Band introducties Graspop Metal Meeting 2023

Hierbij mijn band introductie. Waarom niet alle linkjes als video getoond worden is mij een raadsel maar ik ben helaas te veel digibeet om het te fixen denk ik?

Screenshot 2023-03-15 123942.png

Lorna Shore

Lorna Shore is begin 2009 in New Jersey opgericht en bestond toen uit bandleden :
Aaron Brown - lead guitar
Jeff Moskovciak - rhythm guitar
Scot Cooper - drumms
Gary Herrera - bass
Tom Barber - zang

Op hun eerste EP Triumph (2010) klonk de band nog vooral als een metalcore band.

Na deze EP verliet drummer Scott Cooper de band en werd drummer Austin Archey aan de line up toegevoegd. Ook Aaron brown en Jeff Moskovciak verlieten de band en zij werden vervangen door Adam De Micco (adam speelde zowel de rhytm als leadpartijen in op de EP's en Albums tot 2015) Met de toevoeging van drumbeest Archey (hierover later meer) werd de sound meer Deathcore met EP Bone Kingdom (2012) en Malificium (2013) van deze laatste EP werd een single Godmaker uitgebracht inclusief muziek video.

Na de release van de derde EP ging Lorna Shore als openingsact mee met Carnifex tijdens hun Die without hope tour. Na deze succesvolle tour ging men schrijven aan het openingsalbum Psalms. Tijdens het schrijven bleef Lorna Shore openen voor bands als Black Dahlia Murder, Archspire, Cattle Decapitation en Chelsea Grin. de debuut plaat Psalms werd gereleased op 9 juni 2015 en is geproduceerd door Fit for an Autopsy gitarist Will Putney in The Machine Shop. Op dit album is de blackened deathcore sound al goed hoorbaar. tevens werd gitarist Connor Deffley toegevoegd aan de line-up (rhythm guitar)

In september 2016 tekende de band een platendeal bij Outerloop records en brachten ze begin 2017 het tweede album Flesh Coffin uit. Dit album werd geproduceerd door Carson Slovak en Grant McFarland bij Atrium audio oa bekend van de samenwerking met bands als August Burns red en From Ashes to New. Van dit album werden 2 singles uitgebracht:

Denounce the Light
Fvneral moon

Dit Album was tevens het laatste album van oorspronkelijke bandleden Gary Herrera en Tom Barber. gary verliet voor de promotietour van Flesh coffin de band en werd op het podium vervangen door een sessie muzikant op bas. na de Tour verliet Tom Barber de band om de microfoon over te nemen van Alex Koehler bij Chelsea Grin. Lorna Shore bracht direct hierna een statement naar buiten dat men door zou blijven gaan en dat Tom vervangen zou worden door C.J. McCreery (op dat moment nog zanger van Pittburgh's deathcore band Signs of the Swarm. In de studio nam Adam de Micco ook de baspartijen nu voor zijn rekening (vandaar dat je in de latere muziekvideo's geen bassist meer ziet tussen de bandleden)

Nadat McCreery de microfoon overnam bracht Lorna Shore 2 singles uit This is Hell en Darkest Spawn.
https://www.youtube.com/watch?v=8ALQCnolybc
vervolgens ging de band mee op de Summer Slaughter Tour als support act voor Cattle Decapitation, Carnifex, faceless en anderen. Na deze tour tekende Lorna Shore een platendeal bij Century media in oktober 2019 en begonnen de opnames voor het Album Immortal. Connor Deffley had de band inmiddels weer verlaten dus op dit album zijn alle instrumenten met snaar ingespeeld door Adam. Van oktober 2019 tot en met november 2019 tourde Lorna Shore met Fit for an Autopsy en Rivers of Nihil. Als voorloper van het album werd de gelijknamige single Immortal uitgebracht. Echte een hele vette single!!
https://www.youtube.com/watch?v=ZyBl3noTNSs
Nog voor het album uitkwam in januari 2020 werd vlak voor kerst CJ McCreery ontslagen wegens vermeend seksueel misbruik van een ex-vriendin. De daarop volgende tour in Azië werd afgeblazen. Nadat eind januari het album uitkwam werd besloten de Europese promotie tour alsnog te gaan doen. met op de vocals stand in Will Ramos. De tour werd helaas afgebroken door de welbekende Corona pandemie. Het definitief aannemen van Will bleek een schot in de roos. In juni 2021 werd de eerste single van de nieuwe EP And I Return to Nothingness uitgebracht genaamd To the Hellfire.
https://www.youtube.com/watch?v=qyYmS_iBcy4

Dit schoot de populariteit en bekendheid van de band door het dak! Met meer dan 14 miljoen vieuws op Youtube en meer dan 4 miljoen streams op spotify. Lezers van Revolver stemden de single naar beste nummer van 2021 en Loudwire benoemde het nummer tot beste Metal nummer van 2021. met name de stem van Will viel enorm op door zijn enorme bereik van lage gutturals naar hoge screams en zijn gollumachtige keelklanken in het nummer. met absolute afsluiter de geluiden van een varken tijdens de slacht in de laatste 20 seconden van het nummer. door deze krankzinnige geluiden werd zelfs een camera tijdens het zingen in zijn keel geplaatst om te kijken hoe hij dit allemaal deed. voor wie dit leuk vind de video hieronder.
https://www.youtube.com/watch?v=Ua8SuWNPrLE

Op 13 Augustus kwam de EP zelf uit met nog 2 andere nummers en later dat jaar werd in Amerika nog een kleine promotie tour gedaan. Onderwijl was de band inmiddels begonnen met het schrijven van het nieuwe album waarvoor ook bassist Michael Yager aan de line-up werd toegevoegd. Op 13 mei 2022 kwam de nieuwe single Sun//Eater uit van het later dat jaar te verschijnen album Pain Remains.
https://www.youtube.com/watch?v=mK8mw2X-4ug
De single werd uitstekend ontvangen en hierop is de evolutie die de band doormaakt naar melodieuze doch zeer extreme blackended deathcore goed hoorbaar. Deze single werd op gevolgd door nog 2 singles Into the Earth en Cursed to die. hierna ging de band op tour met Parkway Drive en Wile she sleeps. onder andere naar de AFAS Live in Amsterdam. Dit was de eerste keer dat ik de band echt live zag. in 1 woord Magistraal!! Dit was voor het eerst dat ik ooit een rij van honderden meters buiten de AFAS zag voor het voorprogramma en nog voor de eerste noten waren gespeeld een bijna afgeladen zaal. Dit zegt in mijn ogen genoeg over hoe goed deze band wel niet is.
https://www.youtube.com/watch?v=Boo3JDgkuq0
Wie goed oplet ziet dat er geen bassist op het podium staat, dit komt omdat vlak voor de tournee Austin moest afhaken met een hernia die hij al tijdens de opnames van het album had opgelopen. De bassist Michael Yager zat op het drumstoeltje en de baslijnen waren ingespeeld op band voor de liveshows.

