ES Primavera Sound 2022 - Nieuws en Geruchten
- Onderwerp starter DennisvdBr
- Startdatum
Vond The Strokes zelf toch eerder middelmatig in vergelijking met andere headlineshows. Te veel gezever naar mijn smaak.
Hoe dan ook, al een aantal fantastische dagen gehad hier op Primavera. Voorlopige uitschieters voor mij: Lorde, The Smile, Slowdive en dua Lipa
Helemaal mee eens. Misschien ook te maken met hoge verwachtingen maar het viel me erg tegen. Lorde speelde daarintegen wel een topshow.
Nachtje over geslapen en moet zeggen dat het gelul en het gegrijns in retrospect me toch wat meer speelt dan de hype achteraf. Geen Last Nite horen. Een beetje een rare setlist. En een Casablancas die maar met de Catalanen bleef dollen. Ik had er precies toch nog net wat meer van verwacht.
Lorde toonde gisteren dat ze een headliner gewoon waardig is. Setlist wel heel erg licht aan Solar Power-nummers. The Smile was gewoon dik prima.
Lorde toonde gisteren dat ze een headliner gewoon waardig is. Setlist wel heel erg licht aan Solar Power-nummers. The Smile was gewoon dik prima.
Ik was al benieuwd hoe je Lorde zou vinden. Als ik naar de setlist kijk, dan denk ik dat het een betere is dan die in de Afas. Vooral voor op een festival bedoel ik dan. Had ze alles van haar show mee (trap enzo)?
Die trap was inderdaad mee en verhogingen aan beide zijden. Setlist was inderdaad prima. Vond het trouwens niet erg dat er niet heel veel Solar Powers gespeeld werden. Eerlijk gezegd van ik de andere twee albums beter.
Terug van een weekend Primavera Sound. Wat een beleving was dit. Van het alleen aankomen en meteen bezoeken van een La Ciutat gig tot aan het nog zat en zonder slaap vanochtend om half 7 op het vliegveld aankomen. Tuurlijk komt er extra euforie bij kijken omdat het 3 jaar niet heeft gekund, maar los daarvan was het op zichzelf ook een schitterend festival.
Het begon met het voor de eerste keer zien van mijn favoriete band Interpol in de Apolo. Onderweg naar het optreden kwam ik met de metro langs de halte van de Sagrada Familia. Er wijs aan gedaan om even de metro uit te gaan en een kijkje te nemen. Dit was mijn enige moment van sightseeing in Barcelona deze week. Stond een gigantische rij van mensen die tickets hadden voor Weekend 1 en Weekend 2 die niet binnenkwamen. Ik had via DICE losse tickets gekocht voor 15 euro en kwam dus sowieso binnen. Eenmaal binnen op 5 meter afstand van de band in een prachtig intieme zaal en met een uitzinnig publiek kan ik me geen beter begin bedenken. Oké dat kan wel, dat doe je namelijk door te starten met Untitled, de eerste track van mijn lievelingsalbum Turn On the Bright Lights. Favoriet na favoriet kwam voorbij: Rest My Chemistry, PDA, All The Rage Back Home, Take You On A Cruise. En dan The New, na Black van Pearl Jam mijn favoriete nummer. Het publiek vond het geweldig, het stond vol met diehard fans van over de hele wereld, voornamelijk Mexicanen. Achteraf een shirt gekocht als aandenken aan dit optreden. Vulk trad op vóór Interpol, een snoeiharde Spaanstalige punkband. Heerlijke opwarmer was dat.
Inmiddels waren mijn AirBNB-maten ook aangekomen in Barcelona. Op dag 1 eerst het terrein wat verkend, we waren ruim op tijd binnen. Even bij The Cupra stage, een soort Amfitheater met helling met zitplaatsen met daarop aansluitend een passage met staanplaatsen, gezeten met Agoraphobia die één van de eerste shows van het weekend speelden. De eerste act die we echt hebben gezien was Amyl & the Sniffers, een heerlijke energieke opener van ons festival. Kende geen nummers bij naam, wel een paar op gehoor maar ben wel fan geworden. Daarna kwam de rest van de Festileaks-delegatie en dat was ontzettend gezellig met een act die is gemaakt voor die spot. Net voor ondergaande zon, biertje in de hand genoten we van de muziek van Khruangbin. Daarna volgde de eerste clash voor mij: Ride & Slowdive of Interpol? Ik ben toch voor Interpol gegaan, mede omdat ik dan een goeie plek voor Gorillaz zou hebben. Ik had Slowdive graag willen zien, maar ik ben ook weer niet zó erg bekend met hun hele catalogus, en Interpol is voor mij een garantie op een mooi concert. Ver naar voren gegaan in m'n eentje maar raakte 10 minuten voor het begin met een Canadees aan de praat. Eindstand: we hebben het hele optreden genoten en tijdens PDA (zijn lievelingsnummer) en The New met de armen over de schouders staan meespringen. Natuurlijk niet de intensiteit van de Apolo-show, maar toch zeker weer één van de hoogtepunten van het weekend.
