En een verslagje van mijn kant.
Donderdag rond 15:00 uur waren wij denk ik ongeveer op het terrein, en een plekje gekocht ergens achter camping 6. We waren met een flink groepje dus lekker bij de tent gechilled en biertjes weggewerkt. Geen idee hoe laat het was, maar we zijn nog naar het festival terrein geweest. Uiteraard te laat voor de koptelefoons. Dus gewoon rustig aan gedaan, wat gegeten en gedronken maar verder niets bijzonders. Rond een uur of 02:00 zijn we terug gegaan. Nog uurtje op de camping gechilled maar ik ben maar op tijd gaan slapen.
Vrijdag: Ik ben een vroege vogel, dus lekker naar het terrein geweest. Krantje open geslagen, en een Panini broodje weggewerkt met een bekertje melk. Heerlijk. Uiteraard op een afstand stiekem naar de Yoga gekeken en uiteraard niet mee gedaan. De eerste act van de dag stond in de Lima, namelijk Florence Arman. Was op het laatste moment pas toegevoegd aan de line-up en was me eigenlijk onbekend. Ze had best een fijne stem, maar de nummers deden me niet echt heel veel. Ook was het nog niet echt druk dus lekker even weg geluisterd.
Daarna op tijd vertrokken voor een mooi plekje bij Wet Leg in de nabijgelegen Heineken tent. Het begon al snel vol te lopen, en het was behoorlijk warm in de tent. Ik vond het eerst jammer dat ze niet in de India stonden, maar uit eindelijk waren ze de Heineken meer dan waardig. Enorme sympathieke frontvrouw en de band had er gewoon duidelijk zin in. Anticipeerde hartstikke leuk op het publiek, en de niet hits werkte prima in de bomvolle Heineken. Chaise Longue was uiteraard de hit van de show waardoor de temperatuur tot een hoogtepunt kwam. Zeer ruime voldoende.
Tweede show van de dag was de punk-rock act Joe & The Shitboys in de X-Ray stage. Deze puilde uit, maar was net op tijd om mijzelf in de tent te wurmen. De show deed precies waar voor het uitgenodigd was, namelijk knallen en de tent afbreken. En dat deden ze ook. Moshpits, mee schreeuwen, en zonder bijzonder te worden toch een erg leuke show neerzetten. Wederom niet verkeerd.
Daarna even uitgerust, om vervolgens op tijd weer de niet drukke India in te duiken voor Klangstof. Ik heb ze vaker gezien, maar dat was even geleden. En om eerlijk te zijn waren de laatste releases een beetje aan mij voorbij gegaan. Onterecht want het was gewoon een erg sterke show. Ik was nog een beetje warm van de vorige shows, dus dit was een heerlijke show om leven op uit te brakken. Soms oogjes dicht gedaan en gewoon lekker meeluisteren en met je hoofd meebewegen. Ook dat is soms mogelijk. Vooralsnog gaat het prima deze dag dus.
Vervolgens waren een hoop vrienden aangekomen op het terrein want die waren naar Dubioza Kollektiv geweest. Dus even afgesproken en wat gechilled met een paar man. Maar ik wilde door en ben na een uurtje rust opnieuw de India ingedoken voor een goed bezette show van Charlotte Adigéry & Bolis Paul. De show had even tijd nodig maar uiteindelijk een leuke dansbare show. Wel vind ik de nieuwe India minder sfeervol dan de oude. Ik stond aan de zijkanten en ik vond de lichtinval best hinderlijk bij vlagen door de open voorkant. Maar ook weer een mooie voldoende voor deze act.
Ik twijfelde nog naar de Alpha te lopen voor Michael Kiwanuka, maar had eigenlijk geen zin om hem in die setting te zien. Dus maar binnen gelopen bij Coloray in de X-Ray. Nee wist me totaal niet te boeien helaas. Dus redelijk op tijd vertrokken. Ik zat een hapje te eten en keek vervolgens naar boven. Ja ik zag in de buien al wel aankomen. Dus eerder dan gepland maar de Bravo ingelopen voor een set van Jungle. Goede keuze want het kwam met bakken uit de lucht vallen even, en de tent zat bommetje vol. Ik had al interesse om deze show te zien, maar had weinige verwachtingen. Het ontaarde verrassend genoeg in erg leuke indie disco show wat het publiek op dat moment (schuilende voor de regen) enorm goed deed. Hoewel ik ze op plaat soms wat cliché vind, vond ik de show heel goed werken op de "dansvloer". Leuk hoor.
