AC/DC zorgt voor een donderende Highway to Hell, dwars door de Johan Cruijff Arena
RECENSIEAC/DC mag dan meer personeel verbruiken dan een gemiddeld uitzendbureau, rocken gaat de band nog prima af. De uitverkochte Johan Cruijff Arena veranderde woensdagavond in een donderende
Highway to Hell.
Stefan Raatgever 06-06-24, 07:52 Laatste update: 08:38
Een van de meest herkenbare beelden uit de rockgeschiedenis: gitarist Angus Young – gekleed in Brits schooluniform met korte broek, witte kousen en rode pet – in eendenpas dansend over het podium van AC/DC.
Youngs band bestaat inmiddels meer dan een halve eeuw, zelf wordt hij volgend jaar 70. Zijn oudere broer Malcolm, met wie hij de groep in 1973 begon, overleed in 2017. Maar Angus waggeldanst nog altijd achter het zoveelste splijtende gitaarriff aan. Een tikje strammer dan voorheen misschien, de blote knieën knokig, maar permanent gedreven en verend op het ritme.
Toch nog een concert
AC/DC was woensdag na 15 jaar terug in de Johan Cruijff Arena voor een optreden dat er bijna niet van was gekomen. De Australische formatie verkeerde, zeker niet voor het eerst, in zwaar weer. Naast het overlijden van de oudste Young waren daar de gehoorproblemen van zanger Brian Johnson. Hij kondigde in 2016 abrupt zijn afscheid aan (Axl Rose van Guns N’ Roses krijste een halve tournee mee als invaller) maar keerde vier jaar later toch weer terug. ‘Een wonder der techniek’ had hem weer wedstrijdfit gekregen.
Dan was er nog drummer Phil Rudd, die aanvaringen met de politie afwisselde met afspraken bij verslavingsartsen. Ook hij werd, na een huisarrest van acht maanden wegens ernstige bedreiging, weer in genade aangenomen. Toch tourt hij niet mee met Youngs rockmachine. Hij zou thuis bij zijn zieke vrouw willen blijven. Anonieme vervangers speelden woensdagavond alle gaten dicht.
Onverslijtbare gitaarriffs
Formeel staat de nieuwe tournee in het teken van album
Power Up (2020), maar daarvan speelde de groep woensdagavond maar twee songs. De rest van het materiaal was overbekend en precies wat de fans – velen hadden zo te horen een reis vanuit het oosten van het land achter de rug – wilden horen. Dat wil zeggen: rockers die steunen op de rudimentaire, maar onverslijtbare gitaarriffs van
Back in Black, Thunderstruck, You Shook Me All Night Long en uiteraard
Whole Lotta Rosie. Ze kregen geblokte, soms een tikje krakende uitvoeringen.
Young speelde bezeten, maar Johnson had het zwaar. Voor een 76-jarige houdt zijn geknepen stem bewonderenswaardig stand, maar de kracht verliest hij langzaam uit de longen.
In de Arena – wat is het elke weer schrikken hoe slecht het geluid is in de eerste 20 minuten – waren er weinig klachten over. Er kon naar hartelust luchtgitaar worden gespeeld en na anderhalf uur bevond iedereen zich vrolijk schreeuwend,
met een vuist in de lucht, op de
Highway to Hell.
En toen moest Young nog beginnen aan zijn kwartier durende solo op
Let There Be Rock.
AC/DC mag dan meer personeel verbruiken dan een gemiddeld uitzendbureau, rocken gaat de band nog prima af. De uitverkochte Johan Cruijff Arena veranderde woensdagavond in een donderende Highway to Hell.
www.ad.nl