Ik kijk terug op weer een erg mooi weekend BKS. Sinds de ‘oude’ opzet in 2018 zijn vorm had gevonden heeft het terrein er niet beter uitgezien dan dit jaar. The Secret, The Casbah en Muziekgieterij hebben nu allemaal de volwaardige plek die ze moeten hebben. De aanpassing om achteraan het strand de wand met barren weg te halen en te vervangen door een eiland, met balkon, vond ik mooi werken. Net als eerdere jaren was het eten van de verschillende foodtrucks ook dit jaar weer heerlijk. Als bonus werkte het weer ook nog eens mee. Drie droge grotendeels zonnige dagen die gelukkig niet zo heet waren als de afgelopen edities.
Vrijdag
Ik kwam pas halverwege het optreden van
English Teacher en was eerst verrast door de drukte bij the Secret; daarna door de enorme vrijdagmiddagborrel die in de tent gaande was. De paar nummers die ik zag waren prima, maar met zoveel gepraat was het bij voorbaat al een kansloze missie voor de band.
Badbadnotgood had een beter publiek, speelde een fijne energieke set, en vond het nog nodig een sitdown te doen. Een beetje overbodig, maar het werkte wel.
Daarna was het wat zoeken.
La Femme klonk op afstand wel aardig, maar ONE was toch echt een maatje te groot, en ook
Viagra Boys werkte voor mij niet.
ISE in de Muziekgieterij was een leuke afwisseling, een Vlaamse eindexamenkandidaat (of iemand in het publiek kon helpen met het tentamen wiskunde) die gewoon fijne liedjes had en het sympathiek speelde.
Op tijd naar
St. Vincent gegaan, wat muzikaal echt wel goed was, maar bij mij wilde het helaas niet klikken. Het hielp misschien ook niet dat het leek dat ik midden in een soort St. Vincent fanclub stond, die op zijn tiktok’s haar bewegingen imiteerden. Uiteindelijk toch maar naar
Droom Dit gegaan, en wat was dat een fijn en energiek optreden, dat het heel goed deed bij de Muziekgieterij.
Ik had me voorgenomen om toch minstens een paar minuten naar
Disclosure te kijken, maar helaas, wat was dit een platte ellende. Het zou vast wat beter zijn geweest met de live-set, maar dat was helaas niet wat BKS kreeg. Zet St. Paul 1,5 uur op dat podium en het is waarschijnlijk beter dan dit… Ook visueel werd er niet veel toegevoegd aan de beelden eerder op het podium bij La Femme en Viagra Boys. Gelukkig was er daarna nog
Baxter Dury waarvan ik het tweede deel van de set nog kon meepakken. Onderweg naar de camping hoor ik Disclosure nog Dr. Beat mixen met Mylo. Pijnlijk….
Zaterdag
De zaterdag was gelukkig een stuk sterker. Veel in the Secret geweest deze dag. Begonnen met
Ratboys. Gewoon fijne indiepop; een beetje als the Beths een paar jaar geleden. Tegen het eind van het optreden begaf een van de basversterkers het, en moest de setlist noodgedwongen worden omgegooid. Maar ook met 2 rustigere nummers aan het eind was het een fijn optreden.
Na een kort stukje
CMAT door naar
Winter in de Casbah, met fijne gruizige shoegaze. Leuke ontdekking. Een stukje
Royel Otis aan de rand van TWO werkte bij mij niet, dus teruggelopen waar
Etran de l’Äïr the Secret goed meekreeg.
Infinity Song was een heerlijk hartverwarmend optreden waar iedereen (behalve de 3voor12-recensent) met een grote grijns vandaan kwam. En ook
Mildlife, met een soort van trippy jazz-fusion is typisch zo’n band waarvoor je naar BKS gaat. Een paar nummers
Parcels gekeken, maar ik had er geen klik mee.
Op tijd dus naar de TWO voor een mooi plekje vooraan bij een fenomenaal
Slowdive. Begin dit jaar in Paradiso vond ik ze nog een beetje tegenvallen, maar op BKS klopte het allemaal, met een goed geluid, een geupgrade lichtshow en een mooie setlist. Het publiek ging ook goed mee in deze prachtige shoegaze.
Wat een verschil een verschil met het publiek dat een paar minuten later bij
Paolo Nutini stond, en dat echt op geen enkele manier geïnteresseerd leek in de muziek. Even moest er in het publiek wat jolig gedaan worden met wat gezwaai met schoenen (new shoes, grappig hoor…), maar dat was het wel. Paolo deed ondertussen vooral zijn ding. Totdat hij bijna aan het eind van de set het begin Iron Sky acapella inzette en het publiek even stil kreeg. Het kon dus wel. Heel even…
Gelukkig denderde
Osees daarna op een geweldige manier over the Secret heen.
