The Cure
The Cure in de Ziggo Dome was echt weer weergaloos goed.
Voor bijna 3 uur lang, op 60+ jarige leeftijd zo intensief spelen en spelplezier uitstralen. Knap hoor.
Ook echt ongelofelijk dat deze band enerzijds Prayers For Rain of Endsong kan maken en tegelijkertijd ook The Walk of Close To Me. Ik denk niet dat er een band is die zulke kwalitatieve muziek én gewoon echt catchy hits heeft gemaakt én dat allebei werkt. Echt wel één van de beste bands ooit dit.
En live dus ook. Eerst The Twilight Sad wat misschien wel het beste voorprogramma was dat ik heb gezien, wat een band. Snap heel goed dat Robert zelf enorm fan is.
Dan het publiek, met afstand het meest ergerlijke dat ik heb gezien, ook vooraan. Mijn god, hou gewoon je bek tijdens een optreden en selfies, met flits, met je rug naar de band toe is ook asociaal. Had ik niet verwacht bij deze band maar dit laat zelfs Rammstein-fans achter zich.
The Cure speelde echt enorm sterk, beter dan op Rock Werchter in 2019 ook. Deze setlist was ook briljant met die Disintegration-encore. Plainsong, Prayers For Rain én Disintegration, raap mij maar op.
De nieuwe nummers horen voor mij ook bij het allerbeste werk wat de groep ooit heeft gemaakt. Stuk voor stuk echt heel erg sterke songs met I Can Never Say Goodbye en Endsong als absolute hoogtepunten. Geen idee wanneer dit album eindelijk uitkomt maar kandidaat voor AOTY nu al.
Laatste halfuur de hitjes, die had ik gemist op RW19 door last van processierups. Friday I'm in Love (opnieuw) op vrijdag blijft leuk. Lijkt me een lange avond als dit dé nummers zijn waar je voor komt, maar het heeft ook wel wat. Eerst de diehard fans blij maken en dan de hitjes geven.
Belachelijk sterke optredens gezien dit jaar waarvan deze, op dit moment, de laatste was dit jaar voor mij. Deze gaat hoog eindigen in mijn eindejaarslijstje van optredens die ik binnenkort eens zal posten.
Kan niet anders dan *****