Filmtopic

[visdave34]

Afgelopen week behoorlijk wat films gekeken: Killers of the flower moon, The Holdovers en Anatomy of a fall.

Killers of the flower moon, filmtechisch gewoon een goede film alleen toch niet helemaal mijn ding. Vond het iets te langdradig allemaal en merkte dat ik niet continue mijn focus erbij kon houden. Had een beetje hetzelfde als met the irishman. (7/10)

THe Holdovers zoals hier al gezegd, echt een hele fijne en goede kerstfilm. Zat een mooie karakter opbouw in en ging met een warm gevoel de bios uit. Dus erg blij dat ik gegaan was. (8/10)

Anatomy of a fall verraste mij enorm. Vond het een hele goede film en van begin tot eind genoten. (8/10)

Mooi lijstje! Ik heb de afgelopen weken ook weer wat bioscoopbezoekjes gehad, vooral op IFFR:

Evil Does Not Exist (IFFR)
Zonder al te veel te spoilen, bijzondere Japanse slow-cinema film van de maker van Drive My Car (ook een favorietje van me). Over een klein dorpje dat opgezadeld wordt met een startup die een glamping in de buurt wil gaan uitbaten. Kan er verder niet al te veel over zeggen, maar ga 'm vooral kijken als ie volgende maand in première gaat (8/10)

The Zone of Interest (IFFR)
Voor 5 Oscars genomineerde film van Jonathan Glazer (Sexy Beast, Under the Skin) over het Duitse gezin van een Nazi officier dat pal naast Auschwitz woont. Indrukwekkende en beklemmende film (mede door het geweldige geluid). Hij is inmiddels ook officieel in première, dus ga deze ook zeker kijken (9/10).

The Promised Land (IFFR)
Deense inzending voor de Oscars, maar uiteindelijk niet genomineerd. Zeer vermakelijk episch drama / western over een ex-militair die erop gebrand is om de wilde Deense heide te temmen en daar landbouwgebied van te maken, met alle voor- en tegenspoed die daarmee gepaard gaan. Mooi gemaakt met een sterke Mads Mikkelsen, maar hier en daar een klein beetje over de top. Toch een 8/10. Na de film een Q&A met de regisseur, ook leuk om een keer mee te maken!

Four Daughters (IFFR)
Indrukwekkende documentaire waarin delen van het leven van de Tunesische Olfa Hamrouni en haar gezin worden nagespeeld. Twee van haar dochters zijn geradicaliseerd richting IS en zitten inmiddels vast wegens betrokkenheid bij aanslagen. Zij worden 'gespeeld' door actrices en de documentaire richt zich ook vooral op de periode waarin zij de weg naar extremisme kozen en welk effect dat op het gezin heeft gehad. Aanrader (ook een Oscar nominatie op zak).

The Color Purple
Gisteren The Color Purple meegepakt. In tegenstelling tot wat mijn Engelse boekenlijst in 6VWO deed vermoeden, wist ik weinig tot niets van het verhaal. Musicals zijn niet mijn ding, dus ik ging niet met hele hoge verwachtingen naar de bios, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me prima heb vermaakt bij deze film. De acteerprestaties zijn uitstekend, waardoor de karakters toch wat diepgang krijgen. Iets wat ik bij musicals normaal gesproken het meeste mis (7/10).

 

[fred alweer..]

Mooi lijstje! Ik heb de afgelopen weken ook weer wat bioscoopbezoekjes gehad, vooral op IFFR:

Evil Does Not Exist (IFFR)
Zonder al te veel te spoilen, bijzondere Japanse slow-cinema film van de maker van Drive My Car (ook een favorietje van me). Over een klein dorpje dat opgezadeld wordt met een startup die een glamping in de buurt wil gaan uitbaten. Kan er verder niet al te veel over zeggen, maar ga 'm vooral kijken als ie volgende maand in première gaat (8/10)

The Zone of Interest (IFFR)
Voor 5 Oscars genomineerde film van Jonathan Glazer (Sexy Beast, Under the Skin) over het Duitse gezin van een Nazi officier dat pal naast Auschwitz woont. Indrukwekkende en beklemmende film (mede door het geweldige geluid). Hij is inmiddels ook officieel in première, dus ga deze ook zeker kijken (9/10).

