Mn vakantiedagen zijn mij meer waard dan goed uitrusten
Lowlands 2024
- Onderwerp starter Joszwa
- Startdatum
Jaa dat snap ik, ik heb het voorrecht dat ik heel veel ouderschaps/geboorte dagen heb die ik hiervoor kan inzetten. En die ik ook gebruik om de tijd van afgelopen weekend in te halen met mijn dochtertje.
Om heel eerlijk te zijn maak ik deze 2 dagen enige misbruik van het begrip 'thuiswerken'
Laatste verslagje alweer, de zondag. Ik mis lowlands. Wat duurt een jaar nu alweer lang...
Begonnen op een bankje aan de kant van the block voor HAEVN, heerlijke muziek om wakker te worden. Ik vond het verhaal dat ze een paar jaar geleden zelf nog in het publiek stonden, en nu de bravo openen, wel erg leuk. Wel maar een half uurtje gezien, want ik wou heel graag naar
Noord Nederlands Orkest: vorig jaar heb ik dit helaas gemist, dus ik wou er nu graag bij zijn. Het feit dat ze alleen filmmuziek speelden, vond ik heel vet. Epische nummers gehoord, en een moshpit waarin mensen als James Bond doorheen sluipen, vond ik toch wel grappig. Ik vind het zo vet van lowlands om deze topartiesten uit te nodigen: ik heb meermaals met kippenvel staan kijken hoe muzikaal sterk dit in elkaar steekt. Fantastisch.
Dead Poet Society ook nog even meegepakt: klonk wel tof. Ik kreeg tijdens het concert een beetje nothing but thieves vibes van deze band, en dat vond ik wel chill. Ik vind NBT namelijk ook een fijne band om naar te luisteren.
Harry Mack: Ik moest deze artiest echt zien, de groep vond niet dat ik zoiets muzikaals vets mocht missen. Ik vind zijn youtube-shorts-filmpjes (hoe noemen we dat tegenwoordig) soms wat cringe: maar zo op een podium naar het publiek kijken en daar je hele show op bouwen had echt wel iets heel indrukwekkends.
Grandson: Deze band had ik een keer ontdekt op Rock Werchter samen met mijn broer (eerste keer samen RW toendertijd). Dus in het licht van: nostalgie deze kant op. Was erg energiek, toen hij een shout-out deed naar zorgpersoneel en leraren voelde ik mij als leraar wel aangesproken, dankjewel Grandson! Muzikaal was dit niet het beste optreden, maar ik vond de energie wel weer echt lekker.
Ik wou op tijd zijn voor Idles, dus vanachteren een beetje thundercat gezien en iets eerder weggelopen. Omdat ik achteraan buiten bij de bravo stond, niet een eerlijke review kunnen schrijven. De energie die de band uitstraalde was wel leuk, en hij was vet gekleed!
Idles: op een gegeven moment denk je het trucje te kennen en denk je dat het niet meer werkt. Maar toch werkt het weer. Wat. Een. Show. Joe Talbot vind ik op dit gebied echt bizar energiek. Heerlijk, fijne setlist, de nieuwe nummers geven dan toch weer een nieuwe lading aan de show. En Talbot die all i want for christmas begint te zingen, was iets wat ik even niet had verwacht dit lowlands
Ik wou heel graag Róisín Murphy nog zien, maar fysiek was ik echt even op na de pits bij Idles. Dus we zijn even blijven zitten op de heuvels voor de show van NAS. In de tijd dat we aan het wachten waren, kukelt er toch een of andere gare Brit zo keihard over onze groep heen. Hij bleef zelfs nog een minuut lang knock-out liggen om daarna in keihard lachen zich heel schaamtevol te verontschuldigen. Ja, ook dat maak je mee op Lowlands: gelukkig heeft hij het wel goed gemaakt door voldoende bier voor ons te halen haha.
NAS was ouderwets vet. Goede show, hijzelf was ook wel in vorm. Jammer dat hij 10 minuten later begon en sommige dingen voor mijn gevoel wat afraffelde. Maar het voorvak had hij in ieder geval goed mee: ik vond het wel tof!
brutalismus 3000: Op deze gare techno heb ik toch even weer een bak energie hervonden; holy shit. Wat was dit? Was dit muziek? Of gewoon klanken aan elkaar raggen? Geen idee wat het was, maar het werkte als een tierelier. Wat vet!
Na brutalismus eventjes naar de tent geweest: even opladen voor de Polka Party. Helaas van spiritbox, maar een weekend Lowlands is soms toch even iets te hard gegaan. We hadden warempel nog redelijk koude biertjes in de koelbox liggen, dus dat was even chill. Bij kaarslicht spelletjes gespeeld (ja, jullie mogen mij een oude lul vinden, ondanks dat ik 'pas' 27 ben).
