Band introducties Graspop Metal Meeting 2023

Evergrey vind ik ook een mooie voor een intro, dus ik sluit me aan bij Koekdoos! Staat al op mijn 'wil ik zien' lijst op basis van de paar nummers die ik heb gehoord. Maar ik hoor graag meer info!

Ik zal vandaag wel even gaan zitten voor een Behemoth introductie :D
 
Er staat nu bovenaan nog een poll van hoeveel voorbeschouwingen we willen per dag. Kan daar toevallig een overzicht van alle voorbeschouwingen staan incl. klikbaar?
 
  • Winning
Waarderingen: jonasvh
Er staat nu bovenaan nog een poll van hoeveel voorbeschouwingen we willen per dag. Kan daar toevallig een overzicht van alle voorbeschouwingen staan incl. klikbaar?
Is technisch niet mogelijk helaas. Overzicht zal inderdaad in de eerste post toegevoegd moeten worden.

Ik heb verder de poll ook afgesloten. Het eindresultaat was:
8 stemmen: 1 band per dag
20 stemmen: Meerdere bands per dag, zonder nominatie
 
Bekijk bijlage 4308










Epica is een oord in het Universum waar antwoorden liggen op de levensvragen” – Mark Jansen.

Ontstaan in 2002 en vernoemd naar het gelijknamige album van Kamelot, nadat Mark Jansen uit zijn toenmalige band After Forever werd gezet. Voor hem kwam dat destijds als een grote schok. De lezing van de band was dat de mede-oprichter en zijn bandmaten te ver uit elkaar waren gegroeid op creatief vlak. Volgens Mark zelf lag dit aan het feit dat hij ‘teveel bewoog op het podium en te close contact had met de fans’. De rest van de band streefde naar een meer professionele uitstraling, zowel als naast het podium. Dit verschil in inzicht zie ik, als groot fan, tot op de dag van vandaag terug in de manier waarop Mark Jansen muziek beleeft. Maar daarover later meer.

Het zal ergens in het najaar van 2005 zijn geweest dat ik, puber-Jamel, met m’n maat zo stoned als een garnaal naar MTV (of TMF, weet niet meer precies) zat te kijken. Destijds kwam op de late avond regelmatig een uurtje rock en metal voorbij. Opeens werd m’n aandacht volledig getrokken door een shot van groene natuur, een fluisterende dame en luttele seconden later een beeld van de mooiste vrouw die ik ooit in mijn leven heb gezien. De muziek begon, tot mijn grote verbazing geen scheurende riffs of blastbeats, maar een orkestrale intro en een koor. Wtf is dit!? Ik was op slag verliefd op het totaalplaatje.


Fastforward naar augustus 2006. Voor het eerst ging ik naar een meerdaags festival met mijn vriendengroep. Het machtige Lowlands! We spraken er met elkaar al een tijdje over, maar toen Epica, inmiddels mijn favoriete band, werd aangekondigd was ik helemaal niet te houden. Alsof het zo moest zijn, zo voelde het. Het voelt voor mij nog steeds niet toevallig dat mijn eerste meerdaagse festival hand in hand is gegaan met mijn eerste keer Epica. Gecombineerd of niet, van beiden kan ik tot op de dag van vandaag geen genoeg krijgen. Helaas kan ik geen beelden meer vinden van die Lowlands show, maar de gig in Paradiso is van hetzelfde jaar en klinkt precies zoals ik me de optredens van toen kan herinneren.


Voor die weinigen die het nog niet weten; Epica is een Nederlandse symfonische metalband. Net als ‘soortgenoten’ Nightwish en Within Temptation combineren ze metal met klassieke muziek, inclusief orkestrale partijen, een koor en een sopraan als frontvrouw. Maar waar Epica zich ten opzichte van die andere twee in onderscheidt is het metalgehalte’ in de muziek. Blastbeats en grunts zijn eerder regel dan uitzondering in hun muziek en dat maakt ze uniek.

Tot op heden heeft de band 7 studioalbums op hun naam staan. En als je naar het eerste album ‘The Phantom Agony’ luistert en vervolgens naar het meest recente album ‘Omega’, dan is duidelijk te horen dat de band door de jaren heen gigantisch is getransformeerd. Het is allemaal grootser, complexer, harder, gevarieerder. Ja je zou het kunnen samenvatten als ‘Epischer dan ooit!’. Om hier te komen heeft de band een aantal mutaties doorgevoerd. Door de jaren heen is er afscheid genomen van de originele drummer, leadgitarist en bassist. Met name in het geval van die eerste twee vanwege verschillen in inzicht waar de muziek naartoe zou moeten gaan. Na het tweede album, Consign to Oblivion, een combinatie van een meer commercieel geluid op bepaalde tracks en een complexer geluid op andere, kwam de onvermijdelijke discussie: een meer toegankelijke kant op, of meer de experimentele metal kant op? Welke kant Epica gekozen heeft, kunnen jullie denk ik wel horen in het tweede gedeelte van onderstaand nummer, mijn favoriet van het derde album ‘The Divine Conspiracy’.


