Muzikaal verleden
- Onderwerp starter Kereltje
- Startdatum
Helaas had ik toen nog geen Last.fm, dus met zekerheid kan ik het niet zeggen. Maar volgens mij had ik toen ik 14 was al een omslag gehad van foute popmuziek (Black Eyed Peas, Sean Paul) naar bandjes en luisterde ik toen vooral britpop, dat ik via mijn broer had ontdekt. Franz Ferdinand en Bloc Party, en The Kooks, Arctic Monkeys, The Rifles en The View debuteerden rond die tijd allemaal en moest ik luisteren van mijn broer. Door deze bands begon ik voor mezelf ook oudere Britpop te ontdekken zoals Oasis, Babyshambles, Travis, Pulp en Stone Roses. En precies zoals hierboven genoemd, via Limewire, dus niet hele discografieën, maar alleen de hits.
Daarnaast luisterde ik nog veel radio, 3fm en kwamen dus alle hitjes ook nog voorbij.
Daarnaast luisterde ik nog veel radio, 3fm en kwamen dus alle hitjes ook nog voorbij.
Ik heb vroeger heel veel EDM en Harstyle geluisterd, en dacht ook dat dat eigenlijk dat er alleen dance festivals waren, ik kon maar niet begrijpen hoe mensen naar een festival als Pinkpop of Lowlands zouden gaan. Ik ben dan ook totaal niet muzikaal opgevoed, aangezien mijn ouders alleen maar 538 luisterden. Iets wat me nog steeds dwars zit, aangezien ik veel liever eerder gitaarmuziek had ontdekt. Later ben ik naar Linkin Park gaan luisteren, wat gevolgd werd door Green Day, Arctic Monkeys en dat soort bandjes. Anderhalf jaar geleden is dat dan weer veranderd naar Muse. Hieruit ben ik heel veel gaan ontdekken en is mijn huidige muziekkeuze gevormd.
-14: top 40; Now Dance Hits, Yabba Dabba Dance (Charlie Lownoise & Mental Theo, Scooter, DJ Paul Elstak)
14-18: poppunk en popemo (van Blink 182 en Sum 41 tot Lagwagon en No Use For A Name / Jimmy Eat World, Taking Back Sunday, Brand New)
19-26: ongeveer een doorsnee line-up van (de bandjes van) Pinkpop/Lowlands (Franz Ferdinand, Gaslight Anthem, De Jeugd van Tegenwoordig, Foo Fighters, Sigur Ros, Belle & Sebastian, Radiohead)
26-nu (31): ongeveer een doorsnee line-up van (de bandjes van) BKS/DTRH en richting LGW? (nog steeds a la Sigur Ros, B&S, Radiohead)
Meer een logische evolutie dan grote veranderingen denk ik.
14-18: poppunk en popemo (van Blink 182 en Sum 41 tot Lagwagon en No Use For A Name / Jimmy Eat World, Taking Back Sunday, Brand New)
19-26: ongeveer een doorsnee line-up van (de bandjes van) Pinkpop/Lowlands (Franz Ferdinand, Gaslight Anthem, De Jeugd van Tegenwoordig, Foo Fighters, Sigur Ros, Belle & Sebastian, Radiohead)
26-nu (31): ongeveer een doorsnee line-up van (de bandjes van) BKS/DTRH en richting LGW? (nog steeds a la Sigur Ros, B&S, Radiohead)
Meer een logische evolutie dan grote veranderingen denk ik.
Ik doe ook wel ff een serieus verhaaltje.
Ben eigenlijk pas relatief kort met muziek bezig. Eind 2011 ging ik voor het eerst naar een concert (Coldplay) en daarna ben ik eigenlijk pas zelf muziek gaan luisteren (itt radio). Na een jaar alleen Keane geluisterd te hebben zag ik ze nog 2x live in 2012 en ging ik in 2013 pas echt naar veel andere bands luisteren, die ik nu eigenlijk allemaal niet bijzonder interessant meer vind (White Lies, The Killers, Two Door Cinema Club, Muse, 30STM, Editors). Dat waren een beetje de bands waar veel mensen, ook wie zich wel muziekfans zouden noemen, in blijven hangen, ook wel tumblr-core of in Nederland 3FM-muziek genoemd. Vanaf 2014 ging ik dus eigenlijk pas echt veel muziek luisteren die ik nu nog altijd kan waarderen, waaronder Modest Mouse, Swans, Neutral Milk Hotel, Brand New, Weezer. Dingen zoals Xiu Xiu of Bo Ningen ook voor het eerst dat jaar gehoord. Veel albums die ik nog steeds als classics zie heb ik toen geluisterd, zoals American Football, Godspeed You, Death Grips, Deafheaven, Iceage, Cloud Nothings... In 2015 ging het redelijk hetzelfde, totdat ik wat meer naar oude classics ging luisteren zoals David Bowie, Talking Heads, Lou Reed en dat probeer ik nu nog steeds te doen, maar dan meer de alternatieve kant met bijvoorbeeld Can, Neu!, Faust, Cluster en Kraftwerk. Daarnaast wat geprobeerd de Japanse muziek wat meer te verkennen met 2814, Boredoms, OOIOO, Ogre en meer. Voorlopig vermaak ik me wel met alternatieve Japanse muziek en Duitse '70s experimental (kraut)rock dus daar probeer ik nog een tijdje in te blijven hangen en me verder in te verdiepen.
Ben eigenlijk pas relatief kort met muziek bezig. Eind 2011 ging ik voor het eerst naar een concert (Coldplay) en daarna ben ik eigenlijk pas zelf muziek gaan luisteren (itt radio). Na een jaar alleen Keane geluisterd te hebben zag ik ze nog 2x live in 2012 en ging ik in 2013 pas echt naar veel andere bands luisteren, die ik nu eigenlijk allemaal niet bijzonder interessant meer vind (White Lies, The Killers, Two Door Cinema Club, Muse, 30STM, Editors). Dat waren een beetje de bands waar veel mensen, ook wie zich wel muziekfans zouden noemen, in blijven hangen, ook wel tumblr-core of in Nederland 3FM-muziek genoemd. Vanaf 2014 ging ik dus eigenlijk pas echt veel muziek luisteren die ik nu nog altijd kan waarderen, waaronder Modest Mouse, Swans, Neutral Milk Hotel, Brand New, Weezer. Dingen zoals Xiu Xiu of Bo Ningen ook voor het eerst dat jaar gehoord. Veel albums die ik nog steeds als classics zie heb ik toen geluisterd, zoals American Football, Godspeed You, Death Grips, Deafheaven, Iceage, Cloud Nothings... In 2015 ging het redelijk hetzelfde, totdat ik wat meer naar oude classics ging luisteren zoals David Bowie, Talking Heads, Lou Reed en dat probeer ik nu nog steeds te doen, maar dan meer de alternatieve kant met bijvoorbeeld Can, Neu!, Faust, Cluster en Kraftwerk. Daarnaast wat geprobeerd de Japanse muziek wat meer te verkennen met 2814, Boredoms, OOIOO, Ogre en meer. Voorlopig vermaak ik me wel met alternatieve Japanse muziek en Duitse '70s experimental (kraut)rock dus daar probeer ik nog een tijdje in te blijven hangen en me verder in te verdiepen.