Na hernieuwde energie op naar de polka party. Wat een geniaal gekkenhuis. Hoe krijg je nou weer een kano in de vorm van een banaan die tent in? Waar was dat ding überhaupt te vinden op het terrein? Zelf nog wezen crowdsurfen op een luchtbed, dat was ook een nieuwe ervaring. Ik lag heerlijk op dat bed. Er kwamen meer en meer dingen die tent in, en opeens voelde ik hoe al die baldadige tieners zich in mijn klaslokaal zich soms moeten voelen. Soms moet je even de regels negeren. Dus mijn groep wou ook iets baldadigs doen. We kwamen uit bij een bankstel: we zijn tot aan de lima gekomen, tot een beveiliger met een grote glimlach op zijn gezicht zei dat dit misschien niet het handigst was. Met hangende pootjes toch de bank weer terug gezet op de originele plek...
Op deze bank hebben we toen heerlijk nog de laatste biertjes opgedronken, lowlands nabesproken en elkaar een dikke knuffel gegeven met de belofte elkaar volgend jaar weer te zien. Want dat we er allemaal weer bij zijn, dat is zeker!
Top 10:
1. Fat Dog
2. IJSLAND
3. Sticks
4. Wunderhorse
5. Idles
6. Spinvis
7. NNO
8. Bob Vylan
9. Soft Play
10. Froukje
Zeer eervolle erkenningen nog naar: the streets, Big Thief, Jungle by Night en toch zeker ook zwart licht.
Magisch festival blijft het. Zo veel te beleven, zo veel leuke gesprekken. Ik heb echt geen last gehad van drugsgebruikers of de dutch disease. Lowlands, tot volgend jaar!
Begonnen op een bankje aan de kant van the block voor HAEVN, heerlijke muziek om wakker te worden. Ik vond het verhaal dat ze een paar jaar geleden zelf nog in het publiek stonden, en nu de bravo openen, wel erg leuk. Wel maar een half uurtje gezien, want ik wou heel graag naar
Noord Nederlands Orkest: vorig jaar heb ik dit helaas gemist, dus ik wou er nu graag bij zijn. Het feit dat ze alleen filmmuziek speelden, vond ik heel vet. Epische nummers gehoord, en een moshpit waarin mensen als James Bond doorheen sluipen, vond ik toch wel grappig. Ik vind het zo vet van lowlands om deze topartiesten uit te nodigen: ik heb meermaals met kippenvel staan kijken hoe muzikaal sterk dit in elkaar steekt. Fantastisch.
Dead Poet Society ook nog even meegepakt: klonk wel tof. Ik kreeg tijdens het concert een beetje nothing but thieves vibes van deze band, en dat vond ik wel chill. Ik vind NBT namelijk ook een fijne band om naar te luisteren.
Harry Mack: Ik moest deze artiest echt zien, de groep vond niet dat ik zoiets muzikaals vets mocht missen. Ik vind zijn youtube-shorts-filmpjes (hoe noemen we dat tegenwoordig) soms wat cringe: maar zo op een podium naar het publiek kijken en daar je hele show op bouwen had echt wel iets heel indrukwekkends.
Grandson: Deze band had ik een keer ontdekt op Rock Werchter samen met mijn broer (eerste keer samen RW toendertijd). Dus in het licht van: nostalgie deze kant op. Was erg energiek, toen hij een shout-out deed naar zorgpersoneel en leraren voelde ik mij als leraar wel aangesproken, dankjewel Grandson! Muzikaal was dit niet het beste optreden, maar ik vond de energie wel weer echt lekker.
Ik wou op tijd zijn voor Idles, dus vanachteren een beetje thundercat gezien en iets eerder weggelopen. Omdat ik achteraan buiten bij de bravo stond, niet een eerlijke review kunnen schrijven. De energie die de band uitstraalde was wel leuk, en hij was vet gekleed!
Idles: op een gegeven moment denk je het trucje te kennen en denk je dat het niet meer werkt. Maar toch werkt het weer. Wat. Een. Show. Joe Talbot vind ik op dit gebied echt bizar energiek. Heerlijk, fijne setlist, de nieuwe nummers geven dan toch weer een nieuwe lading aan de show. En Talbot die all i want for christmas begint te zingen, was iets wat ik even niet had verwacht dit lowlands
Ik wou heel graag Róisín Murphy nog zien, maar fysiek was ik echt even op na de pits bij Idles. Dus we zijn even blijven zitten op de heuvels voor de show van NAS. In de tijd dat we aan het wachten waren, kukelt er toch een of andere gare Brit zo keihard over onze groep heen. Hij bleef zelfs nog een minuut lang knock-out liggen om daarna in keihard lachen zich heel schaamtevol te verontschuldigen. Ja, ook dat maak je mee op Lowlands: gelukkig heeft hij het wel goed gemaakt door voldoende bier voor ons te halen haha.