The Promised Land (IFFR)
Deense inzending voor de Oscars, maar uiteindelijk niet genomineerd. Zeer vermakelijk episch drama / western over een ex-militair die erop gebrand is om de wilde Deense heide te temmen en daar landbouwgebied van te maken, met alle voor- en tegenspoed die daarmee gepaard gaan. Mooi gemaakt met een sterke Mads Mikkelsen, maar hier en daar een klein beetje over de top. Toch een 8/10. Na de film een Q&A met de regisseur, ook leuk om een keer mee te maken!

Four Daughters (IFFR)
Indrukwekkende documentaire waarin delen van het leven van de Tunesische Olfa Hamrouni en haar gezin worden nagespeeld. Twee van haar dochters zijn geradicaliseerd richting IS en zitten inmiddels vast wegens betrokkenheid bij aanslagen. Zij worden 'gespeeld' door actrices en de documentaire richt zich ook vooral op de periode waarin zij de weg naar extremisme kozen en welk effect dat op het gezin heeft gehad. Aanrader (ook een Oscar nominatie op zak).

The Color Purple
Gisteren The Color Purple meegepakt. In tegenstelling tot wat er in 6VWO op mijn Engelse boekenlijst te zien was, wist ik weinig tot niets van het verhaal. Musicals zijn niet mijn ding, dus ik ging niet met hele hoge verwachtingen naar de bios, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me prima heb vermaakt bij deze film. De acteerprestaties zijn uitstekend, waardoor de karakters toch wat diepgang krijgen. Iets wat ik bij musicals normaal gesproken het meeste mis (7/10).

The Zone of Interest moet ik zeker ook gaan checken.

 

[Raskolnikov]

Mooi lijstje! Ik heb de afgelopen weken ook weer wat bioscoopbezoekjes gehad, vooral op IFFR:

Evil Does Not Exist (IFFR)
Zonder al te veel te spoilen, bijzondere Japanse slow-cinema film van de maker van Drive My Car (ook een favorietje van me). Over een klein dorpje dat opgezadeld wordt met een startup die een glamping in de buurt wil gaan uitbaten. Kan er verder niet al te veel over zeggen, maar ga 'm vooral kijken als ie volgende maand in première gaat (8/10)

The Zone of Interest (IFFR)
Voor 5 Oscars genomineerde film van Jonathan Glazer (Sexy Beast, Under the Skin) over het Duitse gezin van een Nazi officier dat pal naast Auschwitz woont. Indrukwekkende en beklemmende film (mede door het geweldige geluid). Hij is inmiddels ook officieel in première, dus ga deze ook zeker kijken (9/10).

The Promised Land (IFFR)
Deense inzending voor de Oscars, maar uiteindelijk niet genomineerd. Zeer vermakelijk episch drama / western over een ex-militair die erop gebrand is om de wilde Deense heide te temmen en daar landbouwgebied van te maken, met alle voor- en tegenspoed die daarmee gepaard gaan. Mooi gemaakt met een sterke Mads Mikkelsen, maar hier en daar een klein beetje over de top. Toch een 8/10. Na de film een Q&A met de regisseur, ook leuk om een keer mee te maken!

Four Daughters (IFFR)
Indrukwekkende documentaire waarin delen van het leven van de Tunesische Olfa Hamrouni en haar gezin worden nagespeeld. Twee van haar dochters zijn geradicaliseerd richting IS en zitten inmiddels vast wegens betrokkenheid bij aanslagen. Zij worden 'gespeeld' door actrices en de documentaire richt zich ook vooral op de periode waarin zij de weg naar extremisme kozen en welk effect dat op het gezin heeft gehad. Aanrader (ook een Oscar nominatie op zak).