Metal it is! En voor wie daaraan twijfelt: twee van de drie nieuwe bandleden werden rechtstreeks gerekruteerd vanuit de Nederlandse Deathmetalband God Dethroned. En zowel gitarist Isaac Delahaye als drummer Arien van Weesenbeek drukken vanaf hun intrede een grote stempel op de sound van Epica. Het klassieke element is zeker gebleven, maar de manier waarop ze dat tegenwoordig combineren met alles wat metal kenmerkt, maakt het een band die elke liefhebber van het hardere werk op z’n minst een keertje de kans moet geven. Ik ben ervan overtuigd dat er voor letterlijk iedere metalhead wel iets aansprekends gevonden kan worden in de brede catalogus van Epica.

Er valt nog van alles te vertellen over deze band en mijn liefde voor hun muziek, ik kan er een boek over schrijven. Maar laat ik me, met het oog op Graspop, voor nu maar even richten op hun liveoptredens. Want daar zijn deze stukjes tenslotte voornamelijk voor bedoeld. Zoals ik eerder in dit topic al aangaf, heb ik Epica door de jaren heen zo’n 30 keer live mogen aanschouwen. Soms toevallig en wat vaker zeer bewust heb ik ze op allerlei verschillende podia hun ding zien doen. Van gratis festivals in de buurt, tot de poptempels van Nederland. En van de kleinste zaaltjes met een paar honderd man tot het hoofdpodium op de grootste festivals. En één ding staat voor mij vast: Epica levert áltijd!

Helemaal in het begin hebben jullie de reden kunnen lezen waarom Mark Jansen uit After Forever is gezet. Hij bewoog teveel op het podium en stond te dicht bij de fans. Maar je kunt begrijpen, juist mede vanwege deze kenmerken ga ik zo graag naar een concert van Epica. Inderdaad, ze zijn super energiek. Voor mij zit hier ook een bepaald tof contrast in, de manier waarop ze live helemaal losgaan, terwijl de muziek bij tijd en wijlen zo complex is. Het enthousiasme en de liefde voor de muziek spat van het podium af. Ja, er zijn ook mensen die het een beetje over de top vinden (ja, ik doel op het keyboard op wieltjes), maar ik vind het fantastisch. En om het af te maken wordt elk optreden tegenwoordig ondersteund met prachtige visuals. Een praatje achteraf was in de beginjaren vaste prik, maar daarvoor zijn ze inmiddels te groot. Om dat mee te maken, moet je bij het sideproject ‘Mayan’ zijn; tip. 😉

Over de setlist wordt ook altijd goed nagedacht, je kunt rekenen op een combinatie van een stevig portie metal, wat uitnodigt tot een flink potje headbangen of een rondje in de moshpit, om even later weg te dromen bij een prachtige ballade, uitgevoerd door de betoverende vocalen van Simone Simons. En uiteraard zijn er ook publieksfavorieten die altijd wel de revue passeren. Zo wordt elke set standaard afgesloten met het magistrale ‘Consign to Oblivion’, van het gelijknamige tweede album. Mis bij dit nummer zeker ‘The Wall of Epic’ niet!


Epica is een band zonder kaders, maar met een herkenbaar geluid. Ze experimenteren erop los, zonder ooit hun eigen identiteit te verliezen. Een trip langs hun uitgebreide catalogus brengt je langs bombastische orkesten, blastbeats, talloze instrumenten, kinderkoren, scheurende gitaren, invloeden uit allerlei culturen, vlammende gitaarsolo’s, tranentrekkers, energizers, catchy hooks, progressieve complexiteit en nog zoveel meer.

Luister bijvoorbeeld eens naar het prachtige ‘In All Conscience’. Als dit refrein na je eerste luisterbeurt niet de rest van de dag in je hoofd blijft zitten, weet ik het ook niet meer.


Of ben je toch meer getriggerd door het complexe en epische karakter van de band? Sla dan zeker de ‘Kingdom of Heaven’-trilogie niet over. Waarbij part 3 mijn alltime favoriete Epica nummer is.