NAS was ouderwets vet. Goede show, hijzelf was ook wel in vorm. Jammer dat hij 10 minuten later begon en sommige dingen voor mijn gevoel wat afraffelde. Maar het voorvak had hij in ieder geval goed mee: ik vond het wel tof!
brutalismus 3000: Op deze gare techno heb ik toch even weer een bak energie hervonden; holy shit. Wat was dit? Was dit muziek? Of gewoon klanken aan elkaar raggen? Geen idee wat het was, maar het werkte als een tierelier. Wat vet!
Na brutalismus eventjes naar de tent geweest: even opladen voor de Polka Party. Helaas van spiritbox, maar een weekend Lowlands is soms toch even iets te hard gegaan. We hadden warempel nog redelijk koude biertjes in de koelbox liggen, dus dat was even chill. Bij kaarslicht spelletjes gespeeld (ja, jullie mogen mij een oude lul vinden, ondanks dat ik 'pas' 27 ben).
Na hernieuwde energie op naar de polka party. Wat een geniaal gekkenhuis. Hoe krijg je nou weer een kano in de vorm van een banaan die tent in? Waar was dat ding überhaupt te vinden op het terrein? Zelf nog wezen crowdsurfen op een luchtbed, dat was ook een nieuwe ervaring. Ik lag heerlijk op dat bed. Er kwamen meer en meer dingen die tent in, en opeens voelde ik hoe al die baldadige tieners zich in mijn klaslokaal zich soms moeten voelen. Soms moet je even de regels negeren. Dus mijn groep wou ook iets baldadigs doen. We kwamen uit bij een bankstel: we zijn tot aan de lima gekomen, tot een beveiliger met een grote glimlach op zijn gezicht zei dat dit misschien niet het handigst was. Met hangende pootjes toch de bank weer terug gezet op de originele plek...
Op deze bank hebben we toen heerlijk nog de laatste biertjes opgedronken, lowlands nabesproken en elkaar een dikke knuffel gegeven met de belofte elkaar volgend jaar weer te zien. Want dat we er allemaal weer bij zijn, dat is zeker!
Top 10:
1. Fat Dog
2. IJSLAND
3. Sticks
4. Wunderhorse
5. Idles
6. Spinvis
7. NNO
8. Bob Vylan
9. Soft Play
10. Froukje
Zeer eervolle erkenningen nog naar: the streets, Big Thief, Jungle by Night en toch zeker ook zwart licht.
Magisch festival blijft het. Zo veel te beleven, zo veel leuke gesprekken. Ik heb echt geen last gehad van drugsgebruikers of de dutch disease. Lowlands, tot volgend jaar!
Dat Lowlands perfect valt in de zomervakantie, is nog een groot voordeel van docent in regio Noord zijn. Nog 2 weken vrij. Naja, de bruisweek (introductietijd van Zwolle) begint bijna en daar doe ik veel voor als vrijwilliger. Maar deze week is nog even bijkomen.
Ik kijk nu de show van Willem terug op YouTube en jeetje, waar was Sef niet dit weekend? Bijna homerun voor die man. Gastoptredens bij Jungle by Night en Willem, IJsland met Abel, en zijn eigen El Salvador show had ook zeker niet misstaan. Vind hem altijd erg helder qua stem en het best te verstaan van misschien wel alle Nederlandse hiphopartiesten.
Zoals beloofd hier het vervolg van mijn recensie van gisteren
Zaterdag
De zaterdag mag ik gerust één van mijn leukste festivaldagen ooit noemen. Het werd een dag vol hoogtepunten en dat begon eigenlijk 's ochtends al. Heerlijk op het gemakje opstarten op het terrein in het zonnetje na die grijze, natte vrijdag. Ik had er zin in!
De middag ben ik begonnen door een kijkje te nemen bij Arooj Aftab. Mooie muziek, hele grote gunfactor maar het wist me toch niet helemaal te pakken. Vond ik erg jammer, want ik wilde het juist wél heel graag leuk vinden. Misschien heb ik iets gemist of viel het net niet helemaal goed.
Vervolgens de voor mij hele vervelende clash tussen Spinvis, The Streets en University opgelost door met de vriendengroep naar The Streets te gaan. In 2019 heb ik ze al in dezelfde setting in de Heineken gezien. Mij staat nog goed bij hoe lyrisch Mike Skinner toen was over de Miele Powerwash (RIP), dus ik wist wat ik kon verwachten: publieksinteractie. En dat was precies wat gebeurde. Mike wilde een nummertje buiten de tent zingen, een vrouwelijke cirkelpit met zichzelf in het midden en als een soort Napoleon op iemands schouders door een wall of death rijden. Was het muzikaal hoogstaand? Niet altijd. Heb ik genoten en zijn de leuke nummertjes voorbij gekomen? Dat absoluut wel.