The Color Purple
Gisteren The Color Purple meegepakt. In tegenstelling tot wat er in 6VWO op mijn Engelse boekenlijst te zien was, wist ik weinig tot niets van het verhaal. Musicals zijn niet mijn ding, dus ik ging niet met hele hoge verwachtingen naar de bios, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me prima heb vermaakt bij deze film. De acteerprestaties zijn uitstekend, waardoor de karakters toch wat diepgang krijgen. Iets wat ik bij musicals normaal gesproken het meeste mis (7/10).

The Zone of Interest en The Promised Land staan ook hoog op mijn lijst.

 

[Davidd]

Mooi lijstje! Ik heb de afgelopen weken ook weer wat bioscoopbezoekjes gehad, vooral op IFFR:

Evil Does Not Exist (IFFR)
Zonder al te veel te spoilen, bijzondere Japanse slow-cinema film van de maker van Drive My Car (ook een favorietje van me). Over een klein dorpje dat opgezadeld wordt met een startup die een glamping in de buurt wil gaan uitbaten. Kan er verder niet al te veel over zeggen, maar ga 'm vooral kijken als ie volgende maand in première gaat (8/10)

The Zone of Interest (IFFR)
Voor 5 Oscars genomineerde film van Jonathan Glazer (Sexy Beast, Under the Skin) over het Duitse gezin van een Nazi officier dat pal naast Auschwitz woont. Indrukwekkende en beklemmende film (mede door het geweldige geluid). Hij is inmiddels ook officieel in première, dus ga deze ook zeker kijken (9/10).

The Promised Land (IFFR)
Deense inzending voor de Oscars, maar uiteindelijk niet genomineerd. Zeer vermakelijk episch drama / western over een ex-militair die erop gebrand is om de wilde Deense heide te temmen en daar landbouwgebied van te maken, met alle voor- en tegenspoed die daarmee gepaard gaan. Mooi gemaakt met een sterke Mads Mikkelsen, maar hier en daar een klein beetje over de top. Toch een 8/10. Na de film een Q&A met de regisseur, ook leuk om een keer mee te maken!

Four Daughters (IFFR)
Indrukwekkende documentaire waarin delen van het leven van de Tunesische Olfa Hamrouni en haar gezin worden nagespeeld. Twee van haar dochters zijn geradicaliseerd richting IS en zitten inmiddels vast wegens betrokkenheid bij aanslagen. Zij worden 'gespeeld' door actrices en de documentaire richt zich ook vooral op de periode waarin zij de weg naar extremisme kozen en welk effect dat op het gezin heeft gehad. Aanrader (ook een Oscar nominatie op zak).

The Color Purple
Gisteren The Color Purple meegepakt. In tegenstelling tot wat mijn Engelse boekenlijst in 6VWO deed vermoeden, wist ik weinig tot niets van het verhaal. Musicals zijn niet mijn ding, dus ik ging niet met hele hoge verwachtingen naar de bios, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me prima heb vermaakt bij deze film. De acteerprestaties zijn uitstekend, waardoor de karakters toch wat diepgang krijgen. Iets wat ik bij musicals normaal gesproken het meeste mis (7/10).

Ook een mooie lijst. The zone of interest staat ook nog op mijn watchlist.

Hoe was IFFR voor de rest? Ik ben er nog nooit naar toe geweest, maar ik was afgelopen zondagochtend om 10:00 in Kino en was verbaasd over hoe enorm druk het was, ik was alleen even vergeten dat het IFFR nog bezig was in Rotterdam. Het zag er in ieder geval gezellig en leuk uit.

 

[visdave34]

Ook een mooie lijst. The zone of interest staat ook nog op mijn watchlist.

Hoe was IFFR voor de rest? Ik ben er nog nooit naar toe geweest, maar ik was afgelopen zondagochtend om 10:00 in Kino en was verbaasd over hoe enorm druk het was, ik was alleen even vergeten dat het IFFR nog bezig was in Rotterdam. Het zag er in ieder geval gezellig en leuk uit.