Ik weet het, de donderdag zit ramvol. Maar ik kan niet genoeg benadrukken hoe groot plezier je jezelf zou doen als je een gaatje reserveert voor Epica. Zeker als je ze nog niet eerder zag. Jullie zijn allemaal van harte uitgenodigd om samen met mij door de vermoeidheid heen te springen bij het aanstekelijke Beyond the Matrix!


Jamel mooi stuk , kon niet missen dat jij een goede introductie zou doen . Kan me alleen maar aansluiten bij jouw betoog , Epica zeker gaan kijken!

Live zijn ze inderdaad verschikkelijk goed en met zoveel plezier, energie en passie .
Visuals in AFAS afgelopen jaar waren ook echt geweldig , wat een show was dat !

Het nieuwste Album Omega heb ik inmiddels ook al plat gedraaid .

En Simone Simons , als Epican(s)begrijpen we allemaal wel waarom Jamel in 2005 overdonderd was door haar ;).
 

Behemoth​


behemoth.jpg

Voor velen heeft Behemoth wellicht een wat afschrikwekkende stijl, zowel qua muziek als qua uiterlijk vertoon. Deze band, opgericht in het Poolse Gdánsk in 1991, draait al heel wat jaren mee. Behemoth heeft een grote rol gespeeld in de vorming van de extreme metal in Polen. Ooit gestart als Black Metal band met heidense lyrics, zijn zij toch vrij snel overgestapt op occulte/thelemistische lyrics (Grieks: Θελημα, 'wil' of 'intentie'. In de occulte filosofie is de Wil heilig, alle intentionale handelingen worden beschouwd als magisch). Leadzanger Nergal geeft aan dat Behemoth liever niet gelabeld wordt met een genre. Maar om je toch een idee te geven, kan Behemoth geassocieerd worden met Blackened Death Metal.

Behemoth wordt ook nog regelmatig gezien als controversieel. In Polen zijn zij in 2014 ook verboden te spelen in de stad Poznán wegens het zogenaamd promoten van 'Satanisme'. Wie Nergal volgt op Instagram ziet ook wel eens protesten buiten de venues waar Behemoth speelt voorbij komen. Blijkbaar is men er nog steeds van overtuigd dat deze band puur satanistisch is..

Zoals vele bands maakt ook Behemoth gebruik van stage names.
Lead zanger/gitarist: Adam "Nergal" Darski
Drums: Zbigniew "Inferno" Promínski
Bassist: Tomasz "Orion" Wróblewski
Gitarist: Patryk "Seth" Sztyber (touring member)

Met ruim 500.000 monthly listeners op Spotify is Behemoth niet de grootste of bekendste naam. Toch heeft Behemoth vele miljoenen views op hun officiele videos. Ik moet ze dan ook echt credits geven voor de kwaliteit van hun video's. Het enige woord wat ik echt bijpassend vind is "Eerie", dit omschrijft perfect hoe hun sound klinkt en hoe de video's in elkaar steken. Behemoth kenmerkt zich trouwens door zwartwit, zowel hun videos als hun optredens nemen je mee in de wereld van grijstinten.

Als introductie nummer neem ik je mee met het epische Bartzabel. De intro van dit nummer is een typische Behemoth sound, het is langzaam en duister maar komt toch hard binnen. Vooral wanneer de drums erbij komen, welke live ook wel eens op trommels wordt gespeeld door de hele band. Nergal staat bekend om zijn rauwe stemgeluid, wat wellicht even wennen is de eerste keer. Bartzabel kenmerkt zich door het stiekeme catchy chorus met layered vocals. Geef het een paar keer en betrap jezelf erop dat je na een paar keer toch 'Come to me Bartzabel' mee staat te zingen.

Een wat minder bekend nummer, maar een die live ook heerlijk binnen komt, is The Deathless Sun. Neem de tijd voor deze video en wees gewaarschuwd, zoals Behemoth zelf aangeeft is deze video 'not for the faint hearted'. Eigenlijk geldt dat wel voor al hun video's, dus mocht je daar niet van houden dan adviseer ik om het bij Spotify te houden.

Omdat Behemoth aardig wat albums op hun naam heeft staan, ga ik ze niet stuk voor stuk bespreken. Daarbij is deze band vooral een experience die je live moet meemaken, dan dat je er thuis op je bank of in de auto naar luistert. Om toch even wat nummers te noemen die de moeite waard zijn om ze een kans te geven:
- O Father O Satan O Sun!
- Ov My Herculean Exile
- Versvs Christvs
- Off To War!