Doordat Mount Kimbie naar de zondag werd doorgeschoven had ik na de lunch ineens tijd voor Personal Trainer. Vorig jaar heb ik ze op Best Kept Secret gezien en vond ik ze wel prima, niet veel meer dan dat. Met het nieuwe album op zak vond ik deze show in de Heineken wel heel sterk! Een stuk completer en goed verzorgd. Het knotsgekke Upper Ferntree Gully, mierzoete Cyan met zang van Franti en steeds grootser wordende Testing the Alarm kwamen live vooral goed uit de verf. En je gunt het ze ook gewoon, want wat een plezier stralen ze uit op het podium. Bonuspunten voor Willem die de worm deed.
Daarna was het de beurt aan Soulwax. Eerste keer dat ik ze live zag en ik was benieuwd naar die installatie met 3 drummers. Ik kan er niet veel meer van maken dan ja, gewoon keivet. Moest er wel eventjes inkomen, maar toen nummers als Is It Always Binary en Krack de revue passeerden, kwam het echt van de grond. Ook van het einde genoten met die platen van Nite Versions. En ik herhaal nogmaals, 3 drummers!
Na Soulwax heb ik me in de hitte van de India gemengd bij Lander & Adriaan. Omdat er zoveel mensen 'goesting' hadden om op het podium te komen kwam ik best ver vooraan te staan. Op basis van de nummers die ik thuis had geluisterd verwachtte ik iets heel anders en Dansshow werd al vrij snel gespeeld. Deze show ging echt alle kanten op. Wát is Lander een geweldige drummer, bij vlagen vergat ik haast dat er twee gasten live aan het spelen was. Hier wel een minpunt voor het publiek. Rond mij heen hing echt een onprettige, negatieve sfeer, geen idee waarom. Op het podium stond het ook vol mensen die meer met zichzelf bezig waren dan met het vette optreden naast ze. Wordt een herkansing op Here's the Thing, denk ik.
Eigenlijk was ik al onderweg naar Jorja Smith, maar onderweg vond ik het wat te druk worden en ik ben daardoor uitgeweken naar de Lima. Hier stond de Londense groep Steam Down in de startblokken. Vreemd genoeg heb ik hier nog helemaal niemand over gehoord en het was inderdaad niet erg druk. Toch was dit voor mij dé verrassing van het weekend. Thuis heb ik het wat geluisterd en kon ik niet heel veel mee. In de Lima kwam er een weelde aan jazz, afrobeat, reggae en hip hop over me heen. Liedjes die heel klein begonnen kregen steeds meer lagen tot ze het kookpunt bereikten. Sympathieke gasten vond ik het ook. Leuk momentje: de saxofonist vroeg of iemand ze kende via een FIFA-game waarna een man of 5 hun hand opstak.
Gewapend met een Thai Thai van de Oedipusbrouwerij vervolgde mijn route zich naar één van de bands waar ik het meest naar uitkeek: Fat Dog. Van dit optreden sta ik nog steeds vol blauwe plekken. Zo ver stond ik niet eens vooraan, maar toch werd ik al meegesleurd in een kolkende moshpit. Dit ging er zo wild aan toe dat ik helemaal niets mee heb gekregen van wat er op het podium gebeurde. Heel die maffe choreografie tijdens Wither gemist omdat ik keihard stond mee te schreeuwen en te circle pitten hahaha. Na een nummertje of 4 was ik compleet doorweekt en kon ik nog amper ademhalen vanwege die extreme hitte. Gelukkig was daar broederschap in de pit: "Wel adem blijven halen hè? Zometeen gaan we weer naar voren", aldus mijn buurman. Dit was voor mij de ervaring van het weekend. Jammer dat ze na 45 minuten klaar waren en 7/4 niet meer hebben gespeeld. Achteraf gezien misschien toch beter, want dat hadden de X-Ray en ik niet overleefd. 🫠
Ieder jaar ga ik op zaterdagavond wel eventjes mee naar het nachtprogramma op de zaterdag, maar ik had dusdanig veel kruit verschoten bij Fat Dog dat dit er écht niet meer inzat. Toen het vol begon te staan met zombiepubliek wat terugkwam van Fred Again was dit wel de cue om af te druipen naar de camping en deze uitermate geslaagde dag ten einde te brengen.
Zaterdag
De zaterdag mag ik gerust één van mijn leukste festivaldagen ooit noemen. Het werd een dag vol hoogtepunten en dat begon eigenlijk 's ochtends al. Heerlijk op het gemakje opstarten op het terrein in het zonnetje na die grijze, natte vrijdag. Ik had er zin in!
