Bijna 3000 woorden en counting.
Het zal normaal morgen wel verschijnen, maar ik link hier ook wel effe dan.ES Primavera Sound 2022 - Nieuws en Geruchten
- Onderwerp starter DennisvdBr
- Startdatum
Het zal normaal morgen wel verschijnen, maar ik link hier ook wel effe dan.
Klein verslagje van de concerten in het weekend:
Zondagochtend vanuit Zaragoza aangekomen in Barcelona (tip voor diegene die het moeilijk hadden goedkope vliegtickets te vinden: vlucht Charleroi-Zaragoza + trein naar Barcelona is altijd zeer goedkoop!). In de avond stonden de concerten in de Razzmatazz op de planning. Toen we aankwamen stond er al een gigantische rij wachtenden. Met weinig moed toch maar in de rij gaan staan en uiteindelijk nog vlot binnen geraakt tijdens Jehnny Beth (***). Zij gaf een erg goede show weg. Nieuw nummer klonk alvast veelbelovend! Vervolgens headliner van de avond Beck (**). Die besloot om zoveel mogelijk nummers op een zo kort mogelijke tijd te spelen. Met wat geforceerde publieksparticipatie hier en daar werd dat niet het soort show waar ik meteen gelukkig van word. Sfeer zat zeer goed, maar aan de beste man vond ik helaas niks.
Op dinsdag was het plan om naar de Razzmatazz te gaan. Echter was bij aankomst (2 uur voor start van de eerste show!) de rij al onmogelijk lang. Slowdive dan maar laten schieten en richting Apolo 2 gegaan. Daar zorgde King Hannah (****) voor een eerste persoonlijk hoogtepunt van het festival. Live kwam het allemaal nog net dat mooier over met The Moods That I Get In als absoluut hoogtepunt. Hierna nog Los Bitchos (**1/2). Was duidelijk de headliner voor de vele aanwezige Spanjaarden. Leuk vertier voor even, maar na drie kwartier begon hetzelfde trucje tegelijkertijd ook wel best te vervelen.
Op woensdag naar Poble Espanyol. Met de ervaring van de eerste dag in het achterhoofd ons niet laten ontmoedigen door de gigantische wachtrij. Binnengekomen tijdens Pom Pom Squad (*) en dat klonk niet best om eerlijk te zijn. Ook het publiek had er duidelijk nog geen zin in. Vervolgens één van de acts waar ik het meest naar uitkeek: Magdalena Bay (***1/2). Zij hadden last van een zeer stroeve start door technische problemen. Uiteindelijk is het toch nog een leuke show geworden waarbij de sfeer ook beter werd naarmate de set vorderde. Van het enthousiaste, springerige en met leuke visuals begeleide Magdalena Bay naar het statische Ride (***), het contrast kon niet groter zijn. Vervolgens Khruangbin (****), die geholpen door de setting en het enthousiaste publiek een fantastische show weggaven. Time (You and I) als hoogtepunt van de avond voor mij. Phoenix (*1/2) was de headliner van de avond. Leuke sfeer bij de hitjes. Voor de rest vond ik alles aan de show vrij cringe (frontman, visuals, het nieuwe nummer …). Verkoop van de AB toont dat deze voormalige subheadliner al een tijdje op hun retour is en moet zeggen dat hun nieuwe nummer alvast niet veel goeds voorspelt. Vreselijk slecht.
Donderdag eerste volwaardige festivaldag gestart bi Alex Cameron (***). Entertainende start van de dag, niets meer, niets minder. Vervolgens voor het eerst de marathon gelopen richting de Bits area om Jensen McRae (***). Lieve dame met een aantal toffe liedjes. Maar de 35 minuutjes waren wel echt ruim voldoende. Hierna Dry Cleaning (****), zeer sterke show met een intrigerende frontvrouw. Eerste bescheiden hoogtepunt van de dag. Griff (***1/2) gaf hierna een goede popshow weg. Het uur dat ze volgens de timetable gekregen had leek me bij voorbaat optimistisch en dat werd ook bevestigd door de relatief korte show die zo uiteindelijk speelde. Vervolgens Slowdive (*****) gezien. Prachtig van begin tot eind met een frontvrouw die een hele show lang met een kamerbrede glimlach op het podium stond. Cupra is de perfecte locatie voor zo’n soort show. Heel dedicated publiek ook rondom mij!