Vervolgens was het weer droog en was het terrein best veranderd in een flinke modder bende. Maar goed, toch maar eens naar die gigantische Alpha gelopen voor Liam Gallagher. Zzzzzsaaaaaaaaaaaaaaaaai. Op enkele nummers na doet zijn solowerk het niet echt bij mij, en de Oasis hits werken wel maar werden met volle desinteresse gebracht door Liam. Ook waren de weergoden opnieuw niet goed gezind waardoor ik maar besloten heb om te vertrekken naar de X-Ray om daar Koreless te gaan bekijken. Even uitdrogen van de regenbuien was dit wel weer even lekker dromen op de beats. Jammer wel dat er naast ons wat mensen stonden die er steeds doorheen aan het praten alsof ze zich waande in kroeg. Enorm jammer want het ik was soms meer geïrriteerd dan dat ik de show kon bekijken. Jammer want aan de act lag het niet.
Daarna doorgestapt naar de Lima waar Go_A bezig was, welke mijn vrouw even live wilde zien. En ik moet zeggen dat ze het best leuk deden, maar mijn ding was het niet echt. Het songfestival publiek gehalte was me dan ook echt even te hoog.
Daarna lekker de Heineken ingedoken voor Hang Youth. De show begon enorm vette, lekker meeblèren op belastingdienst en de volle Heineken ging volledig uit zijn plaat. Maar helaas, al snel bleek wel dat dit totaal geen goede band is. En het uiteindelijk wel erg snel in alle clichés ging vallen. Leuk hoor die korte nummers, maar met steeds dat gelul en pauzes er tussendoor werd het uiteindelijk toch maar een matige show. Jammer want de potentie voor een enorm feest was aanwezig.
We waren nog net op tijd in de Bravo om de laatste half uur van Floating Points te zien. Dat klonk weer tof, maar pff die Bravo in de nacht staat vol met asociaal drugsvolk. Ik vind het prima dat men wat neemt voor het genot, maar soms is het daar wat mij betreft teveel over de top. Maar goed, terug naar de muziek. Overmono speelde na Floating Points en dat wel tof. Waarna Four Tet helaas niet echt kon brengen ging de vrijdagnacht als een nachtkaars uit. Uiteindelijk prima vermaakt deze eerste dag.
Zaterdag:
Wederom lekker vroeg aanwezig op het festivalterrein. Enorm knap hoe het terrein er bij lag na al die regenbuien van vrijdag en hoe het terrein toen was. Kwa dat betreft is Lowlands op het gebied van organiseren echt top of the bill.
Maar in de ochtends een afgetrapt in de Echo met FC Afkicken: Niemand Buitenspel. Normaal bezoek ik niet snel andere shows, maar ik luister de podcast van deze gasten regelmatig. En ja er stond niets op het programma op dat moment dus maar gaan kijken. Interessante materie over de donkere kant van het professionele voetbal en blinde vlekken die er zijn. Ook interessante verhalen van Edson Braafheid en Gianna Zuiverloon. Geen idee of dit buiten Lowlands ook te zien is, maar best interessant voor de voetbal liefhebber.
Ik had toen weinig mustsees op mijn lijstje staan. Dus bij gebrek aan beter bij Q gaan kijken. Een mix tussen R&B en Soul maar het was mij niet echt te imponeren. Dus even doorgelopen en binnen gelopen bij Remi Wolf. Dit was mij te poppy met voor mij iets teveel bravoure "kijk mij eens een bad bitch" zijn niveau zeg maar. Meh.
Dus maar mooi plekje opgezocht bij The Lathums in de Lima. Ik had ze al gezien als voorprogramma van The Killers en toen bevielen ze prima. En nu ook weer deed dit Britse bandje het weer erg leuk. Soms iets wat Britpop-achtig wat me wel bevalt. Publiek behapte het erg goed. Leuke show opnieuw.
Doorgegaan richting de Bravo waar BadBadNotGood al een poosje bezig (ook nog 1 nummer bij Cavetown gekeken maar heel snel doorgelopen). De Bravo was behoorlijk slecht gevuld, en bevestigde van te voren mijn idee dat dit een maatje te groot was. Desondanks was het muzikaal nog goed vertoeven de laatste minuten van de show. Had achteraf wel de volledige show willen bekijken, maar ja het is niet anders.
Even een korte pauze gehouden om op tijd naar binnen te gaan voor The Kooks. De Bravo puilde uit, en dat zegt eerlijk gezegd over de matige dag van deze. Maar ik had ze al een poos niet gezien, en de eerste paar albums is voor mij pure nostalgie. En daar speelde deze band ook wel op hun. Lekker openen met Seaside blijft stiekem wel geinig. De show vond zijn weg dus in de nostalgie en daar kwamen ze best goed mee weg. Leuke show zonder niet heel bijzonder te worden.
Weer terug richting de Lima om aan de zijkanten even te kijken bij Togo Togo Allstars. Uiteraard de cliché Lima act waarvan je verzekerd bent van een "feestje". En dat was het ook, leuke sfeer en de band leek er zelf ook van genieten. Prima, maar ik ben weer terug gelopen naar de Bravo. Ik was benieuwd om te kijken wat Jack Harlow nou precies eens live deed. Naar mijn idee was hij al iets te laat op het podium, en pff wat een slechte flow heeft die gast zeg. Kwam op mij ook erg arrogant over en voldeed aan alle hip hop clichés waardoor ik mij ging ergeren aan deze man. Ik had hem van te voren iets wat sympathieker ingeschat. Dan waren de songs ook nog behoorlijk karig dus maar afgehaakt.
