We moeten niet teveel verliezen in onze emoties. Maar ik snap het wel, de eerste jaren was BKS echt fris en fruitig onder het regime van Niels Aalberts die zijn talent aan het weggooien is bij een inspiratieloze 3voor12.
Maar met de koers van Roosmarijn Reijmer en daarna Maurits Westerik is het niet beter geworden. En soms zit ik er aan te denken om met witte zakdoekjes te gaan zwaaien tijdens BKS. En ik geloof allemaal dat ze hun best doen en dat wij hier makkelijk praten hebben. Maar toch heb ik soms het idee dat het voor deze mensen net iets te makkelijk is gegaan en daardoor en niet de identiteit van het festival te kunnen waarborgen.
Het is ook niet alleen de communicatie. Maar ook gewoon onbegrijpelijke dingen als een halve techno stage naast Nick Cave te programmeren, of een vreselijke afgekeurde botsautobaan neerzetten om hipster kleding in te verkopen. Bepaalde acts die worden geboekt. Het is toch wel iets langer aan de gang.
Ik zou gewoon graag een Walter van Roadburn type directeur zien. Zonder hippe dj sets, maar met een hart en gevoel voor zijn of haar eigen festival.
Zo dat was het melodramatisch momentje voor vandaag.