Dour 2024
- Onderwerp starter Special Monkey
- Startdatum
De line-up van de Dub Corner is bekend gemaakt.
Ik ken er zelf geen één van, maar voor de volledigheid, de namen zijn :
Joe Yorke ✹ Macka B ✹ Mungo’s Hi Fi feat. Aziza Jaye & Solo Banton ✹ Queen Omega Inna Dub Style ✹ Amazoning Shot ✹ Atili ✹ Blackboard Jungle feat. Ras Divarius & Guru Pope ✹ Cookiz & B.R.C. ✹ Dub Shepherds ✹ Dub-Stuy feat. JonnyGo Figure ✹ Jah Tubby’s World System feat. Macky Banton & Professa Natti ✹ Jah Version ✹ Sista Fabienne feat. Piyazawa ✹ Rosa & Jackie Ubik feat. Young Kulcha ✹ Von D ✹ Wandem feat. The Hornsmen Section
Ik ken er zelf geen één van, maar voor de volledigheid, de namen zijn :
Joe Yorke ✹ Macka B ✹ Mungo’s Hi Fi feat. Aziza Jaye & Solo Banton ✹ Queen Omega Inna Dub Style ✹ Amazoning Shot ✹ Atili ✹ Blackboard Jungle feat. Ras Divarius & Guru Pope ✹ Cookiz & B.R.C. ✹ Dub Shepherds ✹ Dub-Stuy feat. JonnyGo Figure ✹ Jah Tubby’s World System feat. Macky Banton & Professa Natti ✹ Jah Version ✹ Sista Fabienne feat. Piyazawa ✹ Rosa & Jackie Ubik feat. Young Kulcha ✹ Von D ✹ Wandem feat. The Hornsmen Section
Laatst bewerkt:
Komaan Dour... Waar blijft die timetable ?
Nu woensdag is het nog zes weken tot de start van het festival. Lijkt me een mooi moment.
Maar het mag net zo goed vandaag komen van mij hoor...
Nu woensdag is het nog zes weken tot de start van het festival. Lijkt me een mooi moment.
Maar het mag net zo goed vandaag komen van mij hoor...
Wel, daar is woensdag dan, en daar is zowaar een mail van Dour ! ... met zes nieuwe namen en nog steeds geen timetable.
De nieuwe namen zijn :
Franglish (donderdag, Boombox)
Hugo TSR (vrijdag, Boombox)
Bracco (zondag, Le Garage)
Jaguar (zondag, De Balzaal)
Johua Murphy (zondag, Le Garage)
Lefto Early Bird's Motherless Father in Movement (zaterdag, Le Labo)
De nieuwe namen zijn :
Franglish (donderdag, Boombox)
Hugo TSR (vrijdag, Boombox)
Bracco (zondag, Le Garage)
Jaguar (zondag, De Balzaal)
Johua Murphy (zondag, Le Garage)
Lefto Early Bird's Motherless Father in Movement (zaterdag, Le Labo)
Timetable is er!
Iemand zin om die clashfinder up te daten?
Iemand zin om die clashfinder up te daten?
Uit de timetable blijkt wel dat hij al om 21 uur optreedt en nog twee acts na zich moet dulden: Ice Spice en Trym
Er is een update gebeurt van de clashfinder, heb hem wel niet geverifieerd:
Een vriend van mij heeft het gedaan en vertelde me gisteravond "Clashfinder's ready", en het ziet er goed uit, dus ik denk dat het te vertrouwen is!Er is een update gebeurt van de clashfinder, heb hem wel niet geverifieerd:
Weersvoorspellingen ook wel lekker voorlopig.Tickets vandaag aangekregen, het komt dichterbij
Ga je de volle vijf dagen + camping ?
Wie gaat er nog eigenlijk ?
Inderdaad mooi weer voorspeld momenteel, hopelijk blijft het zoWeersvoorspellingen ook wel lekker voorlopig.
