Eén keer per jaar kleurt het idyllische dorpje Bomal, nabij Durbuy, 2 dagen zwarter dan de nacht. Als je vanuit de urinoirs buiten de berg opkeek, kon je een groot kruis zien staan. Ironischer kon je het bijna niet indenken, dat hier beneden 2 dagen lang duivelshoornen de lucht werden ingestoken, het bestaan van God bij de vleet werd ontkend en bij sommige van de bands alle demonen werden losgelaten (Amenra), of zich zelfs gewoon een duivels ritueel ontvouwde (Belphegor). Het waren in ieder geval 2 prachtige dagen op een zeer fijn, gezellig festival.
Mini blog voor iedereen die wil lezen met uiteraard vooral de focus op de artiesten en het festival:
Na helemaal afgemat te worden bij de kinesist, vertrokken vanuit Leuven naar Bomal met de trein (uiteraard 2x vertraging, waardoor bijna de verbinding gemist in Luik). De camping was bijna naast het station en vooral naast een rivier. Het was dan ook prachtig ontwaken. Na alles te installeren en even te rusten in mijn tent even gaan kijken bij de band die al op de camping speelde.
La Solution:
Een akoestische punkband onder de brug, die de camping in twee splitste, zonder podium. Veel volk stond er niet, maar het kon hen niet deren. Na elk nummer namen ze ruim de tijd om even met het publiek te praten, iemand een grap te laten vertellen, even iedereen een vuistje te komen geven. Na iets meer dan een half uur had ik het wel weer gezien. Als ze speelden was het zeker oké, maar al het gepraat was mij te veel. Al moet ik wel zeggen dat ze deze setting goed hebben aangepakt.
Door naar het festival zelf bestaande uit een grote (zeer mooie) sporthal en een buitenpodium met een aantal foodtrucks en bankjes met bescherming tegen zon en/of regen.
One Hour (sporthal)
Niets beter dan een portie metalcore om de dag te beginnen, dacht de organisatie. Ik geef ze daar met plezier gelijk in. De band kwam al dansend op, op het nummer Call me maybe (nooit gedacht dit te horen op een metalfestival), om ons daarna een klein half uur te bestoken met hun muziek. Dit werd enkel onderbroken door synchroon op een of andere beat met hun achterste te schudden. Ze namen zichzelf niet al te serieus, maar knalden er tegelijk wel goed op los. Mooie opener van de dag.
Drakwald (buiten)
Daarna door naar de eerste buitenlandse band van de dag. Om de krachten nog wat te sparen vanop een van de bankjes gekeken met goed zicht op het podium. Hun combinatie van death metal met een doedelzak of een fluit leverde iets zeer mooi op. De ontvangst bij het publiek was eerder lauw, maar vond het wel een zeer goed optreden.
Carnation (sporthal)
Dan was het tijd voor de Belgische Death metal van Carnation. Op plaat vond ik het tot nu toe telkens niets en skipte ze vaak als ze in mijn playlist van Durbuy voorbijkwamen. Met een bloedrood masker, bloed op de armen en ongelooflijk veel energie kwam de zanger op. Zo slaagde hij erin om het publiek meteen mee te hebben en dit resulteerde in de eerste moshpits van de dag. Door de energie bij band en publiek en daarnaast de ijzersterke performance een van de hoogtepunten van de dag.
Rise Of The Northstar
Veel van de Franstaligen waren er vandaag voor deze mannen naar mijn vermoeden. Als ze in mijn playlist voorbijkwamen, vond ik het altijd wel fijne muziek, dus keek er ook wel naar uit. Een energiek optreden met zeer wat sfeer. Sommige van de screams waren echter vanop de achtergrondtrack, wat ik weer spijtig vond. Spijtig genoeg moest ik wegens onvoorziene omstandigheden een kwartier in het midden missen. Het einde was even energiek. Ze konden mijn verwachtingen niet helemaal inlossen, maar het was zeker een goed optreden.
