Nu ik weer terug op aarde ben, is het voor mij ook wel tijd om een review te schrijven. Laat ik beginnen met zeggen dat het echt drie fantastische dagen waren! Ongelooflijk om mezelf opeens weer in een wereld te bevinden waar spontane ontmoetingen en lichamelijk contact niet uit den boze zijn. Het heeft me op meerdere momenten geëmotioneerd en ik zal het gevoel wat ik had voor de rest van m'n leven koesteren. En ik trek er ook wel m'n lessen uit. Ik denk dat ik iemand ben die altijd zal moeten streven naar het echte contact met de ander, omdat dat uiteindelijk hetgeen is wat me het meeste levensenergie geeft. Dus ja, ook de aanwezigen bij de meeting, bedankt hiervoor! Korte gesprekjes, maar in het licht van bovenstaand een hele positieve impact.
Muzikaal gezien was het ook een topweekend. Ik heb elke dag geweldige bands gezien. Het geluid viel me ook alleszins mee. Alleen bij de écht harde bands in de Swamp, vond ik het niet altijd even goed. Maar de Prison was heel behoorlijk voor een mainstage. En the Morgue was fenomenaal. Daar ben ik eigenlijk te weinig geweest, achteraf bekeken. Ik zal in mijn overzichtje alleen de bands noemen waar ik echt voor ben gaan staan. Wel diverse flarden van andere bands meegekregen, maar niet bewust of lang genoeg voor een eerlijke review.
Vrijdag:
Black Mirrors 7,5: Uit de categorie "hier gaan we meer van horen": part 1. Zo, dat was een heerlijk begin van het festival! Wat een fijne rock, goeie energie en een top-frontvrouw. Zou me niets verbazen als deze band de komende jaren de grotere podia gaat veroveren.
The Vintage Caravan 7,5: Deze band stond al een tijdje op mijn lijstje om een keer te gaan bekijken. Hun stonerrock draai ik thuis al enkele jaren en ik heb ze ook op diverse affiches zien staan, maar het is er nooit van gekomen om ze te zien. Goeie gelegenheid dus om daar eens verandering in te brengen. En dat beviel me alleszins! Heerlijke riffs, goeie zang. Gewoon een heel aangename band om mee te pakken tijdens dit soort gelegenheden.
Brutus 8: Oh man, hier keek ik vooraf ook wel naar uit. Ik hou van progressieve, psychedelische en space-rock en metal, zoals wel in de loop van deze review wel zal blijken aan mijn bandkeuzes. En Brutus past prima in dat plaatje! Het begon al meteen met het geweldige 'War' en eindigde met het nóg subliemere 'Sugar Dragon'. Daar tussen was het ook heel aangenaam en bij sommige momenten zeker kippenvel, maar helaas zijn naar mijn mening niet alle nummers van vergelijkbaar niveau als eerder genoemden.
Tarja 7: Ook zo eentje van de bucketlist. Ik ben al heel lang fan van Nightwish, heb ze ook al een aantal keer gezien. Maar nooit de gelegenheid gehad om ze in de 'Tarja-periode' te zien. Dus de gelegenheid om Tarja met haar eigen muziek te zien, kon ik niet laten lopen. Het optreden was oké. Haar eigen nummers deden me niet bijzonder veel. Al was ze uiteraard erg goed bij stem en had ze er zichtbaar plezier in. 'Over the Hills' was wel een kippenvel-momentje.
At the Gates 6,5: Lastige dit. Ik vind hun riffs gaaf en ik heb me ook wel geamuseerd bij hun optreden. Maar ik vond de zanger erg ondermaats. Zal ongetwijfeld door de leeftijd komen, maar ik vond het wel een smetje. Desalniettemin wel vermaakt verder.
Epica 9: Ik ben natuurlijk als die-hard fan wel bevooroordeeld, maar volgens mij moest dit voor iedereen wel een top optreden zijn. Het geluid stond fantastisch, de energie zat er bij de band goed in, de setlist was afwisselend en interessant en de pyro-effecten maakten het feest compleet. Van begin tot eind genoten en meegezongen. Heerlijke headliner!
Zaterdag:
Dyscordia 7,5: Vroeg uit de veren voor de sneltest van één van m'n maten, maar ook een goede gelegenheid om Dyscordia op de Prisonstage aan het werk te zien. Dit is één van mijn ontdekkingen voorafgaand aan het festival. En live maakten ze het zeker waar! Superstrakke set en ze speelden diverse nummers die ik herkende van mijn pre-festival luistersessies. Helaas was het geluid niet fantastisch, wat de beleving een klein beetje in de weg zat. Maar desondanks een prima start van dag 2!
Psychonaut 9,5: Uit de categorie "hier gaan we meer van horen": part 2. Oh my god, wat een show! Deze band past dus helemaal in mijn favoriete muziekgenre. En met hoeveel overtuiging werd het gebracht! Jeetje zeg, genieten gewoon. En de setting van zo'n intieme tent als The Morgue maakt het wel helemaal af. Deze band ga ik zeker in de gaten blijven houden en vaker bekijken als de gelegenheid zich aandient.