Zondag
De zondag gestart met twee sessies op de Muziekgieterij (
Mysterines en
Ali) en daartussen
Néomí, die was gepromoveerd naar the Secret. Dat bleek een gouden greep, want haar band was waarschijnlijk een stukje te groot geweest voor Muziekgieterij, en de muziek paste perfect op the Secret. Ze begon wat nerveus, werd zelf wat emotioneel doordat er zoveel mensen naar het set waren gekomen, maar speelde gewoon een heel mooie set.
Daarna het laatste deel van
Jockstrap meegepakt, met een verassend volle TWO die ook goed meeging met de toch behoorlijke weirde muziek. Typisch BKS eigenlijk!
The Haunted Youth daarna vond ik verrassend goed en meeslepend. Ze hadden om een (licht-)show neer te zetten die je bij een grotere band zou verwachten. Ik kreeg er een beetje eenzelfde gevoel bij als bij King Gizzard en Fontaines D.C. twee jaar geleden, die hun plek toen ook helemaal waar wisten te maken.
Meteen daarna ontstond een klein volksfeestje met België van het Goede Doel. En daarna hing er opeens een wat vreemde sfeer op het terrein. DJVT trok het veld voor de ONE vol, maar onderweg naar the Secret waren The Floor, Coney Island en Casbah allemaal leeg. En ook
Slow Pulp stond voor een meer dan half lege Secret te spelen; een soort Julia Jacklin met wat meer pit.
Na een fijne set van
Affaire op tijd naar TWO voor een supermooie plek een paar rijen van het podium bij
PJ Harvey. En wat was dat een onwaarschijnlijk mooi optreden, waar werkelijk alles tot in de puntjes aan klopte. De zang van PJ Harvey, de geweldige muzikanten, de setlist. Kippenvel bij nummers als The Garden, Angelene en vooral To Bring you my Love. En een publiek dat, in ieder geval voorin, doodstil was. Voor mij een optreden dat naast Radiohead en Nick Cave in de lijst van allermooiste BKS-optredens staat. En geweldig om dat van zo dichtbij ook mee te maken.
Justice maakte het daarna helemaal af. Wat een waanzinnige show was dat.
Ik had vooraf best wat reserves bij het programma, maar uiteindelijk pakte de programmering voor mij, met 3 absolute must sees, toch erg goed uit. Zeker geen topeditie, maar uiteindelijk een heel mooie editie. Mijn scorelijstje:
Buitencategorie
PJ Harvey
*****
Slowdive, Justice
****
Infinity Song, The Haunted Youth, Osees, Droom Dit, Mildlife, Néomi
***
English Teacher, ISE, Baxter Dury, Winter, Ratboys, Slow Pulp, Affaire, Etran de l’äir, St. Vincent, Jockstrap, Paolo Nutini (op het podium)
**
Parcels, La Femme
*
Disclosure, Paolo Nutini (het publiek)
Te kort gezien: Viagra Boys, Royel Otis, CMAT
Muziekgieterij-sessies (geen score): Mysterines, Ali
- Als gezegd: het terrein ligt er prachtig bij. Je ziet dat daar veel zorg aan is besteed. The Secret, The Casbah en Muziekgieterij hebben nu echt hun vorm gevonden. Over het algemeen trokken deze stages, net als TWO, veel publiek.
- Waarom is het dan nodig om werkelijk overal kleinere en grotere dj’sets neer te zetten. Heb je zo’n mooi plekje als Muziekgieterij, wordt er niet alleen het zinloze ‘Niet Niks’ achter geplaatst; blijkt er ook een naastgelegen kledingtentje nog een dj bij zich te hebben. Hou hiermee op! Haal die dj’s uit het bos!!!
- Als festival moet je niet willen dat een act als DJVT op deze manier het terrein leegtrekt. Sowieso: ik heb op ONE welgeteld 1 sterk optreden gezien. Het programma op ONE sloot gewoon niet goed aan op de rest van de programmering.
- Roken en vapen in de tenten was echt hinderlijk, maar communicatief gebeurde daar ook helemaal niets mee. Op een paar A4’tjs in the Secret na dan. Hier zou meer aandacht voor moeten zijn.
- Waar waren de rupsen? Ik zag op Graz dat er nog iemand met een t-shirt 'rupsje nooitgenoeg' rondliep, maar dat was niet deze processierups!
- Het culture-deel is beter geintegreerd dan afgelopen twee jaren. Maar dat opblaaskussen als toegangspoort is het echt niet. Jammer hoor…
- O, had ik al gezegd dat ik Disclosure echt de meest onbegrijpelijke headliner van 10 jaar BKS vind?
Verder was het gewoon weer geweldig om 3 dagen lang in de BKS-wereld te zijn. Ondanks de minpuntjes die er zeker waren was het weer een heel fijn weekend. Ben er volgend jaar gewoon weer bij.
