Zo, het weekend zit er helaas al op! Ik moet eerlijk toegeven dat ik al sinds gisterenavond thuis ben, heb bijgevolg helaas Korpiklaani, Cannibal Corpse en Arch Enemy gemist, maar ook wel alle files vermeden.
Hoewel het niet mijn eerste keer Alcatraz was, was het wel mijn eerste festival waar ik alleen heenging. Dit bleek helemaal niet simpel, vermits ik blijkbaar een grotere introvert ben dan ik dacht. Gelukkig heb ik soms de moed gehad om vreemden aan te spreken en dan toch her en der mensen leren kennen. Toch was het - door de situatie - soms emotioneel zwaar, maar ik heb wel m'n best gedaan om te genieten.
Alcatraz blijft namelijk echt een topfestival. Een zeer diepe line-up, maar ook gewoon altijd een feest. Ondanks de hittegolf hebben ze het wel goed aangepakt. Enige minpunt was de lange(re) wandelafstand van het festival naar de camping. Een kleine 5 jaar geleden lag de tent op nog geen 2 minuten wandelen van het festival, dit was dit jaar toch wel anders.
Een kort verslagje:
Donderdag
Was een mooie opwarming! Ik kende BEUK niet en ik vond ze niet echt speciaal, maar was wel een toffe groep om mee te starten.
Fat Bastard vond ik daarentegen oprecht wel goed. Mooi eerbetoon, zorgde meteen voor een kippenvelmoment. Heb wel opgevangen dat de band sinds gisteren gestopt is... Stoppen op een hoogtepunt, dan maar?
De coverbands waren een leuke manier om het festival in te zetten!
Vrijdag
Tijdig wakker geworden om April Art te zien, maar het was Ć©rg lang aanschuiven waardoor ik deze gemist heb. Jammer! Was pas tijdens Warkings op het festivalterrein, maar ik ben gewoon wat gaan eten. Night Flight Orchestra was helaas niets voor mij, niet mijn genre. Dus in het midden van hun set richting Swamp getrokken voor Lorna Shore. WĆ t een band... Deze mogen wel vaker terugkeren. De ene na de andere breakdown. Zalig! Hierna heb ik Uli Jon Roth en Unearth vanuit het VIP-deck bekeken. Vooral die laatste heeft me erg verrast! Had er nog nooit van gehoord, maar klonken wel erg goed.
Ik stond in de Swamp mooi klaar om Cattle Decapitation te verwelkomen, maar helaas... Wel een bizar late cancel. Dan maar naar Vandenberg kijken op de Prison Stage en vervolgens een hapje eten. Dark Funeral klonk erg machtig, maar af en toe scheelde er iets met de instrumenten/zang waardoor een erg luide piep het concert tweemaal stoorde. Gelukkig had ik oordopjes in, maar de mensen langs me hadden er wel last van... Na Dark Funeral was het tijd voor het vreemdste concert van het weekend: Igorrr. Dit was oprecht een... ervaring. Een mix van zalige riffs, vreemde edm, operagezang, maar wel Ć©cht goed gebracht. Hierna heb ik even een pauze gehouden om een kameraad op te pikken aan de camping die me van vrijdag- tot zaterdagavond wou vergezellen. Bij terugkomst hebben we MGLA meegepikt... Wauw. Magistraal. Tot in de perfectie. Als het aan mij lag, had ik de show volledig uitgekeken, maar diezelfde kameraad wou Peter Pan Speedrock zien, dus zijn we na een 45 minuten nog even naar ginds gewandeld om vervolgens "Den Dikke" (blijkbaar de 'mascotte/zanger' van de band???) z'n microfoon een hoofdstoot te zien geven. Hierna bracht hij een Nederlandse cover van "Ace of Spades" en crowdsurfte hij over het publiek heen. Afsluiten deden we met Solstafir en dit was het helemaal waard. Fjara blijft zo'n prachtig nummer...