En waarom moet je Behemoth nou live zien?
Deze band neemt je volledig mee in hun live optredens, van begin tot eind blijf je geboeid door hun muziek, pyro en visuals op het podium. Geen tot weinig geklets tussendoor, maar echt een experience waarbij je bijna in een soort trans komt. Behemoth komt het beste tot hun recht in een donkere setting, waarbij alle aspecten op het podium eruit springen door het contrast tussen zwart en wit. Zoals op bovenstaande foto te zien, zijn de bandleden altijd verkleed in hun eigen duistere kleding. Nergal wisselt zijn kleding af met een cape/hood en een grote mijter. Daar kan Ghost nog iets van leren ;) Met zijn wit geschminckte gezicht en langzame bewegingen valt Nergal direct op op het podium. Van momenten waarop je denkt 'welke geit gaan we nu offeren?' tot heftige uptempo nummers, Behemoth verveelt nooit. Gecombineerd met wat toffe pyro effecten maakt Behemoth het duistere plaatje compleet. Ook al ben je geen fan van dit type muziek of vocals, kan ik toch aanraden om Behemoth live een kans te geven.

Persoonlijk luister ik thuis of in de auto eigenlijk nooit naar deze band, maar live weten ze mij écht te pakken. Een uur lang geboeid staren naar het podium, afgewisseld met stevig headbangen en bijzondere gebeurtenissen op het podium. Ja, voor mij is deze band écht een live band die je gezien moet hebben!

Ben benieuwd wie van jullie ik zie bij Behemoth op Graspop! En later we hopen dat ze ofwel 's avonds laat spelen of in de Marquee, want deze band midden op de dag in de zon zetten is echt om je kapot te schamen.
 
Was al een reactie aan het tikken @Loek123 , maar goed over die docu wil ik alvast zeggen: kijken, kijken, kijken. Die docu geeft een ongebruikelijke openheid van zaken bij een band van dat formaat, wat het interessant en leuk maakt om te kijken ook al ben je zelf (nog) geen PWD fan. Ik wist niet dat het zulke sympathieke gasten waren en heb daardoor wel een stuk meer waardering gekregen voor PWD.
 
Leuk topic en vooral goede voorbereiding op Graspop!

Nog niet allemaal gelezen maar Epica is alvast van de nice-to-see naar must-see lijst gegaan :)

Wil gerust ook mijn bijdrage leveren. GnR bijvoorbeeld, we moeten hier toch alle headliners gehad hebben hé.

Ben alleen niet goed mee met de timing. Er wordt elke dag een groep besproken maar niet volgens een planning?
 
Leuk topic en vooral goede voorbereiding op Graspop!

Nog niet allemaal gelezen maar Epica is alvast van de nice-to-see naar must-see lijst gegaan :)

Wil gerust ook mijn bijdrage leveren. GnR bijvoorbeeld, we moeten hier toch alle headliners gehad hebben hé.

Ben alleen niet goed mee met de timing. Er wordt elke dag een groep besproken maar niet volgens een planning?
Gewoon posten als het jou uitkomt, er is geen planning. Volgens mij had nog niemand zich aangeboden voor GnR, dus voel je vrij om iedereen te enthousiasmeren.
 
Mooi topic om goed ingelezen naar Graspop te gaan. Misschien nog een idee om bij elke band het genre en de dag dat ze op Graspop spelen erbij te zetten naast de bandnaam?
 
  • Leuk
Waarderingen: MarcoReusel

Behemoth​


Bekijk bijlage 4316

Voor velen heeft Behemoth wellicht een wat afschrikwekkende stijl, zowel qua muziek als qua uiterlijk vertoon. Deze band, opgericht in het Poolse Gdánsk in 1991, draait al heel wat jaren mee. Behemoth heeft een grote rol gespeeld in de vorming van de extreme metal in Polen. Ooit gestart als Black Metal band met heidense lyrics, zijn zij toch vrij snel overgestapt op occulte/thelemistische lyrics (Grieks: Θελημα, 'wil' of 'intentie'. In de occulte filosofie is de Wil heilig, alle intentionale handelingen worden beschouwd als magisch). Leadzanger Nergal geeft aan dat Behemoth liever niet gelabeld wordt met een genre. Maar om je toch een idee te geven, kan Behemoth geassocieerd worden met Blackened Death Metal.

Behemoth wordt ook nog regelmatig gezien als controversieel. In Polen zijn zij in 2014 ook verboden te spelen in de stad Poznán wegens het zogenaamd promoten van 'Satanisme'. Wie Nergal volgt op Instagram ziet ook wel eens protesten buiten de venues waar Behemoth speelt voorbij komen. Blijkbaar is men er nog steeds van overtuigd dat deze band puur satanistisch is..