De middag ben ik begonnen door een kijkje te nemen bij Arooj Aftab. Mooie muziek, hele grote gunfactor maar het wist me toch niet helemaal te pakken. Vond ik erg jammer, want ik wilde het juist wél heel graag leuk vinden. Misschien heb ik iets gemist of viel het net niet helemaal goed.
Vervolgens de voor mij hele vervelende clash tussen Spinvis, The Streets en University opgelost door met de vriendengroep naar The Streets te gaan. In 2019 heb ik ze al in dezelfde setting in de Heineken gezien. Mij staat nog goed bij hoe lyrisch Mike Skinner toen was over de Miele Powerwash (RIP), dus ik wist wat ik kon verwachten: publieksinteractie. En dat was precies wat gebeurde. Mike wilde een nummertje buiten de tent zingen, een vrouwelijke cirkelpit met zichzelf in het midden en als een soort Napoleon op iemands schouders door een wall of death rijden. Was het muzikaal hoogstaand? Niet altijd. Heb ik genoten en zijn de leuke nummertjes voorbij gekomen? Dat absoluut wel.
Doordat Mount Kimbie naar de zondag werd doorgeschoven had ik na de lunch ineens tijd voor Personal Trainer. Vorig jaar heb ik ze op Best Kept Secret gezien en vond ik ze wel prima, niet veel meer dan dat. Met het nieuwe album op zak vond ik deze show in de Heineken wel heel sterk! Een stuk completer en goed verzorgd. Het knotsgekke Upper Ferntree Gully, mierzoete Cyan met zang van Franti en steeds grootser wordende Testing the Alarm kwamen live vooral goed uit de verf. En je gunt het ze ook gewoon, want wat een plezier stralen ze uit op het podium. Bonuspunten voor Willem die de worm deed.
Daarna was het de beurt aan Soulwax. Eerste keer dat ik ze live zag en ik was benieuwd naar die installatie met 3 drummers. Ik kan er niet veel meer van maken dan ja, gewoon keivet. Moest er wel eventjes inkomen, maar toen nummers als Is It Always Binary en Krack de revue passeerden, kwam het echt van de grond. Ook van het einde genoten met die platen van Nite Versions. En ik herhaal nogmaals, 3 drummers!
Na Soulwax heb ik me in de hitte van de India gemengd bij Lander & Adriaan. Omdat er zoveel mensen 'goesting' hadden om op het podium te komen kwam ik best ver vooraan te staan. Op basis van de nummers die ik thuis had geluisterd verwachtte ik iets heel anders en Dansshow werd al vrij snel gespeeld. Deze show ging echt alle kanten op. Wát is Lander een geweldige drummer, bij vlagen vergat ik haast dat er twee gasten live aan het spelen was. Hier wel een minpunt voor het publiek. Rond mij heen hing echt een onprettige, negatieve sfeer, geen idee waarom. Op het podium stond het ook vol mensen die meer met zichzelf bezig waren dan met het vette optreden naast ze. Wordt een herkansing op Here's the Thing, denk ik.
Eigenlijk was ik al onderweg naar Jorja Smith, maar onderweg vond ik het wat te druk worden en ik ben daardoor uitgeweken naar de Lima. Hier stond de Londense groep Steam Down in de startblokken. Vreemd genoeg heb ik hier nog helemaal niemand over gehoord en het was inderdaad niet erg druk. Toch was dit voor mij dé verrassing van het weekend. Thuis heb ik het wat geluisterd en kon ik niet heel veel mee. In de Lima kwam er een weelde aan jazz, afrobeat, reggae en hip hop over me heen. Liedjes die heel klein begonnen kregen steeds meer lagen tot ze het kookpunt bereikten. Sympathieke gasten vond ik het ook. Leuk momentje: de saxofonist vroeg of iemand ze kende via een FIFA-game waarna een man of 5 hun hand opstak.
Gewapend met een Thai Thai van de Oedipusbrouwerij vervolgde mijn route zich naar één van de bands waar ik het meest naar uitkeek: Fat Dog. Van dit optreden sta ik nog steeds vol blauwe plekken. Zo ver stond ik niet eens vooraan, maar toch werd ik al meegesleurd in een kolkende moshpit. Dit ging er zo wild aan toe dat ik helemaal niets mee heb gekregen van wat er op het podium gebeurde. Heel die maffe choreografie tijdens Wither gemist omdat ik keihard stond mee te schreeuwen en te circle pitten hahaha. Na een nummertje of 4 was ik compleet doorweekt en kon ik nog amper ademhalen vanwege die extreme hitte. Gelukkig was daar broederschap in de pit: "Wel adem blijven halen hè? Zometeen gaan we weer naar voren", aldus mijn buurman. Dit was voor mij de ervaring van het weekend. Jammer dat ze na 45 minuten klaar waren en 7/4 niet meer hebben gespeeld. Achteraf gezien misschien toch beter, want dat hadden de X-Ray en ik niet overleefd. 🫠
Ieder jaar ga ik op zaterdagavond wel eventjes mee naar het nachtprogramma op de zaterdag, maar ik had dusdanig veel kruit verschoten bij Fat Dog dat dit er écht niet meer inzat. Toen het vol begon te staan met zombiepubliek wat terugkwam van Fred Again was dit wel de cue om af te druipen naar de camping en deze uitermate geslaagde dag ten einde te brengen.
