Ik snap na gisteren een stuk beter waarom die Ziggodome show niet iedereen even goed wist te smaken. In tegenstelling tot in Amsterdam was het op Way Out West al vanaf de eerste noot duidelijk dat het publiek uit de band zijn handen had, waardoor een haast magische wisselwerking ontstond tussen band en publiek. Erg bijzonder om te zien hoe zo'n band die al ruim dertig jaar meegaat onder de indruk kan zijn. Misschien zit er als ik de Springsteen fans moet geloven toch wat in het water daar in Gothenburg. Qua setlist ook een mooie aanvulling op Amsterdam, minder deepcuts maar inmiddels vijf nummers van de laatste plaat en deze keer wel Country House. Aangezien gisteren het totaalplaatje volledig klopte zal dit mijn show van het jaar zijn geweest, waarbij een nog tourronde volgend jaar goed zou smaken.