Zoals vele bands maakt ook Behemoth gebruik van stage names.
Lead zanger/gitarist: Adam "Nergal" Darski
Drums: Zbigniew "Inferno" Promínski
Bassist: Tomasz "Orion" Wróblewski
Gitarist: Patryk "Seth" Sztyber (touring member)

Met ruim 500.000 monthly listeners op Spotify is Behemoth niet de grootste of bekendste naam. Toch heeft Behemoth vele miljoenen views op hun officiele videos. Ik moet ze dan ook echt credits geven voor de kwaliteit van hun video's. Het enige woord wat ik echt bijpassend vind is "Eerie", dit omschrijft perfect hoe hun sound klinkt en hoe de video's in elkaar steken. Behemoth kenmerkt zich trouwens door zwartwit, zowel hun videos als hun optredens nemen je mee in de wereld van grijstinten.

Als introductie nummer neem ik je mee met het epische Bartzabel. De intro van dit nummer is een typische Behemoth sound, het is langzaam en duister maar komt toch hard binnen. Vooral wanneer de drums erbij komen, welke live ook wel eens op trommels wordt gespeeld door de hele band. Nergal staat bekend om zijn rauwe stemgeluid, wat wellicht even wennen is de eerste keer. Bartzabel kenmerkt zich door het stiekeme catchy chorus met layered vocals. Geef het een paar keer en betrap jezelf erop dat je na een paar keer toch 'Come to me Bartzabel' mee staat te zingen.

Een wat minder bekend nummer, maar een die live ook heerlijk binnen komt, is The Deathless Sun. Neem de tijd voor deze video en wees gewaarschuwd, zoals Behemoth zelf aangeeft is deze video 'not for the faint hearted'. Eigenlijk geldt dat wel voor al hun video's, dus mocht je daar niet van houden dan adviseer ik om het bij Spotify te houden.

Omdat Behemoth aardig wat albums op hun naam heeft staan, ga ik ze niet stuk voor stuk bespreken. Daarbij is deze band vooral een experience die je live moet meemaken, dan dat je er thuis op je bank of in de auto naar luistert. Om toch even wat nummers te noemen die de moeite waard zijn om ze een kans te geven:
- O Father O Satan O Sun!
- Ov My Herculean Exile
- Versvs Christvs
- Off To War!

En waarom moet je Behemoth nou live zien?
Deze band neemt je volledig mee in hun live optredens, van begin tot eind blijf je geboeid door hun muziek, pyro en visuals op het podium. Geen tot weinig geklets tussendoor, maar echt een experience waarbij je bijna in een soort trans komt. Behemoth komt het beste tot hun recht in een donkere setting, waarbij alle aspecten op het podium eruit springen door het contrast tussen zwart en wit. Zoals op bovenstaande foto te zien, zijn de bandleden altijd verkleed in hun eigen duistere kleding. Nergal wisselt zijn kleding af met een cape/hood en een grote mijter. Daar kan Ghost nog iets van leren ;) Met zijn wit geschminckte gezicht en langzame bewegingen valt Nergal direct op op het podium. Van momenten waarop je denkt 'welke geit gaan we nu offeren?' tot heftige uptempo nummers, Behemoth verveelt nooit. Gecombineerd met wat toffe pyro effecten maakt Behemoth het duistere plaatje compleet. Ook al ben je geen fan van dit type muziek of vocals, kan ik toch aanraden om Behemoth live een kans te geven.

Persoonlijk luister ik thuis of in de auto eigenlijk nooit naar deze band, maar live weten ze mij écht te pakken. Een uur lang geboeid staren naar het podium, afgewisseld met stevig headbangen en bijzondere gebeurtenissen op het podium. Ja, voor mij is deze band écht een live band die je gezien moet hebben!

Ben benieuwd wie van jullie ik zie bij Behemoth op Graspop! En later we hopen dat ze ofwel 's avonds laat spelen of in de Marquee, want deze band midden op de dag in de zon zetten is echt om je kapot te schamen.
Altijd beetje haat/liefde verhouding met deze band. Op plaat overtuigt het me niet altijd maar live staat het wel echt als een huis. Wel besloten dit jaar er alleen heen te gaan als ze deftig als afsluiter van de Marque staan. Kans op een plek in het donker op de mainstage is nihil met de line-up van die dag. Marque headlineplek gaan ze echt ownen en kan een van de shows van het weekend worden
Ervoor Meshuggah om alvast de fundering van de tent te testen en hiermee definitief vernietigen.
 