Geen idee hoe ik het moet omschrijven omdat mn muzieksmaak zo hard is veranderd en toch zo gevarieerd is gebleven, ik blijf nieuwe muziek ontdekken dus zal gewoon de artiesten neerschrijven die ik toen voor het eerst ben beginnen luisteren in dat jaar..
Zoals je kan zien aan het lijstje werd ik als 12/13-jarige sterk beïnvloed door dubstep en harde bass muziek, al mn vrienden luisteren ernaar en ik vond het fijn en ruig klinken, had ook zo wel mn tegenpolen waar ik soms momenten had waarbij ik Ed Sheeran meeschreeuwde en dan weer zat te headbangen op stevige dubstep.. Daarna leerde ik meer kennen van elektronische muziek en leerde ik SHM en Avicii kennen (en waarschijnlijk nog) en door de jaren heen luisterde ik bijna alle soorten elecktronische muziek, eerst dubstep, daarna hardstyle en jump.. en daarna nog uitgebreider naar tech house, progressive house , big room en andere.. Ik leerde ook m'n eerste bands kennen (The Arctic Monkeys & The 1975) en van daaruit leerde ik dan weer nieuwe bands kennen bv. The Kooks.. Toch bleef mn voorkeur nog altijd uitgaan naar elektronische muziek waarbij ik nog meer alle kantjes en geluiden wilde gehoord hebben (Deadmau5 & Eric Prydz bv. en zelfs vorig jaar nog Kraftwerk helemaal beluisterd)
Geen idee hoe het kwam maar ik sloeg een andere weg in met mn muzieksmaak en ontdekte op korte tijd Alt-J, The War On Drugs en Tame Impala en ben hier zowat bij gebleven tot nu toe (ookal zat er een Muse fase in) .. Ook leerde ik meer kennen van de underground scene (omdat ik ondertussen de big room/EDM .. beu was) en dus zelf artiesten begon te zoeken die je nooit ergens kon horen anders dan soundcloud maw San Holo, Louis The Child, Mura Masa, Snakehips enzovoorts.. Heb waarschijnlijk wel meerdere artiesten geluisterd in de periode 2009-2011 maar het is zowat een omvattend ding denk ik als je het zo bekijkt hm
Probeer me nu zowat bezig te houden met nieuwe muziek te ontdekken in het genre van Flume & Disclosure en indierock bands hm
2008: Sub Focus, Skrillex, Borgore, Doctor P, Flux Pavilion, Skream, Rusko, Caspa, Knife Party, Coone
2009: Ed Sheeran, Lana Del Rey, Modestep
2010: Avicii, Swedish House Mafia, Zatox
2011: Hardwell, Nicky Romero, MWAK, Kings Of Leon, Eptic
2012: Netsky, Yellow Claw, Da Tweekaz, Wildstylez, Brennan Heart, Headhunterz, Adaro
2013: The 1975, Disclosure, Carnage, RL Grime, Alesso, Dimitri Vegas & Like Mike, Martin Solveig, Dada Life, Romeo Blanco, D-Block & S-T-Fan, Afrojack, Martin Garrix, Showtek
2014: Arctic Monkeys, Porter Robinson, Madeon, The XX, Flume, Deadmau5, Kygo, Thomas Jack, ZHU, The Weeknd, Oliver Heldens, The Kooks, Hozier, 3LAU, Vicetone, Zedd, Fox Stevenson, Tyler The Creator, Bassnectar, LNY TNZ, Dannic, Dyro, W&W, Blasterjaxx, The Chainsmokers, DVBBS, Dillon Francis, Galantis, Deorro, Audien, Wilkinson
2015: Tame Impala, The War On Drugs, Alt-J, Oh Wonder, Halsey, Twenty One Pilots, Jamie xx, Muse, Florence + The Machine, Louis The Child, Mura Masa, CHVRCHES, Eric Prydz, ODESZA, Snakehips, Point Point, Tchami, Gorgon City, Christine & The Queens, Imagine Dragons, Above & Beyond, Oscar & The Wolf, Kraftwerk, JAUZ, The Chemical Brothers, Giraffage, Ramzoid, Tom Misch, Troye Sivan, Gallant, marshmello, Vuurwerk, malaa, NGHTMRE, Zimmer, Slow Magic, San Holo, Jeremy Loops
2016: Moderat, James Blake, Jack Garatt, Bazart, SG Lewis, SX, Kanye West, David Bowie, Balthazar, Eefje De Visser, What So Not
Zoals je kan zien aan het lijstje werd ik als 12/13-jarige sterk beïnvloed door dubstep en harde bass muziek, al mn vrienden luisteren ernaar en ik vond het fijn en ruig klinken, had ook zo wel mn tegenpolen waar ik soms momenten had waarbij ik Ed Sheeran meeschreeuwde en dan weer zat te headbangen op stevige dubstep.. Daarna leerde ik meer kennen van elektronische muziek en leerde ik SHM en Avicii kennen (en waarschijnlijk nog) en door de jaren heen luisterde ik bijna alle soorten elecktronische muziek, eerst dubstep, daarna hardstyle en jump.. en daarna nog uitgebreider naar tech house, progressive house , big room en andere.. Ik leerde ook m'n eerste bands kennen (The Arctic Monkeys & The 1975) en van daaruit leerde ik dan weer nieuwe bands kennen bv. The Kooks.. Toch bleef mn voorkeur nog altijd uitgaan naar elektronische muziek waarbij ik nog meer alle kantjes en geluiden wilde gehoord hebben (Deadmau5 & Eric Prydz bv. en zelfs vorig jaar nog Kraftwerk helemaal beluisterd)
Geen idee hoe het kwam maar ik sloeg een andere weg in met mn muzieksmaak en ontdekte op korte tijd Alt-J, The War On Drugs en Tame Impala en ben hier zowat bij gebleven tot nu toe (ookal zat er een Muse fase in) .. Ook leerde ik meer kennen van de underground scene (omdat ik ondertussen de big room/EDM .. beu was) en dus zelf artiesten begon te zoeken die je nooit ergens kon horen anders dan soundcloud maw San Holo, Louis The Child, Mura Masa, Snakehips enzovoorts.. Heb waarschijnlijk wel meerdere artiesten geluisterd in de periode 2009-2011 maar het is zowat een omvattend ding denk ik als je het zo bekijkt hm
Probeer me nu zowat bezig te houden met nieuwe muziek te ontdekken in het genre van Flume & Disclosure en indierock bands hm
2008: Sub Focus, Skrillex, Borgore, Doctor P, Flux Pavilion, Skream, Rusko, Caspa, Knife Party, Coone
2009: Ed Sheeran, Lana Del Rey, Modestep
2010: Avicii, Swedish House Mafia, Zatox
2011: Hardwell, Nicky Romero, MWAK, Kings Of Leon, Eptic
2012: Netsky, Yellow Claw, Da Tweekaz, Wildstylez, Brennan Heart, Headhunterz, Adaro
2013: The 1975, Disclosure, Carnage, RL Grime, Alesso, Dimitri Vegas & Like Mike, Martin Solveig, Dada Life, Romeo Blanco, D-Block & S-T-Fan, Afrojack, Martin Garrix, Showtek
2014: Arctic Monkeys, Porter Robinson, Madeon, The XX, Flume, Deadmau5, Kygo, Thomas Jack, ZHU, The Weeknd, Oliver Heldens, The Kooks, Hozier, 3LAU, Vicetone, Zedd, Fox Stevenson, Tyler The Creator, Bassnectar, LNY TNZ, Dannic, Dyro, W&W, Blasterjaxx, The Chainsmokers, DVBBS, Dillon Francis, Galantis, Deorro, Audien, Wilkinson
2015: Tame Impala, The War On Drugs, Alt-J, Oh Wonder, Halsey, Twenty One Pilots, Jamie xx, Muse, Florence + The Machine, Louis The Child, Mura Masa, CHVRCHES, Eric Prydz, ODESZA, Snakehips, Point Point, Tchami, Gorgon City, Christine & The Queens, Imagine Dragons, Above & Beyond, Oscar & The Wolf, Kraftwerk, JAUZ, The Chemical Brothers, Giraffage, Ramzoid, Tom Misch, Troye Sivan, Gallant, marshmello, Vuurwerk, malaa, NGHTMRE, Zimmer, Slow Magic, San Holo, Jeremy Loops
2016: Moderat, James Blake, Jack Garatt, Bazart, SG Lewis, SX, Kanye West, David Bowie, Balthazar, Eefje De Visser, What So Not
Mijn liefde voor muziek heb ik denk ik aan mijn vader te danken. Volgens moeders draaide hij tijdens haar zwangerschap zijn favoriete platen extra vaak om mij alvast van een muzikale opvoeding te voorzien. Toen ik eenmaal geboren was zette dit zich door. The Beatles, Michael Jackson, Bowie, Pink Floyd, Boudewijn de Groot, The Alan Parsons Project en Talking Heads waren artiesten die thuis regelmatig langskwamen. Veel van deze artiesten kan ik nog altijd erg waarderen en hebben deuren geopend naar nieuwe genres en artiesten.