Hierna richting de Main Stages gegaan voor de headline acts. Binnengekomen toen Gorillaz (**1/2) net On Melancholy Hill inzette. Moet zeggen dat het mij toch wat teleurstelde. Heb het gevoel dat eens je ze eenmaal gezien hebt (voor mij RW18), je de trucjes, filmpjes e.d. wel kent. Verrassing was er af en vond het bij momenten zelfs - nu ja, saai? Het leek ondertussen wel of het gehele festival voor Dua Lipa (****1/2) gekomen was. Enige moment dat het voor mij onverantwoord druk aanvoelde. Prachtige popshow, feest der herkenning met als extra mooie verrassing natuurlijk onze nationale heldin Angèle die haar voor Fever kwam vergezellen. In vergelijking met haar collega popheadliner een dagje later misschien meer geroutineerd en minder spontaan, vandaar het half puntje minder. Vervolgens mocht Tyler, The Creator (****) om half drie nog aan zijn headlineslot beginnen. Goeie energie, leuke set-up, kortom topshow. Live kwamen de nummers van het laatste album ook veel beter over dan op plaat! Hierna nog door voor de laatste 40 minuten van BICEP (*1/2). Hier had ik toch veel meer verwacht. Zowel de visuals als muzikaal (was niet meer of minder dan een lompe technoshow) vond ik het een grote teleurstelling (misschien wel de grootste van het weekend?).
Op voorhand waren de verwachtingen voor vrijdag het hoogst. De dag begon bij het lokale Marta Knight (**1/2), vervolgens wat rustige jazz bij Tarquim (***) om vervolgens zo snel mogelijk weer weg te lopen bij het ronduit slechte Maeve (*). Gelukkig daardoor wel nog de tweede helft van Sampa The Great (***1/2) gezien die wel gewoon een topshow wist neer te zetten. Hierna richting main stages gegaan om ons alvast te positioneren voor de shows van Lorde en The Strokes. Daar wist Brittany Howard (****) echter eerst nog een verrassend sterke performance te geven. Nooit gedacht dat dit zo goed zou werken op een main stage! Hierna was het dan toch tijd voor Lorde (*****), die er met kop en schouders boven alle andere acts uitstak voor mij. Iedereen rondom mij kon elk nummer woord voor woord meezingen. Kippenvel bij nummers als Ribs, Liability, Green Light, Supercut … Perfecte show!
Na zo’n show zou het voor gelijk welke act moeilijk zijn om hetzelfde gevoel te evenaren. Echter deed The Strokes (***) ook niet erg veel moeite om het zelfs maar te proberen. Gewoon een goede show die samengevat kan worden als te veel gepraat, te weinig muziek. Niet waard de jarenlange anticipatie. Sfeer zat dan weer wel erg goed tijdens de weinige nummers die toch gespeeld werden! Mist persoonlijk vooral nummers als heart in a cage, ode to the mets … in de setlist. Hierna meteen door naar The Smile (*****) die op hun eigenzinnige manier ook een perfecte show wisten af te leggen. Benieuwd of dit kan werken op de main van TW Classic. De dag afsluiten deden we bij Remi Wolf (***), een zeer toffe dame die mocht spelen voor een goed gevulde Binance. Echter bleek een uurtje toch nog wat te lang voor haar, waardoor ze er wat covers bijhaalde om de sfeer niet te veel te doen inkakken in het middenrif.
Zaterdag begonnen we bij Genesis Owusu (***). Nog steeds geen idee wat de functie van zijn drie kompanen precies was, maar het was al bij al wel een leuke start van de dag. Vervolgens bij Pond (***1/2) en Renaldo & Claro (**) wezen kijken. The Weather Station (****1/2) wist hierna voor een eerste hoogtepuntje te zorgen. Enige minpunt hier waren de bassen van de boiler room die bij momenten enorm storend waren (wie bedenkt het ook om die daar te zetten?). Celeste (***) was hierna aan de buurt. Met haar stem en liveband wist ze bij momenten enorm te imponeren, maar op andere momenten wist ze een goed gevulde Cupra toch ook te vervelen. Iets te eentonig om echt van een topshow te spreken naar mijn mening. Sky Ferreira (*) was de volgenAde act die we mochten aanschouwen. Geen idee hoe het publiek zo enthousiast kon blijven bij zoveel arrogantie en zo’n zwakke show, maar voor mij was het alleszins wel goed geweest na 25 minuten.