Tijdens de tour kwam het langverwachte album uit en voor mij was Pain Remains het metal album van 2022! wat een geweldige plaat!! en tegelijk met het album kwamen 3 gelijknamige singles als trilogie uit. En bij gebrek aan beter zal ik het maar een lange blackened deathcore ballad noemen. De emotie in de nummers is zo goed te horen en met name de whispers en bijna cleane vocals in het eerste deel maken het een intense belevenis. iedereen die wel eens met verlies in zijn leven heeft meegemaakt van een dierbare kan niet anders dan een brok in zijn keel krijgen van deze trilogie. Anders spreek ik alleen voor mijzelf :) (let niet op de Spaanse ondertitels maar dit is de enige link met alle 3 de nummers direct na elkaar en de videoclip is zo belangrijk voor deze songs dat ik hem in 1 geheel heb geplaatst.

https://www.youtube.com/watch?v=ZmaL3MYspw8&list=RDZmaL3MYspw8&start_radio=1

Omdat Austin niet mee was op tour werd ook her en der gefluisterd dat hij wellicht niet live kon spelen zoals hij op de plaat klonk. omdat hij zo'n waanzinnige drummer is in mijn ogen heb ik besloten een losse song te plaatsen met een drum playthrough van Austin op drumms. die gast zit daar zo relaxed en dat is ook de enige manier waarop je zo strak en snel kunt spelen denk ik want anders val je na 1 nummer van je kruk. die bij deze speciaal wat liefde voor Austin!

https://www.youtube.com/watch?v=45ymesKyG5w

Waarom moet je deze band live gaan zien op graspop? Simpel er is op dit moment geen betere Deathcore band denk ik dan Lorna Shore ( al is bijv slaughter to prevail of Worm Shepherd ook erg lekker). Als je van brute breakdowns, geweldige gitaarriffs enkrankzinnige vocalen houd is dit echt een band die je moet gaan zien. Live zijn ze zeker net zo sterk als op plaat.
 
De mooie introducties blijven maar binnenstromen! Heel erg bedankt, Parfex, Jonas en Jasper!

Over Lorna Shore: dit is weeral één van de bands waar ik het meeste naar uitkijk. Pain Remains was ook voor mij het album van 2022. Van begin tot eind een topalbum, maar inderdaad de gelijknamige trilogie als ultieme afsluiter. Fascinerend hoe zo'n harde band zoiets emotioneels kan schrijven. Ik hoop dan ook dat ze de lijn van de Amerikaanse tour doortrekken en de voltallige trilogie live op Graspop gaan brengen. Ik hoop en verwacht een afgeladen Marquee op zondag.
 
Hierbij mijn band introductie. Waarom niet alle linkjes als video getoond worden is mij een raadsel maar ik ben helaas te veel digibeet om het te fixen denk ik?

Bekijk bijlage 4345

Lorna Shore

Lorna Shore is begin 2009 in New Jersey opgericht en bestond toen uit bandleden :
Aaron Brown - lead guitar
Jeff Moskovciak - rhythm guitar
Scot Cooper - drumms
Gary Herrera - bass
Tom Barber - zang

Op hun eerste EP Triumph (2010) klonk de band nog vooral als een metalcore band.

Na deze EP verliet drummer Scott Cooper de band en werd drummer Austin Archey aan de line up toegevoegd. Ook Aaron brown en Jeff Moskovciak verlieten de band en zij werden vervangen door Adam De Micco (adam speelde zowel de rhytm als leadpartijen in op de EP's en Albums tot 2015) Met de toevoeging van drumbeest Archey (hierover later meer) werd de sound meer Deathcore met EP Bone Kingdom (2012) en Malificium (2013) van deze laatste EP werd een single Godmaker uitgebracht inclusief muziek video.

Na de release van de derde EP ging Lorna Shore als openingsact mee met Carnifex tijdens hun Die without hope tour. Na deze succesvolle tour ging men schrijven aan het openingsalbum Psalms. Tijdens het schrijven bleef Lorna Shore openen voor bands als Black Dahlia Murder, Archspire, Cattle Decapitation en Chelsea Grin. de debuut plaat Psalms werd gereleased op 9 juni 2015 en is geproduceerd door Fit for an Autopsy gitarist Will Putney in The Machine Shop. Op dit album is de blackened deathcore sound al goed hoorbaar. tevens werd gitarist Connor Deffley toegevoegd aan de line-up (rhythm guitar)

In september 2016 tekende de band een platendeal bij Outerloop records en brachten ze begin 2017 het tweede album Flesh Coffin uit. Dit album werd geproduceerd door Carson Slovak en Grant McFarland bij Atrium audio oa bekend van de samenwerking met bands als August Burns red en From Ashes to New. Van dit album werden 2 singles uitgebracht:

Denounce the Light
Fvneral moon

Dit Album was tevens het laatste album van oorspronkelijke bandleden Gary Herrera en Tom Barber. gary verliet voor de promotietour van Flesh coffin de band en werd op het podium vervangen door een sessie muzikant op bas. na de Tour verliet Tom Barber de band om de microfoon over te nemen van Alex Koehler bij Chelsea Grin. Lorna Shore bracht direct hierna een statement naar buiten dat men door zou blijven gaan en dat Tom vervangen zou worden door C.J. McCreery (op dat moment nog zanger van Pittburgh's deathcore band Signs of the Swarm. In de studio nam Adam de Micco ook de baspartijen nu voor zijn rekening (vandaar dat je in de latere muziekvideo's geen bassist meer ziet tussen de bandleden)