De eerste band waar ik zelf écht fan van werd was Tokio Hotel. Ik kwam Durch den Monsun toevallig tegen op YouTube en raakte verslingerd aan deze Duitse band. Direct een hoop nummers binnengehaald via (jaja) LimeWire en ook mijn eerste zelfgekochte cd was van Tokio Hotel. Na de show in het Goffertpark had ik het wel gehad met de band en mijn smaak had zich ondertussen al wat verder ontwikkeld. Green Day en Rise Against waren nu de shit.
Mensen die mij een beetje kennen weten dat punk een genre is dat me veel waard is. Green Day en Rise Against stonden aan de basis hiervan en hebben mij echt de punkwereld ingetrokken. Green Day en Rise Against maakten plaats voor Black Flag en Refused en ik kreeg mijn eerste hanenkammetje. Festivals en concerten werden veelvuldig bezocht en het genre begon meer te worden dan alleen een genre. Thuis heb ik altijd geleerd iedereen te accepteren no matter what, maar ik zag pas echt wat dit precies inhield tijdens concerten van mijn favoriete punkbandjes. Nog altijd mijn meest favoriete genre wat in mijn ogen véél meer aandacht verdient.
Maar er was veel meer. Ik heb in 2010 aangemeld op MusicMeter. Een website waarop je op albums kan stemmen en berichten achter kan laten. Deze site is van groot belang geweest voor mijn muzikale ontwikkeling. Radiohead, Sigur Rós, Godspeed You! Black Emperor, Swans, Agalloch, Bon Iver, Arcade Fire, dEUS, Frank Zappa, Miles Davis, Nick Cave, Opeth, Slint, The God Machine, Tom Waits en Tool is een rijtje artiesten die ik allemaal op MusicMeter heb leren kennen en die stuk voor stuk erg belangrijk voor mij zijn. Mijn smaak is na de inschrijving op MusicMeter sterk veranderd en ik heb er extreem veel prachtige albums en artiesten leren kennen.
Anno 2016 ben ik nog steeds van alle muzikale markten thuis. Punk en de aanverwante genres zijn nog altijd mijn favoriet. Maar vrijwel alle bovenstaande artiesten draai ik nog regelmatig (excl. Tokio Hotel). Vanaf 2007/2008 kan ik ook zeggen dat ik meerdere festivals en concerten bezoek in een jaar en dit blijven dingen waar ik erg van kan genieten. Ik merk de laatste maanden wel dat ik minder geïnteresseerd ben in nieuwe platen en liever oudere albums op zet. Misschien ligt het aan het lage aantal muzikale hoogtepunten dit jaar, want ik heb alleen Moderat, Deftones, The Field, David Bowie en Savages echt hoge waarderingen kunnen geven. Opzich is dit ook geen probleem. Muziek is een onuitputtelijke bron. Gelukkig ook maar, want er is voor mij vast nog genoeg te ontdekken.
De eerste band waar ik zelf écht fan van werd was Tokio Hotel. Ik kwam Durch den Monsun toevallig tegen op YouTube en raakte verslingerd aan deze Duitse band. Direct een hoop nummers binnengehaald via (jaja) LimeWire en ook mijn eerste zelfgekochte cd was van Tokio Hotel. Na de show in het Goffertpark had ik het wel gehad met de band en mijn smaak had zich ondertussen al wat verder ontwikkeld. Green Day en Rise Against waren nu de shit.
Mensen die mij een beetje kennen weten dat punk een genre is dat me veel waard is. Green Day en Rise Against stonden aan de basis hiervan en hebben mij echt de punkwereld ingetrokken. Green Day en Rise Against maakten plaats voor Black Flag en Refused en ik kreeg mijn eerste hanenkammetje. Festivals en concerten werden veelvuldig bezocht en het genre begon meer te worden dan alleen een genre. Thuis heb ik altijd geleerd iedereen te accepteren no matter what, maar ik zag pas echt wat dit precies inhield tijdens concerten van mijn favoriete punkbandjes. Nog altijd mijn meest favoriete genre wat in mijn ogen véél meer aandacht verdient.
Maar er was veel meer. Ik heb in 2010 aangemeld op MusicMeter. Een website waarop je op albums kan stemmen en berichten achter kan laten. Deze site is van groot belang geweest voor mijn muzikale ontwikkeling. Radiohead, Sigur Rós, Godspeed You! Black Emperor, Swans, Agalloch, Bon Iver, Arcade Fire, dEUS, Frank Zappa, Miles Davis, Nick Cave, Opeth, Slint, The God Machine, Tom Waits en Tool is een rijtje artiesten die ik allemaal op MusicMeter heb leren kennen en die stuk voor stuk erg belangrijk voor mij zijn. Mijn smaak is na de inschrijving op MusicMeter sterk veranderd en ik heb er extreem veel prachtige albums en artiesten leren kennen.