Ik had dit jaar alleen maar voorstellingen in Pathé (ik heb helaas één film moeten skippen, die was in Cinerama), dus ik heb verder niet zoveel van de sfeer van het festival in de stad of in andere zalen geproefd. Het waren wel alle vier (nagenoeg) uitverkochte screenings, dus het was wel gezellig druk in Pathé.

 

[Davidd]

Ik had dit jaar alleen maar voorstellingen in Pathé (ik heb helaas één film moeten skippen, die was in Cinerama), dus ik heb verder niet zoveel van de sfeer van het festival in de stad of in andere zalen geproefd. Het waren wel alle vier (nagenoeg) uitverkochte screenings, dus het was wel gezellig druk in Pathé.

Ah, misschien dat ik volgend jaar mezelf ook iets meer ga verdiepen in IFFR. Ik kan me ook voorstellen dat de sfeer in de zaal van Pathe dan ook anders is dan normaal? Dat is meestal een bioscoop die ik probeer te vermijden.

Vanochtend ben ik naar Poor Things geweest. Wat een brilliante film was dat zeg! Heb hem 5 sterren gegeven op Letterboxd.

 

[fred alweer..]

Gister Five Nights at Freddy's gekeken.

Het is een film met een begin en een eind. Er spelen ook acteurs in. Daar is alles eigenlijk wel mee gezegd.

 

[Koekdoos]

Gister Five Nights at Freddy's gekeken.

Het is een film met een begin en een eind. Er spelen ook acteurs in. Daar is alles eigenlijk wel mee gezegd.

Altijd weer die Fred!

 

[Davidd]

Gisterochtend naar The Zone of interest geweest.
Was voor mij één van de meest impact volle film die ik heb gezien in de afgelopen jaren. Ik merk dat ik er nogsteeds mee bezig ben.

(Spoilers)

Zonder heftige beelden te laten zien, heeft de regisseur het voor elkaar gekregen om mij met een knoop in mijn maag in de zaal te laten zitten. De muziek de geluiden op de achtergrond gaan door merg en been. Er gebeurt eigenlijk vrij weinig en er zit niet echt een verhaal in, alleen juist door het "normale" leven van de familie Hoss (Nazi gezin, waarvan de vader de hoofdcommendant was van Auschwitz en ze woonden ook naast Auschwitz) te volgen met continue wetende wat er zich achter de muren afspeelt door de geluiden, maakte een enorme indruk. Het feit dat mensen zulke onmenselijke dingen kunnen doen en gewoon een normaal leven leiden, was bijna surrealistisch, maar helaas nog steeds van toepassing. De scene met de bloemen, waarbij de vrouw (gespeeld door Sandra Huller) door de tuin loopt en alle bloemen laat zien en verteld hoe blij ze is met het leven en de plek waar ze nu woont, terwijl op de achtergrond het geschreeuw vanuit Auschwitz te horen is en het volledige beeld Rood word, was een scene waarbij het kippenvel over mijn lichaam liep. Iedereen bleef na de film zitten tot de laatste regel van de aftiteling te zien was en de ijzingwekkende muziek van de aftiteling stopte.


Het is geen film, waarbij je vermaakt wordt en ook niet een film die ik snel nog een keer ga kijken, omdat ik echt met een knoop in mijn maag de zaal verliet, maar wel een hele belangrijke film, waarbij ik iedereen aanraad om die een keer te kijken.

Ook complimenten voor Sandra Huller, ik heb haar nu in Anatomy of a Fall en the Zone of interest gezien en was bij beide onder de indruk van haar acteer kwaliteiten.

 

[Brian]

Eindelijk Poor Things gezien en wat een goede film zeg! Heel goed verhaal, prachtig acteerwerk en wat prachtig weergegeven. Ja , hele dikke aanrader als je van een beetje absurditeit houdt in films. Als ik naar minpunten moet gaan zoeken is het dat Mark Ruffalo toch wel weer veel Mark Ruffalo is (al had ik hier er minder last van dan in andere rollen van hem) en er was wel echt veel meer seks dan ik van tevoren dacht

Zaterdag weer een film gezien die de term Magic Realism als een van de beste heeft uitgewerkt, Sorry To Bother You. Zin om te lachen en tegelijkertijd maatschappijkritiek (dik over de top) in je gezicht gegooid te krijgen? Zet dan deze film op.

