Ik ben naar … geweest en het was …

[jimmywe]

Meningen mogen verschillen . Was er niet bij dus hoor het ook maar via anderen.
Heb in elk geval vorige zomer even geprobeerd te kijken op TWC, maar het doet teveel pijn om die nu zo bezig te zien. Maar nogmaals, dat is puur persoonlijk.

Soit, nog eentje:

 

[parelconfituur]

De grap is dat ik beide argumenten rond Placebo echt wel snap.

Ik vond het een enorm strakke show met sterke visuals en nummers van het nieuwe album die erg goed uit de verf kwamen. Een nummer als Happy Birthday in the Sky werd vol overgave gebracht...waar een Bionic idd als een verplicht koekje voor de fans voelde. Het concert schipperde tussen overgave en routine. Het blokje met de vier hits aan het slot voelde op die manier ook echt als een "nou okay dan, hier hebben jullie wat nummers die jullie kennen."

Ik denk dat het probleem wat bij Molko ligt. Er is gewoon iets gebroken bij hem tijdens die best of tournee denk ik. Hij heeft al een paar keer aangegeven een paar van die oude nummers kotsbeu te zijn om te spelen en de interactie met fans is ook gewoon weg. In Antwerpen heeft hij gezwegen, in Istanbul het publiek staan uitkafferen omdat ze stonden te filmen met hun phone.

Ging het vroeger al van too many friends, dan is het nu surrounded by spies. Een topnummer, maar ik vrees dat het een beetje veel zegt over de mentale staat van Molko tegenwoordig.

 

[Yannick]

Niet akkoord met die vrienden van Jimmy en Gloaming. Het is niet omdat Molko weinig/geen interactie had in spraak, dat het een 'afgeraffeld' concert was. Strak, dat was het zeker wel. En het is niet zo dat Molko zijn plezier en dankbaarheid niet uitte: lichaamstaal, bedankt met de handpalmen tegen elkaar. Olsdal heeft een publiek wel een aantal keer aangesproken. Voelde voor mij helemaal niet aan als 'centen binnenrijven en klaar'.

Ook: nog nooit zulk zuiver geluid geweten in het Sportpaleis (we stonden op het middenplein).

Die covers, die hoefden wel niet voor mij.

Jonsi zegt ook nauwelijks wat tijdens concerten, terwijl ik niet de indruk heb dat die apathisch z'n nummers staat af te dreunen. Da's wel een verschil.

 

[EngineNr9]

Ik ben een paar weken geleden naar de show van Placebo geweest in de Ziggodome, wij hadden gelukkig geen last van het harde geluid en hebben genoten van een wat ons betreft goed optreden van Placebo. Maar gisteren waren we met hetzelfde clubje bij de show van Frank Carter in TivoliVredenburg en ik vind het zelf wel echt een meerwaarde als er wat contact is met het publiek en dat was er. Deze man wond de Ronda aardig om zn vingers, een paar keer de zaal in om in het midden van de pit te staan, of op de schouders van het publiek en nog een keer een rondje over de trap en het balkon heen, het gaf allemaal een extra sfeer aan het verder ook puike optreden van de mannen.

 

[Koekdoos]

Ik ben een paar weken geleden naar de show van Placebo geweest in de Ziggodome, wij hadden gelukkig geen last van het harde geluid en hebben genoten van een wat ons betreft goed optreden van Placebo. Maar gisteren waren we met hetzelfde clubje bij de show van Frank Carter in TivoliVredenburg en ik vind het zelf wel echt een meerwaarde als er wat contact is met het publiek en dat was er. Deze man wond de Ronda aardig om zn vingers, een paar keer de zaal in om in het midden van de pit te staan, of op de schouders van het publiek en nog een keer een rondje over de trap en het balkon heen, het gaf allemaal een extra sfeer aan het verder ook puike optreden van de mannen.

Interactie met het publiek is zo belangrijk voor een goede show. Maar er zijn volgens mij ook verschillende mensen hier die absoluut niks van interactie willen en gewoon alleen de muziek willen horen. Het zal ook wel een beetje liggen aan welk genre muziek er gespeeld wordt

 

[Processierups]

Bijzonder en ook mooi dat we allemaal een wat verschillende beleving hebben van zo'n concert.