Anno 2016 ben ik nog steeds van alle muzikale markten thuis. Punk en de aanverwante genres zijn nog altijd mijn favoriet. Maar vrijwel alle bovenstaande artiesten draai ik nog regelmatig (excl. Tokio Hotel). Vanaf 2007/2008 kan ik ook zeggen dat ik meerdere festivals en concerten bezoek in een jaar en dit blijven dingen waar ik erg van kan genieten. Ik merk de laatste maanden wel dat ik minder geïnteresseerd ben in nieuwe platen en liever oudere albums op zet. Misschien ligt het aan het lage aantal muzikale hoogtepunten dit jaar, want ik heb alleen Moderat, Deftones, The Field, David Bowie en Savages echt hoge waarderingen kunnen geven. Opzich is dit ook geen probleem. Muziek is een onuitputtelijke bron. Gelukkig ook maar, want er is voor mij vast nog genoeg te ontdekken.
Ik luisterde al heel vroeg naar classic rock en een beetje hardrock door mijn ouders, AC/DC, Dire Straits, ZZ Top, Aerosmith, Bon Jovi, Bryan Adams, CCR, om wat voorbeelden te noemen.
En toen ik naar zwemles ging had mijn moeder altijd een cd in de auto met verschillende rock nummers en ik zette hem altijd op Thunderstruck van AC/DC, dat is wat ik me daarvan nog kan herinneren.
Later leerde ik Green Day kennen door een vriend en dat werd toen mijn favoriete band.
Volgens mij was ik rond de 11/12 toen ik ook wat metal begon te luisteren, Iron Maiden en Metallica vooral.
In 2013 ging ik voor het eerst naar een concert (van Volbeat), ik was toen bijna 15 (het was 6 dagen voor mijn verjaardag).
Toen in 2014 ging ik ook voor het eerst naar een festival (Pinkpop).
Rond deze tijd ging ik ook meer punk luisteren. Het begon met Rise Against en Green Day. Daar kwamen veel andere bands bij zoals Anti-Flag, Rancid, Sum 41, The Clash, Ramones, Pennywise, The Casualties en meer. Ook bands zoals Flogging Molly en Dropkick Murphys ging ik veel luisteren (Mede door het geweldige optreden van Flogging Molly op Pinkpop)
Alle bands en genres die ik genoemd heb luister ik nog steeds. Er is niet veel in mijn muzieksmaak veranderd, er komen alleen steeds meer bands bij.
En nu (op mijn 17de) is punk denk ik nog wel mijn favoriet.
En toen ik naar zwemles ging had mijn moeder altijd een cd in de auto met verschillende rock nummers en ik zette hem altijd op Thunderstruck van AC/DC, dat is wat ik me daarvan nog kan herinneren.
Later leerde ik Green Day kennen door een vriend en dat werd toen mijn favoriete band.
Volgens mij was ik rond de 11/12 toen ik ook wat metal begon te luisteren, Iron Maiden en Metallica vooral.
In 2013 ging ik voor het eerst naar een concert (van Volbeat), ik was toen bijna 15 (het was 6 dagen voor mijn verjaardag).
Toen in 2014 ging ik ook voor het eerst naar een festival (Pinkpop).
Rond deze tijd ging ik ook meer punk luisteren. Het begon met Rise Against en Green Day. Daar kwamen veel andere bands bij zoals Anti-Flag, Rancid, Sum 41, The Clash, Ramones, Pennywise, The Casualties en meer. Ook bands zoals Flogging Molly en Dropkick Murphys ging ik veel luisteren (Mede door het geweldige optreden van Flogging Molly op Pinkpop)
Alle bands en genres die ik genoemd heb luister ik nog steeds. Er is niet veel in mijn muzieksmaak veranderd, er komen alleen steeds meer bands bij.
En nu (op mijn 17de) is punk denk ik nog wel mijn favoriet.
Het eerste nummer ooit waarvan ik echt oprecht vond dat het een tof nummer was, was Watskebeurt?!, toen zat ik net in groep 8. Op schoolkamp was toen ook Rampeneren echt de shit. Via m'n broer ook veel Sean Paul (Duty Rock!) geluisterd, en van mijn moeder een Appetite For Destruction-casette grijs gedraaid, en een cd van Gigi d'Agostino
Op de middelbare school (2006 - 2010) was het vooral Black Eyed Peas, Paramore, 30STM en Snow Patrol wat ik luisterde. In 2010 had ik m'n eerste festival, Klomppop, en daardoor ben ik veel Go Back To The Zoo en Band of Skulls gaan luisteren.
MBO (2010 - 2013) David Guetta (dear god), Florence + The Machine, Queen (heel veel Queen) The Black Keys, Muse, Royal Republic, Peppers, Two Door Cinema Club, Kensington, Kings of Leon en Coldplay
2013 - 2015: Pink Floyd, Passenger, Jacco Gardner, Mister & Mississippi, Of Monsters and Men, ELO, Volbeat, Madness, White Lies, The Wombats, The Head and The Heart, De Staat
2015 - Heden: Daft Punk, The XX, Enter Shikari, Patti Smith, Damien Rice, John Coffey, Balthazar, Intergalactic Lovers, Slayer, Placebo, Chvrches.
Tof, dit topic, ik ga zo weer eens een cd van Gigi d'Agostino aanslingeren, kijken wat ik er nu van vind
Op de middelbare school (2006 - 2010) was het vooral Black Eyed Peas, Paramore, 30STM en Snow Patrol wat ik luisterde. In 2010 had ik m'n eerste festival, Klomppop, en daardoor ben ik veel Go Back To The Zoo en Band of Skulls gaan luisteren.
MBO (2010 - 2013) David Guetta (dear god), Florence + The Machine, Queen (heel veel Queen) The Black Keys, Muse, Royal Republic, Peppers, Two Door Cinema Club, Kensington, Kings of Leon en Coldplay
2013 - 2015: Pink Floyd, Passenger, Jacco Gardner, Mister & Mississippi, Of Monsters and Men, ELO, Volbeat, Madness, White Lies, The Wombats, The Head and The Heart, De Staat
2015 - Heden: Daft Punk, The XX, Enter Shikari, Patti Smith, Damien Rice, John Coffey, Balthazar, Intergalactic Lovers, Slayer, Placebo, Chvrches.
Tof, dit topic, ik ga zo weer eens een cd van Gigi d'Agostino aanslingeren, kijken wat ik er nu van vind
Gadverdamme, deze beerput dan ook maar eens opentrekken.
Tot mijn 13e/14e bestond mijn muzikale vermaak eigenlijk uit radio en klassieke muziek, aangezien ik vanaf redelijk jonge leeftijd piano speel. M'n pa en ma hadden altijd wel aardige plaatjes thuis staan(The Clash, Soft Machine, Klaus Schulze) en waren groot fan van Tom Waits. In eerste instantie nam ik daar erchter niet bijzonder veel van over. Ik weet niet meer wat de aanleiding was, maar rond m'n veertiende switchte ik naar 60's en 70's rock, vooral Jimi Hendrix, Deep Purple en een aantal van de artiesten die m'n ouders op plaat hadden. Ik begon zelf tweedehands plaatjes te kopen van de meer voordehandliggende classic-rock artiesten. In deze tijd kwam ook een liefde voor jazz naar boven, 60 procent van wat ik nu op vinyl heb is jazz, en het is de enige muziek uit die periode die ik nog met heel veel plezier draai. Daarnaast was er ook een korte liefde voor dance, de oorzaak van het fan zijn van Deadmau5, Netsky en soortegelijke artiesten.