Nadat McCreery de microfoon overnam bracht Lorna Shore 2 singles uit This is Hell en Darkest Spawn.
https://www.youtube.com/watch?v=8ALQCnolybc
vervolgens ging de band mee op de Summer Slaughter Tour als support act voor Cattle Decapitation, Carnifex, faceless en anderen. Na deze tour tekende Lorna Shore een platendeal bij Century media in oktober 2019 en begonnen de opnames voor het Album Immortal. Connor Deffley had de band inmiddels weer verlaten dus op dit album zijn alle instrumenten met snaar ingespeeld door Adam. Van oktober 2019 tot en met november 2019 tourde Lorna Shore met Fit for an Autopsy en Rivers of Nihil. Als voorloper van het album werd de gelijknamige single Immortal uitgebracht. Echte een hele vette single!!
https://www.youtube.com/watch?v=ZyBl3noTNSs
Nog voor het album uitkwam in januari 2020 werd vlak voor kerst CJ McCreery ontslagen wegens vermeend seksueel misbruik van een ex-vriendin. De daarop volgende tour in Azië werd afgeblazen. Nadat eind januari het album uitkwam werd besloten de Europese promotie tour alsnog te gaan doen. met op de vocals stand in Will Ramos. De tour werd helaas afgebroken door de welbekende Corona pandemie. Het definitief aannemen van Will bleek een schot in de roos. In juni 2021 werd de eerste single van de nieuwe EP And I Return to Nothingness uitgebracht genaamd To the Hellfire.
https://www.youtube.com/watch?v=qyYmS_iBcy4

Dit schoot de populariteit en bekendheid van de band door het dak! Met meer dan 14 miljoen vieuws op Youtube en meer dan 4 miljoen streams op spotify. Lezers van Revolver stemden de single naar beste nummer van 2021 en Loudwire benoemde het nummer tot beste Metal nummer van 2021. met name de stem van Will viel enorm op door zijn enorme bereik van lage gutturals naar hoge screams en zijn gollumachtige keelklanken in het nummer. met absolute afsluiter de geluiden van een varken tijdens de slacht in de laatste 20 seconden van het nummer. door deze krankzinnige geluiden werd zelfs een camera tijdens het zingen in zijn keel geplaatst om te kijken hoe hij dit allemaal deed. voor wie dit leuk vind de video hieronder.
https://www.youtube.com/watch?v=Ua8SuWNPrLE

Op 13 Augustus kwam de EP zelf uit met nog 2 andere nummers en later dat jaar werd in Amerika nog een kleine promotie tour gedaan. Onderwijl was de band inmiddels begonnen met het schrijven van het nieuwe album waarvoor ook bassist Michael Yager aan de line-up werd toegevoegd. Op 13 mei 2022 kwam de nieuwe single Sun//Eater uit van het later dat jaar te verschijnen album Pain Remains.
https://www.youtube.com/watch?v=mK8mw2X-4ug
De single werd uitstekend ontvangen en hierop is de evolutie die de band doormaakt naar melodieuze doch zeer extreme blackended deathcore goed hoorbaar. Deze single werd op gevolgd door nog 2 singles Into the Earth en Cursed to die. hierna ging de band op tour met Parkway Drive en Wile she sleeps. onder andere naar de AFAS Live in Amsterdam. Dit was de eerste keer dat ik de band echt live zag. in 1 woord Magistraal!! Dit was voor het eerst dat ik ooit een rij van honderden meters buiten de AFAS zag voor het voorprogramma en nog voor de eerste noten waren gespeeld een bijna afgeladen zaal. Dit zegt in mijn ogen genoeg over hoe goed deze band wel niet is.
https://www.youtube.com/watch?v=Boo3JDgkuq0
Wie goed oplet ziet dat er geen bassist op het podium staat, dit komt omdat vlak voor de tournee Austin moest afhaken met een hernia die hij al tijdens de opnames van het album had opgelopen. De bassist Michael Yager zat op het drumstoeltje en de baslijnen waren ingespeeld op band voor de liveshows.

Tijdens de tour kwam het langverwachte album uit en voor mij was Pain Remains het metal album van 2022! wat een geweldige plaat!! en tegelijk met het album kwamen 3 gelijknamige singles als trilogie uit. En bij gebrek aan beter zal ik het maar een lange blackened deathcore ballad noemen. De emotie in de nummers is zo goed te horen en met name de whispers en bijna cleane vocals in het eerste deel maken het een intense belevenis. iedereen die wel eens met verlies in zijn leven heeft meegemaakt van een dierbare kan niet anders dan een brok in zijn keel krijgen van deze trilogie. Anders spreek ik alleen voor mijzelf :) (let niet op de Spaanse ondertitels maar dit is de enige link met alle 3 de nummers direct na elkaar en de videoclip is zo belangrijk voor deze songs dat ik hem in 1 geheel heb geplaatst.

https://www.youtube.com/watch?v=ZmaL3MYspw8&list=RDZmaL3MYspw8&start_radio=1

Omdat Austin niet mee was op tour werd ook her en der gefluisterd dat hij wellicht niet live kon spelen zoals hij op de plaat klonk. omdat hij zo'n waanzinnige drummer is in mijn ogen heb ik besloten een losse song te plaatsen met een drum playthrough van Austin op drumms. die gast zit daar zo relaxed en dat is ook de enige manier waarop je zo strak en snel kunt spelen denk ik want anders val je na 1 nummer van je kruk. die bij deze speciaal wat liefde voor Austin!

https://www.youtube.com/watch?v=45ymesKyG5w

Waarom moet je deze band live gaan zien op graspop? Simpel er is op dit moment geen betere Deathcore band denk ik dan Lorna Shore ( al is bijv slaughter to prevail of Worm Shepherd ook erg lekker). Als je van brute breakdowns, geweldige gitaarriffs enkrankzinnige vocalen houd is dit echt een band die je moet gaan zien. Live zijn ze zeker net zo sterk als op plaat.
Ik heb begrepen dat er maar 5 video’s per post kunnen. Vandaar dat de andere als link zijn opgenomen.

