gerust om dan van een afstandje Kreator mee te pikken: wat een geweldige band! Ik wilde eigenlijk mee gaan doen in de moshpit, maar we stonden aan de verkeerde zijde van de hoofdpodia en ik wilde Rise Against ook wel goed zien. Rise Against gaf vervolgens een leuke set, maar ik kwam er niet zo lekker in. Op Pukkelpop vorig jaar trok deze groep me het eerste half uur nog, maar nu was het niet zo speciaal en ook niet zo goed. Zelfs Savior en Prayer of the Refugee kwamen niet echt binnen, misschien doordat Kreator ervoor zo goed was in een geheel ander genre. Tijdens Megadeth hebben we opnieuw een plekje in het gras opgezocht om het einde van Zweden-Duitsland op een haperende telefoonverbinding te kunnen kijken. Bij Volbeat zijn we weer gaan kijken, maar deze groep is live werkelijk onzichtbaar. Over Kings of Leon wordt vaak gezegd dat het een saaie act is, maar dit heb ik bij Volbeat. Toen zelfs Sad Man's Tongue me niet kon boeien, zijn we maar naar huis gegaan om ons op te laden voor de meest slopende dag, de zondag.
Dag 4
Deze dag was veruit de beste dag, die uiteindelijk twee bands bevat die ik in mijn all-time top 10 heb gezet. We begonnen de dag met Eisbrecher, omdat we toch al aanwezig waren. De frontman is de eerste die weet dat hij zichzelf en zijn band niet al te serieus moet nemen, maar als je zo vroeg op de middag met een biertje in de hand deze groep bekijkt, is het toch wel leuk. Hierna zijn we tijdens Powerflo een goed plekje gaan opzoeken voor Billy Talent, een groep die ik al 3 of 4 keer eerder zag, maar die me telkens net niet helemaal wist te pakken. Deze keer was alles anders: de band speelde harder dan ooit tevoren! Ik zat helemaal in de show en het laatste half uur was ik alleen nog maar aan het 'pitten', uiteraard uitgezonderd tijdens Rusted From The Rain: gedurende dit nummer was ik met tientallen mensen aan het 'roeien'. Na afloop hiervan was ik helemaal kapot, maar we moesten nog zolang. Een van de maten met wie ik mee was wilde Body Count graag zien, maar ik vond hier helemaal niks aan. Halverwege het optreden heb ik maar wat extra munten geregeld. Van tevoren had ik best veel verwacht van Limp Bizkit, maar de frontman van deze band ontnam me werkelijk iedere zin. Maar gauw weggegaan om op tijd te kunnen zijn bij Bullet For My Valentine. Dit zou live heel wat kunnen zijn, maar jammer was dat de bass veel te zwaar stond, waardoor de zang nauwelijks hoorbaar was. Aangezien ik nog drie 'moetjes' op mijn lijst had staan, besloot ik Alice Cooper en co te laten voor wat het was en om weer aan te sluiten bij Judas Priest. Ik kan maar moeilijk het verschil tussen Judas Priest en Accept zien, iets wat ik ook al had op Rock Im Revier destijds. Hoe dan ook: een zeer sterk optreden dus! Daarna was het de beurt aan Ozzy Osbourne, waarvan ik vooraf niet al te hoge verwachtingen had maar Ozzy is Ozzy. Ondanks het feit dat hij wat te veel aan het ouwehoeren was, vond ik hem nog bijzonder goed bij stem al mist hij de hoge noten uiteraard wat. Een goed optreden! Dan eindelijk op naar A Perfect Circle, Graspop had het best voor het laatst bewaard. Vooraf keek ik al het meest uit naar deze groep en doordat mijn maten ervoor kozen een plek op de tribune op te zoeken, kon ik geheel mijn eigen weg gaan. Ik koos ervoor om op een rustiger plekje te staan, meteen waar het 'voorvak' ophoudt. Dit is nog steeds heel erg dichtbij en op deze manier kon ik helemaal opgaan in de prachtige vocalen van Maynard. Het enige minpunt van deze show was dat hij een kwartier minder lang duurde dan dat op de planning stond, maar ik kon het festival niet beter afsluiten dan met A Perfect Circle.
Mijn top-10:
1. A Perfect Circle
2. Billy Talent
3. Dool
4/5. Judas Priest/Accept
6. Iron Maiden
7. Kreator
8. Avenged Sevenfold
9. Ozzy Osbourne
10. Shinedown
Naar huis gaan terwijl Parkway Drive en Ayreon speelden was wel echt de enige verkeerde keuze die je op dat moment kon maken hoor :wink: maar leuk om te lezen, zo na Werchter ook weer even de herinnering aan Graspop terughalen. Dool was inderdaad ook erg gaaf, leuk om daar nog iemand zo enthousiast over te zien.