Ik had zelf eigenlijk niet het idee dat het probleem alleen bij Molko zat. Dat hele blok aan schermen op het podium: best leuk dat dat kon bewegen, maar als je vervolgens bij iedere nummer hetzelfde trucje van snel verknipte nietszeggende beelden doet dan gaat het effect eraf. Hetzelfde met het geluid, alles werd dichtgeplamuurd door laag over laag te leggen, waardoor het vooral lomp en hard klonk. Hoe goed het nieuwe album dan ook is, het werd allemaal nogal eenvormig, zeker als de nummers worden afgewerkt in een tempo alsof de band nog een trein moest halen...

Dat gedoe met bewakers die het mobieltjesverbod moesten handhaven zorgde uiteindelijk ook eerder voor meer afstand dan minder...

 

[Brian]

Interactie met het publiek is zo belangrijk voor een goede show. Maar er zijn volgens mij ook verschillende mensen hier die absoluut niks van interactie willen en gewoon alleen de muziek willen horen. Het zal ook wel een beetje liggen aan welk genre muziek er gespeeld wordt

Ik vind dat het er heel erg aan ligt wat voor soort band er op het podium staat. Vorige week bij Sigur Rós was er geen interactie met het publiek als in praten of iets dergelijks. Wel een paar keer gebaren of naar voren stappen met de gitaar. Helemaal op het einde een dankwoord (in het IJslands). Maar daar gebrek aan interactie totaal niet gemist. Sterker nog, als ze dat wel hadden gedaan, had het mij alleen maar uit de show gehaald.

Als ik naar een show van bijvoorbeeld Frank Turner ofzo ga, wil ik juist wel die interactie. Dadi Freyr vind ik ook een goed voorbeeld die dat precies goed doet. Dan draagt het bij aan de show en wordt je niet uit een trance gehaald. Daar is het de muziek voor.

Teveel interactie is ook niet fijn. Na elk nummer wat zeggen, veel meer het publiek bezig zijn. Dat gevoel kreeg ik een beetje bij Frank Carter. Dan wil ik gewoon door, speel nu maar wat meer muziek ipv al het gelul. Foo Fighters is daar nog een beter voorbeeld van.

 

[Koekdoos]

Ik vind dat het er heel erg aan ligt wat voor soort band er op het podium staat. Vorige week bij Sigur Rós was er geen interactie met het publiek als in praten of iets dergelijks. Wel een paar keer gebaren of naar voren stappen met de gitaar. Helemaal op het einde een dankwoord (in het IJslands). Maar daar gebrek aan interactie totaal niet gemist. Sterker nog, als ze dat wel hadden gedaan, had het mij alleen maar uit de show gehaald.

Als ik naar een show van bijvoorbeeld Frank Turner ofzo ga, wil ik juist wel die interactie. Dadi Freyr vind ik ook een goed voorbeeld die dat precies goed doet. Dan draagt het bij aan de show en wordt je niet uit een trance gehaald. Daar is het de muziek voor.

Teveel interactie is ook niet fijn. Na elk nummer wat zeggen, veel meer het publiek bezig zijn. Dat gevoel kreeg ik een beetje bij Frank Carter. Dan wil ik gewoon door, speel nu maar wat meer muziek ipv al het gelul. Foo Fighters is daar nog een beter voorbeeld van.

Denk dat ik voornamelijk naar concerten ga waar de interactie wel aanwezig mag zijn, kan me voorstellen dat het inderdaad bij alles waar je helemaal in trance bent, storend is. Foo Fighters heb ik nooit live gezien, dus ik weet niet hoe dat is, heb het alleen maar gelezen aan de hand van de verhalen hier. Hetzelfde geldt voor Green Day en Disturbed volgens mij...

 

[Brian]

Denk dat ik voornamelijk naar concerten ga waar de interactie wel aanwezig mag zijn, kan me voorstellen dat het inderdaad bij alles waar je helemaal in trance bent, storend is. Foo Fighters heb ik nooit live gezien, dus ik weet niet hoe dat is, heb het alleen maar gelezen aan de hand van de verhalen hier. Hetzelfde geldt voor Green Day en Disturbed volgens mij...

Dat denk ik dan ja. Green Day is idd ook een goed voorbeeld voor teveel. Eerste keer vond ik dat nog wel grappig, maar 7 jaar later was het precies dezelfde show, met dezelfde gimmicks en dezelfde interactie. Ook teveel een te herhalend.
Bij disturbed was het me niet opgevallen. Maar toen vond ik het ook slecht, had ik redelijk wat bier op een heb me alleen maar geconcentreerd op de pit en zo min mogelijk op het podium. Dus zou zomaar kunnen.