Dank voor de Klepper van een intro, leuk om zo meer over de band te weten te komen! Ze stonden al hoog op mijn lijstje, ik ga er dus sowieso bij zijn.

Verder weer erg leuk om de intro’s te lezen! Zoals altijd spat het enthousiasme er vanaf. @jonasvh kan duidelijk merken dat je enorm veel van de Cru weet. Interessant stuk! De muziek an sich trekt mij iets minder, je enthousiasme werkt echter aanstekelijk.
 
Voor de liefhebbers met platenverzameling, er komt ergens binnenkort een boxset uit met de (uit het hoofd) 5 klassiekers van Mötley Crüe albums op vinyl.

Voor mij echter te duur, omdat ik al 4 van de 5 heb
 
Veel leesvoer voor iemand die dit niet vanaf het begin heeft mee gevolgd.
Tot nu toe alleen maar de Gojira en Parkway Drive introductie gelezen maar de rest volgt zeker en vast nog.

Vraagje aan @Loek123
Er bestaan 2 versies van A Deathless Song
De gewone versie dus en dan de duet versie met Tonight Alive zangeres Jenna McDougall.
Welke vind jij de betere,ik vind die met Jenna wel iets extra toevoegen.


Ik ben fan geworden vanaf IRE ,omdat het idd meer toegankelijk is en nu ze deze weg ingeslagen zijn,breien ze met Reverence en Darker Still er een vervolg aan.

Ook nog een bom van een nummer vanaf de Reverence plaat is Absolute Power.


Edit:
Wil me wel bezighouden met die van Slipknot als er zich niemand anders kandidaat heeft gesteld.
versie met Jenna is wel beter inderdaad
Ire is ook echt een top plaat ja, en de albums daarnaa ook nog wel.
enige slechte nummers vind ik de Duitse versies en A God Can Bleed. Vooral die laatste weet ik niet wat ze daar precies dachten. verder is eigenlijk de hele discographie wel goed.

absolute power is inderdaad ook een heel fijn nummer. bij veel albums had ik ook wel keuze stress om een paar nummers uit te kiezen terwijl eigenlijk ieder nummer gewoon top is.

Als je een stuk over slipknot schrijft zal ik die ook met veel plezier lezen. Die headliner combi gaat een zware avond worden, lekker 3 uur vooraan staan voor mij
 
Dames en heren, liefhebbers van de elektrische gitaarriffs en moshpits. Sta me toe je warm te maken voor:
CHRISTMAS! Nee, THE FOUR SKINS. Nee, ook niet... Aha:

motley-crue-logo-too-fast-for-love.png


Zelf heb ik 28 levensjaren op m'n teller. En maar al te vaak moet m'n vriendin aan horen dat ik heel graag m'n jeugd en (jong-)volwassen tijd had beleefd in de jaren '80. En deze bende van ellende was één van de redenen daartoe...

Want, een bende van ellende, dat waren ze zeker. De band ziet z'n eerste levenslicht in januari 1981. Nikki Sixx verliet z'n toenmalige band 'London' en jamde wat met Tommy Lee samen. Ze plaatsten een zoekertje in de krant op zoek naar een "Loud, rude and aggressive guitar player", waarop Mick Mars zich toevoegde aan de toen nog naamloze band. Het trio zag uiteindelijk Vince Neil zingen tijdens een concertje van (cover)band Rock Candy. Tommy Lee kende Vince Neil nog van op school. Na wat twijfelen en doordat andere leden van Rock Candy ook met nevenprojecten begonnen - werd ook Neil lid van deze nieuwe formatie! Om dit kwartet een naam te geven dacht Sixx initieel aan de naam "Christmas". Ook "The Four Skins" zou, volgens hun biopic, genoemd geweest zijn als bandnaam. Het was uiteindelijk Mick Mars die zich een zin herinnerde toen hij samen speelde in een andere band: "a motley looking crew". Wat later eerst werd omgedoopt tot Mottley Cru, om uiteindelijk te eindigen bij Mötley Crüe. De zogenaamde "metal umlaut", die je o.a. ook ziet bij Queensrÿche of Motörhead, werd op aanraden van Vince Neil ook toegevoegd.

EzxRkeYVgAEtnQo.jpg:large


Hun eerste album namen ze zelf op en brachten ze uit op hun eigen label Lethür Records. "Too Fast For Love" kwam uit in November van '81.


Het was echter wachten tot september 1983 voordat het grote publiek kennis maakte met 'de Crüe'. Hun tweede album, 'Shout At The Devil' kwam namelijk uit bij Elektra Records. Dankzij deze naamkeuze voor het album, alsook het design van de hoes, kende de band wat controverse omtrent het Sanatisme. Het was uiteindelijk die controverse die ervoor heeft gezorgd dat het viertal meekon in 1984 met The Prince Of Darkness, Ozzy Osbourne, op z'n Bark At The Moon-tour. De band geraakt bekend bij het publiek door hun kledingstijl, make-up, botten met hoge hakken en de (niet zo gezonde) dosis drank & drugs. Dat laatste zorgt eind 1984 voor de dood van Hanoi Rocks-drummer Nicholas "Razzle" Dingley, nadat hij samen met Vince Neil betrokken raakt in zwaar verkeersaccident. Neil moest hiervoor een aantal dagen het gevang in.


Dat laatste incident liet een grote indruk na op de 4 leden van de band. In juni '85 komt het nieuwe album "Theatre of Pain" uit, die Mötley Crüe opdraagt aan hun overleden collega. Het album doet het goed internationaal maar wordt overschaduwt door het accident en de toenemende verslaving van Nikki Sixx aan drank en vooral drugs. Het gaat er uiteindelijk zo erg aan toe dat Sixx in '86 een overdosis heroïne binnenkreeg die hem bijna fataal werd. De dealer van de drugs liet Sixx voor dood achter in een vuilnisbak.