Ik was eerder al in dubio tussen Jack Harlow en Fred Again en had duidelijk een verkeerde keuze gemaakt. Dus toch maar met flinke pas richting de Heineken gestapt om toch maar wat mee te pakken waar het daadwerkelijk uitpuilde. Gelukkig kon ik via de rechterkant nog aan de buitenkant wat opvangen van deze show. En dat zag erg echt tof uit. Een gelikte show met uiteraard als hoogtepunt de hit Marea (We've Lost Dancing). Die gaan we nog wel terugzien lijkt me.
Heel even gespiekt bij de Lima waar Nu Genea aan het spelen was. En ook dit was weer de same old cliché Lima act voor het "feestje". Wederom werkte het, maar ik had niet zo heel veel trek in. Ook weer aangesloten met de rest van de groep waar we allemaal naar Pendulum gingen kijken in de Bravo. Enorm druk, en weer enorm veel vervelende Amsterdamse juppen die zich overal doorheen denkt te kunnen beuken. Ze waren dit jaar in grote aantallen aanwezig, meer dan mij ooit eerder is opgemerkt. Maar goed terug naar de show. Pendulum deed waarvoor ze geboekt waren, gewoon een "feestje" bouwen in een kolkende Bravo met harde beats en overmatig pyro gebruik. Maar het werkte enorm goed. Ik heb me ondanks het vervelend publiek toch prima vermaakt.
Daarna nog op het gemakje doorgelopen naar de Alpha waar de Arctic Monkeys op het podium stonden. Ik kon nog best makkelijk een mooi plekje vinden dus daar lag het niet aan. De show was niet slecht, straks, maar ook vond ik ze erg ongeïnteresseerd en plichtmatig spelen. Ook de setlist was niet helemaal aan mij besteed was. Het is nog steeds een mooie voldoende hoor, want slecht zal deze band niet snel worden. Maar uiteindelijk verwacht je toch meer van deze band.
De nacht ben ik weer richting de Bravo gelopen. Eris Drew & Octo Octa wist mij niet echt te boeien, en het was zo belachelijk druk dat het eigenlijk niet leuk meer was. Daarom maar buiten gaan luchten en heel even de India in gelopen waar ik nog stukje Philou Louzolo heb gehoord, maar dat is totaal niet mijn genre was. Even de beentjes uitgerust en wat gegeten en gedronken. Toen heb ik even het begin van Ki/Ki gezien die aan alle techno clichés voldeed. Totaal niet interessant, geen bijzondere mixes, geen verhaal in de muziek. Nee het ligt me niet. Nog even binnen gedropt bij De Schuurman want Bubbling. Best een grappige gimmick en enigszins gedurfd om in deze tijden dit genre nog te draaien. Grappig maar ook niet meer dan dat. Toch nog even afgesloten bij Ki/Ki om vervolgens rond 05:45 in het tentje te belanden.
Zondag:
Na een kort nachtje toch weer rond 09:30 richt het terrein gelopen. Ik vind het echt heerlijk op een rustige terrein wat te eten te drinken en wat andere behoeftes te doen. Een praatje maken met Lowlanders die niet nog op hun bed liggen te stinken is toch ook weer fijn.
Ik hoorde Froukje al soundchecken in de Bravo, maar uit eindelijk gekozen om eens te kijken bij de India voor Wesley Joseph. En dat was een positieve meevaller, best toffe Hip Hop met goede flow. Het was niet echt druk maar aangenaam genoeg voor een leuke show.
Maar ondertussen was ik opgehaald door de rest van de groep en gingen we even kijken bij Palaya Royale in de Heineken. Kwa potentie best een band met kwaliteiten, maar uiteindelijk bleek hier niet heel veel meer te zijn dan een zwakke Maneskin ripoff. Daarmee doel ik gladde poprock voor de gillende tienermeiden. Toen ze 7 Nation Army inzette haakte ik wel een beetje af.
Daarna uit alle nieuwsgierigheid binnen gekeken bij Gayle en Gotu Jim maar heel snel maar weer doorgelopen om nog stukje Koffee mee te pakken. Raggae is niet echt mijn ding want het gaat naar mijn gevoel nooit echt een bepaalde richting op waardoor het een vrij eentonige genre is. En helaas is dat met Koffee ook een beetje, het wist niet ergens in te pieken waardoor het niet meer dan een "ok" show was.
