Om nog even wat uitgebreider in te gaan op Car Seat Headrest…
Zoals gezegd een geweldig album. Ten eerste vind ik het sowieso al een best tof concept om een album dat je in 2011 op je laptop gemaakt hebt weer opnieuw op te nemen, maar dan in een studio. Ondanks dat het in een studio is opgenomen, vind ik het album nog steeds behoorlijk rauw klinken, altijd een aanbeveling wat mij betreft. De gitaren en zang klinken nog steeds lekker hard, en af en toe op het randje van vals. Behalve het instrumentale gedeelte ben ik ook fan van de teksten van Will Toledo. Vaak tragikomisch met betrekking tot drank, drugs en relaties, en vaak ook erg herkenbaar (Stop Smoking bijvoorbeeld). Een van mijn favoriete nummers is Bodys, dat begint met een soort Bloc Party/The Strokes achtige beat en riff, maar later weer typisch Car Seat Headrest wordt, inclusief weer een mooi stukje tekst ( (Is it the chorus yet? / No. It’s just a building of the verse / So when the chorus does come, it’ll be more rewarding.) Ook het epos Beach Life-In-Death verveelt geen enkele seconde van de in totaal 13:18 die het duurt, en ook Sober To Death, Cute Thing, Nervous Young Inhumans en High To Death zijn enorm verslavend. Ik ga dit album zeker nog vaak luisteren, en ik zou nu ook al bijna willen zeggen dat hij niet lager dan de top 5 in mijn uiteindelijke jaarlijstje terecht zal komen, maar goed, dat is altijd nog even afwachten.
Nog meer mensen zo enthousiast?