Zaterdag
Meteen in het feestje gedoken met Vended. Zoals Joslittel hier al zei, deze band gaat nog groot worden. Hier stond meer volk naar te kijken op dit vroege uur dan bij de twee volgende Prison-stage bands. WĆ t een energie... Voorlopig is het nog een ruwe diamant, maar schitteren doen ze wel al. Helaas hebben we hierna Dress The Dead meegepikt, waar ocharme een dikke 5 minuten voor de start amper 30 mensen stonden te wachten. De zangeres heeft oprecht goede growls/screams, maar haar "ruwe" cleans vielen live hĆ©Ć©l dik tegen. Stonden ook veel te luid, waardoor alle instrumenten wegvielen. Jammer. Butcher Babies deden het daarentegen wat beter, al zeg ik het zelf. Vervolgens hebben we ons in het VIP-deck geĆÆnstalleerd om de hitte wat te mijden en zo Ill Nino en Evil Invaders te bekijken. Die laatste zeggen me echter niet heel veel meer, omdat ik ze de laatste tijd overal live heb gezien. Blijft wel een mooie show.
Vervolgens wat gaan eten en eigenlijk gewoon wat rondgehangen zonder een echte band te checken. Mijn twee hoogtepunten van de dag kwamen eraan en we wilden toch degelijk uitgerust zijn daarvoor. Hoogtepunt 1, Der Weg Einer Freiheit, klonk instrumentaal fantastisch. Hier heb ik meer van genoten dan van MGLA. Hopelijk keren ze snel nog eens terug. Maar dan kwam Hemelbestormer in de Morgue... Hoewel ik bevooroordeeld ben, de drummer was immers enkele jaren terug mijn stagecoƶrdinator, blijf ik deze band live zot goed vinden. Ik stond helemaal vooraan, wat in La Morgue betekent dat je letterlijk het podium aanraakt, en heb de hele show genoten. De cover van Freezing Moon was "een specialleke speciaal voor Alcatraz", om het met de woorden van de drummer te zeggen, toen ik ze voor de show even sprak.
Helaas was het toen tijd om afscheid te nemen van het gezelschap, dus nog ff naar de camping en terug om als laatste twee bands Exodus en Watain mee te pikken. Exodus klonk goed, maar ze zeiden me niet zoveel. De intro van Raining Blood om daarna iets anders te spelen was wel lachen. Ook hier wel een mooi moment toen de zanger een eerbetoon hield aan Trevor Strnad van The Black Dahlia Murder. Ik koos voor Watain i.p.v. Behemoth omdat ik laatstgenoemde al enkele keren gezien had, maar achteraf gezien had ik meer plezier gehad van Behemoth, denk ik. Toch was het een mooie ervaring. Leek echt op een ritueel, wat wellicht ook de bedoeling was - ik ken de band niet zo goed.
Zondag
Mijn laatste dag was eigenlijk ook de kortste. Ik had reeds besloten dat ik diezelfde avond naar huis zou rijden en eigenlijk stond er niet zoveel op mijn planning. De hitte (alhoewel de bewolking zaaalig was) alsook een moeilijker moment gooide wat roet in mijn motivatie om naar het festival te gaan. Uiteindelijk toch naar 1914 gekeken, ook hier: fantastische show. Vervolgens heb ik vanuit het VIP-deck de bands van de Prison bekeken (Praying Mantis en Diamond Head), maar dit vond ik niet zo speciaal. Hoewel het toch leuk is om de originele versies te horen i.p.v. de Metallica covers.
Lacuna Coil heb ik op de weide meegemaakt. Hierna een hapje gaan eten om daarna Speed Queen te bekijken. Deze band is altijd een feestje. Op zo'n kleiner podium als de Morgue komen ze het best tot hun recht. Heerlijke pit, toch een tiental Alcatraz-gangers die vanop het podium het publiek in doken, waaronder de zanger zelf tijdens het laatste nummer. Ook hier ben ik een beetje bevooroordeeld, vermits ik de vriendin van de bassist ken, maar toch wel Ć©cht van genoten. Tot slot nog even genoten van Electric Callboy, die ik toch ook beter vond dan verwacht. Hierna rustig naar de camping gegaan om Alcatraz vaarwel te wensen.
ZĆ©Ć©r subjectieve top 10:
1. Hemelbestormer
2. Speed Queen
3. Der Weg Einer Freiheit
4. Vended
5. Solstafir
6. MGLA
7. Lorna Shore
8. Electric Callboy
9. 1914
10. Lacuna Coil