7265224c670fbb190e67b8a50c035521.jpg



Een jaar later kwam hun 4e langspeler uit met de titel "Girls, Girls, Girls" wat uiteindelijk een 2e plek kon bemachtigen op de Billboard 200.
In December van 1987 kreeg Sixx opnieuw te maken met een overdosis heroïne. Ditmaal was hij klinisch dood verklaard. Op de rit in de ambulance richting het ziekenhuis, duwde de verpleger (die ook Mötley Crüe-fan was) 2 adrenalinespuiten in de borst van Sixx. Deze zorgden ervoor dat Nikki zich opnieuw tussen de levenden begaf. Het gaf hem in ieder geval inspiratie tot het schrijven van de hit "Kickstart My Heart" die later zou uitkomen.


Hoewel het achter de schermen wat minder rooskleurig eraan toe ging tussen de bandleden zelf, kende Mötley Crüe hun grootste succes met de release van hun vijfde album "Dr. Feelgood". Tijdens het opnemen van dit album speelde elk z'n eigen stuk apart in om te voorkomen dat er kleine akkefietjes ontstonden tussen de bandleden en om zich beter te kunnen focussen.
Leuk weetje: Steven Tyler (zanger van Aerosmith) was op dat ogenblik ook aanwezig in de studio voor 't opnemen van het album Pump en zong zo wat backing vocals in voor de Crüe.


De wereldtournee die hierop volgde was een gigantisch succes. Hun shows stonden er inmiddels om bekend om vol te zitten met pyrotechnics, flame thrower gitaren, een drumstel op een rollercoaster doorheen de zaal, .... Kortom, pure rock 'n roll. Helaas zorgde het vele touren ervoor dat de leden zich wat opgebrand voelden. Het zorgt er voor dat zowel Vince Neil als Tommy Lee (op verschillende momenten in de tijd) de band verlaten. Beiden komen later terug op deze beslissing.

Fast forward naar ‘t einde van de nillies. Inmiddels hun 9e album wordt gereleased: Saints of Los Angeles. Het zorgt voor een vernieuwde boost in zowel de populariteit van de band, als bij de bandleden zelf.


In 2015 tekenen de 4 leden een contract waarin staat te stoppen met de band. Een allerlaatste concert werd gegeven op oudejaarsavond van dat jaar in L.A.


In 2019 komt ‘The Dirt’ op Netflix. Het is de verfilming van het gelijknamige boek dat in het begin van de eeuwwissel werd uitgebracht. Het brengt een ietwat opgepoetst verhaal van de 4 bandleden (en een echte must-watch als je ‘t mij vraagt). Speciaal voor deze biopic dook het kwartet opnieuw de studio in en blikten 4 nieuwe songs in.

Leuk weetje: het is Machine Gun Kelly die de rol van Tommy Lee met glans vertolkt. MGK heeft ook een kleine rol in de nieuwe single "The Dirt".


De film zorgt opnieuw voor een flinke boost en het viertal beslissen om het contact op te zeggen en opnieuw te touren. Na een eerste Amerikaanse tour met Def Leppard beslist Mick Mars om een punt te zetten achter het touren. Het is John 5, gitarist van o.m. Rob Zombie en Marilyn Manson, die mee de tourbus opspringt voor de eerste wereldtournee sinds het stopzetten van de band, nu 8 jaar geleden.

Bekijk bijlage 4343

Wil je al een glimp opvangen van de setlist die ze vermoedelijk in z'n gehele zullen spelen? KLIK HIER

PERSOÖNLIJKE FAVORIËTEN
1. Kickstart My Heart

2. Dr. Feelgood
3. Girls, Girls, Girls
4. Same Ol' Situation
5. Shout at the Devil
6. Home Sweet Home
7. Looks That Kill
8. New Tattoo
9. Wild Side
10. Smokin' In The Boys Room
(11. The Dirt)

BESLÜIT:
Ook al is er veel controverse (al altijd geweest) rond de stem van Vince Neil en het getokkel van Nikki Sixx. Het zijn en blijven iconen en grondleggers in de metal-wereld. Het is intussen al weer van 2009 geleden dat ze op Graspop stonden.
Voor diegene die zin hebben in een setlist gevuld met metal hits en hoogstwaarschijnlijk een show en productie om U tegen te zeggen, zit goed bij deze band die Graspop 2023 mag afsluiten dit jaar.


Bryan Cranston Mic Drop GIF
Nog steeds dankbaar voor de grunge, die dit genre om zeep hielp. 😘
 
Wat een mooie introducties allemaal, waarvoor alvast dank! Fijn en interessant om te lezen hoe verschillend de persoonlijke smaken kunnen zijn en het enthousiasme van een ieder over zijn eigen bijdrage. Het enthousiasme werkt iig behoorlijk aanstekelijk, ondanks tijdgebrek begint het toch te kriebelen......ik zal dan ook Insomnium oppakken.....wordt vervolgd...
 
Wat een mooie introducties allemaal, waarvoor alvast dank! Fijn en interessant om te lezen hoe verschillend de persoonlijke smaken kunnen zijn en het enthousiasme van een ieder over zijn eigen bijdrage. Het enthousiasme werkt iig behoorlijk aanstekelijk, ondanks tijdgebrek begint het toch te kriebelen......ik zal dan ook Insomnium oppakken.....wordt vervolgd...
Jaaa Insomnium!!! Kijk er alvast naar uit, wat is jouw favoriete onderdeel van winters gate?
 
Nog steeds dankbaar voor de grunge, die dit genre om zeep hielp. 😘
Uiteindelijk is het "hairmetal" genre natuurlijk door hun eigen succes om zeep geholpen. Platenmaatschappijen verdienden er zo gigantisch aan dat elke 5e rangs band zelfs een platencontract kregen. Den dat toen grunge zijn intrede deed dat de mensen al moe waren van Glam. We werden in die tijd wel echt overspoeld met alle lipstick-bands. Dus ook zonder grunge was het wel uitgedoofd. Alleen misschien wat minder abrupt. De grotere namen uit het genre hebben het toch op zijn minst nog een tijd volgehouden.
 