Toen samen naar Gorillaz gegaan. Ik had Albarn nog nooit in welke gedaante dan ook gezien. Ik kende z'n reputatie natuurlijk wel en die werd natuurlijk volledig ingelost, want hij ownt die stage echt. Zóveel hits, het dromerige Melancholy Hill, gevolgd door persoonlijke favoriet Rhinestone Eyes, het uitzinnige Kids With Guns, golden oldie Tomorow Comes Today en zoveel meer. Ik snapte de hype rond Feel Good Inc. nooit zo goed, ik heb Clint Eastwood altijd veel gaver gevonden. Maar live is Feel Good Inc. toch wel hét nummer, dus ik ben om. En die visuals dan, favoriete act van dag 1. Dan weer wat naar rechts verplaatst, herenigd met de mensen van Festileaks, voor hitkanon Dua Lipa. Volgens mij heeft ze heel Future Nostalgia gespeeld. En toch maakte het niet helemaal mijn verwachtingen waar. De hits bleven komen, maar het had niet de bezieling voor mij. Maar goed, mijn verwachtingen waren dan ook wel torenhoog. Tyler, the Creator verraste me dan weer positief. Wat een live-performer. Kende vooraf maar een paar nummers maar desondanks was dit echt een heel vette show. Met misschien wel het meest uitzinnige publiek van het weekend ook. Daarna vanaf bovenaan de trappen het laatste stuk van BICEP meegekregen. Het was die dag sowieso druk, maar bij BICEP zag het er van bovenaf uit alsof het hele festival zich daar had verzameld.
Dag 2 zijn we wat later naar het terrein gegaan. We starten met Sampa the Great. Vond de eerste helft echt heel saai maar naarmate het optreden vorderde werd het beter en leuker. Maar goed, niet iets wat ik snel nog eens zou checken. Groepsfoto gemaakt met Festileaks en aanhang met op de achtergrond Courtney Barnett spelend. Toch maar op tijd naar Lorde gegaan zodat we daar met een grote groep een goeie plek hadden. Ik zal het maar meteen zeggen, mijn optreden van het weekend. Alle hits die Dua Lipa heeft, heeft Lorde (in iets mindere mate) ook maar die urgentie die voor mij ontbrak bij Dua Lipa was voor de volle 100% aanwezig bij Lorde. Alles klopte hieraan en dat had ze zelf ook door. Die glimlach is niet van haar gezicht verdwenen en haar enthousiasme werkte dan ook aanstekelijk. The Louvre al vroeg in de set, een cover van Bananarama's Cruel Summer, Royals, Supercut. Het hield niet op. En dan Green Light, ik denk dat dat het meest euforische is wat ik qua live-muziek heb meegemaakt. Het héle veld stond te springen, waan-zinnig. Zelfs eindigen met Solar Power bleek met de zonsondergang briljant te werken.
Daarna met Jesse met z'n tweeën naar voren gegaan om The Strokes van dichtbij te zien. Meteen deed zich een probleem voor: vanaf seconde 1 van het optreden moest ik naar de wc, en niet zo'n beetje ook. Maar met dansen was het net uit te houden, en daar was aanleiding genoeg voor. Wij waren, in tegenstelling tot anderen, wel erg te spreken over het optreden. Ja het was kort, dat is niks nieuws. Ja ze spelen Last Nite niet, dat wist ik ook al wel. Ja Julian lult veel te veel, al vonden wij z'n teksten redelijk hilarisch. Maar goed, met Reptilia, Someday, You Only Live Once, Hard to Explain en The Adults Are Talking van die fantastische laatste plaat was er genoeg reden tot juichen. Julian klonk meer dan prima en de rest van de band leek er dan ook nog eens zin in te hebben. Heel blij dat ik ze gezien heb. Jammer dat ze Ode to the Mets niet speelde, mijn broertje kreeg hem een dag later (bij z'n eerste festivaldag ooit) wel te horen op Best Kept Secret, lucky bastard. Moest wel al voordat ze (eens een keer op tijd, chapeau) begonnen ontzettend nodig naar de wc. Echt nipt volgehouden de hele set. Ben normaal wel sociaal in zulke druktes, maar als er iemand net iets te fanatiek tegen je aan is gelopen op weg naar de wc, ik heb er geen spijt van.
Daarna naar The Smile gegaan waar we onverwacht een prima plekje konden claimen. Achteraf lichtelijk spijt van. Tegenvaller van het weekend dit. Ja de muziek is schitterend, ik heb die plaat echt al heel vaak aangehad, maar live deed het me vrij weinig tot niets. Aan de spot, wederom Cupra Stage lag het niet. Zonde dat ik M.I.A. hiervoor heb gemist. In Run The Jewels hadden we geen zin dus we zijn naar de Dice stage, een halve Kennedymars verder, gegaan om daar los te gaan op de techno van SPFDJ. Niet per se m'n ding, maar op zo'n veelzijdig festival toch leuk om meegepakt te hebben. Dan de grap van de eeuw. Twee uur nadat The Smile, van Thom Yorke misschien wel 's werelds meest gerespecteerde muzikant, op de Cupra stage stond was het nu tijd voor de happy-hardcore van Danny L. Harle. Stel je voor, amper twee uur nadat nummers als Skrting On The Surface en We Don't Know What Tomorrow Brings de ether vullen krijg je nu een harcore remix met het deuntje van Blue (Da Ba Dee) voor je kiezen. We konden ons als Nederlanders ook nog eens onderscheiden, want hoe kan het ook anders, Rainbow High in the Sky kwam voorbij, ik verzin dit niet. Briljant einde van dag 2.
