Vorig jaar zag ik Timo Pisart bij Japanese Breakfast een paar nummers verveeld in het publiek staan en toen liep ie weg, en later kwam zijn recensie online waarin hij zei dat het optreden begon met hits en daarna inkakte. Sindsdien snap ik de recensies waar ze de plank soms misslaan iets beter.
Ik mag toch hopen dat het niet zo amateuristisch is. Dit heeft ook niks meer met artistieke vrijheid te maken naar mijn mening. Je legt tonnen neer om zo’n act te laten komen.. dan moet er de hele package erbij zitten.
Nou eigenlijk had ik juist het idee dat er relatief minder Vlamingen waren dan normaal. Maar Nederlanders worden steeds kleiner (deels door autochtonen, deels door slechter eten) en ik meen het serieus: hoe jonger het publiek hoe beter mijn zicht. Niet dat dat met 1.93m ooit echt een issue is, maar het is wel grappig. Overigens is mijn vrouw maar 1.64m en als ik dan wel eens buk om wat te zeggen valt me altijd op dat ze niet alleen veel minder ziet, maar ook echt minder hoort.
Dat is het probleem een beetje met die live-coverage, is jaren geleden begonnen met enkele kranten hier ook. Stukken moet metéén na het optreden online staan op de 'liveblog'. Kom je vaak uit op stukken die summier zijn dan wel onvolledig. Werkdruk is vrij hoog op zo'n festival hoor, heel de tijd heen-en-weer rennen, achteraf schrijven en dan weer op naar het volgende.. 't Moet allemaal meteen, nu, op de socials staan terwijl de reviews van de dag nadien, vind ik, iets waardevoller zijn maarja.. Wat levert het meeste clicks op?
Eens. Zet er dan St. Vincent of PJ Harvey neer maar niet iets wat waarvan je al weet dat het niet passend is.
Volgensmij lag jij vorig jaar nachten wakker van Timo Pisart, laat ons dan nu ook even zeiken joh.
Ik laat me dit ene momentje waarop ik het met Timo eens ben niet afpakken!
Ze zijn met VIER man aanwezig. Als je dan betaald krijgt om daar te zijn, kun je ook wat meer energie erin steken. We zeuren vaak over Dansende Beren, maar die hebben om 02:00 uur 's nachts gewoon een volledige recensie van de hele dag online staan. Ook niet allemaal even uitgebreid, maar belangrijk om te noemen is dat daar weinig tot geen betaalde krachten bij zitten.
Dat is het niet en dat bedoelde ik ook niet te zeggen. Mijn verbazing ging erom dat ik om mij heen een andere beleving leek te merken dan ik achteraf lees.
Nee ik bedoel. Als Disclosure het zelf had gewillen, hadden ze het live kunnen doen.
Artistieke armoede. Dat gaat dan alleen nog maar om geld verdienen.
Twee schrijvers en twee fotografen (zal bij andere blogs en kranten ook wel zoiets zijn, denk ik)? Weet natuurlijk niet hoe groot hun mankracht is, ik geef maar aan dat het niet per se de fout is van de schrijver is dat er een hoge werkdruk is. Betaald of niet.