  • Leuk
Waarderingen: jonasvh en MetalLimbo
Nog even een toevoeging aan de introductie van Motley Crue.

In 2015 tekenen de 4 leden een contract waarin staat te stoppen met de band. Een allerlaatste concert werd gegeven op oudejaarsavond van dat jaar in L.A.

Om nog even door te gaan op Motley Crue en hun afscheidstour van 2015. Ze hadden daar inderdaad een contract ondertekend dat ze zouden stoppen. Om heel precies te zijn volgens mij om nooit meer samen op te treden. Wat natuurlijk op hetzelfde neerkomt. Nadat dit nieuws naar buiten kwam, was er een kleine periode waarin de fans konden stemmen waar ze allemaal over de gehele wereld zouden passeren. Ik denk dat het allang vast stond waar ze zouden spelen, maar ik heb toen nog een dag lang tijdens alle colleges door achter elkaar door Nederland zitten invullen in de hoop dat er genoeg votes voor Nederland binnen zouden komen, maar helaas, dat feest mocht niet doorgaan. Ben toen maar naar Duitsland gegaan voor die tour, zou ik voor geen goud gaan missen.

Als bonus bij deze announcement werd ook een single gedropt. Vond ik destijds een cool nummer (nu nog steeds):


Jonas benoemde het al eerder de drumsolo's dwars door de zaal heen. Geen idee of ze dit daadwerkelijk vroeger ook al deden, ik meen me te herinneren van beelden dat het voornamelijk op de stage zelf was waar het drumstel salto's maakte, maar in de "final tour" van 2015 was er in ieder geval inderdaad de Crue Coaster, dat spectaculaire beelden opleverde voor de allerlaatste show op oudjaarsavond. Aan het eind van de solo was er een technisch defect, waardoor Tommy Lee op z'n kop bleef hangen. Er waren ook beelden van de show van de dag ervoor, maar de band besloot om de beelden met de defecte coaster te behouden (verwacht geen crue coaster op Graspop trouwens, dus niet teleurgesteld zijn achteraf!):


Afscheidstours en oude rockbands. We weten allemaal hoe dat gaat en zo is het bij Motley Crue ook niet anders. Toch geen afscheidstour. Nou is de vraag in hoeverre het pure marketing is, of dat een band daadwerkelijk denkt te willen stoppen op zo'n moment. Aan de hand van de beelden van de laatste show van 2015 vermoed ik zelf dat in ieder geval Vince Neil daadwerkelijk dacht dat het zou stoppen. Aan het eind van het nummer wordt er nog een stukje geneuried, maar op de beelden is te zien dat hij duidelijk geëmotioneerd hier moeite mee heeft en het publiek hem uiteindelijk bijspringt. Vind ik zelf een prachtig moment om te zien:


Daarnaast zoals beloofd nog een pareltje van een nummer, zal niet live gespeeld worden helaas. In mijn eigen interpretatie van het nummer is het een ode aan de liefde. Hopelijk heb ik het goed en is het niet een verklaring van de liefde aan een of andere obscure harddrug vermomd onder de "woman" waarover wordt gezongen...

Vooral het onderstaande stukje tekst met de korte instrumentale opbouw van de gitaar hiernaar toe maakt me elke keer weer emotioneel. Want uiteindelijk moet je het toch van je partner hebben in het leven en dat wordt hier prachtig bezongen. Fijn als je een partner hebt waar je dit zelf ook over zou kunnen zingen. In de videoclip aanzetten rond 2:45.

"You're the reason the sun shines down
And the nights, they don't grow cold
Only you that I'll hold when I'm young
Only you as we grow old"


 
Hierbij mijn band introductie. Waarom niet alle linkjes als video getoond worden is mij een raadsel maar ik ben helaas te veel digibeet om het te fixen denk ik?

Bekijk bijlage 4345

Lorna Shore

Lorna Shore is begin 2009 in New Jersey opgericht en bestond toen uit bandleden :
Aaron Brown - lead guitar
Jeff Moskovciak - rhythm guitar
Scot Cooper - drumms
Gary Herrera - bass
Tom Barber - zang

Op hun eerste EP Triumph (2010) klonk de band nog vooral als een metalcore band.

Na deze EP verliet drummer Scott Cooper de band en werd drummer Austin Archey aan de line up toegevoegd. Ook Aaron brown en Jeff Moskovciak verlieten de band en zij werden vervangen door Adam De Micco (adam speelde zowel de rhytm als leadpartijen in op de EP's en Albums tot 2015) Met de toevoeging van drumbeest Archey (hierover later meer) werd de sound meer Deathcore met EP Bone Kingdom (2012) en Malificium (2013) van deze laatste EP werd een single Godmaker uitgebracht inclusief muziek video.

Na de release van de derde EP ging Lorna Shore als openingsact mee met Carnifex tijdens hun Die without hope tour. Na deze succesvolle tour ging men schrijven aan het openingsalbum Psalms. Tijdens het schrijven bleef Lorna Shore openen voor bands als Black Dahlia Murder, Archspire, Cattle Decapitation en Chelsea Grin. de debuut plaat Psalms werd gereleased op 9 juni 2015 en is geproduceerd door Fit for an Autopsy gitarist Will Putney in The Machine Shop. Op dit album is de blackened deathcore sound al goed hoorbaar. tevens werd gitarist Connor Deffley toegevoegd aan de line-up (rhythm guitar)

In september 2016 tekende de band een platendeal bij Outerloop records en brachten ze begin 2017 het tweede album Flesh Coffin uit. Dit album werd geproduceerd door Carson Slovak en Grant McFarland bij Atrium audio oa bekend van de samenwerking met bands als August Burns red en From Ashes to New. Van dit album werden 2 singles uitgebracht:

