Live Is Live 2023 - Nieuws & Geruchten
- Onderwerp starter Kesselman
- Startdatum
Helemaal mee eens. Ook Warpaint vond ik fantastisch. Onder de indruk van.
Sylvie Kreusch ook top, maar wat een loden hitte.
Ook vandaag ga je geen slecht optreden kunnen vinden op Live is Live, een garantie met zo'n programmering.
Wat mij het meeste stoorde, is dat de deuren pas open gingen om 13u. Hoe wil je op een kwartier de mensen binnen krijgen? Een stuk van school is cool (trouwens een goed concert) buiten moeten luisteren.
Waarom de deuren niet een uur voor het eerste optreden openen?
Waarom de deuren niet een uur voor het eerste optreden openen?
En die set van Novastar gisteren, wauw. Kippenvel, tranen, respect, wat een artiest.
Stelt ook nooit teleur. Heerlijke stem. Blijft eigenlijk echt onderschat.
Yup. Die heeft ook één van de mooiste lyrics van de Belgisch-Nederlandse poprock op zijn conto staan.
'being with you is the same as never growing older'.
Idd. Als je vergelijkt met de dageraadset van Admiral Freebee vandaag, met alle respect gezegd, maar toch een duidelijk verschil in het voordeel van Novastar.
kort verslagje:
Ik was enkel zaterdag aanwezig na vorig jaar in Zeebrugge de dag van The national en de dag met Duran Duran te hebben meegemaakt. Grootste verandering was natuurlijk de nieuwe locatie. Voor mij een kwartiertje fietsen in plaats van 2u auto dus dat is mooi meegenomen. Maar ook verder denk ik dat het terrein een verbetering was.
Het was vreselijk warm en in park Middenvijver konden ze veel meer schaduw plekken creëren dan aan zee. De inkleding was over het algemeen beter dan vorig jaar. Ook qua programmatie was het concept duidelijker. De Food corner in het bos was heel druk, maar wel gezellig. Net best kept secret. Hopelijk kunnen ze na deze succes editie nog verder investeren in inkleding en beleving.
Wat me het meeste tegenviel was het publiek. Dat was vorig jaar eigenlijk ook al zo. Live is live trekt een iets ouder publiek en allemaal mensen die voor 1 dag komen. Er is geen camping. Er waren dus veel iets oudere mensen die het er echt op een zuipen hebben gezet. Op een Werchter of zo zie ik toch meer volk puur voor de muziek komen. Veel zatte roepers die af en toe eens naar het optreden keken dus.
Whitney ***’
Eerste keer dat ik ze zag. Het was vreselijk warm dus het werd snel wat gezapig, maar klonk wel heel mooi. Leuke Indie set.
Sylvie Kreusch ***
Ik ben geen grote fan. Ik trek ook warhaus veel beter sinds ze er weg is. Toch klonk het beter dan op plaat.
Warpaint ****
Zeer aangenaam verrast. Door de warmte was het publiek niet meteen mee, maar ze hebben zieltjes gewonnen denk ik. Zeker met de oudere nummers. Instrumentaal echt wel sterk en mooie samenzang.
Balthazar ****’
Een goed geoliede machine. Ze speelden een enorm strakke set, het publiek at uit hun hand,… enige nadeel: het blijft quasi dezelfde set als vorig jaar. Mannen zijn wel fantastisch op elkaar ingespeeld.
The war on drugs *****
De gedroomde headliner voor dit festival. 5de keer dat ik ze live zie en telkens opnieuw is het niet minder dan fantastisch. Under the pressure is gewoon hemels. Red eyes een feest. Wegdromen bij thinking of a place en strangest thing… en dan spelen ze zelfs an ocean in between the waves niet. Maar dan die afsluiter. Eyes to the wind. Die lang uitgesponnen outro met Adam op gitaar en dan die heerlijke saxofoonsolo. Beter wordt het niet.
Ik was enkel zaterdag aanwezig na vorig jaar in Zeebrugge de dag van The national en de dag met Duran Duran te hebben meegemaakt. Grootste verandering was natuurlijk de nieuwe locatie. Voor mij een kwartiertje fietsen in plaats van 2u auto dus dat is mooi meegenomen. Maar ook verder denk ik dat het terrein een verbetering was.
