Wij zijn gisteravond wat vroeger afgezakt, dus Jamie Xx en Florence + The Machine niet meer gezien, maar zeker geen gemis voor mij. Florence vorig jaar gezien en Jamie Xx had ik niet echt grote verwachtingen van, dus zijn we de grote uittocht voorgegaan.
Mensen die klagen over de weide beseffen duidelijk niet goed hoeveel moeite de organisatie heeft gestopt om de weide goed te houden. Ik ken mensen die er werken en die hebben mij gezegd hoe het in z'n werk gaat. Nadat iedereen de weide verliet, iedere dag, werd de weide opgeruimd en de ganse nacht door vrachtwagens houtschilfers, zand, ... geleverd. Zowat het ganse oppervlak van de weide (en dat is véél) lag bezaaid met een of ander verstevigend goedje. Echt een dikke pluim voor de organisatie voor het werk die ze hebben gestopt in het goed krijgen van de weide, die er ondanks de verschrikkelijk natte omstandigheden, al bij al behoorlijk bijlag. De organisatie heeft overigens voldoende benadrukt dat je moest zorgen voor goede en waterdichte schoenen. Ik heb niet kunnen klagen met mijn rubber laarzen
Wat betreft de optredens: op papier leek deze affiche misschien wat minder, maar ik heb NOOIT zoveel zo'n sterke optredens gezien. Ik ben overdonderd van bijna alles wat ik zag. Hier en daar wat matiger dingen, uiteraard, maar overal een fantastische 4 dagen. Mijn top:
5/5:
1. Red hot chili peppers: ik geef toe, ik ben een fan van het eerste uur en misschien moet je deze plaats met een korrel zout nemen, maar ik vond het schitterend. Strak gespeeld, de nieuwe nummers kwamen goed over live en Anthony zat goed bij stem. Vooral de versie van By The Way was super!
2. Robert Plant: Wat een show en sfeer. De nummers werden op een iets alternatievere manier gebracht, maar echt geniaal.
3. Goose: ik had hoge verwachtingen, maar nooit durven denken dat ze zo sterk zouden zijn. Fantastische live show, een iets trager begin met nieuwe nummers (die wel heel goed klonken) en de weide helemaal aan het dansen gekregen. Het was af.
4. Beck: fantastische zanger, super live show, heel homogene set ook, ieder nummer paste perfect in de show.
5. Foals: hoge verwachtingen, en ook helemaal ingelost. Wat een power en wat een geluid. Ongelofelijk strak, heel goeie sfeer in de tent ook.
4,5/5:
6. Guy Garvey: ik had niet zo'n hoge verwachtingen, gezien ik Courting the Squall niet zo super vind. Maar live klinkt alles zo heerlijk. Garvey is een fantastische zanger, maar de nummers werden zo opzwepend gebracht, er hing een ongelofelijke sfeer. Super!
7. Richard Hawley: getwijfeld tss BBR en deze show, heb het me geen seconde beklaagd dat ik voor Hawley ging. Fantastisch goed gezongen, heel sterke nummers en heel afwisselend ook qua stijlen. Soms relaxte rock nummers, daarna melancholische songs. Heel heel sterk.
8. Sx: niet verwacht, maar ook dit was super. Combinatie van triphop, electronica (en ja, soms zelfs wat industrial touches) kwamen live heel goed tot hun recht. Stefanie Callebout is ook een heel goeie en excentrieke zangeres. Sobere show, maar toch duister en intimiderend. Knap.
4/5:
9. Rammstein: sterke start met hun nieuwe nummer, de toon was meteen gezet: knallende gitaren (letterlijk), goeie show, oké gezongen, maar bovenal toch vrij catchy nummers, die ook lekker meegebruld kunnen worden. Absoluut hoogtepunt was dit zeker niet, maar een op en top entertainend en
sterk optreden des te meer.
10. Paul McCartney: vanaf het eerste nummer zat de sfeer goed. McCartney had er duidelijk zin in, kwam sympathiek over en huppelde vrolijk heen en weer. Zijn stem kwam hier en daar (vooral bij rustiger songs) best goed tot z'n recht, soms kon hij niet meer over de muziek en hoorde je duidelijk dat zijn stem het niet meer aankan. Maar zonder meer een speciale ervaring en alles samen een heel goed optreden.
11. Iggy Pop: ondanks z'n leeftijd wel nog prima bij stem en toch nog wat energieker dan McCartney. Schoot meteen uit de startblokken met al z'n grootste hits, wat meteen de sfeer zette. Ook de volgende, soms minder gekende songs, klonken prima.
