Best Kept Secret is weer voorbij gevlogen en mijn benen zijn daar als enige blij mee. Fantastisch om na een aantal binnenfestivals eindelijk weer een keer op zo'n festival te zijn.
De vrijdag begon lineuptechnisch gezien een beetje erg karig, maar het gaf ons wel de tijd om het nieuwe terrein uitgebreid te ontdekken en wat Nederlands spul te zien, alsmede een stukje Yasmin Williams waar ik meer gelul van mensen dan muziek hoorde, om vervolgens helemaal klaar te zijn voor de combinatie Iceage - Gustaf - Genesis Owusu in The Secret / Casbah. Met name die eerste twee waren extreem druk en zweterig, maar ik heb er enorm van genoten. Genesis Owusu was ook top. Jessie Ware zette vervolgens een goede en strakke show neer in de TWO. Leuk om te zien maar het deed me niet heel veel. Bij alt-J was er vervolgens inderdaad ruimte genoeg, inclusief pratende omstanders. Hoewel het zeker het zwakke broertje in de lineup is vond ik het toch leuk om een keer te zien. Dat eerste album heb ik destijds veel gedraaid en daar kwamen nog aardig wat nummers van voorbij. De lichtshow bij een ondergaande zon aan het meer zorgde toch voor een gevoel van we zijn echt terug. Jamie xx was vervolgens niet erg spannend maar wel prima om even op te dansen. Na wat nachtelijke rondzwervingen gingen we op het fietsje weer terug naar huis.
Op zaterdag was Walt Disco de eerste band van de dag. Het was niet al te best maar vermakelijk genoeg. In het zonnetje op de heuvel naast The Secret was het goed toeven. Pip Blom is altijd leuk, al zie ik haar liever een klein zaaltje dan in een grote tent met matig geluid. Boy Pablo was pure ellende, maar we hebben die tijd goed kunnen gebruik voor eten en drinken (lees: een fles wijn opdrinken bij het verborgen strandje bij de Hideout). Van The Goa Express en Froukje allebei ongeveer de helft gezien. Leuke band die eerste. Niet super spannend maar ideaal voor het moment. Froukje laat duidelijk zien dat haar alsmaar groeiende populariteit volledig terecht is. Na haar al twee keer gezien te hebben in het afgelopen jaar had ik echter geen zin om helemaal vooraan te proberen te staan. dEUS was steady maar geen hele spannende liveband. Op DTRH was het iets vermakelijker met dansers etc. Big Thief zette een hele mooie show neer, al luister ik ze nog steeds bijna net zo lief op plaat als dat ik ze live zie. Het was daarna interessant om te zien hoe Fontaines D.C. weer een stap verder is. Ik zag ze in 2019 4x maar sindsdien zijn ze alleen maar groter en stabieler geworden. The Strokes was eigenlijk precies wat ik ervan verwachtte: arrogant maar goed. Het publiek was iets minder, want dat rare geduw en getrek werd op een gegeven moment doodvermoeiend. Moshpits? Hartstikke leuk! Maar dit was meer alsof je vast zat in zo'n muntjesschuiver op de kermis. Al met al toch blij dat ik ze nu eindelijk een keer heb kunnen zien. Beach House zette vervolgens een top show neer die lang het optreden van het weekend leek te worden, hoewel je eigenlijk al wist dat één iemand dat nog zou gaan overtreffen. De eerste helft van de set ergens halverwege de tent gezien, waar dronken vriendgroepen stuk voor stuk naar voren drongen om er daar achter te komen dat je beter ergens anders kunt gaan feesten. Halverwege de show kwam er aardig wat ruimte vrij linksvoor en daar begon dan ook het echte genieten. Daarna na wat omzwervingen nog een flinke tijd staan dansen bij Joost van Bellen en St. Paul, waar aardig wat mensen goed strak stonden.