Op dag 3 begonnen we bij Pond op de stage aan het water. Eerste biertjes in de hand, zonnetje in je nek, dansend op Waiting Around For Grace, wat wil een mens nog meer? Daarna naar de Boiler Room geweest, waar ook techno werd gedraaid. Een dag eerder ook al even staan dansen daar, niet bijzonder wel vermakelijk. Na wat gegeten te hebben, het eten was fantastisch op het festival en nog niet eens duur ook, ging de rest naar Rolling Blackouts Coastal Fever. Ik moest en zou naar mijn misschien wel grootste must see act van het weekend gaan: Sky Ferreira. Nou dat werd me een deceptie want het geluid stond ver-schrik-kelijk afgesteld. Je hoorde in het begin niks en Sky was zichtbaar gefrustreerd. Gelukkig ben ik blijven staan en werd het gaandeweg beter. Ze eindigde met het tweeluik Nobody Asked Me If I Was Okay en Everything Is Embarrasing, dé twee pop-anthems voor mij. Het geluid was op dat moment ook draaglijk, dus al met al toch nog kunnen genieten van het optreden. Mede omdat ik gaandeweg bijna helemaal vooraan stond.
Daarna naar de mainstages gegaan en vanaf de andere kant een groot deel van Yeah Yeah Yeah's meegekregen. Dat was een fijne show en we hadden inmiddels een mooie plek voor Tame Impala. Het is al jaren één van m'n meest geluisterde acts en had ze nog nooit gezien. Gevolg, dit optreden kon dan ook niet stuk. De lasers bij Elephant, de euforie bij Apocalypse Dreams, dé riff bij Let It Happen, het dansen bij slotnummer New Person, Same Old Mistakes. Kan er kort over zijn, waanzinnig goed optreden en echt heel blij dat ik ze eindelijk van mijn lijstje kan afstrepen. Deze band is echt gemaakt voor festivals. We wilden naar Jessie Ware gaan, maar dat was zo stampesvol dat we toch maar weer terug zijn gegaan naar de mainstage, helaasch. Daar stond Phoenix en dat was boven verwachting goed en vermakelijk. Ik dacht dat dat toch wel een beetje vergane glorie was, zie ook de Paradiso-verkoop, maar niks bleek minder waar. Heel veel energie straalde daar van het podium, en op een gegeven moment ook vanaf halverwege het veld nadat de zanger crowdwalkend misschien wel een voetbaldveld aan lengte had overbrugd.
Goed, mijn festival was in principe wel klaar. De metrostations waren afgelopen dagen steeds pas vanaf 5 uur weer open waarmee we dan naar onze AirBNB gingen. Tenminste, dat zou zo moeten zijn. Dat was het steeds niet, dus we zijn elke keer een paar stations verder gelopen, om half 6 's ochtends om toch maar thuis te geraken. Ik moest om 7 uur op het vliegveld zijn, 2 uur van tevoren. Wat ga je dan doen? Naar huis proberen te gaan met een metro, die zaterdag blijkbaar wél de hele nacht doorreden, en misschien nog even wat slapen? Nee we gingen om de 5 minuten naar de bar om shotjes te halen en alle vermoeidheid eruit te dansen, twerken bij niemand minder dan Megan Thee Stallion. Ik heb me veel meer vermaakt dan ik wil toegeven. Muzikaal was het niet bijster interessant, maar het was in ieder geval een geweldig feestje met toegegeven, een frontvrouw, die deze stage als woonkamer gebruikt. Nog een laatste stuk van Oranssi Pazuzu gezien, maar daar waren we toch niet helemaal voor in de mood. Eindstand: ik kom, wonderbaarlijk, toch op tijd, maar wel goed bezopen aan op het vliegveld én haal m'n vlucht ook nog eens.
Een schitterend weekend met genoeg muzikale hoogtepunten om nog heel lang van te kunnen nagenieten. Absoluut niet het meest spannende rijtje acts gezien, veelal mainstage namen, maar goed. In tegenstelling tot velen hier had ik al deze acts gewoonweg nog nooit gezien dus maakte het toch veel indruk. Mocht de line-up volgend jaar goed zijn overweeg ik zeer zeker om terug te keren naar Primavera Sound. Ik zal vast wel iets of een act zijn vergeten, maar deze post wordt al lang genoeg. Ik sluit hem daarom af met mijn top15-lijstje:
1. Lorde *****
2. Interpol (Apolo) *****
3. Tame Impala *****
4. Gorillaz *****
5. The Strokes ****1/2
6. Interpol (festival) ****1/2
7. Sky Ferreira **** (niet geheel objectief, maar fuck it <3 Sky)
8. Phoenix ****
9. Tyler, the Creator ****
10. Pond ***1/2
11. Dua Lipa ***1/2
12. Amyl & the Sniffers ***1/2
13. Vulk (Apolo) ***1/2
14. Yeah Yeah Yeah's ***1/2
15. The Smile ***
Het begon met het voor de eerste keer zien van mijn favoriete band Interpol in de Apolo. Onderweg naar het optreden kwam ik met de metro langs de halte van de Sagrada Familia. Er wijs aan gedaan om even de metro uit te gaan en een kijkje te nemen. Dit was mijn enige moment van sightseeing in Barcelona deze week. Stond een gigantische rij van mensen die tickets hadden voor Weekend 1 en Weekend 2 die niet binnenkwamen. Ik had via DICE losse tickets gekocht voor 15 euro en kwam dus sowieso binnen. Eenmaal binnen op 5 meter afstand van de band in een prachtig intieme zaal en met een uitzinnig publiek kan ik me geen beter begin bedenken. Oké dat kan wel, dat doe je namelijk door te starten met Untitled, de eerste track van mijn lievelingsalbum Turn On the Bright Lights. Favoriet na favoriet kwam voorbij: Rest My Chemistry, PDA, All The Rage Back Home, Take You On A Cruise. En dan The New, na Black van Pearl Jam mijn favoriete nummer. Het publiek vond het geweldig, het stond vol met diehard fans van over de hele wereld, voornamelijk Mexicanen. Achteraf een shirt gekocht als aandenken aan dit optreden. Vulk trad op vóór Interpol, een snoeiharde Spaanstalige punkband. Heerlijke opwarmer was dat.
