De nieuwe Whispering Sons, The Great Calm, komt vrijdag uit, maar de vinylplaat zat vandaag al in mijn brievenbus nadat ik hem via de site van de band had besteld.
Opnieuw sterk werk van onze Belgische trots.
Het - excusez le mot - meesterwerk dat Image was, is het echter ook niet geworden.
De meeste nummers van de nieuwe plaat had ik al één keer gehoord, tijdens hun optreden in Volta in november, en de tracks die toen het meeste indruk maakten deden dat opnieuw. Opener Standstill is vintage Whispering Sons en ook afsluiter Try Me Again is een schot in de roos.
The Talker blijft een beetje te hard als Dry Cleaning te willen klinken, maar het is ook wel best een lekker nummer.
Dragging en de piano-tracks Still, Disappearing en Balm (After Violence) konden na één luisterbeurt ook wel overtuigen.
De rest van de plaat klonk zeker niet verkeerd, maar gaat een paar extra luisterbeurten kunnen gebruiken.