Je hoeft het niet zwart-wit te zien om toch een kant te kiezen. Zelfs al ga je volledig mee in hoe Bart het verhaal vertelt, is het nog steeds een feit dat de oorsprong van de band, en de kern van de muziek, bij Derph ligt. Niks geeft Bart het recht om daarmee aan de haal te gaan. Als hij het niet eens was met hoe Derph dingen aanpakte, had hij gewoon op moeten stappen en zijn eigen band moeten beginnen onder een andere naam. Het feit dat hij Derph uit de band heeft gewerkt die door Derph zelf is opgericht, de rechten van het eerste album van hem heeft afgenomen, en vervolgens in alles zijn best doet Derphs origineel na te bootsen (vergeet niet dat het logo van Faketushka opeens ook veranderde naar Cyrillisch schrift, nadat Derph zijn Batushka zo was gaan schrijven om het onderscheid duidelijk te maken voor de fans) maakt dat Bartās band echt nul bestaansrecht heeft in mijn ogen. Hoezeer hij mogelijk ook heeft bijgedragen aan het succes ervan.
Iemand die goed is in marketing en netwerken heeft nog niet het recht eigenaarschap te claimen over het product wat hij op de markt heeft gezet, als het niet zijn product is. Ook al was het product wellicht nooit zoān succes geworden zonder hem. Want zonder de originele bedenker was er Ć¼berhaupt geen product geweest om op de markt te zetten.
Ik begrijp je punt zeker, maar sta er zelf toch iets neutraler in.
Ik wil dan ook wel even 'advocaat van de duivel' spelen.
Je kunt je afvragen in hoeverre er Ć¼berhaupt sprake was van een 'band', voordat Bart erbij werd gehaald.
Derph zelf zegt immers blijkbaar zelf:
Het was nooit zijn idee om de muziek massaal te verspreiden, het zou op zijn computer blijven staan, en wellicht in kleine oplage worden verspreid.
Dat is/was uiteraard zijn goede recht, als hij al die muziek zelf geschreven heeft, en de band-/projectnaam zelf heeft gekozen (wat niet duidelijk wordt uit het artikel).
Maar zodra hij de muziek wilde uitbrengen (hoe kleinschalig ook), en daarvoor allerlei mensen erbij ging betrekken, had hij zelf heel duidelijke afspraken moeten vastleggen (niet alleen mondeling, maar ook zwart op wit). Dat hij dat blijkbaar niet heeft gedaan, is op zijn minst naĆÆef te noemen.
Natuurlijk geeft dat Bart nog niet het (morele) recht om zijn muziek en project te kapen, maar op dat moment was het dus allang niet meer alleen Derph's project/band, maar een gedeelde investering, waarin iedereen een bepaalde bijdrage had.
Het feit dat de rechter Derph geen gelijk geeft, en ook de drummer partij kiest van Bart, spreekt daarbij toch wel boekdelen.
Bart ziet zijn investering succesvol worden en wil doorpakken, terwijl Derph op de rem gaat/blijft staan.
Dan kan ik me ergens best wel een beetje voorstellen dat je het stuur uiteindelijk wil overnemen en het gaspedaal indrukken.
De oprichter van een band is immers lang niet altijd per definitie de bandleider.
Het zal zeker allemaal niet de schoonheidsprijs verdienen wat die Bart heeft gedaan, maar dat soort dingen gebeuren nu eenmaal in de keiharde muziekindustrie, daar zijn talloze voorbeelden van, zoals Dave Mustaine vs. Metallica, Anton Kabanen (Beast In Black) vs. Battle Beast, Roger Waters vs. Pink Floyd, etc.