Toch maar eens begonnen aan mijn verslag van het geweldige Graspop weekend van 2023. Een lijstje van bands opnoemen doet mijn ervaring van dit jaar gewoonweg te kort. Het is dus gewoon meer een belevings verslag geworden.
De week voor Graspop lag ik nog met een been omhoog aan een Pretnison kuur. De kans dat ik alsnog kon gaan werd gering.
Maar het zou de eerste keer voor mijn zoon worden dus het moest doorgaan. Een tas vol Iboprufen en Paracetamol mee en gaan.
De woensdag om een uur of 5 aangekomen na een verkeerde afslag in Nederland en foute aanwijzingen van de verkeersbegeleiders bij het festival. Dat mocht allemaal de pret niet drukken. Nadat de tent was ingericht en de nodige pintjes waren weggewerkt kennis gemaakt met
@RubenJS en mijn "vandaag is de dag!" Shirt in ontvangst genomen. Savonds naar de Boneyard voor wat ik vond een zeer gezellige meeting. Allen die daarbij aanwezig waren dank daarvoor.
De donderdag was voor mij echt de minste dag, maar ik kon niet wachten om mijn zoon mee te nemen naar de heilige weide. Hij vond het geweldig. Ik ga hier niet benoemen welke bands we gezien hebben die we niets vinden, maar wat een begin van het festival. Alleen al de sfeer en het weer. Doordat ik niet echt fantastisch te been was toch keuzes moeten maken. Dat werd in dit geval Made in Purple. Geweldig!!!! Alledrie de sets. Daarom ook de donderdagmeeting kort maar krachtig meegemaakt.
Ghost gezien, maar overtuigd niet in het daglicht. Ligt niet aan hun, maar gewoon aan het tijdstip. Ondertussen raakte mijn zoon al meer onder de indruk. De definitieve metalhead in hem is ontwaakt
Daarna Guns gezien. Wat moet ik er nog over zeggen wat al niet gedaan is hier.
Het vervolg moest zijn: Bizkit Park! Toch 15 minuten lol van gehad tot iemand mij vlak bij de bar zo gigantisch hard in de rug beukte dat ik voorover op de grond kletterde. Bril van het hoofd, hoed ook. Hoef kwam terug, bril niet. Ik dacht dit is einde festival. Behoorlijk pissig richting tent gebeend.
Vrijdagochtend word ik wakker, al iets minder boos. Spreek de dochter van onze buren ons aan. Of ik mijn bril kwijt was en wat voor sterkte ik heb. Blijkt ze een reservebril bij zich te hebben met exact dezelfde sterkte. Hoezo toeval bestaat niet.
Mocht je dit lezen Missy; jij hebt mijn festival en weekend gered!!
De middag tot een uurtje of 4 gezellig met onze buurtjes op de camping zitten pilsen.
Mijn dankbaarheid was zo ongelofelijk groot.
Met volle moed weer naar de weide gegaan om Airbourne te aanschouwen. Dat paste echt precies bij hoe ik met op dat moment voelde. Partyyyyyyy!!!!!!
Hatebreed ging er ook lekker in. Toch altijd een zwak gehad voor meneer Jasta.
Daarna even een rustmoment tot Clutch. Wat waren die vet en hard. Mob Goes Wild is nu de meme van mijn zoon en ik.
Vervolgens nog een stuk Disturbed mogen aanschouwen. Indrukwekkend to say the least.
Gojira!!!!! Mijn god! Wat een machine en wat een geweld. Echt niet normaal.
Op dat moment zei mijn linker been: doe het zelf maar. Met andere woorden ik ben strompelend afgehaakt en heb tot mijn grote spijt Machine Head niet kunnen zien.
Dikke F#_#k. Dat ze in mijn top 10 staan komt door mijn zoon. Nog een 6-tal snaps van hem gehad speciaal voor pa.
De zaterdag dus Mimi ook niet kunnen zien door dezelfde reden. Ik wilde mijn rust pakken. Sorry
@RubenJS . Held!
De zaterdag begonnen met Rancid. Lekker hoor. Daarna mijn Must See!!! Jeugdhelden Pantera. Damn!!!! Wat een show en wat een crowd. Walk!!! Kippevel tot aan mijn tenen. Zoonlief had ook de haren recht overeind staan.
Daarna Parkway Drive. Wat een toppers en wat een show. Geweldig!!
Slipknot deed wat Slipknot hoort te doen, maar viel toch een iets tegen. Maar heel gaaf om zoon mee te zien doen bij Spit it Out.
De zondag. Wederom rustig starten om het einde te kunnen halen. Want, Motley en Def!
Skid Row als eerste gezien. Wat een energie heeft die zanger. Lekker om die ouwe glamhits te horen en mee te brullen.
Hollywood Vampires is gewoon een guilty pleasure.
Hellmut leek me van tevoren enorm gaaf, maar in verband met de verwachte drukte maar niet aan gewaagd. Denk dat het wel een feestje was.
Uiteindelijk draaide de zondag voor mij om de laatste 2. Motley was in mijn ogen een echt lekkere show. Vince toch redelijk bij stem. Gewoon een feestje. Deed me goed om mijn zoon van 19 daar zo van te zien genieten. Super!!!
Def muzikaal gewoon superstrak. Alleen iets te veel slow songs in de set naar mijn smaak. De beide headliners hadden dan ook beter omgedraaid kunnen worden.
Kortom, ondanks de ongemakken echt weer een vet gave editie. Zoonlief gaat volgend jaar weer mee. Kaarten gaan sowieso besteld worden. Als iets bewezen is voor mij dit jaar, dan is het dat wat er ook gebeurd het gewoon een enorm feest is en het mooiste weekend van het jaar.
Op naar GMM 2024!!