De zondag begon wat later dan gepland omdat de rest van de groep wat traag op gang kwam. Uiteindelijk hebben we net op tijd de fietstocht naar Hilvarenbeek voltooid om 5 minuten voor black midi de TWO in te lopen. Dat blijft een fenomenale liveband. Het geluid was niet top, maar dat mocht te pret niet drukken. Hier geldt eigenlijk hetzelfde als bij Fontaines D.C.: 4x zien spelen in 2019 en nu voor het eerst weer. Goed ontwikkeld sindsdien, al blijf ik nog meer van de eerdere jeugdige kleinschaligere shows houden. Novastar was prima achtergrondmuziek voor wat eten, drinken en wat rust voor de benen. Sampa the Great was prima, Wolf Alice is altijd de moeite waard. Sky Ferreira had zowaar bijna grotere sterallures dan Julian een dag eerder. De TWO heb ik zelden leger gezien, maar eigenlijk heb ik er best van genoten. Bijna elk nummer op die eerste plaat voelt als een enorme hit, de band was rete strak, het geluid was eindelijk een keer goed en haar stem had ook af en toe goede momenten. King Gizzard was daarna weer de perfecte band op het perfecte moment en Nick Cave was even later de meest perfecte afsluiter die een festival zich kan wensen. Hoe goed sommige shows ook waren, niks overtreft deze absolute meester. Daarna na een kimchi kroket, die mij buitengewoon goed bevielen @Dirk Net, richting huis.
Samenvattend + wat opmerking rondom eerder besproken onderwerpen:
- Top weekend met perfect weer
- Net iets te vaak matig geluid. Met name qua overheersende bass (drum)
- Eigenlijk best tevreden met de nieuwe indeling. Ik kom voor de muziek, dus op de nacht na zal je me weinig op alle veldjes zien, maar het was prima voor de sfeer. Ook denk ik, mijn eigen voorkeur opzijzettend, dat er genoeg mensen op het festival rondliepen die een 'bandje' meer of minder amper gemerkt hebben, terwijl deze indeling voor hen wel een verbetering is. Overigens eens met het sound bleed stuk. Daar moeten ze wat aan doen. Ook zou er nog een podium bij kunnen voor wat tussennamen.
- Ietwat dunne lineup op sommige plekken, maar heel eerlijk: meer hadden mijn benen toch niet getrokken. Een iets betere undercard is wel wenselijk wanneer je geen Nick Cave hebt om te compenseren. Voor mij mogen er op dat gebied vooral wat zeldzamere spannende exlusieve namen komen die ik niet op elk festival zie
- Fenomenale afsluiter in Nick Cave
De vrijdag begon lineuptechnisch gezien een beetje erg karig, maar het gaf ons wel de tijd om het nieuwe terrein uitgebreid te ontdekken en wat Nederlands spul te zien, alsmede een stukje Yasmin Williams waar ik meer gelul van mensen dan muziek hoorde, om vervolgens helemaal klaar te zijn voor de combinatie Iceage - Gustaf - Genesis Owusu in The Secret / Casbah. Met name die eerste twee waren extreem druk en zweterig, maar ik heb er enorm van genoten. Genesis Owusu was ook top. Jessie Ware zette vervolgens een goede en strakke show neer in de TWO. Leuk om te zien maar het deed me niet heel veel. Bij alt-J was er vervolgens inderdaad ruimte genoeg, inclusief pratende omstanders. Hoewel het zeker het zwakke broertje in de lineup is vond ik het toch leuk om een keer te zien. Dat eerste album heb ik destijds veel gedraaid en daar kwamen nog aardig wat nummers van voorbij. De lichtshow bij een ondergaande zon aan het meer zorgde toch voor een gevoel van we zijn echt terug. Jamie xx was vervolgens niet erg spannend maar wel prima om even op te dansen. Na wat nachtelijke rondzwervingen gingen we op het fietsje weer terug naar huis.