Inmiddels waren mijn AirBNB-maten ook aangekomen in Barcelona. Op dag 1 eerst het terrein wat verkend, we waren ruim op tijd binnen. Even bij The Cupra stage, een soort Amfitheater met helling met zitplaatsen met daarop aansluitend een passage met staanplaatsen, gezeten met Agoraphobia die één van de eerste shows van het weekend speelden. De eerste act die we echt hebben gezien was Amyl & the Sniffers, een heerlijke energieke opener van ons festival. Kende geen nummers bij naam, wel een paar op gehoor maar ben wel fan geworden. Daarna kwam de rest van de Festileaks-delegatie en dat was ontzettend gezellig met een act die is gemaakt voor die spot. Net voor ondergaande zon, biertje in de hand genoten we van de muziek van Khruangbin. Daarna volgde de eerste clash voor mij: Ride & Slowdive of Interpol? Ik ben toch voor Interpol gegaan, mede omdat ik dan een goeie plek voor Gorillaz zou hebben. Ik had Slowdive graag willen zien, maar ik ben ook weer niet zó erg bekend met hun hele catalogus, en Interpol is voor mij een garantie op een mooi concert. Ver naar voren gegaan in m'n eentje maar raakte 10 minuten voor het begin met een Canadees aan de praat. Eindstand: we hebben het hele optreden genoten en tijdens PDA (zijn lievelingsnummer) en The New met de armen over de schouders staan meespringen. Natuurlijk niet de intensiteit van de Apolo-show, maar toch zeker weer één van de hoogtepunten van het weekend.
Toen samen naar Gorillaz gegaan. Ik had Albarn nog nooit in welke gedaante dan ook gezien. Ik kende z'n reputatie natuurlijk wel en die werd natuurlijk volledig ingelost, want hij ownt die stage echt. Zóveel hits, het dromerige Melancholy Hill, gevolgd door persoonlijke favoriet Rhinestone Eyes, het uitzinnige Kids With Guns, golden oldie Tomorow Comes Today en zoveel meer. Ik snapte de hype rond Feel Good Inc. nooit zo goed, ik heb Clint Eastwood altijd veel gaver gevonden. Maar live is Feel Good Inc. toch wel hét nummer, dus ik ben om. En die visuals dan, favoriete act van dag 1. Dan weer wat naar rechts verplaatst, herenigd met de mensen van Festileaks, voor hitkanon Dua Lipa. Volgens mij heeft ze heel Future Nostalgia gespeeld. En toch maakte het niet helemaal mijn verwachtingen waar. De hits bleven komen, maar het had niet de bezieling voor mij. Maar goed, mijn verwachtingen waren dan ook wel torenhoog. Tyler, the Creator verraste me dan weer positief. Wat een live-performer. Kende vooraf maar een paar nummers maar desondanks was dit echt een heel vette show. Met misschien wel het meest uitzinnige publiek van het weekend ook. Daarna vanaf bovenaan de trappen het laatste stuk van BICEP meegekregen. Het was die dag sowieso druk, maar bij BICEP zag het er van bovenaf uit alsof het hele festival zich daar had verzameld.
Dag 2 zijn we wat later naar het terrein gegaan. We starten met Sampa the Great. Vond de eerste helft echt heel saai maar naarmate het optreden vorderde werd het beter en leuker. Maar goed, niet iets wat ik snel nog eens zou checken. Groepsfoto gemaakt met Festileaks en aanhang met op de achtergrond Courtney Barnett spelend. Toch maar op tijd naar Lorde gegaan zodat we daar met een grote groep een goeie plek hadden. Ik zal het maar meteen zeggen, mijn optreden van het weekend. Alle hits die Dua Lipa heeft, heeft Lorde (in iets mindere mate) ook maar die urgentie die voor mij ontbrak bij Dua Lipa was voor de volle 100% aanwezig bij Lorde. Alles klopte hieraan en dat had ze zelf ook door. Die glimlach is niet van haar gezicht verdwenen en haar enthousiasme werkte dan ook aanstekelijk. The Louvre al vroeg in de set, een cover van Bananarama's Cruel Summer, Royals, Supercut. Het hield niet op. En dan Green Light, ik denk dat dat het meest euforische is wat ik qua live-muziek heb meegemaakt. Het héle veld stond te springen, waan-zinnig. Zelfs eindigen met Solar Power bleek met de zonsondergang briljant te werken.