12. Daughter: heeft mij toch met stomming geslagen. Wat een geluid, zowel muzikaal als qua stem. Heel meeslepend en emotionele muziek, maar o zo mooi. Aangename verrassing!
3,5/5:
13. The Offspring: klonken verrassend goed, behoorlijk strak gespeeld en goed gezongen. De sfeer zat prima in het voorvak. Van de zanger had je soms het gevoel dat het niet volledig met zijn goesting was dat hij er stond, maar niettemin een zeer solide show.
14. Courtney Barnett: spreekt me op plaat niet meteen aan, maar live wel heel goed. Enorm veel power, heel stevige set ook. Opnieuw aangenaam verrast.
15. Editors: prima live band, maar als je ze al verschillende keren hebt gezien, voelt het toch net wat minder aan dan anders. Vooral de nieuwe songs halen de vaart uit het optreden en worden duidelijk minder goed onthaald dan hun eerdere werk. Niettemin een sterk optreden, met heel wat hoogtepunten (Open your arms bv., zoooo mooi).
16. The Last Shadow Puppets: die had ik wat hoger verwacht in mijn lijstje. Live ook niet veel op aan te merken, maar toch ontbrak er iets. Moeilijk te verklaren wat, maar ik had steeds het gevoel toch een klein beetje op mijn honger te zitten. Maar toch, met momenten kwam het dichtbij het geniale (bv. met The age of te understatement).
17. Bear's Den: leuke show, heel sterke live act, prima namiddag optreden om opnieuw in de sfeer te raken.
18. Oh Wonder: ook een heel sterke show, maar je zag toch duidelijk dat ze onwennig waren om voor zo'n grote tent te spelen. Maar heel leuke sound, goed gezongen en goed gespeeld.
19. Glen Hansard: niet helemaal gezien, omdat we eerst naar Band of Horses gingen (na 10 min. weggegaan omdat het mij totaal niet kon bekoren, hoewel ik het op plaat zeker niet slecht vind). Super energieke show, heel leuke sfeer in de tent, heel entertainend. Ook leuk dat Chad Smith even het podium kwam opgewandeld
20. Savages: ook aangenaam verrast door deze 'vrouwenband'. Uiterst strak (misschien soms wat té?), stevig en rechtaan rechttoe. Meer hoeft dat eigenlijk niet te zijn.
21. James Bay: beter dan verwacht, kon mij echt wel overtuigen van z'n kunnen. Vooral het feit dat hij op zo'n groot hoofdpodium het publiek meekreeg en de goeie sound wist te brengen, bewijst toch wel dat hij talent heeft.
3/5:
22. Ellie Goulding: eigenlijk een heel sterk optreden, super gezongen, goeie performance. Maar 90 minuten is gewoon te veel voor een festival set van Ellie. Hier en daar had ze moeite om het publiek zo lang vast te houden, vooral omdat ze haar set wat moest opvullen met minder gekend of minder catchy materiaal. Maar zeker geen slecht optreden.
23. Beirut: klinken live eigenlijk super. Geen opmerkingen over. Maar na een uurtje had ik het wel gehad en begon het me te vervelen.
24. The London Souls: het eerste optreden op de main stage de eerste dag, leuke bluesrock, ideaal om het festival te starten. Hier en daar wat minder nummers en minder vaart, maar toch een mooie opener.
2/5:
25. Kaiser Chiefs: nieuwe nummers zijn - sorry voor de taal - echt ruk. Wat een verschrikkelijke rotnummers. De oude nummers zijn leuk en kan je lekker mee scanderen, maar ook dat lijkt allemaal in het niets te vergaan. Vergane glorie die eigenlijk niet meer thuishoort op een festival als Werchter.
26. Jagwar Ma: vrij saai optreden, uiteraard omdat de zanger er niet bij kon zijn en dan maar een DJ set werd gegeven.
The Van Jets helaas gemist en van Jake Bugg maar een kwartiertje gezien. Dat was wel een sterk kwartiertje, klonk heel goed. Ook het laatste kwartier van Tame Impala meegepikt, ook dat was eigenlijk wel sterk.
Maar ik heb dus een fantastisch Werchter achter de rug en moet eerlijk zeggen dat ik de kritiek van veel mensen niet begrijp. Organisatorisch zat er gewoon heel veel tegen door het slechte weer, maar ik blijf erbij dat alles gedaan werd wat mogelijk was. Ik ben een tevreden mens
Ahja, hierna uit t voorvak voor een plek achterin voor de Editors. Prima show, maar ik kende niet heel erg veel.