Door enkele vrienden die ook geïnteresseerd waren in muziek kwam ik vervolgens rond m'n 15e/16e in aanraking met indierock en aanverwanten. Het begon allemaal met de eerste plaat van Arctic Monkeys, Coldplay, The Strokes, Franz Ferdinand, White Lies en Kings Of Leon. Dit was de eerste periode dat ik echt intensief muziek ging luisteren. Ik maakte er min of meer een hobby van om zo veel mogelijk enigszins acceptabele indierock te vinden en daarmee een zo lang mogelijke afspeellijst te maken. Absoluut niet fraai natuurlijk, maar het resulteerde er wel in dat ik mijn muziek ook een beetje buiten de indie-rock/britpop ging zoeken. Garagerock, punk en psych-rock kwamen erbij. Langzamerhand kwamen ook de eerste festivals in beeld: Rock Werchter en ook Best Kept Secret. Ik geloof dat ik op dit forum belandde om mee te discussiëren over de line-up van Rock Werchter 2013, dus rond de jaarwisseling daarvoor.
Ik begon steeds verder te zoeken, en rond m'n 17e belandde ik aan bij de situatie waarin ik eigenlijk voor alles wel openstond: een soort Pitchfork/Needledrop periode om het even een naam te geven. Dit was denk ik het eerste jaar dat ik recente albums ging volgen en een lijstje ging maken. Hiphop stond een tijdje centraal, en ik ging ook mijn eerste fatsoenlijke elektronische albums horen. Tim Hecker was volledig mijn ding, overigens ook de eerste abstracte/experimentele muziek waar ik echt van ondersteboven was.
Uiteindelijk ben ik het kort daarna een beetje 'buiten de lijntjes' gaan zoeken. Ik kwam mensen tegen met een andere muzieksmaak, en de focus verschoof meer en meer richting de post-rock, drone en ambient. Het was ook deze periode waarin ik Resident Advisor leerde kennen, tot op de dag van vandaag een van mijn favoriete muziekwebsites en volledig de aanleiding voor mijn grote liefde voor elektronische muziek. Ik was onderutussen 18, de leeftijd waarbij je ook voor het eerst DJ-sets/clubnachten mag bezoeken. Iets wat er aanzienlijk aan bijdroeg. Door Resident Advisor ben ik wel gefascineerd geraakt door alle soorten elektronische muziek: house, techno, breakbeat, bass, footwork en ook avant-gardistische elektronische muziek. Het was ook rond deze tijd dat ik mijn eerste metalplaten ging luisteren. Vanuit mijn interesse in psych kwam ik al gauw terecht bij sludge, doom en stoner, en vanuit de post-rock en drone kwam ik al gauw bij de experimentelere metal en dronemetal terecht.
Uiteindelijk is mijn muzieksmaak de afgelopen tijd niet echt meer veranderd. De liefde voor jazz kwam wat terug in acid jazz/free jazz/heavy jazz, en met de invloeden van metal kwam ook de interesse in wat meer extreme muziek en over het algemeen muziek met een abject/subliem karakter. De meest recente toevoeging komt door Dekmantel, daar heb ik een hevige liefde ontwikkeld voor funk, disco, soul, nóg meer house en kortom alles wat swingt en een goeie vibe heeft.
Albums die m'n muzieksmaak bepaalden(niet per se mijn favoriete albums): Jimi Hendrix - Electric Ladyland, AM - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not, Kings of Leon: Youth and Young Manhood, Netsky - Netsky, M83 - Dead Cities, Red Seas & Lost Ghosts, James Blake - James Blake, Madvillain - Madvillainy, J Dilla - Donuts, Burial - Untrue, Tim Hecker - Ravedeath, 1972, Prurient - Frozen Niagara Falls
Tot mijn 13e/14e bestond mijn muzikale vermaak eigenlijk uit radio en klassieke muziek, aangezien ik vanaf redelijk jonge leeftijd piano speel. M'n pa en ma hadden altijd wel aardige plaatjes thuis staan(The Clash, Soft Machine, Klaus Schulze) en waren groot fan van Tom Waits. In eerste instantie nam ik daar erchter niet bijzonder veel van over. Ik weet niet meer wat de aanleiding was, maar rond m'n veertiende switchte ik naar 60's en 70's rock, vooral Jimi Hendrix, Deep Purple en een aantal van de artiesten die m'n ouders op plaat hadden. Ik begon zelf tweedehands plaatjes te kopen van de meer voordehandliggende classic-rock artiesten. In deze tijd kwam ook een liefde voor jazz naar boven, 60 procent van wat ik nu op vinyl heb is jazz, en het is de enige muziek uit die periode die ik nog met heel veel plezier draai. Daarnaast was er ook een korte liefde voor dance, de oorzaak van het fan zijn van Deadmau5, Netsky en soortegelijke artiesten.
Door enkele vrienden die ook geïnteresseerd waren in muziek kwam ik vervolgens rond m'n 15e/16e in aanraking met indierock en aanverwanten. Het begon allemaal met de eerste plaat van Arctic Monkeys, Coldplay, The Strokes, Franz Ferdinand, White Lies en Kings Of Leon. Dit was de eerste periode dat ik echt intensief muziek ging luisteren. Ik maakte er min of meer een hobby van om zo veel mogelijk enigszins acceptabele indierock te vinden en daarmee een zo lang mogelijke afspeellijst te maken. Absoluut niet fraai natuurlijk, maar het resulteerde er wel in dat ik mijn muziek ook een beetje buiten de indie-rock/britpop ging zoeken. Garagerock, punk en psych-rock kwamen erbij. Langzamerhand kwamen ook de eerste festivals in beeld: Rock Werchter en ook Best Kept Secret. Ik geloof dat ik op dit forum belandde om mee te discussiëren over de line-up van Rock Werchter 2013, dus rond de jaarwisseling daarvoor.
Ik begon steeds verder te zoeken, en rond m'n 17e belandde ik aan bij de situatie waarin ik eigenlijk voor alles wel openstond: een soort Pitchfork/Needledrop periode om het even een naam te geven. Dit was denk ik het eerste jaar dat ik recente albums ging volgen en een lijstje ging maken. Hiphop stond een tijdje centraal, en ik ging ook mijn eerste fatsoenlijke elektronische albums horen. Tim Hecker was volledig mijn ding, overigens ook de eerste abstracte/experimentele muziek waar ik echt van ondersteboven was.
Uiteindelijk ben ik het kort daarna een beetje 'buiten de lijntjes' gaan zoeken. Ik kwam mensen tegen met een andere muzieksmaak, en de focus verschoof meer en meer richting de post-rock, drone en ambient. Het was ook deze periode waarin ik Resident Advisor leerde kennen, tot op de dag van vandaag een van mijn favoriete muziekwebsites en volledig de aanleiding voor mijn grote liefde voor elektronische muziek. Ik was onderutussen 18, de leeftijd waarbij je ook voor het eerst DJ-sets/clubnachten mag bezoeken. Iets wat er aanzienlijk aan bijdroeg. Door Resident Advisor ben ik wel gefascineerd geraakt door alle soorten elektronische muziek: house, techno, breakbeat, bass, footwork en ook avant-gardistische elektronische muziek. Het was ook rond deze tijd dat ik mijn eerste metalplaten ging luisteren. Vanuit mijn interesse in psych kwam ik al gauw terecht bij sludge, doom en stoner, en vanuit de post-rock en drone kwam ik al gauw bij de experimentelere metal en dronemetal terecht.