Ik ga aan de slag met Mötley Cruë als dat goed is.
Zal het proberen zo beknopt maar toch duidelijk te formuleren...

motley crue GIF
 
Jamel mooi stuk , kon niet missen dat jij een goede introductie zou doen . Kan me alleen maar aansluiten bij jouw betoog , Epica zeker gaan kijken!

Live zijn ze inderdaad verschikkelijk goed en met zoveel plezier, energie en passie .
Visuals in AFAS afgelopen jaar waren ook echt geweldig , wat een show was dat !

Het nieuwste Album Omega heb ik inmiddels ook al plat gedraaid .

En Simone Simons , als Epican(s)begrijpen we allemaal wel waarom Jamel in 2005 overdonderd was door haar ;).
Tof om te horen, Patrick! Dankjewel! Helaas die Afas show moeten missen vanwege omstandigheden. Maar vorig jaar wel twee keer geweest en straks Graspop. Dus ik kom niets tekort!

Even tussendoor: kennen wij elkaar toevallig al een beetje via Twitter? :)

En daar is het volgende pareltje! Heerlijk geschreven, Ghostattack! Was al van plan om Behemoth dit jaar een serieuze kans te gaan geven. Op album vind ik het inderdaad ook lastig om erin te komen. Maar jouw stukje maakt me nog nieuwsgieriger naar hoe het live over gaat komen!

Leuk topic en vooral goede voorbereiding op Graspop!

Nog niet allemaal gelezen maar Epica is alvast van de nice-to-see naar must-see lijst gegaan :)

Wil gerust ook mijn bijdrage leveren. GnR bijvoorbeeld, we moeten hier toch alle headliners gehad hebben hé.

Ben alleen niet goed mee met de timing. Er wordt elke dag een groep besproken maar niet volgens een planning?
Super leuk om te horen, Parfex!

En ook heel gaaf dat je een bijdrage wil leveren. We hebben nog drie maanden te gaan tot Graspop, dus tijd genoeg! Plaats hem gerust wanneer je er tijd voor hebt.
 
Parkway Drive
Genre: Metalcore
(al is daar tegenwoordig veel discussie over)

Deze band draag ik dicht bij mijn hart, en is één van de weinige bands die ik al vanaf het begin volg en de hele discographie uit mijn hoofd ken. Ooit nog gezien in de Melkweg, en deze zomer dus voor het eerst als headliner op mijn favoriete festival. Ik heb zelden zo veel uitgekeken naar een show! Hopelijk werkt mijn enthousiasme aanstekelijk en delen jullie dit na het lezen van mijn post.

Om maar te beginnen met de naam, nee het heeft niets te maken met parkeergarages. De naam van de band is de naam van de straat waar ze hun eerste live shows speelden.

In 2003 opgericht in het Australische Byron Bay, door 5 Australische surferboys.

1678807041907.png
Dit is de eerste foto die ooit gemaakt is van de band, en onderin mijn post zal je zien hoe ver ze zijn gekomen.

In 2006 is de bassist trouwens bij de band gekomen, dat is de enige wisseling die ooit heeft plaatsgevonden in de line up. Sinds 2006 is er dus niets meer veranderd.

Ik zal bij het begin van hun discografie beginnen, om even te laten zien met wat voor sound ze zijn begonnen en in hoeverre dit veranderd is. Hun eerste albums zal je waarschijnlijk niet terug horen in de show van juni, dus als je je puur wilt focussen op hun Graspop show, zou ik vooral kijken naar de laatste 3 albums.

2004 Don’t Close Your Eyes
1678807083568.png
In 2004 brachten ze hun eerste EP uit, Don’t close your eyes. Van deze EP, is dit nummer mijn persoonlijke favoriet:


Nummers die ze misschien wel eens live zouden kunnen gaan spelen van dit album:
Niets, helaas.

2006 Killing With A Smile
1678807089573.png
Dan komen we aan bij het eerste echte album, Killing with a smile! Mijn persoonlijke favoriete album. Eigenlijk staat er geen enkel slecht nummer op dit album, en raad ik je aan dit album gewoon eens te luisteren. Toch wil ik enkele persoonlijke favorieten delen van dit album:



Nummers die ze misschien wel eens live zouden kunnen gaan spelen van dit album:
Niets, helaas.

Persoonlijke favorieten:
Romance is dead
Pandora
Mutiny
It’s so hard to speak without a Tongue

2009 Horizons
1678807096753.png
Dan komen we aan bij Horizons, ook één van mijn favoriete albums. De band speelt sporadisch nog wel eens Carrion of Boneyards live, maar daar blijft het ook wel bij.