Bloodbath
Van een supergroep gesproken: Opeth, Katatonia, Paradise Lost ... De verwachtingen lagen dus hoog. Ze speelden een strakke set, maar ook hier regeerde het publiek vrij lauw. De zanger probeerde af en toe wel wat reacties te veroorzaken, maar slaagde daar maar half in. Meer dan de helft van de show was er een moshpit te zien, maar het publiek was er duidelijk toch vooral voor hun bekendste nummer eaten, want toen ging de hal los. Een sterk optreden wederom!
Rotting Christ
Na Bloodbath zo snel mogelijk naar buiten om vanvoor te geraken bij Rotting Christ en dat lukte vrij makkelijk. Dit was toch wel mijn headliner van de avond en ik denk niet alleen bij mij. In afwachting van het begin voelde je de spanning en verwachting toenemen. De Grieken schoten meteen sterk uit de startblokken met 666 en hadden meteen iedereen mee. Moshpits vormden zich doorheen de hele show. Het afsluitende drieluik jaagde de energie in het publiek in ieder geval nog meer de hoogte in en ze slagen er zelfs in om mensen Latijn te laten meeschreeuwen. Dit was het beste optreden van de avond.
Korpiklaani
Snel een pasta bolognaise gaan halen en me vanachter op een bank gezet. Daar eigenlijk de hele show ook blijven zitten, omdat ik niet de noodzaak voelde om mee te gaan feesten. Kwestie van krachten sparen voor mijn drukke zaterdagavond. Ze waren oké, maar voel niet de noodzaak om ze nog eens te zien.
Suffocation
Ook hier weer me gezet op een van de bankjes rechts met perfect zicht op het podium. Ik denk dat er al wat volk weer huiswaarts was gekeerd na Korpiklaani, maar zij die waren gebleven, kregen nog een goede show in de plaats. Net als Carnation een band, die ik thuis niet snel zou opzetten, maar zo van 12 tot 1 snachts in het donker, kwam het goed binnen.
Barbarorhum
Nu was er echt niet veel volk meer over. Zij die er nog waren, bouwden een serieus feestje. Een scheepsrad, doeken met inktvis-tentakels op het podium en piratenkledij maakten het feest helemaal compleet. De Franstalige Alestorm slaagde in zijn opzet en meer moest dat niet meer zijn.
Moe maar voldaan was het tijd om de tent in te gaan.
Obsolete Humanity
Een goede portie Death Metal om de dag te beginnen. Ze speelden een strakke show. Het eerste deel droegen ze gasmaskers, maar die gingen af gedurende de show. Ik zou ze oplaten volgende keer, want gaf wat meer gewicht aan de show.
Ice Sealed Eyes
Ook deze gasten uit Brussel mochten een podium openen en ze deden dat met verve. Ze probeerden het aanwezige publiek wat op te jutten en dichterbij te laten komen, zonder dat het te veel werd. Een goed potje metalcore met een goede zanger en fijne riffs.
The Guardians
Vanop een van de banken gekeken. Vond het vrij saai. Dan maar een small combo (rijst, noedels, kip en groenten) gehaald en dat was echt heel lekker. Ook een succesvol optreden dus.
Psykup
Het was een feestje, maar echt goed vond ik het niet klinken. Kwam allemaal wat rommelig over. Al kunnen ze beiden wel goed schreeuwen.
My Diligence
Op sommige momenten deden ze me denken aan Psychonaut. Uiteraard niet op hetzelfde level, maar het was wel een zeer sterk optreden, dat op dit moment toch sterk boven de vorigen van die dag steeg. Ik stond vanvoor en ondanks dat het publiek wat passief was, speelden ze een ijzersterke show met fijne riffs en zang.
Gronibard
Mooie roze pakjes, voor de rest kon ik er niets mee
Bukowski
Begon het even te gieten net als ze zouden beginnen, waardoor iedereen onderdak zocht en niemand nog overbleef voor het podium. Wanneer het ergste voorbij was, begonnen ze te spelen en brak er toch weer een feestje los. Geen gedenkwaardig optreden verder, allemaal wat te veel van hetzelfde voor mij.
Black Mirrors
Deze band gaat nog groeien als ze zo verder doen. Een band die ongelooflijk strak speelt en een frontvrouw met een ongelooflijke podium presence en een dijk van een stem. Hun muziek is daarnaast ook zeer toegankelijk en aanstekelijk, waardoor ze eventueel ook op de meer mainstream festivals zeker hun plek zouden hebben. Echt een zeer sterk optreden.