LL 2024 Vrijdag
Het was al even wat jaren geleden geweest dat ik op de LL camping stond. Door het tijdstip (rond 19:00) dat we aankwamen zat er niks anders op om neer te strijken op camping 6. Niks mis mee. Mooi plekje aan een brandgang dus lekker ruimte voor onze kleine tentjes. Stoeltjes ervoor en lekker wat biertjes drinken. Leuke en relaxte buren om ons heen. Lekker als vanouds.
(Er was links van mijn tentje nog wel wat ruimte, dus ik verwachtte daar nog wel een klein tentje. En ja hoor. Toen we donderdagnacht terugkwamen stond deze zeer strak tegen mijn tent aan. De buurman / buurvrouw in kwestie lag nog dichter tegen mij aan, dan dat mijn vrouw bij mij slaapt 😉 Maar goed, daar kwamen we pas de volgende ochtend achter).
De vrijdag begon prima met een mooie wandeling naar het festivalterrein. Om 13:00 even een klein stukje David Kushner meegepakt. Klonk prima, maar te weinig gezien om er echt wat van te vinden.
Daarna Ramkot. Vooraf veel van verwacht. Ze klinken erg goed, maar de zanger / bassist komt voor mij nogal gefrustreerd over door het gebrek aan publieksparticipatie. Jammer, komt in mijn ogen nogal ondankbaar over en maakt het voor mij dat het niet beter dan goed is. Blijft dan een beetje een soort van jeugdsoos bandje. Is niet nodig. De opener Don’t Drop Down blijft wel persoonlijke favoriet.
Volgende halte is MSpaint. Ik kende het niet zo goed, maar was vermakelijk. De zanger van de band leek op Ron Jeremy en klonk af en toe als Zack de la Rocha. Aparte verschijning.
Daarna door naar Half Moon Run. Wauw wat een muzikanten, wat een spelplezier en wat ontzettend goed zeg. De band leek zich niet te storen aan de zeer lege Alpha. Jammer, dit verdienen ze niet. Hun grote hit op het einde Full Cricle gaf echt kippenvel.
Daarna de keuze tussen een stukje Big Thief of Prins S. Energiewise besloten om te chillen tot Froukje begon. Ik heb dit jaar besloten om niet van hot naar her te lopen om 10 / 15 minuten mee te pakken van een band. Zeker niet omdat er een uitdagend blokje aankwam qua overlap.
Eerst Froukje. Ik vind Froukje gewoon leuk en mijn kinderen van 13 en 19 ook. De opkomst was indrukwekkend en ze blijft groeien als artiest. We gaan in november ook nog naar de AFAS. Daarom Froukje niet helemaal afgekeken. Net voor S10 de feestvreugde kwam verhogen gingen wij op weg naar Bob Fucking Vylan.
Ik had Bob Vylan ook al gezien op JOA en dat smaakte naar meer. En we werden niet teleurgesteld. Normaal erger ik me aan bands die teveel praten, maar als Bob praat dan luister ik graag. Humor en zelfspot, met af en toe een boodschap. Liedje wat na deze gave show in mijn hoofd bleef hangen is Pretty Songs. Gelukkig heb ik kaartjes voor in de Patronaat. BV Rules!
Daarna snel naar The Lathums. Die hadden mij in 2022 totaal weggeblazen in de Lima. Daarna nog 2 club shows van ze gezien. Helaas is de stap naar de Heineken te groot voor ze. Ik denk dat de band daardoor aarzelend startte. Gelukkig verdween dat gedurende de set en was het genieten. Sympathieke band. De zanger is echt een antiheld en de leadgitarist erg goed. Zeker bij het nummer Artificial Screens is die solo echt fantastisch. Bedankt maar weer!
Gelukkig ligt de Heineken dicht bij de Lima. Tijd voor Wunderhorse! Mijn absolute must see dit weekend. Het was al flink druk in de Lima, toch nog een mooi plekje kunnen vinden. Ik voelde gewoon de magic in the air en dat werd voor mij helemaal waargemaakt in dit imperfecte optreden. Het knalde er voor mij gelijk in met Midas en ik dacht, he’s a troubled young man. Duidelijk de leider van de band. Het stoppen van een nummer, de microfoon stand die in het drumstel eindigde. Kurt Cobain schoot door mijn hoofd. Ik had graag gezien dat het nummer Morphine gespeeld zou worden, maar helaas. Verder was ieder nummer in de korte set raak. Het laat mij in ieder geval hongerig achter. Ik verwacht dat deze band groot gaat worden of dat ze ten onder gaan aan de grillen van Jacob Slater.