Gisterochtend naar The Zone of interest geweest.
Was voor mij één van de meest impact volle film die ik heb gezien in de afgelopen jaren. Ik merk dat ik er nogsteeds mee bezig ben.

(Spoilers)

Zonder heftige beelden te laten zien, heeft de regisseur het voor elkaar gekregen om mij met een knoop in mijn maag in de zaal te laten zitten. De muziek de geluiden op de achtergrond gaan door merg en been. Er gebeurt eigenlijk vrij weinig en er zit niet echt een verhaal in, alleen juist door het "normale" leven van de familie Hoss (Nazi gezin, waarvan de vader de hoofdcommendant was van Auschwitz en ze woonden ook naast Auschwitz) te volgen met continue wetende wat er zich achter de muren afspeelt door de geluiden, maakte een enorme indruk. Het feit dat mensen zulke onmenselijke dingen kunnen doen en gewoon een normaal leven leiden, was bijna surrealistisch, maar helaas nog steeds van toepassing. De scene met de bloemen, waarbij de vrouw (gespeeld door Sandra Huller) door de tuin loopt en alle bloemen laat zien en verteld hoe blij ze is met het leven en de plek waar ze nu woont, terwijl op de achtergrond het geschreeuw vanuit Auschwitz te horen is en het volledige beeld Rood word, was een scene waarbij het kippenvel over mijn lichaam liep. Iedereen bleef na de film zitten tot de laatste regel van de aftiteling te zien was en de ijzingwekkende muziek van de aftiteling stopte.


Het is geen film, waarbij je vermaakt wordt en ook niet een film die ik snel nog een keer ga kijken, omdat ik echt met een knoop in mijn maag de zaal verliet, maar wel een hele belangrijke film, waarbij ik iedereen aanraad om die een keer te kijken.

Ook complimenten voor Sandra Huller, ik heb haar nu in Anatomy of a Fall en the Zone of interest gezien en was bij beide onder de indruk van haar acteer kwaliteiten.

Ik hoop daar deze week naartoe te gaan!

 

[Davidd]

en er was wel echt veel meer seks dan ik van tevoren dacht

Haha ja denk dat 20% van de film seksscenes zijn, als het niet meer is, dus daar moet je wel van houden, had dit zelf van te voren ook niet verwacht

 

[zworp3]

Ik vond het juist wel meevallen qua seks. Als een van mijn kinderen had meegewild had ik dat prima gevonden (behalve dat ze niet oud genoeg zijn om het te mogen zien). Maar goed, ik heb ook op mijn 14e Basic Instinct met mijn ouders gekeken.

 

[visdave34]

Ik vond het juist wel meevallen qua seks. Als een van mijn kinderen had meegewild had ik dat prima gevonden (behalve dat ze niet oud genoeg zijn om het te mogen zien). Maar goed, ik heb ook op mijn 14e Basic Instinct met mijn ouders gekeken.

Ik vond het ook wel meevallen. Het komt wel vaak voor, maar in de meeste gevallen ook maar kort.

Denk dat seks in film tegenwoordig ook steeds minder voorkomt en dat het daarom ineens als buitensporig wordt ervaren in bv. Saltburn of Poor Things. Mag allemaal wel weer wat minder preuts als het aan mij ligt.

(denk dat ik ook rond die leeftijd was met Basic Instinct )

 

[Landgraver]

Gisterochtend naar The Zone of interest geweest.
Was voor mij één van de meest impact volle film die ik heb gezien in de afgelopen jaren. Ik merk dat ik er nogsteeds mee bezig ben.