Op die manier vroeger bij de main beland dan gedacht en zo een volle show van Yeah Yeah Yeahs (****) kunnen meepikken, welke veel beter was dan gedacht. Mooie lichtshow, charismatische frontvrouw en gewoon goeie muziek. Mag van mij volgend jaar wel een plekje krijgen op onze festivals met het nieuwe album onder de arm! Daarna wist Tame Impala (****1/2) een zeer overtuigende headlineset te brengen. Eventually en New Person, Old Mistakes persoonlijke hoogtepuntjes van de dag. Vervolgens zo snel mogelijk terug naar de Cupra voor Jessie Ware (*****). Fantastisch om te zien hoe ze zichzelf heruitgezonden heeft op haar laatste album. Dat resulteerde ook live in een perfecte show, waarbij iedereen in het publiek bleef dansen en zingen. Geweldige sfeer, geweldige show! Ons festival afsluiten deden we bij Megan Thee Stallion (***). Charismatische frontvrouw, mooi om te zien hoe het gehele veld een poging deed om te twerken. -1 voor het vreselijke botsautogeluid tussen de nummers door.
Geprobeerd om alles ook eens te rangschikken:
Zondagochtend vanuit Zaragoza aangekomen in Barcelona (tip voor diegene die het moeilijk hadden goedkope vliegtickets te vinden: vlucht Charleroi-Zaragoza + trein naar Barcelona is altijd zeer goedkoop!). In de avond stonden de concerten in de Razzmatazz op de planning. Toen we aankwamen stond er al een gigantische rij wachtenden. Met weinig moed toch maar in de rij gaan staan en uiteindelijk nog vlot binnen geraakt tijdens Jehnny Beth (***). Zij gaf een erg goede show weg. Nieuw nummer klonk alvast veelbelovend! Vervolgens headliner van de avond Beck (**). Die besloot om zoveel mogelijk nummers op een zo kort mogelijke tijd te spelen. Met wat geforceerde publieksparticipatie hier en daar werd dat niet het soort show waar ik meteen gelukkig van word. Sfeer zat zeer goed, maar aan de beste man vond ik helaas niks.
Op dinsdag was het plan om naar de Razzmatazz te gaan. Echter was bij aankomst (2 uur voor start van de eerste show!) de rij al onmogelijk lang. Slowdive dan maar laten schieten en richting Apolo 2 gegaan. Daar zorgde King Hannah (****) voor een eerste persoonlijk hoogtepunt van het festival. Live kwam het allemaal nog net dat mooier over met The Moods That I Get In als absoluut hoogtepunt. Hierna nog Los Bitchos (**1/2). Was duidelijk de headliner voor de vele aanwezige Spanjaarden. Leuk vertier voor even, maar na drie kwartier begon hetzelfde trucje tegelijkertijd ook wel best te vervelen.
Op woensdag naar Poble Espanyol. Met de ervaring van de eerste dag in het achterhoofd ons niet laten ontmoedigen door de gigantische wachtrij. Binnengekomen tijdens Pom Pom Squad (*) en dat klonk niet best om eerlijk te zijn. Ook het publiek had er duidelijk nog geen zin in. Vervolgens één van de acts waar ik het meest naar uitkeek: Magdalena Bay (***1/2). Zij hadden last van een zeer stroeve start door technische problemen. Uiteindelijk is het toch nog een leuke show geworden waarbij de sfeer ook beter werd naarmate de set vorderde. Van het enthousiaste, springerige en met leuke visuals begeleide Magdalena Bay naar het statische Ride (***), het contrast kon niet groter zijn. Vervolgens Khruangbin (****), die geholpen door de setting en het enthousiaste publiek een fantastische show weggaven. Time (You and I) als hoogtepunt van de avond voor mij. Phoenix (*1/2) was de headliner van de avond. Leuke sfeer bij de hitjes. Voor de rest vond ik alles aan de show vrij cringe (frontman, visuals, het nieuwe nummer …). Verkoop van de AB toont dat deze voormalige subheadliner al een tijdje op hun retour is en moet zeggen dat hun nieuwe nummer alvast niet veel goeds voorspelt. Vreselijk slecht.
Donderdag eerste volwaardige festivaldag gestart bi Alex Cameron (***). Entertainende start van de dag, niets meer, niets minder. Vervolgens voor het eerst de marathon gelopen richting de Bits area om Jensen McRae (***). Lieve dame met een aantal toffe liedjes. Maar de 35 minuutjes waren wel echt ruim voldoende. Hierna Dry Cleaning (****), zeer sterke show met een intrigerende frontvrouw. Eerste bescheiden hoogtepunt van de dag. Griff (***1/2) gaf hierna een goede popshow weg. Het uur dat ze volgens de timetable gekregen had leek me bij voorbaat optimistisch en dat werd ook bevestigd door de relatief korte show die zo uiteindelijk speelde. Vervolgens Slowdive (*****) gezien. Prachtig van begin tot eind met een frontvrouw die een hele show lang met een kamerbrede glimlach op het podium stond. Cupra is de perfecte locatie voor zo’n soort show. Heel dedicated publiek ook rondom mij!
