Oei, is nochtans zo veel goeds in te vinden. In for a treat! Beginnen met de grotere artiesten is vanzelfsprekend in dat geval. Ik zal je een trompettist, een pianist, een saxofonist en een bassist geven die ik persoonlijk min of meer als favorieten beschouw en ook wel onder de grote namen vallen. In die volgorde: Miles Davis, Thelonious Monk(of Bill Evans, wat je wil), John Coltrane en Charles Mingus. Ik zal voor het gemak ook even de albums aanraden die als meest invloedrijk beschouwd worden. Miles Davis: Kind of Blue, In a Silent Way. Thelonious Monk: Monk's Dream. Bill Evans: Waltz for Debby, Sunday at the Village Vanguard. John Coltrane: Blue Train, A Love Supreme. Charles Mingus: Mingus Ah Um.
Vooral Coltrane en Davis hebben naast hun populairdere werk ook altijd de grenzen van het genre opgezocht. Beiden hebben exceptionele albums op het gebied van minimal jazz en/of extreme jazz uitgebracht, en alle bovenstaande artiesten hebben een enorme output waarbij de live-albums niet onderdoen voor de studio-albums. Genoeg om in te duiken dus als de introductie je bevalt.
Vooral Coltrane en Davis hebben naast hun populairdere werk ook altijd de grenzen van het genre opgezocht. Beiden hebben exceptionele albums op het gebied van minimal jazz en/of extreme jazz uitgebracht, en alle bovenstaande artiesten hebben een enorme output waarbij de live-albums niet onderdoen voor de studio-albums. Genoeg om in te duiken dus als de introductie je bevalt.