Ga je de volle vijf dagen + camping ?
Wie gaat er nog eigenlijk ?
Ik ga vier dagen + camping. Enkel woensdag sla ik over, want dan staat er geen must-see voor mij en bovendien is vier dagen meer dan genoeg. Slaap trouwens in The Village - gewone camping heb ik 1 keer gedaan, in 2016, maar bleek onmogelijk om te slapen
Ondertussen de tiende editie voor mij, het mentale voorbereiden om Dour opnieuw te overleven kan beginnen. Voorlopig geven ze niet te warm weer, dat valt al goed mee! Veel plezier allemaal!
Ik ga dit jaar weer. Tweede keer, vorig jaar heeeeeeeeeel goed bevallen. Dit jaar hopelijk nog beterWeersvoorspellingen ook wel lekker voorlopig.
Ga je de volle vijf dagen + camping ?
Wie gaat er nog eigenlijk ?
Verdomme.
Ik ging zondag een dag met een pendelbus die me na het festival terug naar Brussel zou brengen, maar krijg hier net doodleuk een bericht dat die bus afgeschaft is wegens te weinig inschrijvingen...
Daar sta je dan met je dagticket en zonder vervoer naar huis...
Ik ging zondag een dag met een pendelbus die me na het festival terug naar Brussel zou brengen, maar krijg hier net doodleuk een bericht dat die bus afgeschaft is wegens te weinig inschrijvingen...
Daar sta je dan met je dagticket en zonder vervoer naar huis...
Topdag gehad de zondag van Dour.
Droog, warm, maar niet te.
Deze zomer vier festivals gedaan, maar was nog maar de eerste keer dat ik geen regenjas of truitje moest bovenhalen, wat op zich al een overwinning was.
Laatste nummer van Aili nog meegepikt en een stukje van Hansel in Le Garage, maar dan naar La Petite Maison Dans la Prairie voor de eerste must-see van de dag.
Sam Quealy moest er voor een bijna lege tent aan beginnen (zo gaat dat op Dour), maar hey, je kunt erop dansen, dus ze trok uiteindelijk nog wel een aanzienlijk publiek voor dat uur van de dag. Zo gaat dat dan ook weer op Dour.
De zelfverklaarde "technopop princess" uit Australië had twee flamboyante dansers mee en bracht een enthousiaste en acrobatische liveshow vol bangers.
Even wat over het terrein gelopen (mijn god, die Dixi-lucht overal...), maar al snel terug naar La Petite Maison, want daar was de volgende Australiër al. Donny Benét, de foute disco-crooner.
Ik ben geen grote fan van zijn muziek, maar dit was prima entertainment op een zomerse namiddag.
Even een kijkje gaan nemen bij Kabaka Pyramid op een bijna lege The Last Arena en even gaan kijken bij Joshua Murphy in een gewoonweg helemáál lege Le Garage, dan weer naar La Petite Maison voor de volgende must-see.
Brutus had ik op Werchter overgeslagen omdat ik ze hier ging zien. Wel een beetje spijt nu dat ik ze niet in de unieke setting van de main stage van Werchter heb gezien, maar hier in Dour kregen ze wel dat volle uur speeltijd. En Brutus live is er altijd boenk op.
Snel naar Le Garage voor Girls in Synthesis die er al aan begonnen waren. Le Garage opnieuw zo goed als leeg, voortdurend gedreun van de aanpalende Balzaal erdoorheen en een zichtbaar geïrriteerde frontman. Jammer, want dit was zeer goed. Live véél energieker dan op plaat.
Fuck it, moeten ze hebben gedacht, dan beginnen we maar te drinken. De frontman verdween even van het podium om pintjes te gaan halen voor de band en wierp ineens ook maar een blikje het publiek in, dat ternauwernood het hoofd miste van een achteloze "toe"-schouwer die met de rug naar het podium vooraan een babbeltje met zijn maten aan het slaan was, om vervolgens recht op de voet te landen van een van de weinige aanwezigen. Toen die dat blikje opentrok leek het even of er een CO2-kanon werd afgeschoten.