Hierna richting de Main Stages gegaan voor de headline acts. Binnengekomen toen Gorillaz (**1/2) net On Melancholy Hill inzette. Moet zeggen dat het mij toch wat teleurstelde. Heb het gevoel dat eens je ze eenmaal gezien hebt (voor mij RW18), je de trucjes, filmpjes e.d. wel kent. Verrassing was er af en vond het bij momenten zelfs - nu ja, saai? Het leek ondertussen wel of het gehele festival voor Dua Lipa (****1/2) gekomen was. Enige moment dat het voor mij onverantwoord druk aanvoelde. Prachtige popshow, feest der herkenning met als extra mooie verrassing natuurlijk onze nationale heldin Angèle die haar voor Fever kwam vergezellen. In vergelijking met haar collega popheadliner een dagje later misschien meer geroutineerd en minder spontaan, vandaar het half puntje minder. Vervolgens mocht Tyler, The Creator (****) om half drie nog aan zijn headlineslot beginnen. Goeie energie, leuke set-up, kortom topshow. Live kwamen de nummers van het laatste album ook veel beter over dan op plaat! Hierna nog door voor de laatste 40 minuten van BICEP (*1/2). Hier had ik toch veel meer verwacht. Zowel de visuals als muzikaal (was niet meer of minder dan een lompe technoshow) vond ik het een grote teleurstelling (misschien wel de grootste van het weekend?).
Op voorhand waren de verwachtingen voor vrijdag het hoogst. De dag begon bij het lokale Marta Knight (**1/2), vervolgens wat rustige jazz bij Tarquim (***) om vervolgens zo snel mogelijk weer weg te lopen bij het ronduit slechte Maeve (*). Gelukkig daardoor wel nog de tweede helft van Sampa The Great (***1/2) gezien die wel gewoon een topshow wist neer te zetten. Hierna richting main stages gegaan om ons alvast te positioneren voor de shows van Lorde en The Strokes. Daar wist Brittany Howard (****) echter eerst nog een verrassend sterke performance te geven. Nooit gedacht dat dit zo goed zou werken op een main stage! Hierna was het dan toch tijd voor Lorde (*****), die er met kop en schouders boven alle andere acts uitstak voor mij. Iedereen rondom mij kon elk nummer woord voor woord meezingen. Kippenvel bij nummers als Ribs, Liability, Green Light, Supercut … Perfecte show!
Na zo’n show zou het voor gelijk welke act moeilijk zijn om hetzelfde gevoel te evenaren. Echter deed The Strokes (***) ook niet erg veel moeite om het zelfs maar te proberen. Gewoon een goede show die samengevat kan worden als te veel gepraat, te weinig muziek. Niet waard de jarenlange anticipatie. Sfeer zat dan weer wel erg goed tijdens de weinige nummers die toch gespeeld werden! Mist persoonlijk vooral nummers als heart in a cage, ode to the mets … in de setlist. Hierna meteen door naar The Smile (*****) die op hun eigenzinnige manier ook een perfecte show wisten af te leggen. Benieuwd of dit kan werken op de main van TW Classic. De dag afsluiten deden we bij Remi Wolf (***), een zeer toffe dame die mocht spelen voor een goed gevulde Binance. Echter bleek een uurtje toch nog wat te lang voor haar, waardoor ze er wat covers bijhaalde om de sfeer niet te veel te doen inkakken in het middenrif.
Zaterdag begonnen we bij Genesis Owusu (***). Nog steeds geen idee wat de functie van zijn drie kompanen precies was, maar het was al bij al wel een leuke start van de dag. Vervolgens bij Pond (***1/2) en Renaldo & Claro (**) wezen kijken. The Weather Station (****1/2) wist hierna voor een eerste hoogtepuntje te zorgen. Enige minpunt hier waren de bassen van de boiler room die bij momenten enorm storend waren (wie bedenkt het ook om die daar te zetten?). Celeste (***) was hierna aan de buurt. Met haar stem en liveband wist ze bij momenten enorm te imponeren, maar op andere momenten wist ze een goed gevulde Cupra toch ook te vervelen. Iets te eentonig om echt van een topshow te spreken naar mijn mening. Sky Ferreira (*) was de volgenAde act die we mochten aanschouwen. Geen idee hoe het publiek zo enthousiast kon blijven bij zoveel arrogantie en zo’n zwakke show, maar voor mij was het alleszins wel goed geweest na 25 minuten.