Op zaterdag was Walt Disco de eerste band van de dag. Het was niet al te best maar vermakelijk genoeg. In het zonnetje op de heuvel naast The Secret was het goed toeven. Pip Blom is altijd leuk, al zie ik haar liever een klein zaaltje dan in een grote tent met matig geluid. Boy Pablo was pure ellende, maar we hebben die tijd goed kunnen gebruik voor eten en drinken (lees: een fles wijn opdrinken bij het verborgen strandje bij de Hideout). Van The Goa Express en Froukje allebei ongeveer de helft gezien. Leuke band die eerste. Niet super spannend maar ideaal voor het moment. Froukje laat duidelijk zien dat haar alsmaar groeiende populariteit volledig terecht is. Na haar al twee keer gezien te hebben in het afgelopen jaar had ik echter geen zin om helemaal vooraan te proberen te staan. dEUS was steady maar geen hele spannende liveband. Op DTRH was het iets vermakelijker met dansers etc. Big Thief zette een hele mooie show neer, al luister ik ze nog steeds bijna net zo lief op plaat als dat ik ze live zie. Het was daarna interessant om te zien hoe Fontaines D.C. weer een stap verder is. Ik zag ze in 2019 4x maar sindsdien zijn ze alleen maar groter en stabieler geworden. The Strokes was eigenlijk precies wat ik ervan verwachtte: arrogant maar goed. Het publiek was iets minder, want dat rare geduw en getrek werd op een gegeven moment doodvermoeiend. Moshpits? Hartstikke leuk! Maar dit was meer alsof je vast zat in zo'n muntjesschuiver op de kermis. Al met al toch blij dat ik ze nu eindelijk een keer heb kunnen zien. Beach House zette vervolgens een top show neer die lang het optreden van het weekend leek te worden, hoewel je eigenlijk al wist dat één iemand dat nog zou gaan overtreffen. De eerste helft van de set ergens halverwege de tent gezien, waar dronken vriendgroepen stuk voor stuk naar voren drongen om er daar achter te komen dat je beter ergens anders kunt gaan feesten. Halverwege de show kwam er aardig wat ruimte vrij linksvoor en daar begon dan ook het echte genieten. Daarna na wat omzwervingen nog een flinke tijd staan dansen bij Joost van Bellen en St. Paul, waar aardig wat mensen goed strak stonden.
De zondag begon wat later dan gepland omdat de rest van de groep wat traag op gang kwam. Uiteindelijk hebben we net op tijd de fietstocht naar Hilvarenbeek voltooid om 5 minuten voor black midi de TWO in te lopen. Dat blijft een fenomenale liveband. Het geluid was niet top, maar dat mocht te pret niet drukken. Hier geldt eigenlijk hetzelfde als bij Fontaines D.C.: 4x zien spelen in 2019 en nu voor het eerst weer. Goed ontwikkeld sindsdien, al blijf ik nog meer van de eerdere jeugdige kleinschaligere shows houden. Novastar was prima achtergrondmuziek voor wat eten, drinken en wat rust voor de benen. Sampa the Great was prima, Wolf Alice is altijd de moeite waard. Sky Ferreira had zowaar bijna grotere sterallures dan Julian een dag eerder. De TWO heb ik zelden leger gezien, maar eigenlijk heb ik er best van genoten. Bijna elk nummer op die eerste plaat voelt als een enorme hit, de band was rete strak, het geluid was eindelijk een keer goed en haar stem had ook af en toe goede momenten. King Gizzard was daarna weer de perfecte band op het perfecte moment en Nick Cave was even later de meest perfecte afsluiter die een festival zich kan wensen. Hoe goed sommige shows ook waren, niks overtreft deze absolute meester. Daarna na een kimchi kroket, die mij buitengewoon goed bevielen @Dirk Net, richting huis.
Samenvattend + wat opmerking rondom eerder besproken onderwerpen:
- Top weekend met perfect weer
- Net iets te vaak matig geluid. Met name qua overheersende bass (drum)
- Eigenlijk best tevreden met de nieuwe indeling. Ik kom voor de muziek, dus op de nacht na zal je me weinig op alle veldjes zien, maar het was prima voor de sfeer. Ook denk ik, mijn eigen voorkeur opzijzettend, dat er genoeg mensen op het festival rondliepen die een 'bandje' meer of minder amper gemerkt hebben, terwijl deze indeling voor hen wel een verbetering is. Overigens eens met het sound bleed stuk. Daar moeten ze wat aan doen. Ook zou er nog een podium bij kunnen voor wat tussennamen.
- Ietwat dunne lineup op sommige plekken, maar heel eerlijk: meer hadden mijn benen toch niet getrokken. Een iets betere undercard is wel wenselijk wanneer je geen Nick Cave hebt om te compenseren. Voor mij mogen er op dat gebied vooral wat zeldzamere spannende exlusieve namen komen die ik niet op elk festival zie
- Fenomenale afsluiter in Nick Cave