Lacrimas Profundere
Ik was benieuwd naar deze band, vond ze zeer interessant klinken op plaat en ook live maakten ze dit waar. Enkel praatte de zanger heel veel zelfs tijdens de muziek om gejuich te vragen enz. In het begin was dit vooral cringe, wegens de lauwe reactie en huk muziek heeft al dat geklap en geheuj niet nodig. Al moet ik het hem wel nageven dat hij het publiek heeft kunnen ophitsen door meermaals naar het publiek te komen en zelfs ertussen te komen staan.
Brutus
Ik zou zeggen dat dit de eerste van de headliners van de dag was te zien aan de hoeveelheid publiek in de hal en het aantal shirts van hen doorheen de dag. Eerste keer dat ik ze zie met het nieuwe album onder de arm en die hun show is nu echt ongelooflijk sterk. Van de nieuwe nummers ben ik vooral fan van What have we done en Liar. Doordat ze eerder slechts 1 album hadden, bevatte de show wat fillers, maar nu is het van begin tot eind gewoon knallen geblazen. Dit keer was het Brutus die veni vidi vici mag zeggen. Wat een show!
Wolvennest
Zonder veel verwachting naar gaan kijken, maar zeer aangenaam verrast. Spelen een strakke show, waar ik 50 minuten geboeid naar heb geluisterd om dan een plek vanvoor te gaan zoeken bij Paradise Lost.
Paradise Lost
Het stond heel luid, waardoor ik er even moest inkomen. Sommige stukjes klonken mij wat schel in de oren. Naarmate het concert vorderde, kwam ik er volledig in en zo toch ook weer een fantastich optreden. Hoogtepunten waren voor mij Faith Divides Us - Death Unites Us, Say Just Words, No Hope In Sight en Ghosts.
Belphegor
Ook hier stond het goed vol, vanop een afstand meegekeken en geluisterd naar deze show. Klonk zeker oke, minder mijn ding sowieso en wilde nog genoeg overhebben voor Amenra.
Amenra
Een van mijn favoriete live bands en nu ook gaven ze weer een steengoede show weg. Spijtig van het luide geroezemoes op de achtergrond. Daardoor staan ze niet op 1 van het weekend, omdat dit de beleving wel wat verpestte. Wel gewoon weer sterk gespeeld en fijne setlist ook.
Nog een paar algemene zaken:
- Betalen om naar het toilet te mogen gaan binnen, wel gratis urinoirs buiten, maar ja als je een vrouw bent, is dat moeilijk uiteraard.
- De enige bar binnen zorgt voor veel gepraat tijdens de optredens, vooral storend bij Amenra.
- Heel het weekend bijna geen afval door de plastic bekers van 1 munt en dan telkens omruilen. Om 1 of andere reden gaven ze opeens wegwerpbekers op het einde van avond 2 en opeens lag het toch nog overal vol vuil. (Perfecte experiment dus meteen van het effect van zo´n wisselbeker, zou iemand wellicht zelfs een wetenschapelijk artikel over kunnen schrijven.)
- 2 dagen op beton is minstens even slecht voor de voeten en spieren als 4 dagen gras
- 2e dag was veel drukker dan de eerste (logisch ook met een in mijn insziens combi van 4 publiekstrekkers)
- 77 euro (87 met camping) voor 23 (+1) bands. Voelt eigenlijk bijna als een koopje zo. Fijne is dat er nooit overlap is en ik daardoor nieuwe bands heb leren kennen, die ik op andere festivals niet zou gaan zien, omdat ze op plaat me niet veel doen (bvb. Carnation). De Durbuy Rock winnaars waren ook alle drie goed, dus ook dat is knap gedaan. Een zeer fijn en gezellig festival!
Uiteraard lijstjes:
1. Brutus
2. Amenra
3. Paradise Lost
4. Black Mirrors
5. Rotting Christ
6. Carnation
7. My Diligence
8. Wolvennest
9. Bloodbath
10. Drakwald