De band hield het een kwartier te vroeg voor bekeken. Jammer. Deze zie ik graag nog eens in een (beter gevulde) zaal terug.
Even gaan kijken bij SCH die om een onverklaarbare reden The Last Arena wel vol had getrokken. Iets gegeten en dan terug naar La Petite Maison Dans la Prairie voor Girls in Hawaii. Ik had saaie middelmaat verwacht en dat was het ook wel een beetje, maar met momenten kon ik het best smaken. Niet tot het einde uitgekeken en op tijd richting The Last Arena vertrokken.
De tweede keer dat ik Oscar and the Wolf live zag en meteen valt op hoeveel beter die live is als niet heel het publiek er eigenlijk op Muse staat te wachten. De liveband van op Rock Werchter 2023 was hier wel flink gereduceerd tot enkel een drummer en toetsenist, maar had plaats gemaakt voor zeven dansers en... een vier meter hoge kubus !
Ja, hij is soms een beetje 'cringe', maar ik kan veel van zijn muziek en zijn 'larger-than-life' attitude wel heel erg appreciëren. Hij is ook echt gewoon een goeie showman. Met zijn custom 'Dour 24' glitter-jersey won hij al veel sympathie van het publiek en met zijn zang- en danscapaciteiten deed hij de rest. Heel sterke show dit.
Terug naar La Petite Maison waar The Libertines aan hun set begonnen waren. Op plaat vind ik dit al helemaal niets en live kon ik er ook totaal niet inkomen. Vier nummers volgehouden, maar het enige dat het in me opriep was verveling, dus terug naar The Last Arena voor een plaats vooraan voor de headliner van de dag en de voornaamste reden dat ik naar hier was afgezakt.
Nu ja, vooraan... Wat is die catwalk aan het hoofdpodium van Dour toch een onding. Even hoog als het podium zelf, en belemmert dus eenvoudigweg je zicht op het podium, en maakt heel de ruimte centraal vooraan onbeschikbaar voor het publiek. Als je headliner er dan bovendien helemaal geen gebruik van gaat maken, dan staat dat daar toch maar lelijk in de weg.
Maar goed, Justice dus. Nog nooit live gezien en aan de verleiding weerstaan om de beelden vanop Coachella te bekijken. Dit was op voorhand de festivalshow waar ik deze zomer het meest naar uitkeek.
Heerlijke show dit. Snoeihard. Overweldigende lichteffecten. Publiek helemaal mee. Echt de perfecte headliner voor een festival als Dour.
In december zie ik ze terug in Brussel.
Daarna me opnieuw naar La Petite Maison Dans la Prairie gerept waar Arca al aan haar set begonnen was en ik me afvroeg of ik nog wel binnen zou geraken. Dat bleek nergens voor nodig, want de tent was voor nauwelijks een kwart gevuld en de mensen vertrokken sneller dan er bijkwamen.
Nu vind ik dit zelf ook niet om aan te horen op plaat, maar ik had me op één of andere manier aan een ongeziene live-ervaring verwacht. Nu zou je een transvrouw met een soort schorpioenstaart helemaal alleen op een podium, bekleed met wat bloemen en een schommel, die weinig toonvast dezelfde snertmuziek van op plaat brengt wel "ongezien" kunnen noemen, maar het was niet de ervaring waar ik naar op zoek was.
Arca niet lang volgehouden en mits een klein omweggetje langs De Balzaal richting uitgang.
Heel fijne, goedgevulde dag gehad.
Blijft wel jammer dat zoveel artiesten hier voor een handvol matig geïnteresseerde toeschouwers moeten optreden.
Hopelijk slagen ze er volgend jaar weer in om een dagje als deze te programmeren.
Droog, warm, maar niet te.