Toch maar weer eens heel dat stuk naar de Alpha gelopen waar Tash Sultana op het podium stond. Allemaal leuk en aardig, en vast "knap" wat ze doet. Maar waar blijven de "leuke liedjes"? Die waren er niet echt waardoor het resulteerde in een vrije matige show helaas. Jammer want ik kon wel wat gebruiken. Dus zijn we maar even lekker gaan relaxen bij de bankjes. Heel even gewacht op de start van Burna Boy. Maar ik ben zelf snel door gelopen naar Mdou Moctar waar ik net op tijd was voor een plaatsje achterin de Lima. Een leuke set met goed gitaarwerk en weer een leuke sfeer. Zoals eerder geschreven is de Lima altijd best wel een prima plek om te vertoeven, want hoewel de clichés is het daar zelden slecht te vertoeven. Maar Mdou Moctar was zeker de moeite en verdiend een ruime voldoende.
Daarna doorgelopen naar Japanese Deep House DJ Soichi Terada. Ik was eerlijk gezegd niet bekend met zijn muziek maar het ging er voor mij in als zoete koek. Uiteraard was het hippe dans publiek hier aanwezig maar dit keer kon het mij niet storen. Heerlijke sound, gewoon lekker viben in de middag. Met hier en daar echt wat toffe tracks die ik nog terug ga zoeken (en nee, niet de Kiss - I Was Made For Loving You Remix). Opnieuw een leuke verrassing.
Hij was wel redelijk op tijd klaar en zijn we doorgelopen naar de Heineken om wat te eten en te drinken en eigenlijk als voorbereiding voor de volgende act. Maar toch nog de laatste nummer van Daði Freyr mee kunnen pakken, wat uiteraard hun songfestival hit was. En hoewel ik gruwel van het ESSF moet ik eerlijk bekennen dat ik dit wel een leuke sound vond hebben.
Heel even gespiekt bij Goldkimono in de Lima. Maar de vermoeidheid was aanwezig en het wist me twee nummers niet te boeien. Dus terug gegaan om heel even te chillen om door te gaan naar de Heineken voor Rüfüs Du Sol. En ja hoor, dat was toch wel genieten. Een live deephouse achtige act maar toffe vocale en heel mooie relax momenten in combinatie met dansbare hoogtepunten. En Innerbloom was weer even genieten. Hoogte punt van de toch matige dag.
Tijd om het dagprogramma af te ronden. Eerst even binnen gelopen bij Kills Birds in een vrij lege X-Ray. Blijkbaar is Dave Grohl groot fan van deze band. Nouja, bij vlagen lieten ze best wel hun edgey punk achtige potentie horen. Maar daarna viel het vaak snel weer terug naar saaie stukken in de set. Jammer, want de potentie was aanwezig. Paar meter verder nog even de India in gedoken waar Yves Tumor aan het spelen was. En ondanks de matige opkomst was dat echt ook heel tof. De vermoeidheid, de muziek, de leegte.. het paste op een of andere manier bij elkaar. Heel tof, beter dan de eerdere keren dat ik ze zag.
De nachtprogramma afgetrapt met een stukje Daphni. Klonk lekker zonder echt heel erg te pieken. Daarna lekker de Drum & Bass avond vol gemaakt met Posij B2b Former. Leuke opwarmer waarbij ik de sound van vooral Posij best tof vind. Toen was het The Upbeasts B2b Halogenix en dat was ook gewoon lekker knallen. Om vervolgens af te sluiten in uitpuilende laatste show van Noisia. Hoewel ik de reünie over 5 jaar al voel aankomen was dit toch wel genieten hoor. Flink wat toffe tracks gemaakt en het wist lekker in de rondte te beuken. Al hoewel Kraantje Pappie erbij een beetje raar aanvoelde. Maar goed het was hun laatste show en blijkbaar goede vrienden van elkaar. Dus lekker laten gaan. Mooie afscheid voor deze heren en dat was gelijk ook mijn afscheid van Lowlands 2022.
Een vreemde editie. Ik heb me nog steeds prima vermaakt en weer veel te veel acts bekeken. Vaak was er wel potentie te ruiken maar kwam het er niet helemaal uit. Ik mis net bij iets teveel acts die goede songs. Ik geloof allemaal best dat je goed kan zingen, of heel knap een instrument kan bespelen, maar ik hoor het niet altijd terug in de losse nummers waardoor sommige acts weinig piek momenten hebben. En veel songs zijn "leuk" maar zelden nog mooi. Ook opvallend dat mijn interesse dit jaar veel meer lag in de electornische acts dan andere jaren.
+ Organisatorisch gewoon het beste festival van de EU
+ De electornische "live" acts op het dag programma.
- Bepaald type publiek
- Hopelijk volgend jaar toch meer "uitkijk" moment in de line-up. Iets wat te karig dit jaar.
Een top 5 is best lastig. Maar ik denk toch dat het dit gaat worden.