Het was vreselijk warm en in park Middenvijver konden ze veel meer schaduw plekken creëren dan aan zee. De inkleding was over het algemeen beter dan vorig jaar. Ook qua programmatie was het concept duidelijker. De Food corner in het bos was heel druk, maar wel gezellig. Net best kept secret. Hopelijk kunnen ze na deze succes editie nog verder investeren in inkleding en beleving.
Wat me het meeste tegenviel was het publiek. Dat was vorig jaar eigenlijk ook al zo. Live is live trekt een iets ouder publiek en allemaal mensen die voor 1 dag komen. Er is geen camping. Er waren dus veel iets oudere mensen die het er echt op een zuipen hebben gezet. Op een Werchter of zo zie ik toch meer volk puur voor de muziek komen. Veel zatte roepers die af en toe eens naar het optreden keken dus.
Whitney ***’
Eerste keer dat ik ze zag. Het was vreselijk warm dus het werd snel wat gezapig, maar klonk wel heel mooi. Leuke Indie set.
Sylvie Kreusch ***
Ik ben geen grote fan. Ik trek ook warhaus veel beter sinds ze er weg is. Toch klonk het beter dan op plaat.
Warpaint ****
Zeer aangenaam verrast. Door de warmte was het publiek niet meteen mee, maar ze hebben zieltjes gewonnen denk ik. Zeker met de oudere nummers. Instrumentaal echt wel sterk en mooie samenzang.
Balthazar ****’
Een goed geoliede machine. Ze speelden een enorm strakke set, het publiek at uit hun hand,… enige nadeel: het blijft quasi dezelfde set als vorig jaar. Mannen zijn wel fantastisch op elkaar ingespeeld.
The war on drugs *****
De gedroomde headliner voor dit festival. 5de keer dat ik ze live zie en telkens opnieuw is het niet minder dan fantastisch. Under the pressure is gewoon hemels. Red eyes een feest. Wegdromen bij thinking of a place en strangest thing… en dan spelen ze zelfs an ocean in between the waves niet. Maar dan die afsluiter. Eyes to the wind. Die lang uitgesponnen outro met Adam op gitaar en dan die heerlijke saxofoonsolo. Beter wordt het niet.
Live is live verslag/war on drugs
Zoals jullie weten is mijn emotionele connectie met War on drugs enorm sterk.
En vanaf die eerste live te hebben meegemaakt (sportpaleis geknuffeld worden door onbekende nadat de emoties teveel werden), Werchter (uitstrooi moment met Hun muziek op de mainstage in een van de vakken met vrienden en kennissen van me pa) en dan pinkpop was het nu tijd voor Live is Live.
Prijzige grap want 80 euro. En front stage nog eens 30 euro. Nu overlaad me maar met de zonden van Israël maar ik ben wel gezwicht. Deels voor mezelf, maar ook omdat ik voor het eerst mijn moeder en zus zou meenemen. Die het genot nog niet hebben gehad mee te gaan en waar het een emotioneel moment zou worden. Dusja Wij met 3 naar ons pa zaliger zijn meest gedraaide muziek tijdens zijn kankerbehandeling.
Op papier een zaligheid. Dicht bij huis (voor mij dan toch) leuke line up. Niet te groot. Beetje sceptisch over het doelpubliek maar met goede hoop.
Naarmate de datum dichter kwam toch wat tegenslagen (fiets gesaboteerd op pinkpop en nog geen tijd gehad om naar de fietsenmaker te gaan), zieke kinderen,… swat.
Uiteindelijk daags voordien toch bevestiging we zouden met zijn alle gaan. snel nog voor 2x 1 euro een parkeerplek geboekt in de park & ride toren op linkeroever.
Zaterdagochtend dochter afgezet, iets gegeten en om 12u40 vertrokken. Parking binnen om 12u45.
Ander Tshirt aan getrokken, flesje gepakt. En de tram op. Maar niet voor ik eerst 2 dames uit west vlaanderen heb geholpen om ook de juiste tram te nemen richting het festival.
Aankomst aan de venue om 13u10. En wat een fucking lange wachrij. In een vlakke zon. Blijkbaar lag hun netwerk er uit voor te scannen.
Maar begin al eerst eens u deuren vroeger open te doen dan 13u en als uw eerste band begint om 13u15.
Toch ongeveer een uur staan aanschuiven, er werd pas helemaal op het einde door politie/organisatie water uitgedeeld voor de wachtende. Behalve voor de mensen die tussen de hekken al stonden.. die werden vergeten. Incl onderstaande. Alsook de gratis zonnecreme die aanwezig was werd niet uitgedeeld, waren nogthans veel mensen die niets mee handen omdat het frequent werd aangekondigd, als gratis aanwezig op het evenement. Incl ondergetekende.