Op die manier vroeger bij de main beland dan gedacht en zo een volle show van Yeah Yeah Yeahs (****) kunnen meepikken, welke veel beter was dan gedacht. Mooie lichtshow, charismatische frontvrouw en gewoon goeie muziek. Mag van mij volgend jaar wel een plekje krijgen op onze festivals met het nieuwe album onder de arm! Daarna wist Tame Impala (****1/2) een zeer overtuigende headlineset te brengen. Eventually en New Person, Old Mistakes persoonlijke hoogtepuntjes van de dag. Vervolgens zo snel mogelijk terug naar de Cupra voor Jessie Ware (*****). Fantastisch om te zien hoe ze zichzelf heruitgezonden heeft op haar laatste album. Dat resulteerde ook live in een perfecte show, waarbij iedereen in het publiek bleef dansen en zingen. Geweldige sfeer, geweldige show! Ons festival afsluiten deden we bij Megan Thee Stallion (***). Charismatische frontvrouw, mooi om te zien hoe het gehele veld een poging deed om te twerken. -1 voor het vreselijke botsautogeluid tussen de nummers door.
Geprobeerd om alles ook eens te rangschikken:
- Lorde(*****)
- Jessie Ware
- Slowdive
- The Smile
- Dua Lipa(****1/2)
- Tame Impala
- The Weather Station
- King Hannah(****)
- Tyler, The Creator
- Brittany Howard
- Khruangbin
- Yeah Yeah Yeahs
- Dry Cleaning
- Sampa The Great(***1/2)
- Magdalena Bay
- Griff
- Pond
- The Strokes(***)
- Celeste
- Megan Thee Stallion
- Jehnny Beth
- Remi Wolf
- Ride
- Alex Cameron
- Genesis Owusu
- Tarquim
- Jensen McRae
- Gorillaz(**1/2)
- Marta Knight
- Los Bitchos
- Renaldo & Claro(**)
- Beck
- BICEP(*1/2)
- Phoenix
- Sky Ferreira(*)
- Pom Pom Squad
- Maeve
Bij deze @Brian en al wie wil: https://www.indiestyle.be/features/...ng-van-een-bewogen-maar-ongeevenaard-festival
Na weekend 1 hebben we een podcast uitgebracht! https://open.spotify.com/episode/5QiLwqSA01yA6HBfPG0vs5?si=d698f3bca61e4323
Hoewel ik moet zeggen dat ik wel een stuk enthousiaster ben na weekend 2. Dat neem ik volgende episode nog wel mee. Tot slot een emo verhaal op de grams, en nog de administratie:
22. Disclosure (4) (WK1)
21. The Strokes (6) (WK2)
20. Jeff Mills (6) (WK1)
19. Mano le Though (6) (WK1)
18. Tame Impala (7) (WK1+WK2)
17. Caroline Polacheck (7) (WK1)
16. Wet Leg (7) (WK1)
15. Jamie XX (7) (WK1)
14. Beck (7) (WK1)
13. Khruangbin (8) (WK2)
12. Romy (8) (WK2)
11. Megan Thee Stallion (8) (WK2)
10. Tyler, the Creator (8) (WK1+WK2)
9. Fred Again... (8) (WK1)
8. The National (8) (WK1)
7. Gorillaz (8) (WK1+WK2)
6. M.I.A. (9) (WK2)
5. Bicep (9) (WK2)
4. Lorde (9) (WK2)
3. Caribou (9) (WK1)
2. Dua Lipa (10) (WK2)
1. Phoenix (10) (WK2)
En een special shout-out naar DJ Coco, baas.
Die heb ik natuurlijk beluisterd. en ja, ik zit niet op de gram, dus dat krijg ik niet mee
. Maar ik ben benieuwd naar de volgende aflevering (vanaf pinkpop?)
Die heb ik natuurlijk beluisterd. en ja, ik zit niet op de gram, dus dat krijg ik niet mee
Ik denk vlak na Pinkpop met een Pinkpop / BKS / Primavera W2 recap. En dan weer op DTRH.
Mooi stukkie!
Festivalgangers blijven je verbazen. Bij BKS zaterdag ook, zó-véél barren en dan allemaal aanschuiven bij de bar net buiten de Two als de act daar net klaar is. Serieus 20 meter verder gelopen en was ik meteen aan de beurt ?
Heerlijk bij in slaap gedommeld gisteravond. Probeer het vanavond weer!!