Deze zomer vier festivals gedaan, maar was nog maar de eerste keer dat ik geen regenjas of truitje moest bovenhalen, wat op zich al een overwinning was.
Laatste nummer van Aili nog meegepikt en een stukje van Hansel in Le Garage, maar dan naar La Petite Maison Dans la Prairie voor de eerste must-see van de dag.
Sam Quealy moest er voor een bijna lege tent aan beginnen (zo gaat dat op Dour), maar hey, je kunt erop dansen, dus ze trok uiteindelijk nog wel een aanzienlijk publiek voor dat uur van de dag. Zo gaat dat dan ook weer op Dour.
De zelfverklaarde "technopop princess" uit Australië had twee flamboyante dansers mee en bracht een enthousiaste en acrobatische liveshow vol bangers.
Even wat over het terrein gelopen (mijn god, die Dixi-lucht overal...), maar al snel terug naar La Petite Maison, want daar was de volgende Australiër al. Donny Benét, de foute disco-crooner.
Ik ben geen grote fan van zijn muziek, maar dit was prima entertainment op een zomerse namiddag.
Even een kijkje gaan nemen bij Kabaka Pyramid op een bijna lege The Last Arena en even gaan kijken bij Joshua Murphy in een gewoonweg helemáál lege Le Garage, dan weer naar La Petite Maison voor de volgende must-see.
Brutus had ik op Werchter overgeslagen omdat ik ze hier ging zien. Wel een beetje spijt nu dat ik ze niet in de unieke setting van de main stage van Werchter heb gezien, maar hier in Dour kregen ze wel dat volle uur speeltijd. En Brutus live is er altijd boenk op.
Snel naar Le Garage voor Girls in Synthesis die er al aan begonnen waren. Le Garage opnieuw zo goed als leeg, voortdurend gedreun van de aanpalende Balzaal erdoorheen en een zichtbaar geïrriteerde frontman. Jammer, want dit was zeer goed. Live véél energieker dan op plaat.
Fuck it, moeten ze hebben gedacht, dan beginnen we maar te drinken. De frontman verdween even van het podium om pintjes te gaan halen voor de band en wierp ineens ook maar een blikje het publiek in, dat ternauwernood het hoofd miste van een achteloze "toe"-schouwer die met de rug naar het podium vooraan een babbeltje met zijn maten aan het slaan was, om vervolgens recht op de voet te landen van een van de weinige aanwezigen. Toen die dat blikje opentrok leek het even of er een CO2-kanon werd afgeschoten.
De band hield het een kwartier te vroeg voor bekeken. Jammer. Deze zie ik graag nog eens in een (beter gevulde) zaal terug.
Even gaan kijken bij SCH die om een onverklaarbare reden The Last Arena wel vol had getrokken. Iets gegeten en dan terug naar La Petite Maison Dans la Prairie voor Girls in Hawaii. Ik had saaie middelmaat verwacht en dat was het ook wel een beetje, maar met momenten kon ik het best smaken. Niet tot het einde uitgekeken en op tijd richting The Last Arena vertrokken.
De tweede keer dat ik Oscar and the Wolf live zag en meteen valt op hoeveel beter die live is als niet heel het publiek er eigenlijk op Muse staat te wachten. De liveband van op Rock Werchter 2023 was hier wel flink gereduceerd tot enkel een drummer en toetsenist, maar had plaats gemaakt voor zeven dansers en... een vier meter hoge kubus !
Ja, hij is soms een beetje 'cringe', maar ik kan veel van zijn muziek en zijn 'larger-than-life' attitude wel heel erg appreciëren. Hij is ook echt gewoon een goeie showman. Met zijn custom 'Dour 24' glitter-jersey won hij al veel sympathie van het publiek en met zijn zang- en danscapaciteiten deed hij de rest. Heel sterke show dit.