Snap dat het wat trager kan gaan. maar mensen eigenlijk een dikke 45 minuten laten wachten zonder info, zonder water,… slecht geregeld.
Zodoende de hele set van school is cool gemist. Moet tof zijn voor die manne. 5 man en een paardenkop geraakte maar binnen in die periode…
Uiteindelijk binnengeraakt. Gratis water tap gevonden en surprise. Vlakke zon, opgewarmde buizen en het gratis water was gewoon pokke warm… Lekker dan. Uiteindelijk dan maar halve liters bier gedronken tot het water afkoelde… dus schandalig veel geld kwijt. Er was wel wat schaduw maar eigenlijk niet zo heel veel. En wat er was stond helemaal vol want de zon was ongemeen hard aan het branden.
In front stage gaan staan voor Whitney, wat tof was maar om het met de frontman zijn woorden te zeggen: ‘Well this was nice, haha. No sorry, it really was nice. The last ten minutes at least.
Laat dat voorvak gewoon volstromen in het begin. Klonk wel tof, maar de warmte en de leegte vooraan zorgde er voor dat het uiteindelijk niet gaat blijven hangen. Jammer want het lag echt niet aan hun.
Daarna terug bier, want water nog steeds te warm… ondertussen verbrande kuiten want nergens was er aanduiding of personeel aan het rondlopen met zonnecreme. Dan maar een persoon in het publiek aangesproken en mogen lenen. Tot 3 keer toe.Waarvoor dank.
Sylvie Kreusch dan. Alleen de kledij keuze. Wat een mood. Wat een vrouw! Wat een songs. Kende haar alleen van naam. Maar wat een presence en stem. Helemaal mee. Ontdekking van de avond.
Hoe zij indringend het publiek in kan kijken, beweegt over het podium. Dit is echt oprecht top. Weide was ook helemaal mee met WALK WALK.
Daar een kerel leren kennen die de hele dag zou vooraan blijven staan. Arno. Die nota bene een gratis 2de dag kreeg want verkeerde bandje omgekregen door organisatie. Succes met je Examen nog.
Rond dit tijdstip kwamen mijn moeder en zus toe. Even langs de foodstands gegaan. Opmerkingen gekregen over mijn waanzinnig rode rechter kuit.
Zun gingen eten, ik ging naar Warpaint.
Weer helemaal vooraan. 3de keer voor mij na de week ervoor op pinkpop en eens op werchter.
Heerlijk in vorm, speelde strak, niet teveel getetter, maar kregen wel de weide niet volledig mee. Het was ook een pak rustiger front stage tegenover met Sylvie. Ach. Genoten.
Daarna pizza gegeten. Terug voorvak in met de 2 ander erbij. Zun gingen achteraan front stage staan. Ik ging terug bij Arno staan en een ander koppel die er waren voor balthazar (want familie van drummer). Daar even uitgelegd dat zus en moeder hier waren voor een avond war on drugs mee te maken. En of ze na balthazar vanvoor mochten staan (2 kleintjes) en arno en die man waren pak groter. En uiteraard was dat goed.
En balthazar begint en speelt de weide compleet plat. Lekkere setlist, wel wat geluidsproblemen in het begin maar dat heeft hun niet tegengehouden. FEVER was geniaal. Was mijn eerste keer, maar zeker niet mijn laatste. Top. Alweer.
Tijd vloog voorbij, alsof er amper 10 minuten gespeeld werd. Maar toen was het gedaan. Had mijn zus en moeder al laten weten via bericht dat ik hun plekjes vooraan had geregeld. Zogezegd, zo gedaan. De moment dat het klaar was en de grote rush op het frontvak kwam konden mijn zus en moeder gewoon lekker aan de barriere hangen. Gezellig gepraat met arno & dat koppel. Super toffe mensen. Aangezien ik zo wat gezien had naar setlists van de voorbije dagen en weken en nergens thinking of a place stond had ik hun ook reeds gewezen op. Dat nummer (uitvaart nummer en in zijn geheel gedraaid toen) ga je niet horen waarschijnlijk. Stipt 10 uur begonnen ze eraan: THE WAR ON DRUGS.
En wat opvalt.