Daarna met Jesse met z'n tweeën naar voren gegaan om The Strokes van dichtbij te zien. Meteen deed zich een probleem voor: vanaf seconde 1 van het optreden moest ik naar de wc, en niet zo'n beetje ook. Maar met dansen was het net uit te houden, en daar was aanleiding genoeg voor. Wij waren, in tegenstelling tot anderen, wel erg te spreken over het optreden. Ja het was kort, dat is niks nieuws. Ja ze spelen Last Nite niet, dat wist ik ook al wel. Ja Julian lult veel te veel, al vonden wij z'n teksten redelijk hilarisch. Maar goed, met Reptilia, Someday, You Only Live Once, Hard to Explain en The Adults Are Talking van die fantastische laatste plaat was er genoeg reden tot juichen. Julian klonk meer dan prima en de rest van de band leek er dan ook nog eens zin in te hebben. Heel blij dat ik ze gezien heb. Jammer dat ze Ode to the Mets niet speelde, mijn broertje kreeg hem een dag later (bij z'n eerste festivaldag ooit) wel te horen op Best Kept Secret, lucky bastard. Moest wel al voordat ze (eens een keer op tijd, chapeau) begonnen ontzettend nodig naar de wc. Echt nipt volgehouden de hele set. Ben normaal wel sociaal in zulke druktes, maar als er iemand net iets te fanatiek tegen je aan is gelopen op weg naar de wc, ik heb er geen spijt van.
Daarna naar The Smile gegaan waar we onverwacht een prima plekje konden claimen. Achteraf lichtelijk spijt van. Tegenvaller van het weekend dit. Ja de muziek is schitterend, ik heb die plaat echt al heel vaak aangehad, maar live deed het me vrij weinig tot niets. Aan de spot, wederom Cupra Stage lag het niet. Zonde dat ik M.I.A. hiervoor heb gemist. In Run The Jewels hadden we geen zin dus we zijn naar de Dice stage, een halve Kennedymars verder, gegaan om daar los te gaan op de techno van SPFDJ. Niet per se m'n ding, maar op zo'n veelzijdig festival toch leuk om meegepakt te hebben. Dan de grap van de eeuw. Twee uur nadat The Smile, van Thom Yorke misschien wel 's werelds meest gerespecteerde muzikant, op de Cupra stage stond was het nu tijd voor de happy-hardcore van Danny L. Harle. Stel je voor, amper twee uur nadat nummers als Skrting On The Surface en We Don't Know What Tomorrow Brings de ether vullen krijg je nu een harcore remix met het deuntje van Blue (Da Ba Dee) voor je kiezen. We konden ons als Nederlanders ook nog eens onderscheiden, want hoe kan het ook anders, Rainbow High in the Sky kwam voorbij, ik verzin dit niet. Briljant einde van dag 2.
Op dag 3 begonnen we bij Pond op de stage aan het water. Eerste biertjes in de hand, zonnetje in je nek, dansend op Waiting Around For Grace, wat wil een mens nog meer? Daarna naar de Boiler Room geweest, waar ook techno werd gedraaid. Een dag eerder ook al even staan dansen daar, niet bijzonder wel vermakelijk. Na wat gegeten te hebben, het eten was fantastisch op het festival en nog niet eens duur ook, ging de rest naar Rolling Blackouts Coastal Fever. Ik moest en zou naar mijn misschien wel grootste must see act van het weekend gaan: Sky Ferreira. Nou dat werd me een deceptie want het geluid stond ver-schrik-kelijk afgesteld. Je hoorde in het begin niks en Sky was zichtbaar gefrustreerd. Gelukkig ben ik blijven staan en werd het gaandeweg beter. Ze eindigde met het tweeluik Nobody Asked Me If I Was Okay en Everything Is Embarrasing, dé twee pop-anthems voor mij. Het geluid was op dat moment ook draaglijk, dus al met al toch nog kunnen genieten van het optreden. Mede omdat ik gaandeweg bijna helemaal vooraan stond.
Daarna naar de mainstages gegaan en vanaf de andere kant een groot deel van Yeah Yeah Yeah's meegekregen. Dat was een fijne show en we hadden inmiddels een mooie plek voor Tame Impala. Het is al jaren één van m'n meest geluisterde acts en had ze nog nooit gezien. Gevolg, dit optreden kon dan ook niet stuk. De lasers bij Elephant, de euforie bij Apocalypse Dreams, dé riff bij Let It Happen, het dansen bij slotnummer New Person, Same Old Mistakes. Kan er kort over zijn, waanzinnig goed optreden en echt heel blij dat ik ze eindelijk van mijn lijstje kan afstrepen. Deze band is echt gemaakt voor festivals. We wilden naar Jessie Ware gaan, maar dat was zo stampesvol dat we toch maar weer terug zijn gegaan naar de mainstage, helaasch. Daar stond Phoenix en dat was boven verwachting goed en vermakelijk. Ik dacht dat dat toch wel een beetje vergane glorie was, zie ook de Paradiso-verkoop, maar niks bleek minder waar. Heel veel energie straalde daar van het podium, en op een gegeven moment ook vanaf halverwege het veld nadat de zanger crowdwalkend misschien wel een voetbaldveld aan lengte had overbrugd.
