Wij zijn sinds 4u vertrokken richting Parijs maar zitten momenteel in een takelwagen de andere kant uit. Platte band, hopelijk valt deze dag niet volledig in het water...
Het heeft wat moeite gekost maar uiteindelijk toch een mooie dag beleefd op de Spelen. Halverwege de route een platte band, getakeld en lang wachten in de garage waardoor we dus pas rond 13u30 ipv om 9u in het Stade Yves-du-Manoir waren. Vrouwenhockey Argentinië-VK helaas gemist hierdoor maar gelukkig bevatte ons ticket twee matches dus we hebben toch nog de tweede helft van Australië-Spanje kunnen kijken. Nog drie goals gezien dus voelde gelukkig niet als verloren moeite.
Daarna rondje gedaan langs enkele bezienswaardigheden en richting Montmartre om de tour de force van Remco Evenepoel met eigen ogen te zien. Enigszins verrassend gezien onze late timing geraakten we nog op een mooie spot, vlak na de top van de klim en op zo'n 100m van de basiliek. Waanzinnige sfeer met ik denk toch zeker 50% Belgen in het publiek. Heel bijzondere ervaring om zo'n stukje geschiedenis te mogen meemaken.
Vervolgens nog van de Arc de Triomphe richting Eiffeltoren gewandeld voor ons avondprogramma met beach volleyball. Ik kende er helemaal niets van en had ook geen flauw idee welke teams er gingen spelen in de drie lucky loser matches die avond, maar de meeste mensen zaten daar net zoals ons ook gewoon voor de iconische locatie. Heel strikt werd er niet gecontroleerd dus gewoon op een duurdere stoel gaan zitten dan we origineel hadden geboekt, met prachtig zicht. De onverwachte stevige regen kon de avond alleszins niet verpesten zo.
Sportief stelde het ook allemaal niet zo veel voor naar mijn mening. Moeilijk om iets serieus te nemen als er een grotere rol is weggelegd voor de DJ en publieksparticipatie dan voor de sporters. Dansperformances, duizend keer 'allez les blues' roepen bij het Franse vrouwenduo, kiss cams, speciale songs voor elke ace of block, een mexican wave,... alles kwam voorbij, het publiek ging alleszins volledig uit z'n dak. Memorabele avond!
.