 

[piep]

Gisteren naar Frank Carter & The Rattlesnakes geweest in Tivoli. Prima concert, gezellig druk, veel publieksinteractie , maar deze komt niet terug in de lijstjes van 2022. Ik wil nog wel wat woorden kwijt over het voorprogramma: Mimi Barks. Ik zeg het niet snel, maar wat een herrie. Het meeste kwam van tape, zelfs een deel van de zang en drum, de gitaar stond niet eens op het podium.

 

[Lion]

Gisteren naar Frank Carter & The Rattlesnakes geweest in Tivoli. Prima concert, gezellig druk, veel publieksinteractie , maar deze komt niet terug in de lijstjes van 2022. Ik wil nog wel wat woorden kwijt over het voorprogramma: Mimi Barks. Ik zeg het niet snel, maar wat een herrie. Het meeste kwam van tape, zelfs een deel van de zang en drum, de gitaar stond niet eens op het podium.

Eens, voorprogramma was rampzalig slecht. De schreeuwnummers playbackte ze inderdaad ook nog eens. Geen liveshow te noemen.

Frank Carter was inderdaad gewoon genieten, hij maakt er altijd wel een mooi showtje van.

 

[MarkD]

Over voorprogramma's gesproken, wat een herrie was dat voor Bon Iver in de Ziggo? Manmanman dat was echt tenenkrommend.

Ik vind interactie ook wel belangrijk met het publiek. Voor jouw als bezoeker moet je soms veel geld neerleggen voor een kaartje en dan vind ik echt het minste wat ze even kunnen doen is een klein beetje praten met het publiek. Routinematig een setlist afmaken voelt alsof je niet belangrijk bent. Ik denk dat sigur ros een uitzondering op de regel is eerlijk gezegd. Zijn muziek is zo specifiek dat het niet echt toe laat om ineens wat te zeggen. Daarnaast kan hij ook gewoon niet Engels lijkt het.

 

[DadRock]

Gisteren ben ik bij The Haunted Youth geweest. Beloftevolle band uit Belgie waar ik nog wel veel van verwacht in de toekomst. De show voelde nu al professioneel aan ondanks dat ze pas net hun debuutalbum hebben uitgebracht. Teen Rebel, Broken, Gone en Coming Home waren de hoogtepunten. Vooral Coming Home was een mooie afsluiter. Verder was de cover van Oasis (Cast No Shadow) ook geslaagd, hij had zelfs dezelfde houding achter de microfoon als Liam.
Top show en tot op de grotere podia!

 

[mattman]

Niet akkoord met die vrienden van Jimmy en Gloaming. Het is niet omdat Molko weinig/geen interactie had in spraak, dat het een 'afgeraffeld' concert was. Strak, dat was het zeker wel. En het is niet zo dat Molko zijn plezier en dankbaarheid niet uitte: lichaamstaal, bedankt met de handpalmen tegen elkaar. Olsdal heeft een publiek wel een aantal keer aangesproken. Voelde voor mij helemaal niet aan als 'centen binnenrijven en klaar'.

Ook: nog nooit zulk zuiver geluid geweten in het Sportpaleis (we stonden op het middenplein).

Die covers, die hoefden wel niet voor mij.

Maar er moet alsnog een verschil zijn tussen de band nu en de band van 20 jaar geleden. Ik heb Placebo 1 keer echt gezien op RW (op TWC nagenoeg volledig gemist door een clash) en vond dat toen een beetje droogjes. Ook qua sfeer op de weide. En dat terwijl Placebo wel de nummers heeft om een weide in vervoering te brengen.

Maar goed, uiteindelijk tien keer liever dit dan het irritante gelul en gerek van een Green Day of Foo Fighters…

 

[EngineNr9]

Eens, voorprogramma was rampzalig slecht. De schreeuwnummers playbackte ze inderdaad ook nog eens. Geen liveshow te noemen.

Frank Carter was inderdaad gewoon genieten, hij maakt er altijd wel een mooi showtje van.

Inderdaad die Mimi Barks was niet best. Ze had gelukkig wel een goede drummer/danser/roadie mee...

 

[jimmywe]

De grap is dat ik beide argumenten rond Placebo echt wel snap.