Goed, mijn festival was in principe wel klaar. De metrostations waren afgelopen dagen steeds pas vanaf 5 uur weer open waarmee we dan naar onze AirBNB gingen. Tenminste, dat zou zo moeten zijn. Dat was het steeds niet, dus we zijn elke keer een paar stations verder gelopen, om half 6 's ochtends om toch maar thuis te geraken. Ik moest om 7 uur op het vliegveld zijn, 2 uur van tevoren. Wat ga je dan doen? Naar huis proberen te gaan met een metro, die zaterdag blijkbaar wél de hele nacht doorreden, en misschien nog even wat slapen? Nee we gingen om de 5 minuten naar de bar om shotjes te halen en alle vermoeidheid eruit te dansen, twerken bij niemand minder dan Megan Thee Stallion. Ik heb me veel meer vermaakt dan ik wil toegeven. Muzikaal was het niet bijster interessant, maar het was in ieder geval een geweldig feestje met toegegeven, een frontvrouw, die deze stage als woonkamer gebruikt. Nog een laatste stuk van Oranssi Pazuzu gezien, maar daar waren we toch niet helemaal voor in de mood. Eindstand: ik kom, wonderbaarlijk, toch op tijd, maar wel goed bezopen aan op het vliegveld én haal m'n vlucht ook nog eens.
Een schitterend weekend met genoeg muzikale hoogtepunten om nog heel lang van te kunnen nagenieten. Absoluut niet het meest spannende rijtje acts gezien, veelal mainstage namen, maar goed. In tegenstelling tot velen hier had ik al deze acts gewoonweg nog nooit gezien dus maakte het toch veel indruk. Mocht de line-up volgend jaar goed zijn overweeg ik zeer zeker om terug te keren naar Primavera Sound. Ik zal vast wel iets of een act zijn vergeten, maar deze post wordt al lang genoeg. Ik sluit hem daarom af met mijn top15-lijstje:
1. Lorde *****
2. Interpol (Apolo) *****
3. Tame Impala *****
4. Gorillaz *****
5. The Strokes ****1/2
6. Interpol (festival) ****1/2
7. Sky Ferreira **** (niet geheel objectief, maar fuck it <3 Sky)
8. Phoenix ****
9. Tyler, the Creator ****
10. Pond ***1/2
11. Dua Lipa ***1/2
12. Amyl & the Sniffers ***1/2
13. Vulk (Apolo) ***1/2
14. Yeah Yeah Yeah's ***1/2
15. The Smile ***
Laatst bewerkt:
Weer terug in Amsterdam. Wat een ervaring, 11 dagen lang concerten. Hier is mijn lijstje:
1. The National (W1)
2. The Strokes (W2)
3. Slowdive (Razzmatazz)
4. Beach House (W1)
5. Fontaines D.C. (W1)
6. Black Country New Road (W1)
7. Phoenix (Poble Espanyol)
8. Boy Hasher (W1)
9. Lorde (W2)
10. Kacey Musgraves (W1)
11. Jessie Ware (W2)
12. Fred Again.. (W2)
13. Charli XCX (W1)
14. Pavement (W1)
15. DIIV (W1)
16. The Weather Station (W2)
17. The Smile (W2)
18. Dua Lipa (W2)
19. Wet Leg (Poble Espanyol)
20. Beck (W1)
21. Caribou (W1)
22. Nick Cave / Bauhaus split (W1)
23. Gorillaz (W2)
24. Genesis Owusu (W2)
25. Sky Ferreira (W2)
26. King Gizzard & the Lizard Wizard (Razzmatazz)
27. Jamie XX (W1)
28. Porridge Radio (W1)
29. Weyes Blood (W1)
30. Faye Webster (W1)
31. Kero Kero Bonito (Razzmatazz)
32. DJ Shadow (W1)
33. Run The Jewels (W2)
34. Tame Impala (W1)
35. Squid (W2)
36. Soccer96 (Sala Apolo)
37. Sampha the Great (W2)
38. Beach Bunny (W1)
39. DJ Seinfeld (W2)
40. The Caretaker (W1)
41. Low (W2)
42. Jamila Woods (Razzmatazz 2)
43. Fenne Lily (Razzmatazz 2)
44. Interpol (W2)
45. Khruagbin (Poble Espanyol)
46. Molchat Doma (W2)
47. Brittany Howard (W2)
48. Ill Considered (Sala Apolo)
49. Magdalena Bay (Poble Espanyol)
50. Rina Sawayama (Poble Espanyol)
1. The National (W1)
2. The Strokes (W2)
3. Slowdive (Razzmatazz)
4. Beach House (W1)
5. Fontaines D.C. (W1)
6. Black Country New Road (W1)
7. Phoenix (Poble Espanyol)
8. Boy Hasher (W1)
9. Lorde (W2)
10. Kacey Musgraves (W1)
11. Jessie Ware (W2)
12. Fred Again.. (W2)
13. Charli XCX (W1)
14. Pavement (W1)
15. DIIV (W1)
16. The Weather Station (W2)
17. The Smile (W2)
18. Dua Lipa (W2)
19. Wet Leg (Poble Espanyol)
20. Beck (W1)
21. Caribou (W1)
22. Nick Cave / Bauhaus split (W1)
23. Gorillaz (W2)
24. Genesis Owusu (W2)
25. Sky Ferreira (W2)
26. King Gizzard & the Lizard Wizard (Razzmatazz)
27. Jamie XX (W1)
28. Porridge Radio (W1)
29. Weyes Blood (W1)
30. Faye Webster (W1)
31. Kero Kero Bonito (Razzmatazz)
32. DJ Shadow (W1)
33. Run The Jewels (W2)
34. Tame Impala (W1)
35. Squid (W2)
36. Soccer96 (Sala Apolo)
37. Sampha the Great (W2)
38. Beach Bunny (W1)
39. DJ Seinfeld (W2)
40. The Caretaker (W1)
41. Low (W2)
42. Jamila Woods (Razzmatazz 2)
43. Fenne Lily (Razzmatazz 2)
44. Interpol (W2)
45. Khruagbin (Poble Espanyol)
46. Molchat Doma (W2)
47. Brittany Howard (W2)
48. Ill Considered (Sala Apolo)
49. Magdalena Bay (Poble Espanyol)
50. Rina Sawayama (Poble Espanyol)
Laatst bewerkt:
Ook maar een verslagje van weekend 2:
Weekend 2 begin (na 15 minuutjes Agoraphobia) met Alex Cameron. Diens songs zijn leuk en is een mooie naam op het begin van de dag. Vervolgens Future Utopia die ik op Spotify goed kan beluisteren maar live een eentonige DJ-Set is. Daarna de indie praatmuziek van Dry cleaning die ik iedereen kan aanbevelen.