Direct andere opener dan op pinkpop. Beginnen met in chains en dan oceans of darkness werkt beter dan Pain & oceans. Rustigere opbouw. Maar man wat een plezier bij de hele band. Een genot om hun zo ontspannen te zien. In chains ook wel een topnummer eigenlijk. Duidelijk werd het na Pain dat ze de setlist wat hadden omgegooid want geen Red Eyes maar wel Dont wanna wait.
Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe meer het publiek ontploft bij nog meer eens een solo. En bij mij begint het te dagen. Het zou wel eens kunnen gebeuren. En wat zijn ze fucking goed. Goed is een understatement. Pinkpopshow werd gedegradeerd tot een leuke 6je op deze manier. De eerste 2 gaan door de gelaagdheid niet meer veranderen. Maar dit schurkt er hard aan.
Strangest thing komt in een geweldige uitvoering voorbij net als Harmonia’s Dream. Wat een van mijn favoriete nummers is van die nieuwe plaat. Publiek gaat helemaal extatic bij Red Eyes. Ook mijn metgezellen genieten, met een traan al in hun ogen. Volledig opgegaan in de muziek. Voor mij tot hiertoe de eeste keer dat ik het droog hield bij de war on drugs.
En dan zie ik daar iemand van de crew wat licht en tekst hangen aan de micro van de zanger. En begint ja dit nummer stond hier lang op 1 … en ik wist het al. Zus en moeder nog niet door. En daar komt die eerste 5 seconden van Thinking of a place, ze draaien zich om naar mij met een uitdrukking in hun gezicht van puur ongeloof. De tranen stromen over hun wangen. Even een emotioneel moment te huize Reaper. Ook bij mij rollen de tranen vrank en vrij. Een schouderklopje van de buren achter mij.
Vanaf dan ook alle remmen los bij iedereen. Alsof ze ervoor nog niet magistraal aan het spelen waren, trok me precies nog wat extra registers open. Die laatste 4 nummers Holding on, Under the pressure, Dont live here aymore & Eyes to the wind. Geen woorden voor. Die extended outro bij eyes to the wind. Dat moment met de bas, of met dat fototoestel.
Na de show nog even blijven napraten en genieten en opeens krijg ik daar van iemand van TWOD crew een papier in mijn handen geduwd. Setlist.
GENIALE AVOND.
Helaas wel nog 1,5 uur vast gestaan op de park & ride.
Maar boeie. Kon niet meer stuk
Zoals jullie weten is mijn emotionele connectie met War on drugs enorm sterk.
En vanaf die eerste live te hebben meegemaakt (sportpaleis geknuffeld worden door onbekende nadat de emoties teveel werden), Werchter (uitstrooi moment met Hun muziek op de mainstage in een van de vakken met vrienden en kennissen van me pa) en dan pinkpop was het nu tijd voor Live is Live.
Prijzige grap want 80 euro. En front stage nog eens 30 euro. Nu overlaad me maar met de zonden van Israël maar ik ben wel gezwicht. Deels voor mezelf, maar ook omdat ik voor het eerst mijn moeder en zus zou meenemen. Die het genot nog niet hebben gehad mee te gaan en waar het een emotioneel moment zou worden. Dusja Wij met 3 naar ons pa zaliger zijn meest gedraaide muziek tijdens zijn kankerbehandeling.
Op papier een zaligheid. Dicht bij huis (voor mij dan toch) leuke line up. Niet te groot. Beetje sceptisch over het doelpubliek maar met goede hoop.
Naarmate de datum dichter kwam toch wat tegenslagen (fiets gesaboteerd op pinkpop en nog geen tijd gehad om naar de fietsenmaker te gaan), zieke kinderen,… swat.
Uiteindelijk daags voordien toch bevestiging we zouden met zijn alle gaan. snel nog voor 2x 1 euro een parkeerplek geboekt in de park & ride toren op linkeroever.
Zaterdagochtend dochter afgezet, iets gegeten en om 12u40 vertrokken. Parking binnen om 12u45.
Ander Tshirt aan getrokken, flesje gepakt. En de tram op. Maar niet voor ik eerst 2 dames uit west vlaanderen heb geholpen om ook de juiste tram te nemen richting het festival.
Aankomst aan de venue om 13u10. En wat een fucking lange wachrij. In een vlakke zon. Blijkbaar lag hun netwerk er uit voor te scannen.
Maar begin al eerst eens u deuren vroeger open te doen dan 13u en als uw eerste band begint om 13u15.
