Het ligt er voor mij echt aan welke act en ook een beetje aan het moment. Lastig uit te leggen waar het hem precies in zit. Maar bijvoorbeeld Zeal & Ardor op Graspop 2022, wat er toen gebeurde in de Metal Dome... Lastig te omschrijven, maar het was een collectieve spirituele ervaring. Daarvoor en daarna Z&A nooit meer zo intens meegemaakt. Bloodbath op Graspop 2018. Daar stonden we maar met een paar honderd man in de Marquee, maar iedereen die daar was die ging echt onnoemelijk hard erin op. Legendarisch optreden was dat. Maar ook My Dying Bride vorig jaar op Graspop. Die heb ik ook al vaak gezien, maar om één of andere reden vind ik ze op Graspop altijd op hun best. Of Gojira, want met hun sublieme geluidsafstelling zo'n hele festivalweide naar z'n hand zet. Voelt ook intenser dan wanneer zij in een zaal staan. Bands als Alestorm, Arch Enemy en Bullet For My Valentine, waar ik voor een los concert nooit zo snel een kaart voor zou kopen, maar die ik op een festival altijd wel probeer mee te pakken. Simpelweg omdat zij met hun uitstraling en hun muziek bijdragen aan mijn festivalgevoel.
En zo kan ik nog wel even doorgaan, haha. Voorbeelden andersom zijn er ook zat hoor. Bands die me op een festival minder bij de strot grijpen dan bij een los concert. Of bands die altijd tegenvallen. Of juist altijd wel sterk zijn. Stake schiet in m'n gedachten. Op Graspop (en Alcatraz) gaat die hele tent uit z'n dak, dus dat is heel vet zo massaal. Maar als je die in een zaaltje met 350 man ziet, dan is dat ook ongelooflijk vet en bijzonder. Eigenlijk is muziekbeleving binnen de niche van de metal waar ik van hou altijd wel goed. Of het nou op een festival is, of in een zaal. 98% gaat daar staan kijken omdat ze de muziek mooi vinden en die willen beleven. Niet om met Henrietta te bespreken hoe het toch komt dat Clara niet doorhad dat Huib vreemd is gegaan met Yade, op het feestje van Barry.