Vervolgens Khruangbin gezien (absoluut niet mijn ding) om vervolgens Interpol te mogen zien. De band had er zin in en speelde erg goed met de nadruk op Antics en TOTBL. Kam niet wachten om ze volgende week nog eens te zien.
Daarna Gorillaz met de geweldige Albarn en visuals. Daarna Dua Lipa die een geweldige popshow neerzette. Hier viel me trouwens een ding op: Bij het nummer Fever met Angele doet DL alsof ze de stukken met Angele meezingt terwijl je alleen maar Angele hoort. Vraag me af wat daar de bedoeling van was. Tot slot nog enkele minuten van Tyler meegepakt wat niet mijn ding blijkt te zijn.
Vrijdag was voor mij de meest rustige dag. Bij Brittany Howard naar voren gegaan. Ze speelde een vermakelijk show. Vervolgens speelde Lorde een fantastische show. Een leuke setlist, goede stage-performance en een geweldige stem. Vooraf winst ik niet precies wat ik kon verwachten van Lorde live. Achteraf gezien was ze gewoon waanzinnig.
Daarna The Strokes. Ondertussen meer dan 10 jaar Strokes fan. Afgelopen week heb ik ze dan voor de eerste live kunnen zien. Ik had hoge verwachtingen maar helaas hebben ze deze absoluut niet waargemaakt. De band kan van mijn Bucket list af en daarmee is het meeste gezegd.
The Smile speelde een leuke set. Blij dat ik deze heb mogen zien. Vraag me alleen af of dit op de grote open weide van TWC tot zijn recht gaat komen. Daarna afgelopen met een stukje Special Interest en RTJ.
De laatste dag leuk begonnen met Pond (geweldige energie) en Wheater Station (erg mooie sound). Daarna kwam Celeste die ik itt de vorige acts niet kan aanbevelen. RCBF speelden daarin tegen wel erg goed.
YeahYeahYeahs was voor mij meer achtergrond muziek voordat Tame Impala begon. Tame Impala speelde een gelijke set als het eerste weekend en deed dat gewoon weer erg goed. Phoenix speelde daarna ook goed en tot slot ben ik na twee nummers Megan Thee Stallion richting mijn AirBNB gegaan.
Beste optredens:
1. Nick Cave
2. Tame Impala
3. Lorde
4. Dua Lipa
5. National
6. Interpol
7. Gorillaz
8. Beach House
9. DIIV
10. Automatic
Shows gemist door pijnlijke clashes: Metronomy, Angele, Ride, Slowdive, cigarettes after sex.
Artiesten welke mijn verwachtingen niet konden waarmaken:
The strokes (best gespeelde Strokes nummer komt op naam van Tame Impala), Celeste, Future Utopia, Special Interest.
Daarnaast heeft de organisatie het vanaf dag twee allemaal goed op orde gehad en was het terrein grotendeels schoon en goed ingericht. Sanitair en de spreiding van de eetpunten was ook goed geregeld.
Weekend 2 begin (na 15 minuutjes Agoraphobia) met Alex Cameron. Diens songs zijn leuk en is een mooie naam op het begin van de dag. Vervolgens Future Utopia die ik op Spotify goed kan beluisteren maar live een eentonige DJ-Set is. Daarna de indie praatmuziek van Dry cleaning die ik iedereen kan aanbevelen.
Vervolgens Khruangbin gezien (absoluut niet mijn ding) om vervolgens Interpol te mogen zien. De band had er zin in en speelde erg goed met de nadruk op Antics en TOTBL. Kam niet wachten om ze volgende week nog eens te zien.
Daarna Gorillaz met de geweldige Albarn en visuals. Daarna Dua Lipa die een geweldige popshow neerzette. Hier viel me trouwens een ding op: Bij het nummer Fever met Angele doet DL alsof ze de stukken met Angele meezingt terwijl je alleen maar Angele hoort. Vraag me af wat daar de bedoeling van was. Tot slot nog enkele minuten van Tyler meegepakt wat niet mijn ding blijkt te zijn.