Uiteindelijk is mijn muzieksmaak de afgelopen tijd niet echt meer veranderd. De liefde voor jazz kwam wat terug in acid jazz/free jazz/heavy jazz, en met de invloeden van metal kwam ook de interesse in wat meer extreme muziek en over het algemeen muziek met een abject/subliem karakter. De meest recente toevoeging komt door Dekmantel, daar heb ik een hevige liefde ontwikkeld voor funk, disco, soul, nóg meer house en kortom alles wat swingt en een goeie vibe heeft.
Albums die m'n muzieksmaak bepaalden(niet per se mijn favoriete albums): Jimi Hendrix - Electric Ladyland, AM - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not, Kings of Leon: Youth and Young Manhood, Netsky - Netsky, M83 - Dead Cities, Red Seas & Lost Ghosts, James Blake - James Blake, Madvillain - Madvillainy, J Dilla - Donuts, Burial - Untrue, Tim Hecker - Ravedeath, 1972, Prurient - Frozen Niagara Falls
Ook maar eens goed nagedacht over mijn muziekverleden. Misschien wat vaag opgeschreven, maar oke. Om je een beetje en beeld te geven van hoe oud ik was; ik ben nu 22.
Rond mijn 12e heb ik een hele periode bands als Good Charlotte, Greenday, Billy Talent geluisterd. Daarna kwam er een fase waar ik de wat ‘normalere’ alternatieve bands als Foo Fighters, Red Hot Chili Peppers en Muse leerde kennen. Ik heb het geluk gehad dat ik twee oudere zussen heb die zich ook erg interesseerde in muziek. Via hun ben ik later een beetje (laat) meegenomen in de postpunkrevival die op dat moment bezig was. Ik heb toen erg veel indie rock en britpop bands leren kennen. Grotendeels bands die op dit moment al ver op hun retour zijn (The Kooks, Bloc Party, Kaiser Chiefs, Maximo Park) of al jaren niks meer van gehoord hebt (Hard-Fi, Razorlight, The Pigeon Detectives). Maar ook Arctic Monkeys, Franz Ferdinand en Editors. Ik weet nog goed dat wij MTV Rocks als tv zender hadden waar de hele dag echt goede muziek/videoclips werd uitgezonden. Daar kon ik mij makkelijk een hele avond mee vermaken.
Ook heb ik in die tijd onwijs veel KinkFM geluisterd (internetradio). Ben benieuwd of meer mensen hier dat nog geluisterd hebben. Dat was helaas al in de eindeperiode aangezien ze eind 2011 moesten stoppen. Maar via hun heb ik denk ik ondervonden hoe leuk het is om nieuwe muziek te ontdekken. Ik heb erg veel bandjes ontdekt die op dat moment opkomend waren. Bombay Bicycle Club, Foster The People, The Vaccines en Cage The Elephant zullen daar wel bij hebben gezeten als ik LastFM bekijk. Op dat moment was ik zelf al wel bezig met nieuwe dingen zoeken en heb ik een LastFM account aangemaakt. Via bands die ik luisterde ontdekte ik weer andere bands en dat vond ik helemaal geweldig. En nu nog steeds eigenlijk. (Alleen dan niet meer via LastFM)
2013 is misschien een beetje een kantelpunt geweest. Het eerste jaar van Best Kept Secret heeft mij redelijk wat nieuwe muziek bijgebracht. Ik wou graag gaan vanwege Arctic Monkeys en ben de lineup toen verder gaan luisteren. Dingen als Suuns en Drenge heb ik toen opeens erg veel geluisterd. Dat was al redelijk anders dan dat ik gewend was. En vanaf toen ben ik redelijk actief gaan bijhouden wat voor albums er allemaal uitkwamen. Thee Oh Sees was met Floating Coffin was denk ik het begin van mijn voorkeur voor garage/psych rock, misschien kan je Drenge daar ook wel een beetje onder rekenen. En eigenlijk zit ik daar nog steeds een beetje in. Al merk ik dat het steeds meer psych wordt.
__
En leuke verhalen van iedereen trouwens. Kan je ergens ook zien wanneer je hier lid bent geworden?
Rond mijn 12e heb ik een hele periode bands als Good Charlotte, Greenday, Billy Talent geluisterd. Daarna kwam er een fase waar ik de wat ‘normalere’ alternatieve bands als Foo Fighters, Red Hot Chili Peppers en Muse leerde kennen. Ik heb het geluk gehad dat ik twee oudere zussen heb die zich ook erg interesseerde in muziek. Via hun ben ik later een beetje (laat) meegenomen in de postpunkrevival die op dat moment bezig was. Ik heb toen erg veel indie rock en britpop bands leren kennen. Grotendeels bands die op dit moment al ver op hun retour zijn (The Kooks, Bloc Party, Kaiser Chiefs, Maximo Park) of al jaren niks meer van gehoord hebt (Hard-Fi, Razorlight, The Pigeon Detectives). Maar ook Arctic Monkeys, Franz Ferdinand en Editors. Ik weet nog goed dat wij MTV Rocks als tv zender hadden waar de hele dag echt goede muziek/videoclips werd uitgezonden. Daar kon ik mij makkelijk een hele avond mee vermaken.
Ook heb ik in die tijd onwijs veel KinkFM geluisterd (internetradio). Ben benieuwd of meer mensen hier dat nog geluisterd hebben. Dat was helaas al in de eindeperiode aangezien ze eind 2011 moesten stoppen. Maar via hun heb ik denk ik ondervonden hoe leuk het is om nieuwe muziek te ontdekken. Ik heb erg veel bandjes ontdekt die op dat moment opkomend waren. Bombay Bicycle Club, Foster The People, The Vaccines en Cage The Elephant zullen daar wel bij hebben gezeten als ik LastFM bekijk. Op dat moment was ik zelf al wel bezig met nieuwe dingen zoeken en heb ik een LastFM account aangemaakt. Via bands die ik luisterde ontdekte ik weer andere bands en dat vond ik helemaal geweldig. En nu nog steeds eigenlijk. (Alleen dan niet meer via LastFM)
2013 is misschien een beetje een kantelpunt geweest. Het eerste jaar van Best Kept Secret heeft mij redelijk wat nieuwe muziek bijgebracht. Ik wou graag gaan vanwege Arctic Monkeys en ben de lineup toen verder gaan luisteren. Dingen als Suuns en Drenge heb ik toen opeens erg veel geluisterd. Dat was al redelijk anders dan dat ik gewend was. En vanaf toen ben ik redelijk actief gaan bijhouden wat voor albums er allemaal uitkwamen. Thee Oh Sees was met Floating Coffin was denk ik het begin van mijn voorkeur voor garage/psych rock, misschien kan je Drenge daar ook wel een beetje onder rekenen. En eigenlijk zit ik daar nog steeds een beetje in. Al merk ik dat het steeds meer psych wordt.