Bizkit Park 8,5: Zogezegd wel wat flarden hier en daar meegepakt en een rondje metal market gedaan, maar me pas echt weer voor Bizkit Park voorin de tent gemeld. Ik had deze band al op Graspop gezien en dat was een groot feest, dus hoge verwachtingen! En niet onterecht, zo moet ik achteraf wel concluderen. Je hebt leuke coverbands en je hebt hele hele goede coverbands. BP valt in die laatste categorie. Van SOAD, naar Linkin Park, naar Papa Roach, naar Disturbed, naar Limp Bizkit, naar Slipknot. Elke klassieker werd met evenveel overtuiging gebracht. En de Swamp ging uiteraard helemaal uit z'n plaat. Mooie ervaring!
Dark Tranquillity 9: Het is hier al genoemd, maar wat tof om de blijdschap bij deze band te zien! En wat een vete set ook trouwens. Het ene moment heerlijk wegdromen en het andere moment weggeblazen worden door een toffe riff. Ik vond de frontman formidabel bij stem, wat ik niet verwacht had gezien zijn lange carrière. En het geluid, trouwens! Oh het geluid. In deze categorie bands hadden zij in mijn ogen verreweg de beste geluidsafstelling. En dat komt omdat ze durfden te doseren. Het stond allemaal niet zo hard, maar daardoor kwam het juist super zuiver over. Kunnen veel bands wat van leren.
Hypocrisy 7: Deze band vertoont wel wat gelijkenissen met DT natuurlijk, maar toch kwam dit optreden bij mij ietsje minder overtuigend over. Vette riffs uiteraard en superstrak gespeeld, maar hier wel wat minder geluid helaas. Dat neemt toch wat weg van de beleving. Al ben ik misschien wel een zeikerd hoor wat dit betreft. Peter Tägtgren is en blijft natuurlijk wel een fenomeen.
Emperor 8: Dit viel me eigenlijk alleszins mee! Ik was vooraf wat bang voor een brij van geluid, maar het was juist een hele gedoseerde bedoening, met veel ruimte voor geraffineerde passages, die ook nog eens goed overkwamen. Ik hoorde eigenlijk aan alles wel dat dit één van de grote spelers in het genre is. Ik was al fan van Ihsahn's solowerk, maar ook Emperor verdient wel een extra luisterbeurt hier en daar. Al moet ik zeggen dat ik het op een gegeven moment wel een klein beetje in vond zakken.
Heilung 7: We hebben het eerste en laatste kwartier meegepakt, dus dat vond ik wel genoeg voor een eerlijke beoordeling. Vooraf was dit de moeilijkste clash van het weekend, want Heilung in het donker leek me wel wat. En op Monkey3 kom ik zo wel terug. Ik vind Heilung echt fascinerend. En ik ben zeker voornemens om ergens de komende jaren een keer een show van hun te bezoeken met gelijkgestemden, voor de ultieme beleving. Maar headliner op een metalfestival werkte helaas niet echt. Er werd vooral veel doorheen geluld en toen een nummer klaar was, kwam er ook niet echt respons. Dus snel gaan rennen naar the Morgue...
Monkey3 10: ...Want daar stond Monkey3 te spelen. Het is dat ik al tickets heb voor de Baroeg en daarom een stukje van Heilung mee durfde te pakken. Maar wat ben ik blij dat ik toch het grootste gedeelte van deze set mee heb kunnen krijgen! Een spirituele ervaring was het gewoon. Bijna het hele concert met de ogen dicht genieten van de heerlijke spacerock van deze Zwitserse helden. Wat een sound, wat een composities! Echt mega, megavet vond ik het. Man, ik kan nu al niet wachten op die losse show van hun!
Zondag:
Russkaja 8,5: Uit de categorie 'unieke bands'... Ik heb nog nooit een 'ska-metalband' gezien, maar het bestaat dus. En verdomme, het werkt ook nog! Dit is typisch zo'n band die ik thuis niet snel zou draaien, maar waar ik live onwijs goed op ga. Ik heb me zelfs laten verleiden om in de 'Psychotraktor' circle pit mee te hossen. Heerlijk man, wat een energie! Ook het momentje solidair zijn met de persoon die lelijk ten val was gekomen, deed me erg goed. Begreep tijdens de meeting van iemand die er dichtbij stond dat het gelukkig wel goed leek te gaan met diegene.
Sloper 7: Als een legend als Cesar Zuiderwijk met zijn nieuwe band op een festival staat, kan ik dat natuurlijk niet voorbij laten gaan. En gelukkig bleek de band meer te zijn dan alleen deze drummer en speelden ze zeer aangename rock, waar ik zeker wel van genoten heb. Minpuntje was dat er richting het einde vooral ruimte gemaakt werd voor diverse drumsolo's, wat ik een beetje overkill vond voor zo'n korte set. Maar goed, het was ook wel te verwachten met twee drummers.