Denounce the Light
Fvneral moon

Dit Album was tevens het laatste album van oorspronkelijke bandleden Gary Herrera en Tom Barber. gary verliet voor de promotietour van Flesh coffin de band en werd op het podium vervangen door een sessie muzikant op bas. na de Tour verliet Tom Barber de band om de microfoon over te nemen van Alex Koehler bij Chelsea Grin. Lorna Shore bracht direct hierna een statement naar buiten dat men door zou blijven gaan en dat Tom vervangen zou worden door C.J. McCreery (op dat moment nog zanger van Pittburgh's deathcore band Signs of the Swarm. In de studio nam Adam de Micco ook de baspartijen nu voor zijn rekening (vandaar dat je in de latere muziekvideo's geen bassist meer ziet tussen de bandleden)

Nadat McCreery de microfoon overnam bracht Lorna Shore 2 singles uit This is Hell en Darkest Spawn.
https://www.youtube.com/watch?v=8ALQCnolybc
vervolgens ging de band mee op de Summer Slaughter Tour als support act voor Cattle Decapitation, Carnifex, faceless en anderen. Na deze tour tekende Lorna Shore een platendeal bij Century media in oktober 2019 en begonnen de opnames voor het Album Immortal. Connor Deffley had de band inmiddels weer verlaten dus op dit album zijn alle instrumenten met snaar ingespeeld door Adam. Van oktober 2019 tot en met november 2019 tourde Lorna Shore met Fit for an Autopsy en Rivers of Nihil. Als voorloper van het album werd de gelijknamige single Immortal uitgebracht. Echte een hele vette single!!
https://www.youtube.com/watch?v=ZyBl3noTNSs
Nog voor het album uitkwam in januari 2020 werd vlak voor kerst CJ McCreery ontslagen wegens vermeend seksueel misbruik van een ex-vriendin. De daarop volgende tour in Azië werd afgeblazen. Nadat eind januari het album uitkwam werd besloten de Europese promotie tour alsnog te gaan doen. met op de vocals stand in Will Ramos. De tour werd helaas afgebroken door de welbekende Corona pandemie. Het definitief aannemen van Will bleek een schot in de roos. In juni 2021 werd de eerste single van de nieuwe EP And I Return to Nothingness uitgebracht genaamd To the Hellfire.
https://www.youtube.com/watch?v=qyYmS_iBcy4

Dit schoot de populariteit en bekendheid van de band door het dak! Met meer dan 14 miljoen vieuws op Youtube en meer dan 4 miljoen streams op spotify. Lezers van Revolver stemden de single naar beste nummer van 2021 en Loudwire benoemde het nummer tot beste Metal nummer van 2021. met name de stem van Will viel enorm op door zijn enorme bereik van lage gutturals naar hoge screams en zijn gollumachtige keelklanken in het nummer. met absolute afsluiter de geluiden van een varken tijdens de slacht in de laatste 20 seconden van het nummer. door deze krankzinnige geluiden werd zelfs een camera tijdens het zingen in zijn keel geplaatst om te kijken hoe hij dit allemaal deed. voor wie dit leuk vind de video hieronder.
https://www.youtube.com/watch?v=Ua8SuWNPrLE

Op 13 Augustus kwam de EP zelf uit met nog 2 andere nummers en later dat jaar werd in Amerika nog een kleine promotie tour gedaan. Onderwijl was de band inmiddels begonnen met het schrijven van het nieuwe album waarvoor ook bassist Michael Yager aan de line-up werd toegevoegd. Op 13 mei 2022 kwam de nieuwe single Sun//Eater uit van het later dat jaar te verschijnen album Pain Remains.
https://www.youtube.com/watch?v=mK8mw2X-4ug
De single werd uitstekend ontvangen en hierop is de evolutie die de band doormaakt naar melodieuze doch zeer extreme blackended deathcore goed hoorbaar. Deze single werd op gevolgd door nog 2 singles Into the Earth en Cursed to die. hierna ging de band op tour met Parkway Drive en Wile she sleeps. onder andere naar de AFAS Live in Amsterdam. Dit was de eerste keer dat ik de band echt live zag. in 1 woord Magistraal!! Dit was voor het eerst dat ik ooit een rij van honderden meters buiten de AFAS zag voor het voorprogramma en nog voor de eerste noten waren gespeeld een bijna afgeladen zaal. Dit zegt in mijn ogen genoeg over hoe goed deze band wel niet is.
https://www.youtube.com/watch?v=Boo3JDgkuq0
Wie goed oplet ziet dat er geen bassist op het podium staat, dit komt omdat vlak voor de tournee Austin moest afhaken met een hernia die hij al tijdens de opnames van het album had opgelopen. De bassist Michael Yager zat op het drumstoeltje en de baslijnen waren ingespeeld op band voor de liveshows.

Tijdens de tour kwam het langverwachte album uit en voor mij was Pain Remains het metal album van 2022! wat een geweldige plaat!! en tegelijk met het album kwamen 3 gelijknamige singles als trilogie uit. En bij gebrek aan beter zal ik het maar een lange blackened deathcore ballad noemen. De emotie in de nummers is zo goed te horen en met name de whispers en bijna cleane vocals in het eerste deel maken het een intense belevenis. iedereen die wel eens met verlies in zijn leven heeft meegemaakt van een dierbare kan niet anders dan een brok in zijn keel krijgen van deze trilogie. Anders spreek ik alleen voor mijzelf :) (let niet op de Spaanse ondertitels maar dit is de enige link met alle 3 de nummers direct na elkaar en de videoclip is zo belangrijk voor deze songs dat ik hem in 1 geheel heb geplaatst.

https://www.youtube.com/watch?v=ZmaL3MYspw8&list=RDZmaL3MYspw8&start_radio=1

Omdat Austin niet mee was op tour werd ook her en der gefluisterd dat hij wellicht niet live kon spelen zoals hij op de plaat klonk. omdat hij zo'n waanzinnige drummer is in mijn ogen heb ik besloten een losse song te plaatsen met een drum playthrough van Austin op drumms. die gast zit daar zo relaxed en dat is ook de enige manier waarop je zo strak en snel kunt spelen denk ik want anders val je na 1 nummer van je kruk. die bij deze speciaal wat liefde voor Austin!