Bekendste nummers van het album:



Dan nog mijn persoonlijk favoriet van het album:

https://open.spotify.com/track/6EhCOo20iD7JSvMP7fty7n?si=9787db90a78541dd

Nummers die ze misschien wel eens live zouden kunnen gaan spelen van dit album:
Carrion
Boneyards

Persoonlijke favorieten:
The Siren’s Song
Idols and Anchors
Dead Man’s Chest

2010 Deep Blue
1678807104840.png
Deep Blue behoort ook tot mijn favoriete albums van ze, en heeft veel aanraders.

Karma, het bekendste nummer van het album:

https://open.spotify.com/track/5fwwWmgreaDgfmLxqOdF8f?si=8e6ea100476c43f4

Persoonlijk favoriet is Sleepwalker, dat ze niet live spelen is zo jammer. Zoals iemand het mooi verwoorde in zijn stukje een ‘misdaad tegen de mensheid’. Vooral die eerste paar seconden komen zo hard binnen als je het nummer live hoort.

https://open.spotify.com/track/2XZP7EIjlD75VwYcHNePYj?si=9532d2d605f04c12

Nummers die ze waarschijnlijk live gaan spelen van dit album:
Karma

Persoonlijke favorieten:
Sleepwalker
Home is for the heartless
Deliver me

Atlas 2012
1678807117284.png
Dit is ook echt een fantastisch album met geen enkel slecht nummer erop. Ik heb veel moeite om hier één of twee nummers uit te kiezen. Ik raad jullie ook aan om hier het hele album te luisteren, inclusief de intro. Voor de liefhebbers.

https://www.youtube.com/watch?v=ykzedo--Vk8&ab_channel=ParkwayDrive
Fantastisch live nummer, dat gaat mooi klinken op de Desselse weide.

Nummers die ze waarschijnlijk live gaan spelen van dit album:
Wild Eyes

Persoonlijke favorieten:
Old Ghost/ New Regrets
Dream Run

2015 Ire
Vanaf Ire en Reverence hebben de fans wel redelijk verdeeld, veel grote metalcore fans die beginnen af te haken maar tegelijk ook steeds meer aandacht in de mainstream media en festivals etc. Ook te zien door hun doorkomst op de niet-metal festivals zoals Werchter in 2019. Ik vind zelf de eerdere albums ook wel beter maar de laatste 3 albums doen het live nog steeds gewoon erg goed en het blijft een fantastische live band!

Nummers die ze waarschijnlijk live gaan spelen van dit album:
Bottom Feeder
Crushed
Dedicated
Vice Grip

Persoonlijke favorieten:
Crushed (ja dat nummer vind ik zo geweldig dat hij in beide lijstjes staat)
Destroyer
A deathless song

2018 Reverence
1678806980299.png
Ook dit album heeft veel goede nummers, vooral Prey is live altijd top


Nummers die ze waarschijnlijk live gaan spelen van dit album:
Prey
The Void

Persoonlijke favorieten:
Wishing Wells
Chronus
Shadow Boxing

2020 (live album) Viva The Underdogs
1678806971401.png

in 2019 heeft Parkway Drive een headline show gegeven op Wacken, hier hebben ze volop gebruik van gemaakt om duidelijk te maken aan de hele wereld dat deze band klaar is voor de headline shows. Ze hebben een documentaire uitgebracht waarop de volledige live show te zien is, en een live album uitgebracht. Daarnaast hebben ze zelfs enkele nummers volledig in het Duits opgenomen, maar daar wil ik het liever niet over hebben.

Leuk feitje nog, de bassist speelde de tour vanuit een rolstoel. De gitarist heeft dit ook gedaan in 2012 na een surf ongeluk. Menig band zou zijn tour of optreden cancellen, maar deze Aussies willen daar niets van weten.

Hieronder de volledige show:

https://www.youtube.com/watch?v=9sO9CqJOQe4&t=12s&ab_channel=TsT1

Moeilijke tijden
In 2022 kondigde de band aan, dat ze een pauze zouden nemen als band om zich te focussen op mental health, om deze reden hebben ze hun amerikaanse tour uitgesteld en zijn ze zelfs samen in therapie gegaan als band. Ook werd later bekend dat de band bijna was opgehouden met bestaan. Er was veel onenigheid binnen de band (ook over financiën en verdeling van het geld, iets dat veel bands uit elkaar drijft). Ook de vriendschappen binnen de band werden steeds slechter en meerdere bandleden zaten erover na te denken om uit de band te stappen. Onderstaande documentaire legt dit goed uit en laat ook beelden zien van de therapie en dergelijke. Zeker een aanrader om te kijken als je meer over de band te weten wilt komen. In ieder geval zijn ze weer terug en sterker dan ooit, en staan ze weer met veel plezier op het podium. Niets om ons zorgen over te maken dus.