Terug naar La Petite Maison waar The Libertines aan hun set begonnen waren. Op plaat vind ik dit al helemaal niets en live kon ik er ook totaal niet inkomen. Vier nummers volgehouden, maar het enige dat het in me opriep was verveling, dus terug naar The Last Arena voor een plaats vooraan voor de headliner van de dag en de voornaamste reden dat ik naar hier was afgezakt.
Nu ja, vooraan... Wat is die catwalk aan het hoofdpodium van Dour toch een onding. Even hoog als het podium zelf, en belemmert dus eenvoudigweg je zicht op het podium, en maakt heel de ruimte centraal vooraan onbeschikbaar voor het publiek. Als je headliner er dan bovendien helemaal geen gebruik van gaat maken, dan staat dat daar toch maar lelijk in de weg.
Maar goed, Justice dus. Nog nooit live gezien en aan de verleiding weerstaan om de beelden vanop Coachella te bekijken. Dit was op voorhand de festivalshow waar ik deze zomer het meest naar uitkeek.
Heerlijke show dit. Snoeihard. Overweldigende lichteffecten. Publiek helemaal mee. Echt de perfecte headliner voor een festival als Dour.
In december zie ik ze terug in Brussel.
Daarna me opnieuw naar La Petite Maison Dans la Prairie gerept waar Arca al aan haar set begonnen was en ik me afvroeg of ik nog wel binnen zou geraken. Dat bleek nergens voor nodig, want de tent was voor nauwelijks een kwart gevuld en de mensen vertrokken sneller dan er bijkwamen.
Nu vind ik dit zelf ook niet om aan te horen op plaat, maar ik had me op één of andere manier aan een ongeziene live-ervaring verwacht. Nu zou je een transvrouw met een soort schorpioenstaart helemaal alleen op een podium, bekleed met wat bloemen en een schommel, die weinig toonvast dezelfde snertmuziek van op plaat brengt wel "ongezien" kunnen noemen, maar het was niet de ervaring waar ik naar op zoek was.
Arca niet lang volgehouden en mits een klein omweggetje langs De Balzaal richting uitgang.
Heel fijne, goedgevulde dag gehad.
Blijft wel jammer dat zoveel artiesten hier voor een handvol matig geïnteresseerde toeschouwers moeten optreden.
Hopelijk slagen ze er volgend jaar weer in om een dagje als deze te programmeren.
5 dagen Dour
Het goede nieuws? Ik heb het terug overleefd. In mijn ervaring de minst drukke editie tot dusver. Dat blijkt ook uit de cijfers: ze hebben de mensen bezoekers over de vloer gehad sinds 2014. Traditioneel heeft de indie en de rock het wat moeilijker op het festival, en dat was nu ook weer het geval (soms zelfs wat genant). Wat mij deze keer opviel is dat ook de meer experimentele elektronica niet altijd op evenveel publiek kon rekenen, en dat was toch al jaren de sterkte van het festival. Goed, een klein verslagje dan maar.
Woensdag
Aftrappen met I Hate Models. Opnieuw in de Balzaal staan is leuk, maar I Hate Models bracht een lompe set die mij niet bekoren. Vervolgens pikte ik een halfuurtje Odymel mee om uiteindelijk naar Kode9 te gaan in Le Labo. Kode9 ontgoochelde niet met wat experimentelere geluiden en oldskool dubstep, maar hier zat de gemiddelde Dourganger blijkbaar niet meer op te wachten. Om af te sluiten was het compleet knallen bij Billx: vrolijke melodietjes door een mengelmoes halen van harde psytrance en frenchcore: dat is Dour in 2024.