1. Wet Leg
2. Rufüs Du Sol
3. Mdou Moctar
4. Pendulum
5. Fred Again
Donderdag rond 15:00 uur waren wij denk ik ongeveer op het terrein, en een plekje gekocht ergens achter camping 6. We waren met een flink groepje dus lekker bij de tent gechilled en biertjes weggewerkt. Geen idee hoe laat het was, maar we zijn nog naar het festival terrein geweest. Uiteraard te laat voor de koptelefoons. Dus gewoon rustig aan gedaan, wat gegeten en gedronken maar verder niets bijzonders. Rond een uur of 02:00 zijn we terug gegaan. Nog uurtje op de camping gechilled maar ik ben maar op tijd gaan slapen.
Vrijdag: Ik ben een vroege vogel, dus lekker naar het terrein geweest. Krantje open geslagen, en een Panini broodje weggewerkt met een bekertje melk. Heerlijk. Uiteraard op een afstand stiekem naar de Yoga gekeken en uiteraard niet mee gedaan. De eerste act van de dag stond in de Lima, namelijk Florence Arman. Was op het laatste moment pas toegevoegd aan de line-up en was me eigenlijk onbekend. Ze had best een fijne stem, maar de nummers deden me niet echt heel veel. Ook was het nog niet echt druk dus lekker even weg geluisterd.
Daarna op tijd vertrokken voor een mooi plekje bij Wet Leg in de nabijgelegen Heineken tent. Het begon al snel vol te lopen, en het was behoorlijk warm in de tent. Ik vond het eerst jammer dat ze niet in de India stonden, maar uit eindelijk waren ze de Heineken meer dan waardig. Enorme sympathieke frontvrouw en de band had er gewoon duidelijk zin in. Anticipeerde hartstikke leuk op het publiek, en de niet hits werkte prima in de bomvolle Heineken. Chaise Longue was uiteraard de hit van de show waardoor de temperatuur tot een hoogtepunt kwam. Zeer ruime voldoende.
Tweede show van de dag was de punk-rock act Joe & The Shitboys in de X-Ray stage. Deze puilde uit, maar was net op tijd om mijzelf in de tent te wurmen. De show deed precies waar voor het uitgenodigd was, namelijk knallen en de tent afbreken. En dat deden ze ook. Moshpits, mee schreeuwen, en zonder bijzonder te worden toch een erg leuke show neerzetten. Wederom niet verkeerd.
Daarna even uitgerust, om vervolgens op tijd weer de niet drukke India in te duiken voor Klangstof. Ik heb ze vaker gezien, maar dat was even geleden. En om eerlijk te zijn waren de laatste releases een beetje aan mij voorbij gegaan. Onterecht want het was gewoon een erg sterke show. Ik was nog een beetje warm van de vorige shows, dus dit was een heerlijke show om leven op uit te brakken. Soms oogjes dicht gedaan en gewoon lekker meeluisteren en met je hoofd meebewegen. Ook dat is soms mogelijk. Vooralsnog gaat het prima deze dag dus.
Vervolgens waren een hoop vrienden aangekomen op het terrein want die waren naar Dubioza Kollektiv geweest. Dus even afgesproken en wat gechilled met een paar man. Maar ik wilde door en ben na een uurtje rust opnieuw de India ingedoken voor een goed bezette show van Charlotte Adigéry & Bolis Paul. De show had even tijd nodig maar uiteindelijk een leuke dansbare show. Wel vind ik de nieuwe India minder sfeervol dan de oude. Ik stond aan de zijkanten en ik vond de lichtinval best hinderlijk bij vlagen door de open voorkant. Maar ook weer een mooie voldoende voor deze act.
Ik twijfelde nog naar de Alpha te lopen voor Michael Kiwanuka, maar had eigenlijk geen zin om hem in die setting te zien. Dus maar binnen gelopen bij Coloray in de X-Ray. Nee wist me totaal niet te boeien helaas. Dus redelijk op tijd vertrokken. Ik zat een hapje te eten en keek vervolgens naar boven. Ja ik zag in de buien al wel aankomen. Dus eerder dan gepland maar de Bravo ingelopen voor een set van Jungle. Goede keuze want het kwam met bakken uit de lucht vallen even, en de tent zat bommetje vol. Ik had al interesse om deze show te zien, maar had weinige verwachtingen. Het ontaarde verrassend genoeg in erg leuke indie disco show wat het publiek op dat moment (schuilende voor de regen) enorm goed deed. Hoewel ik ze op plaat soms wat cliché vind, vond ik de show heel goed werken op de "dansvloer". Leuk hoor.