__
En leuke verhalen van iedereen trouwens. Kan je ergens ook zien wanneer je hier lid bent geworden?
Inderdaad!
Ja dat vroeg ik me ook af, en of er een effectieve manier is om oudere posts terug te lezen, want nu kan je alleen bij je eigen oude posts te komen om van nieuw naar oud te scrollen (ipv door op pagina's te klikken), en dat is inmiddels net wat te veel gedoe.
Yep, jarenlang naar geluisterd! Super leuke zender, ook veel muziek via hen ontdekt. Ik ging voor het eerst naar een festival in 2001 (Lowlands) en zal rond die tijd geweest zijn dat ik de tip kreeg van een vriend. Zonde dat ze het veld hebben moeten ruimen.
Erg leuk om de verhaaltjes te lezen! Grappig om er zelf zo eens over na te denken ook.
Voor ik echt met muziek bezig was luisterde ik vooral naar wat mijn zus luisterde. Ik heb een duister verleden van Chris Brown en Justin Timberlake vanuit mijn dans achtergrond. Vanaf 2010 begon ik steeds meer mijn eigen muzieksmaak te ontwikkelen. Mijn broer leerde mij kennis maken met Tim Knol, jaja Tim Knol, met de nummers When I'm king en Sam. Deze muziek sprak mij eigenlijk veel meer aan dan dat de mensen in mijn omgeving luisterde. Door wat meer zelf verder te gaan zoeken kwam ik bij The Kooks en Mumford And Sons uit. Dat was in 2010 ongeveer toen ik 14 jaar was.
Mijn broer en zus gingen het jaar erna voor het eerst naar een Festival, Pinkpop 2011. Ik had daarvoor zelfs nog nooit van iets als een festival gehoord. Ik verdiepte me denk ik meer in de line up dan dat ze zelf deden. Hierdoor maakte ik ook kennis met de wat hardere muziek. Een korte metal periode volgde maar al snel kwam ik in aanraking met punk waar ik vervolgens heel lang, en nog steeds wel, fan van was. Rancid, Bad Religion en Rise Against waren bandjes die ik veel luisterde en mijn muzieksmaak in dat deel van mijn leven beïnvloede.
In 2012 ging ik naar Rock Werchter wat mijn eerste festival was. Hier heb ik Pearl Jam ontdekt wat nu nog steeds mijn lievelingsband is. Tijdens het concert kende ik eigenlijk alleen Just Breathe maar ik vond het optreden geweldig. De jaren erna heb ik mijn muzieksmaak verder uitgebreid maar punk en Pearl Jam staan nog steeds hoog op mijn lijstje.
2010: Tim Knol, The Kooks, Mumford And Sons
2011: Foo Fighters, Rancid, Bad Religion, Rise Against, Megadeth, The Kooks, Mumford And Sons, Red Hot Chili Peppers, Boy & Bear
2012: Pearl Jam, James Vincent McMorrow, Skrillex, Noel Gallagher, Two Door Cinema Club + bovenstaande bands
2013 - 2015: Bon Iver, Elvis Costello, Jack Johnson, veel classic acts als The Stones, The Who en Neil Young + bovenstaande bands
Nu luister ik veel: Balthazar, James Vincent McMorrow, Bon Iver, Damien Rice, Savages, S.Carey, Marmozets, Rise Against, Pearl Jam, Kiasmos, Sufjan Stevens, Fink, Keaton Henson, Half Moon Run
Voor ik echt met muziek bezig was luisterde ik vooral naar wat mijn zus luisterde. Ik heb een duister verleden van Chris Brown en Justin Timberlake vanuit mijn dans achtergrond. Vanaf 2010 begon ik steeds meer mijn eigen muzieksmaak te ontwikkelen. Mijn broer leerde mij kennis maken met Tim Knol, jaja Tim Knol, met de nummers When I'm king en Sam. Deze muziek sprak mij eigenlijk veel meer aan dan dat de mensen in mijn omgeving luisterde. Door wat meer zelf verder te gaan zoeken kwam ik bij The Kooks en Mumford And Sons uit. Dat was in 2010 ongeveer toen ik 14 jaar was.
Mijn broer en zus gingen het jaar erna voor het eerst naar een Festival, Pinkpop 2011. Ik had daarvoor zelfs nog nooit van iets als een festival gehoord. Ik verdiepte me denk ik meer in de line up dan dat ze zelf deden. Hierdoor maakte ik ook kennis met de wat hardere muziek. Een korte metal periode volgde maar al snel kwam ik in aanraking met punk waar ik vervolgens heel lang, en nog steeds wel, fan van was. Rancid, Bad Religion en Rise Against waren bandjes die ik veel luisterde en mijn muzieksmaak in dat deel van mijn leven beïnvloede.
In 2012 ging ik naar Rock Werchter wat mijn eerste festival was. Hier heb ik Pearl Jam ontdekt wat nu nog steeds mijn lievelingsband is. Tijdens het concert kende ik eigenlijk alleen Just Breathe maar ik vond het optreden geweldig. De jaren erna heb ik mijn muzieksmaak verder uitgebreid maar punk en Pearl Jam staan nog steeds hoog op mijn lijstje.
2010: Tim Knol, The Kooks, Mumford And Sons
2011: Foo Fighters, Rancid, Bad Religion, Rise Against, Megadeth, The Kooks, Mumford And Sons, Red Hot Chili Peppers, Boy & Bear
2012: Pearl Jam, James Vincent McMorrow, Skrillex, Noel Gallagher, Two Door Cinema Club + bovenstaande bands
2013 - 2015: Bon Iver, Elvis Costello, Jack Johnson, veel classic acts als The Stones, The Who en Neil Young + bovenstaande bands
Nu luister ik veel: Balthazar, James Vincent McMorrow, Bon Iver, Damien Rice, Savages, S.Carey, Marmozets, Rise Against, Pearl Jam, Kiasmos, Sufjan Stevens, Fink, Keaton Henson, Half Moon Run
Ik heb heel lang eigenlijk vooral de muziek geluisterd die mijn ouders opzetten. Vroeger draaiden we bijvoorbeeld elk jaar het blauwe album van Weezer in de auto als we op vakantie gingen. En m'n zus en ik kozen dan Elephunk of Monkey Business van The Black Eyed Peas.
Ander muziek die ik via m'n moeder ken is o.a. Pixies, The Killers, The Breeders, The Cure, Radiohead. En m'n vader vooral The Beatles, The Animals, Led Zeppelin, David Bowie. Verder stond altijd MTV of TMF aan met video clips van Maroon 5 en Justin Timberlake enzo.
De eerste artiest waar ik zelf echt fan van was was Avril Lavigne. Mijn eerste concert was dan ook toen ik haar eindelijk live ging zien in 2008. In die periode luisterde ik ook naar zangeressen als Lily Allen, Katy Perry en Gwen Stefani. Mijn zus luisterde naar pop punk en alternatieve bands enzo, dus dat heb ik ook nog een beetje overgenomen. In 2010 ben ik met haar naar Blink-182 gegaan toen ze op Lowlands stonden, dus dat was mijn eerste festival. Ik heb daar ook o.a. All Time Low, 30STM, Placebo en The Kooks gezien. (Tame Impala stond er toen ook gewoon, maar ja dat kende ik natuurlijk niet).