Donderdag
In de namiddag of vooravond een uitstapje naar de wei maken? Steeds minder mensen doen het . Toch tekende ik donderdag present met een honderdtal anderen bij Gros Coeur tussen het zand in Le Garage. Een honderdtal mensen is trouwens een constante in Le Garage. Gros Coeur is een soort van Brusselse King Gizzard, en levert een goed optreden af. Een halfuurtje later was het de beurt aan O., maar dit klonk niet helemaal goed. Tegen de avond dan terug eventjes de batterijen opladen met een halfuurtje Alix Perez, het gecancelde concert van Kenya Grace en Meltheads met een half oog op de achtergrond. Om 21 uur was het dan aan James Blake, de mens moest het stellen met een voor 1/3e gevulde main stage. Het voelt onwennig aan voor op papier een headliner, al laat James Blake het niet aan zijn hart komen en levert hij een degelijke show af. Om 22 uur dan een prima concert van Altin Gun: La Petite Maison liep voor het eerst eens vol voor een echte indieband. In de nacht was de Balzaal goedgevuld voor een matige dj-set van Netsky, waarna het compleet leegliep voor Ganja White Night. De afwezigen hadden ongelijk: Ganja White Night draaide uitstekende dubstep à la Caspa & Rusko.
Vrijdag
Samen met de rest van de Dourgangers de hitte doorstaan op de camping en pas ‘s avonds naar de wei. Om 22 uur wel naar Ezra Collective natuurlijk: een wat mij betreft prima concert. Om 00 uur was het kiezen tussen Roland Cristal en Nia Archives. De meeste mensen kozen uiteindelijk voor Roland Cristal waar de sfeer voor het eerst écht optimaal zat. Toch verveelt het optreden vol babymelodietjes mij na een halfuurtje, dus ik zakte ik nog af naar Nia Archives: een prima voorprogramma van Chase & Status op The Last Arena. Chase & Status klonk achteraan niet helemaal zuiver: de drummer liet steken vallen en de vocalen van de gastzangers waren eigenlijk niet goed. Maar: Chase & Status kan een groot blik aan dnb-bangers opentrekken en dat scheelt enorm. De wat jongere jeugd kwam echter enkel voor Baddadan. Afsluiten doe ik vrijdag bij Remzcore: net zoals Billx verschroeiend harde en domme frenchcore, altijd leuk op Dour.
Zaterdag
Ik trek opnieuw iets vroeger naar de wei voor het optreden van Protoje om 19 uur op de main stage. Het optreden is al begonnen wanneer ik gemakkelijk op de eerste rij kan gaan staan. Dat verbaasde wel een beetje: zaterdag is traditioneel de drukste dag op het festival met veel dagjesmensen. De Franse pop/chansonzangeres Zaho De Sagazan kon rekenen op meer gegadigden in La Petite Maison en heeft een enorm straffe livestem. ‘s Avonds kies ik voor Dog Eat Dog. Het werd geen strak concert, maar wel spontaan optreden met een leuk sfeertje. Eventjes naar de eurodance van Promis3 dan en vervolgens naar Klakmatrak maar dat optreden wordt stilgelegd omdat een danseres een beroerte krijgt. We lopen naar de Main Stage voor NTO maar de regen doet ons bij de trap van Hamdi belanden, wat ook geen straf was. Afsluiten doe ik bij de dromerige geluiden van Bicep in de Balzaal. De overvolle tent bij Horsegirl laat ik links liggen en ik vertrek richting camping. Horsegirl was nog de enige artiest die op een uitpuilend publiek kon rekenen.