Evil Invaders 9: Zo, wat was dit tof! Thrashmetal is normaal helemaal niet zo mijn genre, maar voor Evil Invaders maak ik graag een uitzondering. Ik heb ze al eens eerder gezien en toen is me de energie van deze band al bijgebleven. En die hadden ze dit keer weer. Die bleven maar heen en weer rennen over het podium, met een grote lach op hun gezicht. Maar het geheel was desondanks superstrak gespeeld. En er zat ook genoeg afwisseling in hun repertoire om van begin tot eind te blijven boeien. En ook hier toch even een speciale benoeming van de zanger. Want wat een geweldige range heeft die man! Dus ik ging zeer goed gemutst op weg naar de meeting. Welke ook, zoals eerder al gemeld, een groot succes was.
Jinjer 8,5: Een band in opkomst, maar nog nooit eerder live gezien. Dus ik was heel blij dat zij op het affiche bleven staan, nadat andere bands van de eerste aankondiging zich terugtrokken. Over een geweldige range gesproken, Tatiana mag dan ook niet onbenoemd blijven. Toen ik voor het eerst hun muziek hoorde, geloofde ik eigenlijk niet dat ze live net zo overtuigend kon zijn als op album. Maar dat is ze dus wel! Geweldig om te zien en ook de band achter haar boeide me zeer met hun technische metal. Enige smetje is dat ze 'Pisces' niet speelden. Maar je kunt niet alles hebben.
Thurisaz 10: M'n tweede perfecte score voor het weekend. En dat is niet voor niks. Thurisaz was betoverend goed. Zoveel variatie en emotie in hun muziek. Niet te geloven. De hele Morgue raakte in trance en genoot intens van de psychedelische metal van deze band. Het samenzang, de riffs, de opbouw in hun nummers, de intimiteit van de tent. Weeral een spirituele ervaring, ik kan het bijna niet anders beschrijven. Ik hoop deze band nog heel veel vaker live te mogen zien!
Stake 9,5: Na Thurisaz kon het eigenlijk niet beter, maar Stake kwam toch echt heel dicht in de buurt. Gelukkig konden we nog een vrij goede plek vooraan vinden, zodat we het spektakel volledig mee konden krijgen. En een spektakel was het! Stake heb ik al diverse keren gezien, ook nog in hun vorige leven als Steak Number Eight en het valt eigenlijk nooit tegen. Bewonderenswaardig hoe super goed het geluid stond afgesteld! De bandleden hadden er als vanouds zin in. De setlist was heerlijk gevuld met oudere en nieuwere klassiekers (al hadden ze van mij 'Dickhead' er wil in mogen voegen). Kortom, alle ingrediënten voor een memorabele show van deze Vlaamse giganten.
Amenra 8,5: Het was de avond van de spirituele ervaringen, verzorgd door Belgische bands. Want ook Amenra kan dan natuurlijk niet in het rijtje ontbreken. Ook hier keek ik enorm naar uit, want ik heb Amenra nooit eerder gezien maar wel al regelmatig thuis opgezet. Dus ik kende diverse nummers al en dat helpt altijd wel bij de beleving. Het was een geweldige show, absoluut. Maar niet de ultieme magie die ik er eigenlijk van verwacht had. Misschien kwam dat ook door de impact van de voorgaande twee bands en mijn inmiddels toch wat vermoeide voeten. Maar ik werd niet geheel weggeblazen. Desondanks vond ik het wel één van de betere optredens van het weekend, dus ik klaag zeer zeker niet. Amenra is een absolute topband, die ik zeker vaker wil gaan zien.
Kreator 7: Ik zou eigenlijk naar Wiegedood gaan, maar na Amenra liepen we Belgische vrienden van ons tegen het lijf die we enkele jaren terug op Graspop hebben leren kennen en waar we daarna altijd contact mee hebben gehouden. We hadden ze nog niet eerder gezien dit weekend, dus de gelegenheid maar aangegrepen om bij te kletsen. En dat gaat beter op een afstandje van de mainstage dan in the Morgue, dus toch maar Kreator gezien. En dat viel niet eens tegen! Het is niet een band die ik thuis snel zal opzetten, maar ik vond het een vermakelijke show. En ook al stonden we heel ver weg, toch was het geluid meer dan prima. Toffe visuals ook, dus al met al zeker geen slechte headliner.
En zo kwam er een einde aan een heerlijk weekend die ik de rest van mijn leven niet meer ga vergeten! De voorzichtige plannen zijn al in concept om 'de dubbel' (Graspop en Alcatraz) volgend jaar gewoon te doen. Want dit festival doet weinig onder voor mijn grote liefde, Graspop. En dat is een enorm compliment voor de organisatie.
. Wat een band.
Over het geluid van eluveitie. Ik heb het al veel slechter geweten op graspop 2019. Maar dat was wss ook omdat ik toen net voor de boxen stond in de marquee.