Pff, ik moest mijn slaapritme weer oppakken en bijkomen deze week. En dat ondanks dat ik alleen weekend 2 ben gewest. Ook ik vind het leuk om hier mijn ervaringen te delen met jullie in dit fantastische epistel.
Woensdag 15 juni
Werken, 'smiddags naar Eindhoven (gelukkig), opstijgen, vliegen, landen en voor dat ik bij het Airbnb kon inklokken sloot ik al aan op het terras bij onze groep waarvan er veel ook de week ervoor waren. De verhalen over de grandioze acts, het weer maar ook zeker de logistieke uitdagingen vlogen over de tafel en ik had zin om mijn eerste festival in Spanje mee te maken. Daarnaast was het ook weer mijn eerste meerdaagse festival nadat ik vorig jaar één dag Alcatraz heb meegepakt. Dus de zin die ik had was tot de macht twee
Donderdag 9 juni
Een start rond 17:00 is natuurlijk super laat, maar wat fijn dat die niet eerder op de dag is met die brandende Spaanse zon. Ik ga weer verlangen naar deze tranquiloheid als ik zaterdag om 13-14 in de brandende zon op het schaduwloze Megaland sta. Door alle logistieke problemen de eerste donderdag wilde wij ons geluk niet gelijk op de proef stellen en kwamen precies aan toen de hekken open gingen. 5 minuten later stonden wij al op het terrein met een biertje in de hand. Nu was het barbeleid nog steeds niet het snelste, de cups die je bij je moest dragen droegen daar ook aan bij (goede zin), maar heel lang wachten hebben wij uiteindelijk nergens meer gedaan. Na een rondje over het terrein (kolere wat is die Dice stage ver), na de voetjes in het zand en na een potje pingpong ging de dag dan echt van start: Amyl and the Sniffers! Een heerlijke energieke start van de dag. Omdat het programma op de main stages zo geweldig was het weekend, zijn wij vaker bij de main stages blijven plakken dan dat er uitstapjes werden gemaakt naar de kleineren. Wat jammer is, want ook op de andere stages was het programma geweldig. "Je mist meer dan je ziet" kwam meermaals uit de kast dit weekend. Na het uitstapje naar Slowdive, wat het meer dan waard was het tijd voor het rijtje knallers Gorillaz, Dua Lipa en Tyler, The Creator. De winnaar van de drie? Check mijn lijst hier beneden. Gorillaz
Vrijdag 10 juni
Waar het op donderdag nog lang wachten was totdat we eindelijk naar het terrein konden gaan, was dat op vrijdag niet meer het geval. We hebben elke keer de eerste metro (geprobeerd) terug naar huis te nemen. Welke metro station nou wanneer openging, de rijen voor de bus, de strijd om een taxi (NEEM NIET DE FIETSTAXI, JE BENT EEN DIEF VAN JE EIGEN PORTOMONNEE). Dit had ik zelf beter verwacht van een festival in de stad. Mijn aanrader is nog steeds om een 5 daagse metro pas te nemen. Metro's rijden 'sochtends weer, en ook op je eventuele vrije dag ervoor en erna kan je onbeperkt door Barcelona reizen. Zelfs naar en van het vliegveld, al kwam ik daar pas de terugreis achter. Enfin, een Estrella erin en we kunnen weer. De dag begon bij de zomerse Hiphop en R&B tunes van Sampa The Great. Kort dansjes gedaan in de boiler room, aanrader voor elke festival om zo'n ding te plaatsen (wel iets verder van een stage af) waarna het tijd was voor de Festileaks Meeting. Stukje Courtney Barnett gezien wie volgens mij net uit het vliegtuig uit Australie was uitgestapt, want zo muf klonk het. En ik ben blij ook dat het tegenviel want we zijn met de gehele groep naar Lorde gelopen. En Lorde heeft mijn stoutste verwachtingen meer dan waar gemaakt (te late spoiler alert voor mijn lijst). Waar Dua Lipa de show net niet kon waarmaken, stond Lorde te heersen over het Primavera veld als iemand die haar naam eer doet. The Strokes was een stand-up comedy show met attractieve en energieke liedjes tussendoor. Ik kon het heel erg waarderen, maar de kritiek op deze show is meer dan te begrijpen. Na The Smile de avond voortgezet met een wandeling richting de Dice stage om daar nog een dansjes te doen om daarna die gehele wandeling weer terug te maken. Een opgave blijkbaar, want voor onverklaarbare redenen hebben ze twee keer de stromingen omgegooid waardoor er een lange opstopping ontstond totdat het weer vrijgegeven werd. En niemand die het ooit zal begrijpen. Avond afgesloten met jazeker, happy hardcore van Danny L Harle.
