Sterke plaat van Lorelle Meets The Obsolete ja, die ga ik de komende tijd vaak opzetten gok ik.Lorelle Meets The Obsolete – Balance is denk wel een van de beste psych albums dit ik dit jaar gehoord heb. Al is dat misschien nog een beetje vroeg om te roepen. Lekker dromerige vrouwlijke vocals met fuzzende gitaren en hier en daar wat shoegaze en krautrock invloeden. Staat eigenlijk maar een saai nummer op (Faither’s Tears). De eerste 4 nummers zijn wel het sterkst met als hoogtepunt Ching en The Sound of All Things.
Preoccupations heb ik ook nog een keer opgehad en vind dat ook echt wel een goed album. Het klinkt allemaal net even wat minder experimenteel dan hun vorige album maar zeker niet slechter. Die perfecte overgang van Monotony naar Zodiac op het album is ook mooi. Memory is inderdaad wel de standout track van het album. Wat mij betreft is het album een stuk consistenter dan hun vorige album waar ik eigenlijk alleen de laatste 4 nummers de moeite vind, al zijn dat dan wel weer top nummers.
Misschien heeft die Preoccupations plaat nog een (paar) luisterbeurt(en) nodig