De meeste van die pop-punk bands van m'n zus heb ik nooit echt geluisterd. Alleen Paramore heb ik altijd wel heel leuk gevonden. Pas in 2013 heb ik ze live gezien, wat gelijk mijn eerste concert weer in jaren was. In de tussentijd ben ik alleen maar bezig geweest met mijn Avril-obsessie (in 2011 heb ik haar ook nog een keer gezien). Die obsessie is pas gestopt in 2013, toen haar laatste album uitkwam wat echt een enorme flop was.
Toen dat eenmaal over was ging er dat jaar volgens mij echt soort knop om. Ik ben toen naar de muziek gaan luisteren die ik nu nog steeds luister. Het begon met Jake Bugg, die ik toen ook live heb gezien, en Arctic Monkeys. Omdat Jake Bugg dat jaar op Lowlands stond heb ik het festival op tv gevolgd, en daardoor heb ik ook The 1975, Foals en Chvrches ontdekt. Vanaf dat moment wilde ik echt nieuwe muziek ontdekken, en ik heb toen heel veel nieuwe bands via Tumblr leren kennen die ik nu nog steeds luister (Peace, Alt-J, Swim Deep, Drenge, Temples), maar ook ontdekte ik oudere bands die ik nog niet (goed) kende (The Smiths, The Strokes, Oasis).
Aan het eind van 2013 ben ik naar eindejaarslijstjes gaan kijken, waardoor ik ook nog veel dingen heb ontdekt (The National, London Grammar, Cage the Elephant, Twenty One Pilots). Toen bleek dat Twenty One Pilots begin 2014 in de Melkweg zouden staan heb ik ook meteen een kaartje gekocht. Dat was het eerste concert dat ik zelf betaald had, en gelijk ook het eerste concert waar ik alleen heen ging. Sindsdien is dat ook de band die ik het vaakst live heb gezien, en waarschijnlijk ook het meest heb zien groeien.
Vanaf dat moment begon de concert (en festival) verslaving echt. Sinds begin 2014 ga ik regelmatig na concerten (bijna elke maand, en soms zelfs elke week). Ik ben dat jaar ook naar Rock Werchter en Lowlands geweest, en ook naar London Calling. Via de London Calling website heb ik Royal Blood leren kennen, en een vriendin en ik waren meteen fan en hadden een kaartje gekocht. Ik heb ze toen in een korte tijd echt heel vaak gezien en zelfs ontmoet, maar dat is nu ook weer een beetje voorbij.
Maarja de rest is eigenlijk geschiedenis, ik ga sindsdien naar veel concerten en festivals en ik ontdek graag nieuwe bands!
Edit: even vergeten te melden dat ik in de periode 2011-2014 nog een fase had waarin ik enorm fan was van The Pretty Reckless. Ze hebben best goeie nummers hoor, luister maar Absolution of Cold Blooded
Ander muziek die ik via m'n moeder ken is o.a. Pixies, The Killers, The Breeders, The Cure, Radiohead. En m'n vader vooral The Beatles, The Animals, Led Zeppelin, David Bowie. Verder stond altijd MTV of TMF aan met video clips van Maroon 5 en Justin Timberlake enzo.
De eerste artiest waar ik zelf echt fan van was was Avril Lavigne. Mijn eerste concert was dan ook toen ik haar eindelijk live ging zien in 2008. In die periode luisterde ik ook naar zangeressen als Lily Allen, Katy Perry en Gwen Stefani. Mijn zus luisterde naar pop punk en alternatieve bands enzo, dus dat heb ik ook nog een beetje overgenomen. In 2010 ben ik met haar naar Blink-182 gegaan toen ze op Lowlands stonden, dus dat was mijn eerste festival. Ik heb daar ook o.a. All Time Low, 30STM, Placebo en The Kooks gezien. (Tame Impala stond er toen ook gewoon, maar ja dat kende ik natuurlijk niet).
De meeste van die pop-punk bands van m'n zus heb ik nooit echt geluisterd. Alleen Paramore heb ik altijd wel heel leuk gevonden. Pas in 2013 heb ik ze live gezien, wat gelijk mijn eerste concert weer in jaren was. In de tussentijd ben ik alleen maar bezig geweest met mijn Avril-obsessie (in 2011 heb ik haar ook nog een keer gezien). Die obsessie is pas gestopt in 2013, toen haar laatste album uitkwam wat echt een enorme flop was.
Toen dat eenmaal over was ging er dat jaar volgens mij echt soort knop om. Ik ben toen naar de muziek gaan luisteren die ik nu nog steeds luister. Het begon met Jake Bugg, die ik toen ook live heb gezien, en Arctic Monkeys. Omdat Jake Bugg dat jaar op Lowlands stond heb ik het festival op tv gevolgd, en daardoor heb ik ook The 1975, Foals en Chvrches ontdekt. Vanaf dat moment wilde ik echt nieuwe muziek ontdekken, en ik heb toen heel veel nieuwe bands via Tumblr leren kennen die ik nu nog steeds luister (Peace, Alt-J, Swim Deep, Drenge, Temples), maar ook ontdekte ik oudere bands die ik nog niet (goed) kende (The Smiths, The Strokes, Oasis).
Aan het eind van 2013 ben ik naar eindejaarslijstjes gaan kijken, waardoor ik ook nog veel dingen heb ontdekt (The National, London Grammar, Cage the Elephant, Twenty One Pilots). Toen bleek dat Twenty One Pilots begin 2014 in de Melkweg zouden staan heb ik ook meteen een kaartje gekocht. Dat was het eerste concert dat ik zelf betaald had, en gelijk ook het eerste concert waar ik alleen heen ging. Sindsdien is dat ook de band die ik het vaakst live heb gezien, en waarschijnlijk ook het meest heb zien groeien.
Vanaf dat moment begon de concert (en festival) verslaving echt. Sinds begin 2014 ga ik regelmatig na concerten (bijna elke maand, en soms zelfs elke week). Ik ben dat jaar ook naar Rock Werchter en Lowlands geweest, en ook naar London Calling. Via de London Calling website heb ik Royal Blood leren kennen, en een vriendin en ik waren meteen fan en hadden een kaartje gekocht. Ik heb ze toen in een korte tijd echt heel vaak gezien en zelfs ontmoet, maar dat is nu ook weer een beetje voorbij
.Maarja de rest is eigenlijk geschiedenis, ik ga sindsdien naar veel concerten en festivals en ik ontdek graag nieuwe bands!
Edit: even vergeten te melden dat ik in de periode 2011-2014 nog een fase had waarin ik enorm fan was van The Pretty Reckless. Ze hebben best goeie nummers hoor, luister maar Absolution of Cold Blooded
Zijn er hier toevallig ook mensen die helemaal verslaafd waren aan Ekstra Weekend? Ik bleef echt thuis op vrijdagavond om die show te luisteren. Nog steeds doodzonde dat Ekdom en Veenstra de stekker eruit haalden!
