Ik heb The Cure ook een aantal jaar geleden gezien in het Sportpaleis, vol grote verwachtingen want het was de eerste keer dat ik ze eiindelijk live zag. Een vriend van een vriend had de tickets geboekt en de beste zitplaatsen genomen. We zaten uiteindelijk al net onder het balkon en het geluid was daar barslecht (maar mogelijk dus op vele plaatsen). Schermen werden niet deftig gebruikt, er stonden camera's voor die mannen hun voeten dus je kreeg zo wazige beelden die recht in de lichten schenen en kreeg dus geen enkele gezichtsuitdrukking te zien. Ontzettend teleurgesteld in die hele show naar huis gegaan, want zoveel goeie nummers gespeeld en het kwam gewoon nooit over.The Cure had aantal jaar geleden een show in het Sportpaleis, waar mijn partner en ik werkten als vrijwilligers. Mijn schoonmoeder had tickets en zei dat we echt zoveel mogelijk van de show moesten gaan zien. Het was mogelijks één van de slechtste optredens die ik ooit zag, heb het na een aantal nummers gewoon opgegeven. Mijn schoonmoeder, hevige fan dus, gaf achteraf zelfs toe dat het waanzinnig slecht was. Geloof me, aan haar helden (zoals de Patti Smith's van deze wereld) mag je niet komen, dus als zij al toegaf dat ze live behoorlijk slecht zijn...
Zo blij met die herkansing op Werchter. Ik dacht 'ze gaan mij niet meer hebben', met een vriendin op post om in die eerste vakken te geraken en het verschil kon niet groter zijn met die eerdere show. Ontzettend genoten en jaaa, de show was lang, heel erg lang, die mannen hebben een repertoire om u tegen te zeggen en elke dag maken die hun setlist op, zodat geen enkele show dezelfde is. Als fan is dat zo fijn dat je nooit weet wat er komt en welke favorietjes je wel en niet gaat krijgen. Daarna nog Tool krijgen, was helemaal subliem. Ik weet niet of er ooit nog een festivalavond dat gevoel gaat benaderen.