Zondag
Het was gezellig op de camping, dus arriveren we maar om 21 uur. Veel mensen zijn echter al vertrokken op de camping en ook op de wei was het eerder stilletjes. Na een halfuurtje in de Dub Corner te duiken (verplicht nummertje), ga ik samen met de andere Vlamingen vooraan staan bij Oscar & The Wolf. Max heeft een groteske productie mee voor een minder grotesk publiek, maar ik heb er wel van genoten. Er is bijna geen popmuziek op Dour, en dan is zo’n schaamteloze popshow een welgekomen afwisseling. Na de show ren ik naar de hardcoreband Terror. Dat was blijkbaar nergens voor nodig want ze zijn pas een kwartier later gestart én een kwartier vroeger gestopt. Terror houdt het na een halfuur (ipv 1 uur) voor bekeken. Een aantal afgezakte fans zijn teleurgesteld en na het concert geeft de frontman tekst en uitleg aan een fan. Naar The Libertines dan maar, een vrij legendarische band die voor weinig publiek speelt maar ook mij niet echt kon bekoren. Justice op de main stage was iets anders: dit was de gedroomde headliner voor Dour. Ze trekken de wei nog eens vol en zorgen voor het hoogtepunt van het festival. Afsluiten doe ik op de bijna lege balzaal bij Four Tet: een gerenomeerde dj natuurlijk, maar velen hebben nog weinig energie om op de wat tragere en lichtere beats van Four Tet uit de bol te gaan. Mijn geeuwsessie naar KRTM niet meegerekend verlaat ik Dour.
En verder?
Te warm weer, camping regular is er niet stiller op geworden, en mensen onder invloed proberen blad steen schaar te spelen met de security.
Het goede nieuws? Ik heb het terug overleefd. In mijn ervaring de minst drukke editie tot dusver. Dat blijkt ook uit de cijfers: ze hebben de mensen bezoekers over de vloer gehad sinds 2014. Traditioneel heeft de indie en de rock het wat moeilijker op het festival, en dat was nu ook weer het geval (soms zelfs wat genant). Wat mij deze keer opviel is dat ook de meer experimentele elektronica niet altijd op evenveel publiek kon rekenen, en dat was toch al jaren de sterkte van het festival. Goed, een klein verslagje dan maar.
Woensdag
Aftrappen met I Hate Models. Opnieuw in de Balzaal staan is leuk, maar I Hate Models bracht een lompe set die mij niet bekoren. Vervolgens pikte ik een halfuurtje Odymel mee om uiteindelijk naar Kode9 te gaan in Le Labo. Kode9 ontgoochelde niet met wat experimentelere geluiden en oldskool dubstep, maar hier zat de gemiddelde Dourganger blijkbaar niet meer op te wachten. Om af te sluiten was het compleet knallen bij Billx: vrolijke melodietjes door een mengelmoes halen van harde psytrance en frenchcore: dat is Dour in 2024.
Donderdag
In de namiddag of vooravond een uitstapje naar de wei maken? Steeds minder mensen doen het . Toch tekende ik donderdag present met een honderdtal anderen bij Gros Coeur tussen het zand in Le Garage. Een honderdtal mensen is trouwens een constante in Le Garage. Gros Coeur is een soort van Brusselse King Gizzard, en levert een goed optreden af. Een halfuurtje later was het de beurt aan O., maar dit klonk niet helemaal goed. Tegen de avond dan terug eventjes de batterijen opladen met een halfuurtje Alix Perez, het gecancelde concert van Kenya Grace en Meltheads met een half oog op de achtergrond. Om 21 uur was het dan aan James Blake, de mens moest het stellen met een voor 1/3e gevulde main stage. Het voelt onwennig aan voor op papier een headliner, al laat James Blake het niet aan zijn hart komen en levert hij een degelijke show af. Om 22 uur dan een prima concert van Altin Gun: La Petite Maison liep voor het eerst eens vol voor een echte indieband. In de nacht was de Balzaal goedgevuld voor een matige dj-set van Netsky, waarna het compleet leegliep voor Ganja White Night. De afwezigen hadden ongelijk: Ganja White Night draaide uitstekende dubstep à la Caspa & Rusko.