(Spoilers)

Zonder heftige beelden te laten zien, heeft de regisseur het voor elkaar gekregen om mij met een knoop in mijn maag in de zaal te laten zitten. De muziek de geluiden op de achtergrond gaan door merg en been. Er gebeurt eigenlijk vrij weinig en er zit niet echt een verhaal in, alleen juist door het "normale" leven van de familie Hoss (Nazi gezin, waarvan de vader de hoofdcommendant was van Auschwitz en ze woonden ook naast Auschwitz) te volgen met continue wetende wat er zich achter de muren afspeelt door de geluiden, maakte een enorme indruk. Het feit dat mensen zulke onmenselijke dingen kunnen doen en gewoon een normaal leven leiden, was bijna surrealistisch, maar helaas nog steeds van toepassing. De scene met de bloemen, waarbij de vrouw (gespeeld door Sandra Huller) door de tuin loopt en alle bloemen laat zien en verteld hoe blij ze is met het leven en de plek waar ze nu woont, terwijl op de achtergrond het geschreeuw vanuit Auschwitz te horen is en het volledige beeld Rood word, was een scene waarbij het kippenvel over mijn lichaam liep. Iedereen bleef na de film zitten tot de laatste regel van de aftiteling te zien was en de ijzingwekkende muziek van de aftiteling stopte.


Het is geen film, waarbij je vermaakt wordt en ook niet een film die ik snel nog een keer ga kijken, omdat ik echt met een knoop in mijn maag de zaal verliet, maar wel een hele belangrijke film, waarbij ik iedereen aanraad om die een keer te kijken.

Ook complimenten voor Sandra Huller, ik heb haar nu in Anatomy of a Fall en the Zone of interest gezien en was bij beide onder de indruk van haar acteer kwaliteiten.

Geweldige film die weer een andere kant laat zien van de Duitse vernietigingsmachine.Door te spelen met beeld en geluid krijg men toch een heel ander gevoel dan bij andere holocaust films.Was echt aangeslagen na afloop ongelooflijk hoe die familie gewoon hun dagelijks leven doorbracht alsof er niks achter die hoge muur aan de hand was.

 

[Davidd]

Ik vond het ook wel meevallen. Het komt wel vaak voor, maar in de meeste gevallen ook maar kort.

Denk dat seks in film tegenwoordig ook steeds minder voorkomt en dat het daarom ineens als buitensporig wordt ervaren in bv. Saltburn of Poor Things. Mag allemaal wel weer wat minder preuts als het aan mij ligt.

(denk dat ik ook rond die leeftijd was met Basic Instinct )

Ik denk dat je wel een goed punt aan stipt met dat het tegenwoordig steeds minder voorkomt, waardoor het misschien iets meer opvalt. Als ik kijk naar de films welke ik gezien heb uit 2023 zitten er bijna nergens seksscènes in. Dus voor mijn gevoel was het daardoor inderdaad miss wat meer dan normaal.

 

[Brian]

Ik vond het ook wel meevallen. Het komt wel vaak voor, maar in de meeste gevallen ook maar kort.

Denk dat seks in film tegenwoordig ook steeds minder voorkomt en dat het daarom ineens als buitensporig wordt ervaren in bv. Saltburn of Poor Things. Mag allemaal wel weer wat minder preuts als het aan mij ligt.

(denk dat ik ook rond die leeftijd was met Basic Instinct )

Hmm, het was ook niet echt een afknapper ofzo, maar het viel me gewoon op. Zou het daardoor komen ja? Ik weet het niet, geen idee.

Ik heb er wel nog over gehad mbt functionele seksscènes of niet. Ze hadden hier wel het nut qua ontwikkeling, vrijheden en taboe. Dus het stoorde me niet en het voelde me niet opgedrongen. Ik weet niet, ik had gewoon qua trailer niet zoveel verwacht.

 

[Davidd]

Omdat ik tegenwoordig veel lege weekenden en avonden heb door het afwachten tot ik vader wordt, veel films aan het kijken.