https://www.youtube.com/watch?v=rRrr30Bj3Fc&ab_channel=ABCNewsIn-depth

2022 Darker Still
1678806991605.png

Dan zijn we aan gekomen bij het nieuwste album. Dit album kreeg nogal gemengde reacties, vooral vanuit de metalcore community kwam er veel kritiek dat ze te ver af zouden zijn gegaan van hun eerdere muziek. Persoonlijk vind ik dit ook wel het minste album van ze, maar er staan toch wel een aantal lekkere nummers op die het goed zullen doen in een live setting.

Onderstaande nummers zullen ze zeker spelen en zullen het live ook goed doen:

https://open.spotify.com/track/1jKH10ufuA4EzUCdobVxu0?si=b0134413424a456b

https://open.spotify.com/track/2ijbU93XOTRIqoOzPGPNiK?si=1a0172c56dc042a7

Nummers die ze mogelijk live gaan spelen van dit album:
Glitch
The Greatest Fear
Darker Still
Soul Bleach
Imperial Heretic

Persoonlijke favorieten:
Like Napalm

Nummers die je moet luisteren om Parkway Drive te ontdekken (deze kan je in Juni ook allemaal verwachten op de setlist):
1. Wild Eyes
2. Prey
3. Crushed
4. Bottom Feeder
5. Karma

Onbekende pareltjes (voornamelijk oudere nummers die helaas niet meer live gespeeld worden):
1. The Siren’s Song
2. Idols & Anchors
3. Romance is Dead
4. Pandora
5. Sleepwalker

Hopelijk besluiten ze ooit nog om 1 van deze pareltjes in de setlist te stoppen, al verwacht ik dat niet

Waarom moet ik Parkway Drive gaan zien?

Dit is niet alleen een fantastische live band, maar gewoon een visuele show waar menig headliner jaloers van wordt. Ik durf zelfs te zeggen dat het niet onder doet aan de show van Rammstein, Slipknot of Sabaton. Misschien is het een controversiële statement maar ik sta er wel bij. Om nog even 1 fragment uit de Wacken show te highlighten, raad ik je aan om eens het nummer ‘Crushed’ te bekijken. Onderstaand een link naar het juiste tijdstip:

https://youtu.be/9sO9CqJOQe4?t=4867

Na deze tour hebben ze alleen maar meer en meer geinvesteerd in pyro en andere show elementen trouwens.

Kortom, dit gaat een fantastisch optreden worden in Juni, ik zie jullie hopelijk daar!
 
Was al een reactie aan het tikken @Loek123 , maar goed over die docu wil ik alvast zeggen: kijken, kijken, kijken. Die docu geeft een ongebruikelijke openheid van zaken bij een band van dat formaat, wat het interessant en leuk maakt om te kijken ook al ben je zelf (nog) geen PWD fan. Ik wist niet dat het zulke sympathieke gasten waren en heb daardoor wel een stuk meer waardering gekregen voor PWD.
Ja was inderdaad erg bijzonder om zoveel inzicht te krijgen in de band, interessante documentaire, ook voor niet-fans omdat er veel problemen aan bod komen die veel voorkomen in de muziekindustrie. vooral het financiële deel gaan volgens mij vrij veel bands en vriendschappen aan kapot. Je begint een band als een stel jochies die goede vrienden zijn, en dan komt er veel geld in het verhaal en begint men er anders naar te kijken etc.
 
Kijk eens aan, te gek Loek! Dit is ook één van de shows waar ik het meeste naar uitkijk. Hoewel niet echt de grootste metalcore fan van de wereld, triggeren sommige bands toch iets in mij waardoor ik ze heel tof vind. Parkway Drive is er daar eentje van. In 2018 clashten ze met Ayreon, wat de Marquee afsloot. Parkway Drive was iets later afgelopen, dus ik heb toen de laatste 10 minuten van hun show nog meegekregen. Enorm onder de indruk van het vuurwerk (letterlijk en figuurlijk) wat van de MS afspatte. Mezelf toen voorgenomen om hun show hoe dan ook mee te pakken bij de volgende gelegenheid. En dat is dus deze editie. Nu is de zaterdag wel volgepakt met toffe bands, maar mocht er een clash zijn dan moet het alternatief wel iets heel bijzonders zijn wil ik PWD ervoor skippen.
 

Users who are viewing this thread