Sabaton en ook Powerwolf hebben wat dat betreft ook kwaliteit te over, dat ze het voor elkaar krijgen om zoveel nummers te schrijven over eenzelfde thema, waarvan vrijwel elk nummer lijkt aan te slaan bij het grote publiek, je moet het maar kunnen.
Weet niet of dat nu echt iets positiefs is. Er zijn wel meer voorbeelden van een band die stuit op iets dat werkt en dan datzelfde truukje tot in de treure blijft herhalen, maar zo extreem eenvormig als Sabaton zijn er toch niet veel.
Maar mijn relatie met Sabaton is dan ook een eindeloze cyclus. Ik luister er een (half) jaar niet naar, er passeert een nummer, ik denk "hey, cool, waarom luister ik hier niet vaker naar?", ik zet een Sabaton-playlist op, ben het na 5 identieke nummers alweer terug helemaal beu en denk bij mezelf "oh ja, daarom!". En dat blijft zich dan herhalen, want dat eerste nummer dat ik de volgende keer ga horen, ga ik gewoon weer lekker vinden.
Live heb ik hetzelfde. Eerste keer dat ik ze zag, heb ik de hele set gezien, daarna elke keer na een (op zich vrij vermakelijk) half uurtje beginnen draaien en keren en zien of er in een tent nog iets anders speelt.