Vervolgens was het weer droog en was het terrein best veranderd in een flinke modder bende. Maar goed, toch maar eens naar die gigantische Alpha gelopen voor Liam Gallagher. Zzzzzsaaaaaaaaaaaaaaaaai. Op enkele nummers na doet zijn solowerk het niet echt bij mij, en de Oasis hits werken wel maar werden met volle desinteresse gebracht door Liam. Ook waren de weergoden opnieuw niet goed gezind waardoor ik maar besloten heb om te vertrekken naar de X-Ray om daar Koreless te gaan bekijken. Even uitdrogen van de regenbuien was dit wel weer even lekker dromen op de beats. Jammer wel dat er naast ons wat mensen stonden die er steeds doorheen aan het praten alsof ze zich waande in kroeg. Enorm jammer want het ik was soms meer geïrriteerd dan dat ik de show kon bekijken. Jammer want aan de act lag het niet.
Daarna doorgestapt naar de Lima waar Go_A bezig was, welke mijn vrouw even live wilde zien. En ik moet zeggen dat ze het best leuk deden, maar mijn ding was het niet echt. Het songfestival publiek gehalte was me dan ook echt even te hoog.
Daarna lekker de Heineken ingedoken voor Hang Youth. De show begon enorm vette, lekker meeblèren op belastingdienst en de volle Heineken ging volledig uit zijn plaat. Maar helaas, al snel bleek wel dat dit totaal geen goede band is. En het uiteindelijk wel erg snel in alle clichés ging vallen. Leuk hoor die korte nummers, maar met steeds dat gelul en pauzes er tussendoor werd het uiteindelijk toch maar een matige show. Jammer want de potentie voor een enorm feest was aanwezig.
We waren nog net op tijd in de Bravo om de laatste half uur van Floating Points te zien. Dat klonk weer tof, maar pff die Bravo in de nacht staat vol met asociaal drugsvolk. Ik vind het prima dat men wat neemt voor het genot, maar soms is het daar wat mij betreft teveel over de top. Maar goed, terug naar de muziek. Overmono speelde na Floating Points en dat wel tof. Waarna Four Tet helaas niet echt kon brengen ging de vrijdagnacht als een nachtkaars uit. Uiteindelijk prima vermaakt deze eerste dag.
Zaterdag:
Wederom lekker vroeg aanwezig op het festivalterrein. Enorm knap hoe het terrein er bij lag na al die regenbuien van vrijdag en hoe het terrein toen was. Kwa dat betreft is Lowlands op het gebied van organiseren echt top of the bill.
Maar in de ochtends een afgetrapt in de Echo met FC Afkicken: Niemand Buitenspel. Normaal bezoek ik niet snel andere shows, maar ik luister de podcast van deze gasten regelmatig. En ja er stond niets op het programma op dat moment dus maar gaan kijken. Interessante materie over de donkere kant van het professionele voetbal en blinde vlekken die er zijn. Ook interessante verhalen van Edson Braafheid en Gianna Zuiverloon. Geen idee of dit buiten Lowlands ook te zien is, maar best interessant voor de voetbal liefhebber.
Ik had toen weinig mustsees op mijn lijstje staan. Dus bij gebrek aan beter bij Q gaan kijken. Een mix tussen R&B en Soul maar het was mij niet echt te imponeren. Dus even doorgelopen en binnen gelopen bij Remi Wolf. Dit was mij te poppy met voor mij iets teveel bravoure "kijk mij eens een bad bitch" zijn niveau zeg maar. Meh.
Dus maar mooi plekje opgezocht bij The Lathums in de Lima. Ik had ze al gezien als voorprogramma van The Killers en toen bevielen ze prima. En nu ook weer deed dit Britse bandje het weer erg leuk. Soms iets wat Britpop-achtig wat me wel bevalt. Publiek behapte het erg goed. Leuke show opnieuw.
Doorgegaan richting de Bravo waar BadBadNotGood al een poosje bezig (ook nog 1 nummer bij Cavetown gekeken maar heel snel doorgelopen). De Bravo was behoorlijk slecht gevuld, en bevestigde van te voren mijn idee dat dit een maatje te groot was. Desondanks was het muzikaal nog goed vertoeven de laatste minuten van de show. Had achteraf wel de volledige show willen bekijken, maar ja het is niet anders.
Even een korte pauze gehouden om op tijd naar binnen te gaan voor The Kooks. De Bravo puilde uit, en dat zegt eerlijk gezegd over de matige dag van deze. Maar ik had ze al een poos niet gezien, en de eerste paar albums is voor mij pure nostalgie. En daar speelde deze band ook wel op hun. Lekker openen met Seaside blijft stiekem wel geinig. De show vond zijn weg dus in de nostalgie en daar kwamen ze best goed mee weg. Leuke show zonder niet heel bijzonder te worden.
Weer terug richting de Lima om aan de zijkanten even te kijken bij Togo Togo Allstars. Uiteraard de cliché Lima act waarvan je verzekerd bent van een "feestje". En dat was het ook, leuke sfeer en de band leek er zelf ook van genieten. Prima, maar ik ben weer terug gelopen naar de Bravo. Ik was benieuwd om te kijken wat Jack Harlow nou precies eens live deed. Naar mijn idee was hij al iets te laat op het podium, en pff wat een slechte flow heeft die gast zeg. Kwam op mij ook erg arrogant over en voldeed aan alle hip hop clichés waardoor ik mij ging ergeren aan deze man. Ik had hem van te voren iets wat sympathieker ingeschat. Dan waren de songs ook nog behoorlijk karig dus maar afgehaakt.
