Net terug van een zeer geslaagde editie van TW Classic! Het weer was fantastisch, de lineup was heel goed en ik heb eindelijk Kraftwerk te werk zien gaan!
- Blof (***) : We kwamen het terrein op toen Blof 'Zoutelande' inzette. Als Zeeuw zijnde kan ik het nummer niet meer aanhoren, maar het gaf toch een grappig gevoel om anderhalf uur in de auto te zitten en in het buitenland alsnog niet van de band af te zijn. Sloten af met een erg lang uitgerekte versie van 'Iedereen is van de wereld'. Best raar om je set met een cover te eindigen als je zelf zo'n enorm euvre hebt.
- Richard Ashcroft (***): Vorig jaar voor het eerst gezien op Crammerock, nu had hij bijna een identieke set. Goed eigen materiaal en natuurlijk afsluiten met materiaal van The Verve: 'The Drugs don't Work' en 'Bittersweet Symphony'. Beide nummers zijn werkelijk fantastisch en het is mooi te zien hoe euforisch de nummers werden ontvangen door het publiek.
- dEUS (****): Al heel lang stond dEUS op mijn lijstje om een keer te zien, deze fantastische band treed niet vaak op maar op TW Classic (met nieuwe gitarist!) knalde nog steeds erg goed. Spannende nummers, energieke set die steeds heftiger werd gespeeld. Helaas liep de band al een tijdje uit waardoor ze opeens hun grote hit 'Suds and Soda' moesten afkappen. Natuurlijk alle Belgen keihard boe-roepen. Het enige smetje op een geweldige set.
- The National (*): Ook The National wilde ik al een tijdje zien, maar wat een aanfluiting werd dit zeg. De zanger was enorm dronken, zo dronken zelfs dat het heel het optreden verpestte voor mij. De zanger was ronduit vervelend, schreeuwde heel vaak vals door de microfoon, smeet vaak de microfoon op de grond, zocht ruzie met zijn gitarist (die heel dapper de show probeerde te redden, props voor hem, hij bleef onder alles rustig). De band deed enorm zijn best om de nummers gewoon goed te spelen (en dat deden ze!) maar de zanger stond constant te kutten, gooide opblaasballen naar ze toe terwijl ze probeerden te spelen en je zag dat het iedereen op het podium irriteerde. Helemaal pijnlijk werd het toen 'Mr. November' ingezet werd en de zanger echt kattevals zichzelf stond te overschreeuwen en het publiek inrende. De band speelde goed, maar de zanger was werkelijk waardeloos door zijn enorme dronkenschap. Wat. Een. Lul. Heel wat prachtige nummers zijn dat optreden verpest, ik hoop ze nog eens te zien als de zanger zijn shit op orde heeft.
- Kraftwerk (*****)
Fantastische best of set van deze elektro-pioniers. 'Autobahn', 'Tour de France', 'Geiger Counter', 'The Robots', 'Trans Europe Express', 'The Man Machine', het kwam allemaal voorbij! Bij aankomst van het Werchter terrein kreeg je een 3D-bril, voor de visuals. Nu stond ik nog redelijk dichtbij (eerste geluidstoren in het midden) maar de 3D visuals deden het nét niet voor mij. Je merkte wel een beetje van het effect maar zonder bril kreeg je evenveel mee. Helaas speelde Kraftwerk niet helemaal in het donker aan het begin van hun set, maar naarmate het donkerder werd, kwamen de visuals toch beter uit de verf. Ik had het idee dat het publiek warm slap erop reageerde maar Kraftwerk zette een fantastisch optreden neer. Alleen deze show maakte het de entreeprijs al waard!
- Editors (****)
Goede show, beetje te vergelijken met de Lowlands show maar aangevuld met materiaal van het nieuwe album. Opvallend is hoe Editors zich nog meer gaat neerzetten als stadionact. Dat waren ze eigenlijk al ten tijde van 'The Weight of Your Love', maar nu ging er nog een schepje bovenop. Een catwalk, Tom Smith die bij nummers waarbij hij geen gitaar of piano speelde constant van links naar rechts ging op het podium en steeds dichterbij het publiek kwam. De set was fantastisch met een indrukwekkende uitvoering van 'Violence' waarbij de outro met een bak meer gitaren werd ondersteund dan op de plaat. Vuurwerk overal, Editors speelde erg strak en Tom Smith is nog steeds zo charismatisch als hij maar kan zijn. Tijdens het laatste nummer voor de toegift 'Smokers...' zijn we alvast naar de parking gegaan om de verkeerschaos voor te zijn maar het binnen drie minuten reden we voldaan weer naar Nederland.
Mijj laatste keer Werchter is alweer drie jaar geleden, maar het is goed om te zien dat het terrein zich steeds meer ontwikkeld, er meer etengelegenheden zijn en er ook meer aan rommel wordt gedaan. Het enige belachelijke is de prijs voor bonnen. Drie euro voor een biertje is erg veel, maar ik heb vier bonnen (Twaalf euro!) moeten betalen voor een bakje pasta. Ook struikelde je over alle mensen met die luchtzitzakken die tot ver aan de hekken van het tweede vak nog te vinden waren. Het werd me meteen weer duidelijk waarom ik geen combitickets meer voor Werchter haal: het is zeer prijzig, druk en er is geen randprogrammering. Over de lineup niets meer dan lof. Dit is een van de beste festivaldagen die ik heb bezocht want waar zie je op één dag nu Editors, Kraftwerk, The National en dEUS?