Vrijdag was voor mij de meest rustige dag. Bij Brittany Howard naar voren gegaan. Ze speelde een vermakelijk show. Vervolgens speelde Lorde een fantastische show. Een leuke setlist, goede stage-performance en een geweldige stem. Vooraf winst ik niet precies wat ik kon verwachten van Lorde live. Achteraf gezien was ze gewoon waanzinnig.
Daarna The Strokes. Ondertussen meer dan 10 jaar Strokes fan. Afgelopen week heb ik ze dan voor de eerste live kunnen zien. Ik had hoge verwachtingen maar helaas hebben ze deze absoluut niet waargemaakt. De band kan van mijn Bucket list af en daarmee is het meeste gezegd.
The Smile speelde een leuke set. Blij dat ik deze heb mogen zien. Vraag me alleen af of dit op de grote open weide van TWC tot zijn recht gaat komen. Daarna afgelopen met een stukje Special Interest en RTJ.
De laatste dag leuk begonnen met Pond (geweldige energie) en Wheater Station (erg mooie sound). Daarna kwam Celeste die ik itt de vorige acts niet kan aanbevelen. RCBF speelden daarin tegen wel erg goed.
YeahYeahYeahs was voor mij meer achtergrond muziek voordat Tame Impala begon. Tame Impala speelde een gelijke set als het eerste weekend en deed dat gewoon weer erg goed. Phoenix speelde daarna ook goed en tot slot ben ik na twee nummers Megan Thee Stallion richting mijn AirBNB gegaan.
Beste optredens:
1. Nick Cave
2. Tame Impala
3. Lorde
4. Dua Lipa
5. National
6. Interpol
7. Gorillaz
8. Beach House
9. DIIV
10. Automatic
Shows gemist door pijnlijke clashes: Metronomy, Angele, Ride, Slowdive, cigarettes after sex.
Artiesten welke mijn verwachtingen niet konden waarmaken:
The strokes (best gespeelde Strokes nummer komt op naam van Tame Impala), Celeste, Future Utopia, Special Interest.
Daarnaast heeft de organisatie het vanaf dag twee allemaal goed op orde gehad en was het terrein grotendeels schoon en goed ingericht. Sanitair en de spreiding van de eetpunten was ook goed geregeld.
Zonde van The Strokes, ik heb die wel echt gemist (ben enkel W1 geweest) maar verder toch hele mooie dingen gezien.
Hoogtepunten (in willekeurige volgorde):
Drain Gang (Razzmatazz)
Pavement
Blawan
Idles
King Krule
Dieptepuntje:
Charli XCX (holy fuck wat was dit slecht)
Prima weekje!
Hoogtepunten (in willekeurige volgorde):
Drain Gang (Razzmatazz)
Pavement
Blawan
Idles
King Krule
Dieptepuntje:
Charli XCX (holy fuck wat was dit slecht)
Prima weekje!
Laatst bewerkt:
Mooi verslag en fijn dat je zo'n schitterend weekend hebt gehad!
Echt zonde dat ik niet heb kunnen gaan als ik het zo zie. The Strokes, Interpol, Tame Impala, Dua Lipa, Yeah Yeah Yeahs, Gorillaz, Pond en The Smile van je lijst stonden ook heel hoog op mijne! Zo in de avond en 's nachts lijkt me ook geweldig voor de beleving bij elke show.
Gaat weer op de bucketlist, maar zou het volgend jaar weer zo'n affiche zijn als deze keer!?
Ik heb iedere dag ca 10 acts gezien. Ik kom in totaal aan iets tussen de 65 en 70 shows op 2 weekends zonder Ciutat.
De site, ja. Morgen ofzo. Ga zo het vliegtuig op.
Kan wel m'n sporenboekje achteraf delen. Aan rangschikkingen van zoveel concerten begin ik zelfs niet. Zou zelfs niet arbitrair meer zijn.
Dit vond ik inderdaad een van de grootste pluspunten aan dit festival. Gewoon 80 % van de acts in het donker draagt enorm bij aan de sfeer vind ik persoonlijk. In tegenstelling tot festivals in BE/NL waar het vaak enkel de afsluitende headliner is die in het donker speelt.
Dit en de zeer aanwezige LGTBQ+-community (gaf onszelf een veel comfortabeler gevoel in vergelijking met Werchter) maakten het voor ons zonder twijfel qua sfeer wel veruit het beste waar we al geweest zijn.
Enige wat me wat tegenviel was het iets te openbaar druggebruik. Mij maakt het niet uit wat iemand inneemt om in de sfeer te komen, maar word nu niet per se blij van lijntjes coke die in het midden van een gigantische crowd worden gesnoven.
Op de concerten kom ik nog terug, heb een aantal concerten toch wat anders beleefd dan anderen hier merk ik!
U kunt ook nog stemmen op het Festivalrapport van Primavera Sound! ? https://festileaks.com/festival/primavera-sound/2022
Kom jij ook met een verslagje Jos? Of is die binnenkort in podcast vorm?
En @Yannick jij deelt de link naar Indiestyle wel als je hem upload? Ik ben erg benieuwd!