Ik was eerder al in dubio tussen Jack Harlow en Fred Again en had duidelijk een verkeerde keuze gemaakt. Dus toch maar met flinke pas richting de Heineken gestapt om toch maar wat mee te pakken waar het daadwerkelijk uitpuilde. Gelukkig kon ik via de rechterkant nog aan de buitenkant wat opvangen van deze show. En dat zag erg echt tof uit. Een gelikte show met uiteraard als hoogtepunt de hit Marea (We've Lost Dancing). Die gaan we nog wel terugzien lijkt me.
Heel even gespiekt bij de Lima waar Nu Genea aan het spelen was. En ook dit was weer de same old cliché Lima act voor het "feestje". Wederom werkte het, maar ik had niet zo heel veel trek in. Ook weer aangesloten met de rest van de groep waar we allemaal naar Pendulum gingen kijken in de Bravo. Enorm druk, en weer enorm veel vervelende Amsterdamse juppen die zich overal doorheen denkt te kunnen beuken. Ze waren dit jaar in grote aantallen aanwezig, meer dan mij ooit eerder is opgemerkt. Maar goed terug naar de show. Pendulum deed waarvoor ze geboekt waren, gewoon een "feestje" bouwen in een kolkende Bravo met harde beats en overmatig pyro gebruik. Maar het werkte enorm goed. Ik heb me ondanks het vervelend publiek toch prima vermaakt.
Daarna nog op het gemakje doorgelopen naar de Alpha waar de Arctic Monkeys op het podium stonden. Ik kon nog best makkelijk een mooi plekje vinden dus daar lag het niet aan. De show was niet slecht, straks, maar ook vond ik ze erg ongeïnteresseerd en plichtmatig spelen. Ook de setlist was niet helemaal aan mij besteed was. Het is nog steeds een mooie voldoende hoor, want slecht zal deze band niet snel worden. Maar uiteindelijk verwacht je toch meer van deze band.
De nacht ben ik weer richting de Bravo gelopen. Eris Drew & Octo Octa wist mij niet echt te boeien, en het was zo belachelijk druk dat het eigenlijk niet leuk meer was. Daarom maar buiten gaan luchten en heel even de India in gelopen waar ik nog stukje Philou Louzolo heb gehoord, maar dat is totaal niet mijn genre was. Even de beentjes uitgerust en wat gegeten en gedronken. Toen heb ik even het begin van Ki/Ki gezien die aan alle techno clichés voldeed. Totaal niet interessant, geen bijzondere mixes, geen verhaal in de muziek. Nee het ligt me niet. Nog even binnen gedropt bij De Schuurman want Bubbling. Best een grappige gimmick en enigszins gedurfd om in deze tijden dit genre nog te draaien. Grappig maar ook niet meer dan dat. Toch nog even afgesloten bij Ki/Ki om vervolgens rond 05:45 in het tentje te belanden.
Zondag:
Na een kort nachtje toch weer rond 09:30 richt het terrein gelopen. Ik vind het echt heerlijk op een rustige terrein wat te eten te drinken en wat andere behoeftes te doen. Een praatje maken met Lowlanders die niet nog op hun bed liggen te stinken is toch ook weer fijn.
Ik hoorde Froukje al soundchecken in de Bravo, maar uit eindelijk gekozen om eens te kijken bij de India voor Wesley Joseph. En dat was een positieve meevaller, best toffe Hip Hop met goede flow. Het was niet echt druk maar aangenaam genoeg voor een leuke show.
Maar ondertussen was ik opgehaald door de rest van de groep en gingen we even kijken bij Palaya Royale in de Heineken. Kwa potentie best een band met kwaliteiten, maar uiteindelijk bleek hier niet heel veel meer te zijn dan een zwakke Maneskin ripoff. Daarmee doel ik gladde poprock voor de gillende tienermeiden. Toen ze 7 Nation Army inzette haakte ik wel een beetje af.
Daarna uit alle nieuwsgierigheid binnen gekeken bij Gayle en Gotu Jim maar heel snel maar weer doorgelopen om nog stukje Koffee mee te pakken. Raggae is niet echt mijn ding want het gaat naar mijn gevoel nooit echt een bepaalde richting op waardoor het een vrij eentonige genre is. En helaas is dat met Koffee ook een beetje, het wist niet ergens in te pieken waardoor het niet meer dan een "ok" show was.