Gisteravond Boyhood op Prime gezien. Erg mooie film en vooral het feit was mooi, dat je iemand 12 jaar lang zit opgroeien, met in je achterhoofd houdend dat het ook echt 12 jaar aan filmen was. Daarnaast was het ook fijn dat het precies in de jaren plaatsvind waar ik zelf ook in ben opgegroeid. De muziek, films, games waren allemaal erg nostalgisch en herkenbaar. Qua verhaal gebeurt er niet heel veel, maar juist omdat het de alledaagse dingen zijn die je zelf misschien ook hebt meegemaakt wel een hele herkenbare film en goede film. (4/5)

Ook afgelopen weekend La sociedad de la nieve (Society of the Snow) gekeken op Netflix. Vond het een indrukwekkende film, waarin de eerste helft van de film vrij heftig was. Zeker omdat je weet dat het een waargebeurd verhaal is (4/5).

 

[visdave34]

Omdat ik tegenwoordig veel lege weekenden en avonden heb door het afwachten tot ik vader wordt, veel films aan het kijken.

Gisteravond Boyhood op Prime gezien. Erg mooie film en vooral het feit was mooi, dat je iemand 12 jaar lang zit opgroeien, met in je achterhoofd houdend dat het ook echt 12 jaar aan filmen was. Daarnaast was het ook fijn dat het precies in de jaren plaatsvind waar ik zelf ook in ben opgegroeid. De muziek, films, games waren allemaal erg nostalgisch en herkenbaar. Qua verhaal gebeurt er niet heel veel, maar juist omdat het de alledaagse dingen zijn die je zelf misschien ook hebt meegemaakt wel een hele herkenbare film en goede film. (4/5)

Ook afgelopen weekend La sociedad de la nieve (Society of the Snow) gekeken op Netflix. Vond het een indrukwekkende film, waarin de eerste helft van de film vrij heftig was. Zeker omdat je weet dat het een waargebeurd verhaal is (4/5).

Ik heb dezelfde ervaring met Boyhood! Al was ik waarschijnlijk nog net een paar jaartjes ouder, wel een feest aan herkenning, al die muziek en referenties.

Vandaag Io Capitano in de bios gekeken. Mooi en krachtig verhaal over jonge migranten die van Afrika naar Europa proberen te komen. Beetje rommelig en het einde doet een beetje af aan wat ze waarschijnlijk nog te wachten staat, maar zeker de moeite waard.

Ik zag trouwens dat American Fiction vandaag op Prime Video is uitgekomen, dus we kunnen ook de laatste film die voor een Best Picture Oscar genomineerd is nu checken! Dat gaat betekenen dat ik voor het eerst alle voor een Oscar genomineerde films ga zien voor de uitreiking (op de shorts en twee documentaires na).

 

[fred alweer..]

Vind Boyhood een machtig mooie film, eens met jullie wat dat betreft.

Afgelopen weekend Fair Play gekeken op Netflix. Beetje flauwe drama/thriller over twee collegas die werken bij een hedge fund en in het geheim een relatie hebben. Wanneer èèn van de twee promotie krijgt, gaat het vak kwaad naar erger. Niet heel bijzonder.

Zojuist kaartje gekocht voor de voorpremiere van Dune 2 morgen. Heel veel zin in!

 

[Davidd]

Ik heb dezelfde ervaring met Boyhood! Al was ik waarschijnlijk nog net een paar jaartjes ouder, wel een feest aan herkenning, al die muziek en referenties.

Vandaag Io Capitano in de bios gekeken. Mooi en krachtig verhaal over jonge migranten die van Afrika naar Europa proberen te komen. Beetje rommelig en het einde doet een beetje af aan wat ze waarschijnlijk nog te wachten staat, maar zeker de moeite waard.

Ik zag trouwens dat American Fiction vandaag op Prime Video is uitgekomen, dus we kunnen ook de laatste film die voor een Best Picture Oscar genomineerd is nu checken! Dat gaat betekenen dat ik voor het eerst alle voor een Oscar genomineerde films ga zien voor de uitreiking (op de shorts en twee documentaires na).

Bedankt voor de tip! Ik moet van de best picture nominaties alleen nog Maestro & American Fiction kijken. Maestro staat op Netflix maar ik kan me er op de één of andere manier niet echt toe zetten om die te starten.

Van alle overige categorieën moet ik nog Nyad, The Color Purpple, Napoleon en The Creator kijken