Toevallig daarna nog het nummer Mosquito gehoord van Model/Actriz toen we even een biertje gingen halen in de buurt van de X-Ray. Jammer dat ik dit gemist heb. Klonk erg gaaf, maar ik wilde op tijd bij Justice zijn voor een mooi plekje. Ik heb niet veel met dance, maar Justice kan ik enorm waarderen. Gelukkig was het een goede keuze. Wat een dikke show was dat. Echt een mooie vervanger voor QOTSA.
Gelukkig was de pret van “live” muziek nog niet voorbij. Nou ja, live muziek. Tijd voor Sleaford Mods! Wat is dit toch ook een aparte act. De frontman doet echt zijn ding op zijn manier al spittend op de mic. Geweldig! En dan zijn kompaan. Even het juiste knopje vinden en daar gaan we weer. Hilarisch hoe die staat te dansen. Enorm van genoten.
Het plan was om daarna nog naar Future Classic Festivals te gaan, maar die hebben we maar geskipt. Heerlijke vrijdag gehad en het was mooi geweest. Bedankt LL voor deze mooie vrijdag.
Het was al even wat jaren geleden geweest dat ik op de LL camping stond. Door het tijdstip (rond 19:00) dat we aankwamen zat er niks anders op om neer te strijken op camping 6. Niks mis mee. Mooi plekje aan een brandgang dus lekker ruimte voor onze kleine tentjes. Stoeltjes ervoor en lekker wat biertjes drinken. Leuke en relaxte buren om ons heen. Lekker als vanouds.
(Er was links van mijn tentje nog wel wat ruimte, dus ik verwachtte daar nog wel een klein tentje. En ja hoor. Toen we donderdagnacht terugkwamen stond deze zeer strak tegen mijn tent aan. De buurman / buurvrouw in kwestie lag nog dichter tegen mij aan, dan dat mijn vrouw bij mij slaapt 😉 Maar goed, daar kwamen we pas de volgende ochtend achter).
De vrijdag begon prima met een mooie wandeling naar het festivalterrein. Om 13:00 even een klein stukje David Kushner meegepakt. Klonk prima, maar te weinig gezien om er echt wat van te vinden.
Daarna Ramkot. Vooraf veel van verwacht. Ze klinken erg goed, maar de zanger / bassist komt voor mij nogal gefrustreerd over door het gebrek aan publieksparticipatie. Jammer, komt in mijn ogen nogal ondankbaar over en maakt het voor mij dat het niet beter dan goed is. Blijft dan een beetje een soort van jeugdsoos bandje. Is niet nodig. De opener Don’t Drop Down blijft wel persoonlijke favoriet.
Volgende halte is MSpaint. Ik kende het niet zo goed, maar was vermakelijk. De zanger van de band leek op Ron Jeremy en klonk af en toe als Zack de la Rocha. Aparte verschijning.
Daarna door naar Half Moon Run. Wauw wat een muzikanten, wat een spelplezier en wat ontzettend goed zeg. De band leek zich niet te storen aan de zeer lege Alpha. Jammer, dit verdienen ze niet. Hun grote hit op het einde Full Cricle gaf echt kippenvel.
Daarna de keuze tussen een stukje Big Thief of Prins S. Energiewise besloten om te chillen tot Froukje begon. Ik heb dit jaar besloten om niet van hot naar her te lopen om 10 / 15 minuten mee te pakken van een band. Zeker niet omdat er een uitdagend blokje aankwam qua overlap.
Eerst Froukje. Ik vind Froukje gewoon leuk en mijn kinderen van 13 en 19 ook. De opkomst was indrukwekkend en ze blijft groeien als artiest. We gaan in november ook nog naar de AFAS. Daarom Froukje niet helemaal afgekeken. Net voor S10 de feestvreugde kwam verhogen gingen wij op weg naar Bob Fucking Vylan.
Ik had Bob Vylan ook al gezien op JOA en dat smaakte naar meer. En we werden niet teleurgesteld. Normaal erger ik me aan bands die teveel praten, maar als Bob praat dan luister ik graag. Humor en zelfspot, met af en toe een boodschap. Liedje wat na deze gave show in mijn hoofd bleef hangen is Pretty Songs. Gelukkig heb ik kaartjes voor in de Patronaat. BV Rules!
Daarna snel naar The Lathums. Die hadden mij in 2022 totaal weggeblazen in de Lima. Daarna nog 2 club shows van ze gezien. Helaas is de stap naar de Heineken te groot voor ze. Ik denk dat de band daardoor aarzelend startte. Gelukkig verdween dat gedurende de set en was het genieten. Sympathieke band. De zanger is echt een antiheld en de leadgitarist erg goed. Zeker bij het nummer Artificial Screens is die solo echt fantastisch. Bedankt maar weer!