Ik vond het een enorm strakke show met sterke visuals en nummers van het nieuwe album die erg goed uit de verf kwamen. Een nummer als Happy Birthday in the Sky werd vol overgave gebracht...waar een Bionic idd als een verplicht koekje voor de fans voelde. Het concert schipperde tussen overgave en routine. Het blokje met de vier hits aan het slot voelde op die manier ook echt als een "nou okay dan, hier hebben jullie wat nummers die jullie kennen."

Ik denk dat het probleem wat bij Molko ligt. Er is gewoon iets gebroken bij hem tijdens die best of tournee denk ik. Hij heeft al een paar keer aangegeven een paar van die oude nummers kotsbeu te zijn om te spelen en de interactie met fans is ook gewoon weg. In Antwerpen heeft hij gezwegen, in Istanbul het publiek staan uitkafferen omdat ze stonden te filmen met hun phone.

Ging het vroeger al van too many friends, dan is het nu surrounded by spies. Een topnummer, maar ik vrees dat het een beetje veel zegt over de mentale staat van Molko tegenwoordig.

Ik denk dat je hier de nagel op de kop slaat. Molko heeft altijd al veel demonen gehad, en vroeger loste hij dat op met sloten drugs. Zie je ook duidelijk op dat concert van RW2001, top, maar helder kunnen we het niet noemen.
Heeft ook eens aangegeven dat hij niks anders kan dan muziek maken en optreden, zou niet weten hoe hij anders inkomsten zou genereren. En dat voel je ook wel live vind ik.
Stijn Van de Voorde gaf ook aan dat het zowat de moeilijkste en grootste eikel is die hij ooit heeft moeten interviewen.

Verder interessante discussie. Ik ben ook geen voorstander van teveel interactie, Foo Fighters inderdaad - de horror, vooral zonde omdat op een podium dan bakken talent sta. Korte, oprechte en gerichte interactie is het beste vind ik. Is Homme van QOTSA eigenlijk een krak in. Maar bvb bij The Killers zijn veel bindteksten dan weer iets dat hij elke avond doet, tot op RW dit jaar die kerel met Peppers shirt kwam drummen. Dan kwam spontane Brandon Flowers boven, en dat is dan weer wel fijn (He has more confidence than i have this man).

 

[randyrw]

Nine Inch Nails kan zonder 1 woord te zeggen heel de Barn afbreken. Maynard Keenan van Tool heeft op RW 1 woord gezegd (Belgium) en was misschien wel het beste concert dat ik daar ooit zag. Het gaat er een beetje om wat voor muziek je maakt en of het afstraalt op je publiek.

En je zegt ook beter niets dan dat je zoals Arcade Fire/Gorillaz laat vallen dat je het publiek te tam vindt.

 

[jimmywe]

Nine Inch Nails kan zonder 1 woord te zeggen heel de Barn afbreken. Maynard Keenan van Tool heeft op RW 1 woord gezegd (Belgium) en was misschien wel het beste concert dat ik daar ooit zag. Het gaat er een beetje om wat voor muziek je maakt en of het afstraalt op je publiek.

En je zegt ook beter niets dan dat je zoals Arcade Fire/Gorillaz laat vallen dat je het publiek te tam vindt.

Heb The Kooks is weten zeggen: "what a fucking shitty crowd", onderling maar je hoorde het wel natuurlijk.

Bij Tool zie je inderdaad dat die gasten zich amuseren. Op RW maakte Chancellor op een bepaald moment een foutje in zijn ritme, zag je Jones glimlachen en hem plagen, en deden ze gewoon verder. Die kleine dingen doen het hem.

 

[Gloaming]

Gisteren ben ik bij The Haunted Youth geweest. Beloftevolle band uit Belgie waar ik nog wel veel van verwacht in de toekomst. De show voelde nu al professioneel aan ondanks dat ze pas net hun debuutalbum hebben uitgebracht. Teen Rebel, Broken, Gone en Coming Home waren de hoogtepunten. Vooral Coming Home was een mooie afsluiter. Verder was de cover van Oasis (Cast No Shadow) ook geslaagd, hij had zelfs dezelfde houding achter de microfoon als Liam.
Top show en tot op de grotere podia!

Ik ben heel benieuwd. Ik zie ze vanavond in de Muziekgieterij in Maastricht.

 

[nitotheno]

Over voorprogramma's gesproken, wat een herrie was dat voor Bon Iver in de Ziggo? Manmanman dat was echt tenenkrommend.

Wilde dit zelf ook nog noemen, na de gesprekken hier over voorprogramma's. In tijden niet zoveel moeite gehad om door een voorprogramma te komen.