Zaterdag 11 juni
Hoe gek het ook klinkt, we moesten onszelf zelfs haasten om om 17:30 op tijd te zijn voor Pond. A brother from another mother van Tame Impala, welke later op de avond speelde. De opkomst was daarom ook best goed voor een vroege 'ochtend' act. Wat wij elke begin van de avond vaak deden was eten. er zijn rond 18-19 uur nog geen rijen en als je honger hebt rond 3-4 uur snachts nemen de rijen ook weer af. Het eten op Primavera is indrukwekkend. Eten uit verschillende regio's (Peru, Venezuela, India, Afrikaans) en relatief goedkoop voor wat je krijgt (bijvoorbeeld één hele pizza voor 9 euries). Vervolgens achter elkaar Rolling Blackouts Coastal Fever, Yeah Yeah Yeahs, Tame Impala, Phoenix en Megan Thee Stallion gezien. Nog geprobeerd om bij Jessie Ware te komen, maar dat was, ondanks de ruimte bij de Cupra stage, een kansloze opgave. Wat prima was, want volgens mij speelden twee acts van het weekend op hetzelfde moment.
Het was een fantastische ervaring welke ik een ieder gun. Iedereen is zichzelf en kleed zich ook zo. Waar dat soms kan leiden, lees coachella, naar een verstoring in de sfeer en de participatie bij acts. Was dat hier niet het geval. Het is een combinatie van Lowlands, Rock Werchter en noem een Engels festival.
Mijn top 10:
10: The Strokes
9: Sampa the Great
8: Gorillaz
7: Amyl and the Sniffers
6: Tame Impala
5: Pond
4: Slowdive
3: Tyler, the Creator
2: Phoenix
1: Lorde
Woensdag 15 juni
Werken, 'smiddags naar Eindhoven (gelukkig), opstijgen, vliegen, landen en voor dat ik bij het Airbnb kon inklokken sloot ik al aan op het terras bij onze groep waarvan er veel ook de week ervoor waren. De verhalen over de grandioze acts, het weer maar ook zeker de logistieke uitdagingen vlogen over de tafel en ik had zin om mijn eerste festival in Spanje mee te maken. Daarnaast was het ook weer mijn eerste meerdaagse festival nadat ik vorig jaar één dag Alcatraz heb meegepakt. Dus de zin die ik had was tot de macht twee
Donderdag 9 juni
Een start rond 17:00 is natuurlijk super laat, maar wat fijn dat die niet eerder op de dag is met die brandende Spaanse zon. Ik ga weer verlangen naar deze tranquiloheid als ik zaterdag om 13-14 in de brandende zon op het schaduwloze Megaland sta. Door alle logistieke problemen de eerste donderdag wilde wij ons geluk niet gelijk op de proef stellen en kwamen precies aan toen de hekken open gingen. 5 minuten later stonden wij al op het terrein met een biertje in de hand. Nu was het barbeleid nog steeds niet het snelste, de cups die je bij je moest dragen droegen daar ook aan bij (goede zin), maar heel lang wachten hebben wij uiteindelijk nergens meer gedaan. Na een rondje over het terrein (kolere wat is die Dice stage ver), na de voetjes in het zand en na een potje pingpong ging de dag dan echt van start: Amyl and the Sniffers! Een heerlijke energieke start van de dag. Omdat het programma op de main stages zo geweldig was het weekend, zijn wij vaker bij de main stages blijven plakken dan dat er uitstapjes werden gemaakt naar de kleineren. Wat jammer is, want ook op de andere stages was het programma geweldig. "Je mist meer dan je ziet" kwam meermaals uit de kast dit weekend. Na het uitstapje naar Slowdive, wat het meer dan waard was het tijd voor het rijtje knallers Gorillaz, Dua Lipa en Tyler, The Creator. De winnaar van de drie? Check mijn lijst hier beneden. Gorillaz
Vrijdag 10 juni