Vrijdag
Samen met de rest van de Dourgangers de hitte doorstaan op de camping en pas ‘s avonds naar de wei. Om 22 uur wel naar Ezra Collective natuurlijk: een wat mij betreft prima concert. Om 00 uur was het kiezen tussen Roland Cristal en Nia Archives. De meeste mensen kozen uiteindelijk voor Roland Cristal waar de sfeer voor het eerst écht optimaal zat. Toch verveelt het optreden vol babymelodietjes mij na een halfuurtje, dus ik zakte ik nog af naar Nia Archives: een prima voorprogramma van Chase & Status op The Last Arena. Chase & Status klonk achteraan niet helemaal zuiver: de drummer liet steken vallen en de vocalen van de gastzangers waren eigenlijk niet goed. Maar: Chase & Status kan een groot blik aan dnb-bangers opentrekken en dat scheelt enorm. De wat jongere jeugd kwam echter enkel voor Baddadan. Afsluiten doe ik vrijdag bij Remzcore: net zoals Billx verschroeiend harde en domme frenchcore, altijd leuk op Dour.
Zaterdag
Ik trek opnieuw iets vroeger naar de wei voor het optreden van Protoje om 19 uur op de main stage. Het optreden is al begonnen wanneer ik gemakkelijk op de eerste rij kan gaan staan. Dat verbaasde wel een beetje: zaterdag is traditioneel de drukste dag op het festival met veel dagjesmensen. De Franse pop/chansonzangeres Zaho De Sagazan kon rekenen op meer gegadigden in La Petite Maison en heeft een enorm straffe livestem. ‘s Avonds kies ik voor Dog Eat Dog. Het werd geen strak concert, maar wel spontaan optreden met een leuk sfeertje. Eventjes naar de eurodance van Promis3 dan en vervolgens naar Klakmatrak maar dat optreden wordt stilgelegd omdat een danseres een beroerte krijgt. We lopen naar de Main Stage voor NTO maar de regen doet ons bij de trap van Hamdi belanden, wat ook geen straf was. Afsluiten doe ik bij de dromerige geluiden van Bicep in de Balzaal. De overvolle tent bij Horsegirl laat ik links liggen en ik vertrek richting camping. Horsegirl was nog de enige artiest die op een uitpuilend publiek kon rekenen.
Zondag
Het was gezellig op de camping, dus arriveren we maar om 21 uur. Veel mensen zijn echter al vertrokken op de camping en ook op de wei was het eerder stilletjes. Na een halfuurtje in de Dub Corner te duiken (verplicht nummertje), ga ik samen met de andere Vlamingen vooraan staan bij Oscar & The Wolf. Max heeft een groteske productie mee voor een minder grotesk publiek, maar ik heb er wel van genoten. Er is bijna geen popmuziek op Dour, en dan is zo’n schaamteloze popshow een welgekomen afwisseling. Na de show ren ik naar de hardcoreband Terror. Dat was blijkbaar nergens voor nodig want ze zijn pas een kwartier later gestart én een kwartier vroeger gestopt. Terror houdt het na een halfuur (ipv 1 uur) voor bekeken. Een aantal afgezakte fans zijn teleurgesteld en na het concert geeft de frontman tekst en uitleg aan een fan. Naar The Libertines dan maar, een vrij legendarische band die voor weinig publiek speelt maar ook mij niet echt kon bekoren. Justice op de main stage was iets anders: dit was de gedroomde headliner voor Dour. Ze trekken de wei nog eens vol en zorgen voor het hoogtepunt van het festival. Afsluiten doe ik op de bijna lege balzaal bij Four Tet: een gerenomeerde dj natuurlijk, maar velen hebben nog weinig energie om op de wat tragere en lichtere beats van Four Tet uit de bol te gaan. Mijn geeuwsessie naar KRTM niet meegerekend verlaat ik Dour.
En verder?
Te warm weer, camping regular is er niet stiller op geworden, en mensen onder invloed proberen blad steen schaar te spelen met de security.
Vond het vreemd dat de tent halfleeg was bij remzcore, voor de rest was dat wel een feestje. Vraag me ook af hoe lang die garage gaat blijven bestaan, paar toffe concerten gezien, maar er is meestal maar weinig volk en het is al een van de kleinste tenten van het festival.