https://www.youtube.com/watch?v=45ymesKyG5w

Waarom moet je deze band live gaan zien op graspop? Simpel er is op dit moment geen betere Deathcore band denk ik dan Lorna Shore ( al is bijv slaughter to prevail of Worm Shepherd ook erg lekker). Als je van brute breakdowns, geweldige gitaarriffs enkrankzinnige vocalen houd is dit echt een band die je moet gaan zien. Live zijn ze zeker net zo sterk als op plaat.
Damn, wist niet dat Tom barber originele zanger was. Wat een rijtje indrukwekkende zangers heeft die band al gehad
 
Door het razend enthousiaste verhaal over Parkway Drive toch een wat van de voorgestelde nummers gaan bekijken en luisteren. Ondanks mijn niet al te grote liefde voor het metalcore genre toch razend benieuwd geworden naar de liveshow. Ziet er allemaal heel vet uit. Ook de grote publieksparticipatie ziet er goed uit. Ga ze waarschijnlijk wel een kans geven als het niet teveel clasht met andere bands.
Het enthousiasme hier is dus wel aanstekelijk. Dank hiervoor🤘🤘🥳
 
Nog even een toevoeging aan de introductie van Motley Crue.



Om nog even door te gaan op Motley Crue en hun afscheidstour van 2015. Ze hadden daar inderdaad een contract ondertekend dat ze zouden stoppen. Om heel precies te zijn volgens mij om nooit meer samen op te treden. Wat natuurlijk op hetzelfde neerkomt. Nadat dit nieuws naar buiten kwam, was er een kleine periode waarin de fans konden stemmen waar ze allemaal over de gehele wereld zouden passeren. Ik denk dat het allang vast stond waar ze zouden spelen, maar ik heb toen nog een dag lang tijdens alle colleges door achter elkaar door Nederland zitten invullen in de hoop dat er genoeg votes voor Nederland binnen zouden komen, maar helaas, dat feest mocht niet doorgaan. Ben toen maar naar Duitsland gegaan voor die tour, zou ik voor geen goud gaan missen.

Als bonus bij deze announcement werd ook een single gedropt. Vond ik destijds een cool nummer (nu nog steeds):


Jonas benoemde het al eerder de drumsolo's dwars door de zaal heen. Geen idee of ze dit daadwerkelijk vroeger ook al deden, ik meen me te herinneren van beelden dat het voornamelijk op de stage zelf was waar het drumstel salto's maakte, maar in de "final tour" van 2015 was er in ieder geval inderdaad de Crue Coaster, dat spectaculaire beelden opleverde voor de allerlaatste show op oudjaarsavond. Aan het eind van de solo was er een technisch defect, waardoor Tommy Lee op z'n kop bleef hangen. Er waren ook beelden van de show van de dag ervoor, maar de band besloot om de beelden met de defecte coaster te behouden (verwacht geen crue coaster op Graspop trouwens, dus niet teleurgesteld zijn achteraf!):


Afscheidstours en oude rockbands. We weten allemaal hoe dat gaat en zo is het bij Motley Crue ook niet anders. Toch geen afscheidstour. Nou is de vraag in hoeverre het pure marketing is, of dat een band daadwerkelijk denkt te willen stoppen op zo'n moment. Aan de hand van de beelden van de laatste show van 2015 vermoed ik zelf dat in ieder geval Vince Neil daadwerkelijk dacht dat het zou stoppen. Aan het eind van het nummer wordt er nog een stukje geneuried, maar op de beelden is te zien dat hij duidelijk geëmotioneerd hier moeite mee heeft en het publiek hem uiteindelijk bijspringt. Vind ik zelf een prachtig moment om te zien:


Daarnaast zoals beloofd nog een pareltje van een nummer, zal niet live gespeeld worden helaas. In mijn eigen interpretatie van het nummer is het een ode aan de liefde. Hopelijk heb ik het goed en is het niet een verklaring van de liefde aan een of andere obscure harddrug vermomd onder de "woman" waarover wordt gezongen...

Vooral het onderstaande stukje tekst met de korte instrumentale opbouw van de gitaar hiernaar toe maakt me elke keer weer emotioneel. Want uiteindelijk moet je het toch van je partner hebben in het leven en dat wordt hier prachtig bezongen. Fijn als je een partner hebt waar je dit zelf ook over zou kunnen zingen. In de videoclip aanzetten rond 2:45.

"You're the reason the sun shines down
And the nights, they don't grow cold
Only you that I'll hold when I'm young
Only you as we grow old"


Destijds door de videoclip van without you ook gewoon een jaar in zo'n longriders jas gelopen. Compleet met de laarzen en cowboysporen😜😜😜. Wat een mooie tijden waren dat toch
 
  • Leuk
Waarderingen: jonasvh
Destijds door de videoclip van without you ook gewoon een jaar in zo'n longriders jas gelopen. Compleet met de laarzen en cowboysporen😜😜😜. Wat een mooie tijden waren dat toch

Had er graag bij willen zijn net als @jonasvh
Fijn dat er langzaamaan wat meer glam liefhebbers op het forum verschijnen :D
 
  • Leuk
Waarderingen: jonasvh
Had er graag bij willen zijn net als @jonasvh
Fijn dat er langzaamaan wat meer glam liefhebbers op het forum verschijnen :D
Het begon bij mij deels met Glam. Motley, Cinderella, Skid Row etc. Het werd in de loop van de jaren alleen steeds een beetje harder. Maar oude liefde roest niet😆😆
 
Uiteindelijk is het "hairmetal" genre natuurlijk door hun eigen succes om zeep geholpen. Platenmaatschappijen verdienden er zo gigantisch aan dat elke 5e rangs band zelfs een platencontract kregen. Den dat toen grunge zijn intrede deed dat de mensen al moe waren van Glam. We werden in die tijd wel echt overspoeld met alle lipstick-bands. Dus ook zonder grunge was het wel uitgedoofd. Alleen misschien wat minder abrupt. De grotere namen uit het genre hebben het toch op zijn minst nog een tijd volgehouden.

Vince Neil:
”I don’t know why people say grunge killed rock. Only people whose careers were on the way out said that. It didn’t seem to kill us.”
😉
 
  • Leuk
  • Winning
Waarderingen: jonasvh en Piebe71

Users who are viewing this thread