Waar het op donderdag nog lang wachten was totdat we eindelijk naar het terrein konden gaan, was dat op vrijdag niet meer het geval. We hebben elke keer de eerste metro (geprobeerd) terug naar huis te nemen. Welke metro station nou wanneer openging, de rijen voor de bus, de strijd om een taxi (NEEM NIET DE FIETSTAXI, JE BENT EEN DIEF VAN JE EIGEN PORTOMONNEE). Dit had ik zelf beter verwacht van een festival in de stad. Mijn aanrader is nog steeds om een 5 daagse metro pas te nemen. Metro's rijden 'sochtends weer, en ook op je eventuele vrije dag ervoor en erna kan je onbeperkt door Barcelona reizen. Zelfs naar en van het vliegveld, al kwam ik daar pas de terugreis achter. Enfin, een Estrella erin en we kunnen weer. De dag begon bij de zomerse Hiphop en R&B tunes van Sampa The Great. Kort dansjes gedaan in de boiler room, aanrader voor elke festival om zo'n ding te plaatsen (wel iets verder van een stage af) waarna het tijd was voor de Festileaks Meeting. Stukje Courtney Barnett gezien wie volgens mij net uit het vliegtuig uit Australie was uitgestapt, want zo muf klonk het. En ik ben blij ook dat het tegenviel want we zijn met de gehele groep naar Lorde gelopen. En Lorde heeft mijn stoutste verwachtingen meer dan waar gemaakt (te late spoiler alert voor mijn lijst). Waar Dua Lipa de show net niet kon waarmaken, stond Lorde te heersen over het Primavera veld als iemand die haar naam eer doet. The Strokes was een stand-up comedy show met attractieve en energieke liedjes tussendoor. Ik kon het heel erg waarderen, maar de kritiek op deze show is meer dan te begrijpen. Na The Smile de avond voortgezet met een wandeling richting de Dice stage om daar nog een dansjes te doen om daarna die gehele wandeling weer terug te maken. Een opgave blijkbaar, want voor onverklaarbare redenen hebben ze twee keer de stromingen omgegooid waardoor er een lange opstopping ontstond totdat het weer vrijgegeven werd. En niemand die het ooit zal begrijpen. Avond afgesloten met jazeker, happy hardcore van Danny L Harle.
Zaterdag 11 juni
Hoe gek het ook klinkt, we moesten onszelf zelfs haasten om om 17:30 op tijd te zijn voor Pond. A brother from another mother van Tame Impala, welke later op de avond speelde. De opkomst was daarom ook best goed voor een vroege 'ochtend' act. Wat wij elke begin van de avond vaak deden was eten. er zijn rond 18-19 uur nog geen rijen en als je honger hebt rond 3-4 uur snachts nemen de rijen ook weer af. Het eten op Primavera is indrukwekkend. Eten uit verschillende regio's (Peru, Venezuela, India, Afrikaans) en relatief goedkoop voor wat je krijgt (bijvoorbeeld één hele pizza voor 9 euries). Vervolgens achter elkaar Rolling Blackouts Coastal Fever, Yeah Yeah Yeahs, Tame Impala, Phoenix en Megan Thee Stallion gezien. Nog geprobeerd om bij Jessie Ware te komen, maar dat was, ondanks de ruimte bij de Cupra stage, een kansloze opgave. Wat prima was, want volgens mij speelden twee acts van het weekend op hetzelfde moment.
Het was een fantastische ervaring welke ik een ieder gun. Iedereen is zichzelf en kleed zich ook zo. Waar dat soms kan leiden, lees coachella, naar een verstoring in de sfeer en de participatie bij acts. Was dat hier niet het geval. Het is een combinatie van Lowlands, Rock Werchter en noem een Engels festival.
Mijn top 10:
10: The Strokes
9: Sampa the Great
8: Gorillaz
7: Amyl and the Sniffers
6: Tame Impala
5: Pond
4: Slowdive
3: Tyler, the Creator
2: Phoenix
1: Lorde
De Spotify link loopt bij mij te kutten, wat is de naam daarvan zodat ik dit kan opzoeken?
De festivalpodcast. Is van kink, misschien via daar zoeken?
Geen zin om een heel verhaal op te typen, maar Primavera was leuk ondanks allerlei ongein.
Volgend jaar hopelijk weer, maar dan alleen eerste weekend in Barcelona. Madrid kan de tyfus krijgen, met het festivalterrein 40km buiten de stad en gegarandeerde hittegolven.
Volgend jaar hopelijk weer, maar dan alleen eerste weekend in Barcelona. Madrid kan de tyfus krijgen, met het festivalterrein 40km buiten de stad en gegarandeerde hittegolven.
Mooie verslagen allemaal!
Primavera heeft de hele set van IDLES op youtube geplaatst. Mooie beelden. Hopelijk uploaden ze nog wat meer sets.
Primavera heeft de hele set van IDLES op youtube geplaatst. Mooie beelden. Hopelijk uploaden ze nog wat meer sets.
Idles speelde uiteindelijk bijna anderhalf uur? Wow, dat is langer dan de geplande tijd in het blokkenschema. Zag alleen maar 1 nummer, qua sfeer heel goed zo op voormalig Rayban podium.