Toch maar weer eens heel dat stuk naar de Alpha gelopen waar Tash Sultana op het podium stond. Allemaal leuk en aardig, en vast "knap" wat ze doet. Maar waar blijven de "leuke liedjes"? Die waren er niet echt waardoor het resulteerde in een vrije matige show helaas. Jammer want ik kon wel wat gebruiken. Dus zijn we maar even lekker gaan relaxen bij de bankjes. Heel even gewacht op de start van Burna Boy. Maar ik ben zelf snel door gelopen naar Mdou Moctar waar ik net op tijd was voor een plaatsje achterin de Lima. Een leuke set met goed gitaarwerk en weer een leuke sfeer. Zoals eerder geschreven is de Lima altijd best wel een prima plek om te vertoeven, want hoewel de clichés is het daar zelden slecht te vertoeven. Maar Mdou Moctar was zeker de moeite en verdiend een ruime voldoende.
Daarna doorgelopen naar Japanese Deep House DJ Soichi Terada. Ik was eerlijk gezegd niet bekend met zijn muziek maar het ging er voor mij in als zoete koek. Uiteraard was het hippe dans publiek hier aanwezig maar dit keer kon het mij niet storen. Heerlijke sound, gewoon lekker viben in de middag. Met hier en daar echt wat toffe tracks die ik nog terug ga zoeken (en nee, niet de Kiss - I Was Made For Loving You Remix). Opnieuw een leuke verrassing.
Hij was wel redelijk op tijd klaar en zijn we doorgelopen naar de Heineken om wat te eten en te drinken en eigenlijk als voorbereiding voor de volgende act. Maar toch nog de laatste nummer van Daði Freyr mee kunnen pakken, wat uiteraard hun songfestival hit was. En hoewel ik gruwel van het ESSF moet ik eerlijk bekennen dat ik dit wel een leuke sound vond hebben.
Heel even gespiekt bij Goldkimono in de Lima. Maar de vermoeidheid was aanwezig en het wist me twee nummers niet te boeien. Dus terug gegaan om heel even te chillen om door te gaan naar de Heineken voor Rüfüs Du Sol. En ja hoor, dat was toch wel genieten. Een live deephouse achtige act maar toffe vocale en heel mooie relax momenten in combinatie met dansbare hoogtepunten. En Innerbloom was weer even genieten. Hoogte punt van de toch matige dag.
Tijd om het dagprogramma af te ronden. Eerst even binnen gelopen bij Kills Birds in een vrij lege X-Ray. Blijkbaar is Dave Grohl groot fan van deze band. Nouja, bij vlagen lieten ze best wel hun edgey punk achtige potentie horen. Maar daarna viel het vaak snel weer terug naar saaie stukken in de set. Jammer, want de potentie was aanwezig. Paar meter verder nog even de India in gedoken waar Yves Tumor aan het spelen was. En ondanks de matige opkomst was dat echt ook heel tof. De vermoeidheid, de muziek, de leegte.. het paste op een of andere manier bij elkaar. Heel tof, beter dan de eerdere keren dat ik ze zag.
De nachtprogramma afgetrapt met een stukje Daphni. Klonk lekker zonder echt heel erg te pieken. Daarna lekker de Drum & Bass avond vol gemaakt met Posij B2b Former. Leuke opwarmer waarbij ik de sound van vooral Posij best tof vind. Toen was het The Upbeasts B2b Halogenix en dat was ook gewoon lekker knallen. Om vervolgens af te sluiten in uitpuilende laatste show van Noisia. Hoewel ik de reünie over 5 jaar al voel aankomen was dit toch wel genieten hoor. Flink wat toffe tracks gemaakt en het wist lekker in de rondte te beuken. Al hoewel Kraantje Pappie erbij een beetje raar aanvoelde. Maar goed het was hun laatste show en blijkbaar goede vrienden van elkaar. Dus lekker laten gaan. Mooie afscheid voor deze heren en dat was gelijk ook mijn afscheid van Lowlands 2022.
Een vreemde editie. Ik heb me nog steeds prima vermaakt en weer veel te veel acts bekeken. Vaak was er wel potentie te ruiken maar kwam het er niet helemaal uit. Ik mis net bij iets teveel acts die goede songs. Ik geloof allemaal best dat je goed kan zingen, of heel knap een instrument kan bespelen, maar ik hoor het niet altijd terug in de losse nummers waardoor sommige acts weinig piek momenten hebben. En veel songs zijn "leuk" maar zelden nog mooi. Ook opvallend dat mijn interesse dit jaar veel meer lag in de electornische acts dan andere jaren.
+ Organisatorisch gewoon het beste festival van de EU
+ De electornische "live" acts op het dag programma.
- Bepaald type publiek
- Hopelijk volgend jaar toch meer "uitkijk" moment in de line-up. Iets wat te karig dit jaar.
Een top 5 is best lastig. Maar ik denk toch dat het dit gaat worden.
1. Wet Leg
2. Rufüs Du Sol
3. Mdou Moctar
4. Pendulum
5. Fred Again