Toch ongeveer een uur staan aanschuiven, er werd pas helemaal op het einde door politie/organisatie water uitgedeeld voor de wachtende. Behalve voor de mensen die tussen de hekken al stonden.. die werden vergeten. Incl onderstaande. Alsook de gratis zonnecreme die aanwezig was werd niet uitgedeeld, waren nogthans veel mensen die niets mee handen omdat het frequent werd aangekondigd, als gratis aanwezig op het evenement. Incl ondergetekende.
Snap dat het wat trager kan gaan. maar mensen eigenlijk een dikke 45 minuten laten wachten zonder info, zonder water,… slecht geregeld.
Zodoende de hele set van school is cool gemist. Moet tof zijn voor die manne. 5 man en een paardenkop geraakte maar binnen in die periode…
Uiteindelijk binnengeraakt. Gratis water tap gevonden en surprise. Vlakke zon, opgewarmde buizen en het gratis water was gewoon pokke warm… Lekker dan. Uiteindelijk dan maar halve liters bier gedronken tot het water afkoelde… dus schandalig veel geld kwijt. Er was wel wat schaduw maar eigenlijk niet zo heel veel. En wat er was stond helemaal vol want de zon was ongemeen hard aan het branden.
In front stage gaan staan voor Whitney, wat tof was maar om het met de frontman zijn woorden te zeggen: ‘Well this was nice, haha. No sorry, it really was nice. The last ten minutes at least.
Laat dat voorvak gewoon volstromen in het begin. Klonk wel tof, maar de warmte en de leegte vooraan zorgde er voor dat het uiteindelijk niet gaat blijven hangen. Jammer want het lag echt niet aan hun.
Daarna terug bier, want water nog steeds te warm… ondertussen verbrande kuiten want nergens was er aanduiding of personeel aan het rondlopen met zonnecreme. Dan maar een persoon in het publiek aangesproken en mogen lenen. Tot 3 keer toe.Waarvoor dank.
Sylvie Kreusch dan. Alleen de kledij keuze. Wat een mood. Wat een vrouw! Wat een songs. Kende haar alleen van naam. Maar wat een presence en stem. Helemaal mee. Ontdekking van de avond.
Hoe zij indringend het publiek in kan kijken, beweegt over het podium. Dit is echt oprecht top. Weide was ook helemaal mee met WALK WALK.
Daar een kerel leren kennen die de hele dag zou vooraan blijven staan. Arno. Die nota bene een gratis 2de dag kreeg want verkeerde bandje omgekregen door organisatie. Succes met je Examen nog.
Rond dit tijdstip kwamen mijn moeder en zus toe. Even langs de foodstands gegaan. Opmerkingen gekregen over mijn waanzinnig rode rechter kuit.
Zun gingen eten, ik ging naar Warpaint.
Weer helemaal vooraan. 3de keer voor mij na de week ervoor op pinkpop en eens op werchter.
Heerlijk in vorm, speelde strak, niet teveel getetter, maar kregen wel de weide niet volledig mee. Het was ook een pak rustiger front stage tegenover met Sylvie. Ach. Genoten.
Daarna pizza gegeten. Terug voorvak in met de 2 ander erbij. Zun gingen achteraan front stage staan. Ik ging terug bij Arno staan en een ander koppel die er waren voor balthazar (want familie van drummer). Daar even uitgelegd dat zus en moeder hier waren voor een avond war on drugs mee te maken. En of ze na balthazar vanvoor mochten staan (2 kleintjes) en arno en die man waren pak groter. En uiteraard was dat goed.
En balthazar begint en speelt de weide compleet plat. Lekkere setlist, wel wat geluidsproblemen in het begin maar dat heeft hun niet tegengehouden. FEVER was geniaal. Was mijn eerste keer, maar zeker niet mijn laatste. Top. Alweer.
Tijd vloog voorbij, alsof er amper 10 minuten gespeeld werd. Maar toen was het gedaan. Had mijn zus en moeder al laten weten via bericht dat ik hun plekjes vooraan had geregeld. Zogezegd, zo gedaan. De moment dat het klaar was en de grote rush op het frontvak kwam konden mijn zus en moeder gewoon lekker aan de barriere hangen. Gezellig gepraat met arno & dat koppel. Super toffe mensen. Aangezien ik zo wat gezien had naar setlists van de voorbije dagen en weken en nergens thinking of a place stond had ik hun ook reeds gewezen op. Dat nummer (uitvaart nummer en in zijn geheel gedraaid toen) ga je niet horen waarschijnlijk. Stipt 10 uur begonnen ze eraan: THE WAR ON DRUGS.
