Zo ik was even wat rustiger want al een bewogen twee dagen achter de rug gehad. Donderdag namelijk tegelijkertijd ziek geworden én mijn portefeuille met zowat al mijn identiteitskaarten, rijbewijs, treinabo etc kwijtgeraakt (en ik moet maandag rechtstreeks van hieruit naar Zwitserland vertrekken voor Taylor Swift).
Maar goed op de personal drama na zijn we hier voor de muziek natuurlijk.
Donderdag
Wat later dan verwacht toegekomen doordat we zo'n 2 uur erover deden van Haacht tot de ADL camping. Vorige jaren ging dat veel vlotter.
Maar dan toch net op tijd alles opgezet voor:
Eefje de Visser: God wat was dat magisch, wat was ze goed en wat een wereldsongs heeft ze toch.
Daarna een stukje Bombay Bicycle Club gezien, was fijn maar niet wow.
Meute: Ja dat blijft gewoon goed. Leuke set maar You & Me ontbrak gewoon.
Stukje Johnny Marr en Parkway Drive gezien, waren beide oké, maar dienden vooral om het wachten te verkorten voor
Black Pumas: Wat een stem, wat een goesting, wat een energie. Dit was gewoon bonk erop.
PJ Harvey: Geen makkelijke set, wet een des te prikkelendere. Magistraal, mythisch, magisch. Wel af en toe ruzie gemaakt met zatte vijftigers die dachten hun levensverhaal aan elkaar te moeten vertellen. Maar over het algemeen was het publiek stil en aandachtig.
Hierna begon dus de miserie, ik voelde mij slap, moe en dan dus alle belangrijke papieren kwijt. Dus even op zoek gegaan, langs de Info gepasseerd en luid gevloekt. Daarna nog een stukje Lenny en een kort stukje The Streets gekeken maar de kous was al af, dus op tijd mijn tent in gekropen.
Vrijdag:
Het vroege slapen hielp wel, dus weer wat fitter voor de dag. Naar de wei gehaast voor
Loverman: holy shit ik heb nog nooit zoveel angst gevoeld tijdens een optreden. Alsof The Joker met diep fluwelen stem op het podium stond en elk moment door het lint kon gaan. Wel heel bijzonder wat die man toonde, maar of ik het echt goed vond weet ik ook weer niet. Fascinerend in ieder geval wel.
Yard Act: Door de miezer en groepsdruk toch maar voor de tweede keer dit jaar naar Yard Act, goede keuze zo blijkt. Ondanks het makke publiek een energieke show met veel beter geluid dan in de Botanique en ze leken ook minder gehaast. Vineyard for the North miste wel maar verder zeer goed.
Sleaford Mods was wel... ja Sleaford Mods. Waterfles op het hoofd en gaan. Toch nog naar The Beaches vertrokken, hadden nog een eitje te pellen met Brett. Leuke bende, dees mij wat denken aan Haim.
Kneecap hierna was echt crazy. Niet verwacht maar wat een zotte bende
Simple Plan was een leuk tussendoortje. Niet bijzonder hoogstaand, wel een complexloos nostalgisch meezingfeest.
Nog meer feest was er bij Glints. Heerser van de KluB. Geweldige set, de gasten en vooral Daan gooiden nog meer olie op het vuur. Hierna was de energie wel weer op, dus even een koortsremmer gaan nemen en een uurtje gaan slapen. Daarbij ontdekt dat werkelijk elk nummer van Tom Odell een flauw afkooksel van Another Love blijkt te zijn.
"Topfit" weer richting zegetocht van dEUS gegaan. Bijna dezelfde set als op Live /s Live min de nieuwe nummers van vorig jaar, nog steeds schitterend. Wel verwacht dat Gary Lightbody ging komen meedoen zoals op Pukkelpop destijds, maar helaas.
Over Lightbody gesproken, wat was me dat. Superlatieven schieten tekort voor de sfeer en de euforie die uit deze set voortkwamen. Groep en publiek stegen beiden boven zichzelf uit.
Daarna voelde Maneskin als een overbodig extraatje aan. Veel te gemaakt, bandwerk en weinig boeiend. Helaas, ik mocht ze het nochtans gunnen.
Top 3 donderdag:
PJ Harvey
Black Pumas
Eefje De Visser
Vrijdag:
Snow Patrol
Glints
dEUS