Gelukkig ligt de Heineken dicht bij de Lima. Tijd voor Wunderhorse! Mijn absolute must see dit weekend. Het was al flink druk in de Lima, toch nog een mooi plekje kunnen vinden. Ik voelde gewoon de magic in the air en dat werd voor mij helemaal waargemaakt in dit imperfecte optreden. Het knalde er voor mij gelijk in met Midas en ik dacht, he’s a troubled young man. Duidelijk de leider van de band. Het stoppen van een nummer, de microfoon stand die in het drumstel eindigde. Kurt Cobain schoot door mijn hoofd. Ik had graag gezien dat het nummer Morphine gespeeld zou worden, maar helaas. Verder was ieder nummer in de korte set raak. Het laat mij in ieder geval hongerig achter. Ik verwacht dat deze band groot gaat worden of dat ze ten onder gaan aan de grillen van Jacob Slater.
Toevallig daarna nog het nummer Mosquito gehoord van Model/Actriz toen we even een biertje gingen halen in de buurt van de X-Ray. Jammer dat ik dit gemist heb. Klonk erg gaaf, maar ik wilde op tijd bij Justice zijn voor een mooi plekje. Ik heb niet veel met dance, maar Justice kan ik enorm waarderen. Gelukkig was het een goede keuze. Wat een dikke show was dat. Echt een mooie vervanger voor QOTSA.
Gelukkig was de pret van “live” muziek nog niet voorbij. Nou ja, live muziek. Tijd voor Sleaford Mods! Wat is dit toch ook een aparte act. De frontman doet echt zijn ding op zijn manier al spittend op de mic. Geweldig! En dan zijn kompaan. Even het juiste knopje vinden en daar gaan we weer. Hilarisch hoe die staat te dansen. Enorm van genoten.
Het plan was om daarna nog naar Future Classic Festivals te gaan, maar die hebben we maar geskipt. Heerlijke vrijdag gehad en het was mooi geweest. Bedankt LL voor deze mooie vrijdag.
Werkt deze link niet? Op mn telefoon wel.
Jeetje, leuk om te lezen dat iedereen hier nog precies weet wat hij / zij heeft gedaan in detail. Zoveel details weet ik niet meer, enkel dat ik maandag om 09 uur van het terrein af liep omdat we naar huis gingen 😅
Zonder de afzeggingen had ie in het rijksmuseum gehangen
Sorry, ben gewoon nóg aan het nagenieten.
Ik zie hier diversie 10-en voorbij komen, of 5/5-en. Ik vraag me dan altijd af, zijn dat dus shows die je nooit meer gaat vergeten, top tier, zeg maar? Dat is waar ik de lat leg voor dat soort shows in ieder geval. Dat hebben bij mij denk ik maar 10 acts in mn hele concert/festivalleven gepresteerd.
In mijn geval, nee. Dat is op basis van die beleving op het festival en in het tijdsbestek van dat festival. Dus deze show van Spinvis en NNO vond ik op LL het vetste, maar kan niet tippen aan Bruce in de Goffert in 2013 of Taylor Swift eerder dit jaar of nog een paar anderen uit mijn top tier. Het is meer een indicatie voor mezelf en iedereen die het lezen wil hoe ik het heb beleefd en hoe ik het inschat van dat moment, anders worden de cijfers wel veel meer gemiddeld en geeft het geen duidelijk overzicht. In principe zijn die cijfers ook helemaal niet nodig en kun je er ook moeilijk een getal op plakken, maar tja. Het is wel leuk
Wat een lappen tekst allemaal sommige zouden journalist moeten worden
Lowlands 2024 je was mooi , je was nat… je was warm & koud.
Lowlands 2024 was ook veel coke veel seks en veel mexicaanse borrel geluiden op de wc.
Lowlands 2024 was ook te veel geklaag en de Nederlandse ziekte was teveel aanwezig bah, zo belangrijk ben je niet.
Lowlands 2024 was veel eten ! En lekker
Lowlands 2024 vanaf de easy camp genoten.
Het was mijn 4e editie en ik heb erg genoten !
Dank
Lowlands 2024 je was mooi , je was nat… je was warm & koud.
Lowlands 2024 was ook veel coke veel seks en veel mexicaanse borrel geluiden op de wc.
Lowlands 2024 was ook te veel geklaag en de Nederlandse ziekte was teveel aanwezig bah, zo belangrijk ben je niet.
Lowlands 2024 was veel eten ! En lekker
Lowlands 2024 vanaf de easy camp genoten.
Het was mijn 4e editie en ik heb erg genoten !
Dank