En wat opvalt.
Direct andere opener dan op pinkpop. Beginnen met in chains en dan oceans of darkness werkt beter dan Pain & oceans. Rustigere opbouw. Maar man wat een plezier bij de hele band. Een genot om hun zo ontspannen te zien. In chains ook wel een topnummer eigenlijk. Duidelijk werd het na Pain dat ze de setlist wat hadden omgegooid want geen Red Eyes maar wel Dont wanna wait.
Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe meer het publiek ontploft bij nog meer eens een solo. En bij mij begint het te dagen. Het zou wel eens kunnen gebeuren. En wat zijn ze fucking goed. Goed is een understatement. Pinkpopshow werd gedegradeerd tot een leuke 6je op deze manier. De eerste 2 gaan door de gelaagdheid niet meer veranderen. Maar dit schurkt er hard aan.
Strangest thing komt in een geweldige uitvoering voorbij net als Harmonia’s Dream. Wat een van mijn favoriete nummers is van die nieuwe plaat. Publiek gaat helemaal extatic bij Red Eyes. Ook mijn metgezellen genieten, met een traan al in hun ogen. Volledig opgegaan in de muziek. Voor mij tot hiertoe de eeste keer dat ik het droog hield bij de war on drugs.
En dan zie ik daar iemand van de crew wat licht en tekst hangen aan de micro van de zanger. En begint ja dit nummer stond hier lang op 1 … en ik wist het al. Zus en moeder nog niet door. En daar komt die eerste 5 seconden van Thinking of a place, ze draaien zich om naar mij met een uitdrukking in hun gezicht van puur ongeloof. De tranen stromen over hun wangen. Even een emotioneel moment te huize Reaper. Ook bij mij rollen de tranen vrank en vrij. Een schouderklopje van de buren achter mij.
Vanaf dan ook alle remmen los bij iedereen. Alsof ze ervoor nog niet magistraal aan het spelen waren, trok me precies nog wat extra registers open. Die laatste 4 nummers Holding on, Under the pressure, Dont live here aymore & Eyes to the wind. Geen woorden voor. Die extended outro bij eyes to the wind. Dat moment met de bas, of met dat fototoestel.
Na de show nog even blijven napraten en genieten en opeens krijg ik daar van iemand van TWOD crew een papier in mijn handen geduwd. Setlist.
GENIALE AVOND.
Helaas wel nog 1,5 uur vast gestaan op de park & ride.
Maar boeie. Kon niet meer stuk
Intussen bevestigd dat ze volgend jaar terugkeren in het weekend van 29 juni. Dit jaar een fijne ervaring gehad, dus mits goede lineup zien ze mij volgend jaar terug.
Ben benieuwd of ze consistent kunnen blijven in de kwaliteit van hun lineups, zeker met de concurrentie van RW de week erop. Het is geen geheim dat The National en TWOD eerder meevallers waren. Maar je gaat vroeg of laat artiesten moeten overtuigen dat headlinen op Live is Live interessanter is dan een hoge spot in de Barn of subben op Main Stage.
Daarnaast leunen ze ook sterk op de Belgische artiesten. Dus ik vrees vroeg of laat met een déjà vu gevoel te zitten. Met dEUS, Admiral Freebee en Novastar had je eigenlijk al 3 Belgische acts op herhaling in de 2e editie.
Ben benieuwd of ze consistent kunnen blijven in de kwaliteit van hun lineups, zeker met de concurrentie van RW de week erop. Het is geen geheim dat The National en TWOD eerder meevallers waren. Maar je gaat vroeg of laat artiesten moeten overtuigen dat headlinen op Live is Live interessanter is dan een hoge spot in de Barn of subben op Main Stage.
Daarnaast leunen ze ook sterk op de Belgische artiesten. Dus ik vrees vroeg of laat met een déjà vu gevoel te zitten. Met dEUS, Admiral Freebee en Novastar had je eigenlijk al 3 Belgische acts op herhaling in de 2e editie.
Als ze een blijver willen zijn zullen ze ook de volgende edities wel echt steeds een publiekstrekker als een war on drugs of grace Jones nodig hebben. Ik ben benieuwd.
Recent actieve topics
